เปลคือสิ่งสำคัญอันดับแรกๆของนักรบในสนาม ปืน เป้ เปล เต้นท์  (นักรบไม่ต้องผูกเปลก็มีครับ ) 

เรื่องของการเปียกฝนในเปล ผู้เขียนสารภาพว่าเคยเปียกอยู่ 2 ครั้ง ในรอบ 6 ปี อยากเล่าเป็นความรู้ครับ

นี่ครับการกางเตนท์ในสนาม ปกติผมจะไม่ถ่ายรูปเตนท์นะครับ 

การผูกเปลในสนามที่ถูกต้อง และเคยเห็นมี 2 แบบ

แบบใช้เสาไม้ ผู้เขียนใช้การผูกเปลแบบนี้ครับ เป็นคนเดียวที่ยังผูกด้วยวิธีนี้ น้ำยังไงก็ไหลขึ้นเชือกไม่ได้ ฮ่าๆ

เปลผู้เขียนเอง น่าจะราวๆปลายปี 56 ผูกเปลบนลูกควน ฝนตกไม่ได้กินเราหรอก ฮ่าๆ

แบบใส่โซ่ แบบนี้นิยมเป็นอย่างมาก 

ครั้งแรกผู้เขียนยังนึกถึงตอนที่ยังผูกเปลไม่เป็น ช่วงฝึกที่พัทลุง ปี 51 ความรู้สึกเย็นวาบๆที่หลัง ก่อนที่ความเย็นจะแผ่ซ่านผ่านไปส่วนล่างของร่างกาย สะดุ้งตื่นกลางดึก เพราะเปียกฝนไปครึ่งตัว(ด้านหลัง) หนาวไปสุดขั้วหัวใจ ก่อไฟท่ามกลางสายฝนที่ตกมาไม่ขาดสาย กว่าจะติดก็เป่าลมจนปวดกระพุ้งแก้ม จมูกบานจากควันไฟที่ทะลักเข้ายามเป่าลม ถอดชุดฝึกออก เอากางเกงกับเสื้อย่างไฟ ชุดไม่มีเปลี่ยนครับ เพราะช่วงฝึกฝนตกบ่อยอย่างดีก็เหลือชุดเดียวที่ใส่ได้ที่เหลือคือซัก ก็ไม่ค่อยจะแห้งแน่นอนในหน้าฝน เอาเปลที่เปียกมาย่างด้วย เรื่องเปลอย่าย่างนานเพราะความร้อนจะทำให้เปลเปื่อยได้ น้องบางคนต้องซื้อเปลใหม่ก็เพราะย่างเปลนี่แหละ คืนนั้นย่างไม่แห้งหรอกครับพอหมาดๆก็ใส่ เปลไม่แห้งก็นอนทั้งแบบนั้นครับ ความรู้สึกสุดๆไปเลย

อีกครั้งราวๆปี 55  ถีงแม้จะผูกเก่งแล้ว แต่ความสับเพร่าเพราะนึกว่ามีเปลที่ใส่โซ่แล้วฝนทำอะไรไม่ได้ (ยืมเปลเขามา เปลตัวเองน้องเขายืม) แต่โซ่มันสู้ฝนที่ตกหนักไม่ได้ ก็เปียกตามระเบียบ ไม่ได้ก่อไฟเหมือนรอบแรกเพราะมีชุดสำรองและฟืนไม่มี แต่เปลรอบนี้เปียกต้องหาที่นอนใหม่ วันนั้นไปขออาศัยศาลาวัดนอน ที่ไม่นอนในศาลาตั้งแต่รอบแรกเพราะมีศาลาน้อย นายไม่ให้นอน แต่พอสถานการณ์ที่จำเป็นก็นอนได้นะครับ

ถ้าให้ดีได้เปลมุ้งแบบนี้ครับ นอนสบาย ยุงไม่กัด

กางเต้นท์ที่ดี เสาที่ผูกรอบๆ 6 ต้น ให้ใช้ไม้ยาวๆครับ สามารถปรับระดับได้ ตอนฝนตกก็เลื่อนลง 

เรื่องเตนท์ เน้นดึงตึงๆ ก็พอแล้วครับ