ก่อนอื่นอย่าลืมแวะไปอ่านตอนแรกนะคะ...

http://www.oknation.net/blog/happytofly/2010/03/17/entry-1

เตรียมตัวก่อนไปสมัคร หรือสอบสัมภาษณ์ เตรียมความพร้อมและเตรียมเอกสารให้พร้อม...

Resume สำคัญมาก...พยายาม "บิ้ว" กันหน่อยนะคะ...น้องบางคนจบใหม่ไม่เคยมีประสบการณ์ ก็ต้องพยายามนึกว่าที่ผ่านมาในรั้วมหาวิทยาลัย เราได้ทำอะไรเด่นๆ ไว้บ้าง...เคยไปลงเรียนคอร์สอะไรสำคัญๆ ไว้ก็บอกไป (พร้อมกับแนบเอกสารประกอบด้วยก็ดีค่ะ)

ตอนสมัยเราสมัคร...สิ่งที่ทำให้ Resume เราน่าสนใจ เพราะเราใส่ไปเยอะเลย ไม่ว่าจะเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ เคยเป็นวิทยากรบรรยายนู่นนี่ เคยเรียนพิเศษภาษาอังกฤษกับที่ไหน  และอีกอย่างที่แตกต่างจากคนอื่น คือเราลงเรียนคอร์ส "ปฐมพยาบาลเบื้องต้น" กับสภากาชาดไทย...

อันนี้แนะนำนะคะ ถ้าน้องๆ ว่างๆ ก็ลองไปเรียนดู ใช้เวลาราวๆ สิบวัน ค่าใช้จ่ายก็ไม่ถึงพันบาท (ตอนนั้นนะ ตอนนี้ก็ไม่น่าจะต่างกันมาก) ได้ประโยชน์มากมาย แถมสนุก แล้วก็ที่สำคัญเป็นสิ่งที่จำเป็นมากมาย กับอาชีพที่น้องๆ อยากทำกัน เพราะถ้าผ่านการคัดเลือกแล้ว ทุกสายการบินจะต้องมีการเทรน การปฐมพยาบาลเบื้องต้น (first aid) ทุกที่ค่ะ ดังนั้นถ้าเราเคยเรียนผ่านมาแล้ว กรรมการอาจจะมองว่า เอ่อ เด็กคนนี้คงจับมาเทรนได้ง่ายกว่าคนอื่น อะไรประมาณนั้น...(แต่ถึงสอบไม่ผ่าน การไปเรียนคอร์สนี้ถือว่าเป็นความรู้ที่ได้ใช้จริงในชีวิตประจำวันไปตลอดชีวิตค่ะ)

ถ้าไม่เคยทำงานบริการ หรือร่วมงานหรือกิจกรรมอะไรของมหาวิทยาลัยเลย ก็ลองนึกๆ ดูว่าในชีวิตประจำวันเราได้ทำอะไรบ้าง เช่น ที่บ้านมีร้านอาหาร หรือที่บ้านไม่มีข้างๆ บ้านก็น่าจะมี ก็เลยได้มีโอกาสช่วยงานเสริฟ งานบริการลูกค้า อะไรก็ว่าไป (จริงๆ ที่บ้านอาจจะเป็นแค่ร้านขายข้าวราดแกง หรือขายก๋วยเตี๋ยว ก็ไม่ต้องไปบอกตามตรงขนาดนั้น พยายามสร้างภาพให้ดูดีไว้ก่อนค่ะ...บอกแล้วว่าพยายาม "บิ้ว" หน่อยค่ะ)

รูปถ่าย...ไปถ่ายไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ทั้งรูปถ่าย 2 นิ้ว  รูปเต็มตัว ครึ่งตัว ตอนนั้นรูปนี้รู้สึกจะถ่ายที่เชียงใหม่ แพคเกจละ ไม่ถึงพันบาทค่ะ...รวมแต่งหน้า ทำผมให้ด้วย...ออกมาก็ดูน่ารักดีเหมือนกันนะ (ใช่มั๊ย????) เท่าที่ทราบปกติรูปสองนิ้วนี่เค้าจะไม่ให้ยิ้มเห็นฟันกันเพราะมันจะดูไม่เป็นทางการ... แต่รูปถ่ายเต็มตัว ครึ่งตัวนั่นยิ้มได้นะ...กรรมการจะได้เห็นฟันสวยๆ ของเราด้วย (เสียดายไม่มีไฟล์รูปถ่ายเต็มตัว ครึ่งตัว หาไม่เจอค่ะ ถ้าหาเจอจะนำมาลงเพิ่มให้ได้ชมกัน)

แต่งตัว แต่งหน้าไปถ่ายรูป ก็แต่งเหมือนที่จะไปสมัครนั่นแหละค่ะ (จะได้ถือว่าเป็นการซ้อมลองเวที ว่าเสื้อผ้า หน้าผม นี่เข้ากับเราแค่ไหน)...เอาให้เนี๊ยบๆ เพราะว่าพอเรายื่นใบสมัครเสร็จ หรือบางครั้งเค้าให้ยื่นผ่านอินเตอร์เนตไม่เจอตัวจริงเรา ดังนั้นสิ่งที่เค้าจะดูแล้วก็สำคัญพอๆ กับ Resume ก็รูปถ่ายนี้แหละค่ะ...

เน้นว่า...เลือกร้านที่ถ่ายรูปสวยๆ แต่ไม่ต้องแพงมาก แค่ถ่ายรูปสมัครแอร์ฯ ไม่ใช่ pre-wedding...

หาข้อมูลสายการบินที่เราต้องการทำงานด้วยให้มากที่สุด นอกจากประวัติของสายการบินแล้ว พวกเหตุการณ์สำคัญๆ ปัจจุบัน เช่น สายการบินกำลังจะเปิดรูทบินใหม่ไปที่ไหนบ้าง...เพิ่งได้รับรางวัลอะไรมา (หาได้จากเวบสายการบินนั้นๆ แหละค่ะ) พยายามอัพเดทค่ะ เวลาเค้าชวนคุยจะได้มีเรื่องคุย อะไรที่เค้าคิดไม่ถึงว่าเราจะรู้ แต่เราดันรู้...อุ้ยย น่าประท้บใจค่ะ...

ลองสมมุติคำถาม คำตอบ ว่าถ้าเจอคำถามแบบนี้จะตอบว่ายังไง...ลองซ้อมกับตัวเองหรือกับเพื่อนก็ได้ พูดเปร่งเสียงออกมา จะดีกว่าท่องไว้ในใจ หัดพูดบ่อยๆ จะได้ชิ้น ลิ้นไม่พันกัน เวลาต้องพูดจริง พยายามทำให้เป็นธรรมชาติไม่เหมือนท่อง...หาประโยคเด็ดๆ ที่คิดว่าโดนใจกรรมการแน่ๆ ถ้าชั้นพูดแบบนี้ไป...ประโยค ที่ไม่ควรพูดเลย...คือ อยากเป็นแอร์ฯ เพราะ อยากท่องเที่ยวรอบโลก อยากเรียนรู้วัฒนธรรมต่างชาติอย่างใกล้ชิด (คือมันเน่ามาก) ถ้าเลี่ยงไม่ได้ ก็บอกไปว่าก็อยากเหมือนคนทั่วๆ ไปคือ ... อยากเดินทางอยากท่องเที่ยว...(แบบที่บอกว่าเน่านั่นแหละ) แต่ก็ต้องเสริมว่า...นอกจากนั้นแล้ว ฉันยังคิดว่า ... ตัวฉันเหมาะกับอาชีพนี้ตรงไหน แล้วฉันมีข้อดียังไงที่จะทำให้สามารถทำอาชีพนี้ได้...เป็นต้น เป็นตอ

จิปาถะ...บางคนกังวลว่า ถ้าสูงไม่ถึง อ้วนไป ผอมไป จะลองไปดีไหม...ขอบอกว่าควรลองไปเหอะไม่เสียหายค่ะ ถ้าเค้าชอบเราจริงๆ หรือโอกาสมันจะเป็นของเราจริงๆ นิดๆ หน่อยๆ หยวนกันได้ค่ะ...เราเคยสมัครงานสายการบินแห่งหนึ่งที่เค้าประกาศรับคนสูง 162 cm. ขึ้นไป เราสูงแค่ 158-160 cm. ราวๆ นี้ยังลองไปเลย...ด่านแรกวัดก็ไม่ผ่านละ แต่ตอนนั้นใจดีสู้เสือ ยิ้มให้พี่ๆ กรรมการ คนวัดส่วนสูง ขอร้องอ้อนวอน นิดๆ หน่อยๆ พี่เค้าก็ปล่อยไป...ในที่สุดเราก็ผ่านฉลุยจนได้เป็นแอร์ฯ ของที่แห่งนั้น...

ถ้าจัดฟันอยู่...แล้วเร็วๆ นี้จะถอดเหล็กดันฟันแล้ว ก็ลองไปไม่เสียหาย...ไม่ได้จัดฟัน ฟันเก เรียงกันไม่เป็นระเบียบ (แต่ไม่ได้น่าเกลียดมากมาย) ก็ลองไปได้ คนที่เป็นแอร์ แถบนี้ฟันเก ฟันซ้อนเยอะแยะ...ที่สำคัญ อย่าดำ อย่าเหลือง อย่ามีคราบๆ อ่ะค่ะ...ถ้ามีควรจะไปขัดออก หรือฟอกสีฟันก่อนจะดีกว่า...หน้าไม่สวยอาจจะผ่านการคัดเลือกได้ แต่ถ้ายิ้มไม่สวย ฟันไม่สวย ไม่ผ่านแน่ๆ ขอฟันธง...

มีรอยสักที่มองเห็นได้ชัดนอกร่มผ้า...เช่นตรงแขน ตรงข้อเท้า...ฟันธงอีกครั้งว่าไม่ผ่านแน่นอน ต้องไปยิงเลเซอร์ออกก่อนค่ะ...ถ้าอยู่กลางหลัง ตรงแก้มก้น อ้นนี้ไม่เกี่ยวค่ะ ไม่มีใครเห็น...

มีขนตามแขน ตามขา แว๊กซ์ ออกก่อนนะคะ เพราะบางที่เค้าไม่ชอบเลย...(หมายถึงน้องๆ ผู้หญิงนะคะ ผู้ชายคนละเรื่อง)

ทำศัลยกรรม...ทำจมูก ทำตา ฯลฯ สมัครได้หมดค่ะ ถ้าออกมาแล้วดูดี จะแคร์อะไร...สมัครโลด...

อาบน้ำก่อนไปสมัครนะคะ...กลิ่นตัวห้ามมีเด็ดขาด...สวยปานวาดยังไง เจอกลิ่นตัวก็ดับทันที...น้ำหอมเอาแค่พอหอม อย่าฉุนนะคะ อย่าใช้กลิ่นแรง เพราะบางคนเค้าอาจคิดว่ากลิ่นน้ำหอมเป็นกลิ่นตัวเราได้...

เรียนยังไม่จบ ป.ตรี...ถ้าอยู่ปีสีเทอมสุดท้ายก็น่าลองค่ะ แต่ถ้าปีอื่นๆ ไม่แนะนำให้ลอง เพราะเสียเวลาทั้งตัวเองและคนอื่น...ถ้าน้องได้ น้องสละสิทธิ์ก็เหมือนกับไปกันที่คนอื่นเค้า แต่ถ้าน้องตัดสินใจไปทำงาน ทิ้งการเรียน...ก็จะเสียดายโอกาสตัวเองค่ะ ยุคสมัยนี้ จบป.ตรี คือขั้นต่ำนะคะ เรียนให้จบก่อนแล้วค่อยสมัคร...ไม่สายค่ะ

สุดท้ายก่อนออกรบ...พยายามพักผ่อนให้เพียงพอ...อย่าเปลี่ยนเครื่องสำอางค์หรือครีมในช่วงนี้เด็ดขาด...เพราะถ้าเกิดแพ้ขึ้นมา สิวขิ้น ผดผื่นโผล่มา จะไม่งามค่ะ...งานสายการบินแถบนี้ ไม่เกี่ยงสีผิว จะขาว จะดำ รับหมด...แต่หน้าเป็นสิว เป็นหลุม เป็นบ่อ ไม่เคยเห็นผ่านเข้ามานะคะ (ผ่านเข้ามาแล้วเป็นนี่อีกเรื่องค่ะ)

เอาละเดี๋ยวว่างๆ จะมาต่อให้ในวันยื่นใบสมัครค่ะ...