นายทำให้เราเข้าใจความหมายของคำๆ นึง อย่างถ่องแท้ ...

ผ่านวันตำรวจแห่งชาติมา 2 วัน พึ่งจะมีโอกาสเอาเรื่องของแคน มาลงอีกครั้งนึง เพราะว่างานยุ่งมากๆ กำลัง clear ให้เข้าสู่ mode ปกติ เรื่องที่จะเอามาเล่าวันนี้ ก็เป็นภาพความทรงจำดีๆ แล้วก็บรรยากาศงานพระราชทานเพลิงศพของแคน จริงๆ มีภาพเยอะมาก แต่คงเอามาลงได้แค่นี้

งานของแคน มันเต็มไปด้วยความเศร้า ที่พวกเราเสียเพื่อนรักไป แต่มันก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ที่เพื่อนเราจากไปอย่างสง่างาม ยิ่งปลื้มใจแทนเพื่อนมากขึ้น ก็ตอนที่รู้ว่า สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเสร็จมาด้วยพระองค์เอง มีชาวบ้านมารอรับเสร็จมากมาย แคนทำให้เกิดสิ่งดีๆ ขึ้น ไม่ว่าจะเป็นตอนที่อยู่ หรือตอนที่ไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วก็ตาม เรานับถือนายจริงๆ แคน

มาถึงวันนี้ เพื่อนๆ ยังบ่นคิดถึงแคนกันอยู่เลย นายทำให้เพื่อนๆ ทั้งรุ่นกลับมารวมกันอีกครั้ง งานนี้คนไม่เคยคุยกัน ยังกลายมาเป็นคนรู้จักกัน เพื่อน Sexy Boy สอง สามคน ก็บอกว่าแคนไปเยี่ยมเยี่ยนบางวัน บางคืน จะด้วยเหตุการณ์แบบไหน ไม่ขอเล่าในที่นี้ละกัน เพื่อนๆ ทุกคนก็เข้าใจอ่ะนะ เพราะแคนเป็นคนขี้เล่น

เราและเพื่อนๆ อีกหลายคน ตั้งใจจะไปทำบุญร้อยวันให้แคน แล้วก็จะไปเยี่ยมพ่อแคนให้บ่อยเท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยก็ทุกปี เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้เพื่อนๆ ตระหนักแล้วว่า เวลาแห่งความสุขของคนเรามันสั้น ต้องรีบๆ เจอเพื่อน ต้องติดต่อกันบ่อยๆ เจอกันบ่อยๆ หมั่นๆ โทร ไปหากัน

วันนี้พึ่งคุยกับเพื่อนสองคนว่า ไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือความจริง อยากให้มันเป็นแค่ฝัน แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ เราเข้าใจกลอนบทนี้อย่างถ่องแท้จริงๆ ก็วันนี้แหละ

"นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา"