วันอาทิตย์ที่ 7 มีนาคม 2556

                สวัสดีครับ ช่วงนี้เวลาช่างมีค่าเหลือเกิน ใช้ทุกนาทีแบบคุ้ม ๆ เนื่องจากมีภารกิจที่เกี่ยวโยงกัน ทั้งส่วนตัวและงาน ก็เลยต้องระเห็ดระเหินเดินทางไปตามถนน เพราะเราใช้รถนะครับ ขับไปโน่นไปนี่ แต่ยังไงก็แล้วแต่ ต้องมาขึ้นรถสโมสรให้ทันในวันนี้ (7 มีนาคม 2556) ก่อน 11 นาฬิกา

                แล้วเวลาก็พาชีวิตเราออกเดินทางไปตลอดทุกนาที วันนี้ก็เดินทางไปสมุทสงคราม ที่แรกที่เราแวะก็คือ ปั๊มน้ำมันแถว ๆ ข้างทาง ก่อนจะถึงทางแยกเข้าดอนหอยหลอดครับ เพราะเป็นเวลาเที่ยงเศษ ๆ เราก็เลยหาอาหารรับประทานกันตามอัธยาศัย สำหรับมื้อนี้ ปตท. ช่วยชีวิตเราไว้ได้ แล้วก็ออกเดินทางต่อไป มุ่งหน้าวัดเพชรสมุทรวรวิหาร

                การเดินทางในครั้งนี้ มีความจำเป็นและสำคัญอย่างไร ที่จะต้องไปเชียร์ฟุตบอล สโมสรบางกอกกล๊าสถึงสนามเมืองปลาทูเล็ก เจ๊กหงอย หอยดอง แม่กลองสมุทรสงคราม อะไรกันครับปลาทูเล็ก ผมก็ว่าไปอย่างนั้นแหละครับ แต่เท่าที่ทราบมา ปลาทูของบ้านเรานั้นจะตัวเล็ก มันโตไม่ทันหรืออย่างไรไม่ทราบ หรือคนละพันธุ์กัน เห็นที่เขาวางขายตามข้างทางไหมครับ ตัวเล็ก ๆ แล้วที่เราเห็นตัวโต ๆ ตามตลาดละครับ ขอเรียนให้ผู้บริโรคได้ทราบโดยทั่วกัน ณ ที่นี้นะครับ ปลาทูเหล่านั้นเป็นของนอกครับ เป็นปลาทูนำเข้าจากประเทศใกล้เคียง และตะวันออกกลาง เนื่องจากบางประเทศไม่นิยมบริโรคปลาทู และบางประเทศ ยังคงมีปลาทูอยู่มากมาย แต่บ้านเรา กินปลาทูเก่งครับ สามารถนำมาทำอาหารได้หลายอย่างครับ น้ำพริกปลาทู ปลาทูทอด ต้มยำปลาทู ข้าวต้มปลาทู ฯลฯ เยอะแยะจริง ๆ ครับ เดี๋ยวจะหิวเสียก่อน

                อะไรคือ เจ๊กหงอย มีช่วงหนึ่งเศรษฐกิจซบเซา นักท่องเที่ยวไม่ค่อยไปสมุทสงครามเลย เจ๊กก็หงอยสิครับ ไม่ค่อยีลูกค้า  ส่วนหอยดองนั้น มีวางขายทั่วไปครับ

                สมุทรสงคราม ไม่ใช่ไม่เคยไป ผมไปมาไม่รู้กี่รอบแล้วครับ ไม่ว่าจะไปนอนค้างที่อัมพวาชมไฟกระพริบใต้ต้นลำพู เอ้ย ชมหิ่งห้อย หรือไปเที่ยวไหว้พระเก้าวัด แต่ที่ต้องไปคราวนี้ ก็เพราะได้ตั้งใจไว้แล้ว และจากตอนที่แล้วผมก็เกริ่นไว้ว่าจะไป ถ้าไม่ไปก็แย่ละสิครับ เสียคำพูดหมด

                สมุทรสงคราม อัมพวา ไปได้บ่อย ๆ ครับ เพราะอยู่ห่างจากกรุงเทพแค่ 70 กม. สบาย ๆ เลยครับขับรถและเดินทาง แต่เราไปกันเป็นหมู่คณะ 3 คันรถบัสครับวันนี้ เจ้าหน้าที่ประจำรถมีเคืองเล็กน้อยสำหรับแฟนบอลที่สำรองที่นั่งแล้ว ยกเลิก ทำให้รถทั้ง 3 คันที่จองไว้เพียงพอกับจำนวนคน ก็นั่งหลวม ๆ กันไปครับ

                ไปเชียร์บีจี ที่สมุทรสงครามทีไร ก็ต้องแวะวัด ไหว้พระหลวงพ่อบ้านแหลม (วัดเพชรสมุทรวรวิหาร) ต่างคนต่างขอพรกันละครับ คงมีคนจำนวนไม่น้อยที่สมหวังและจำนวนมากที่ไม่สมหวัง ก็ว่ากันไปครับ ไม่รู้ว่าแฟนบอล ขอให้บีจีชนะหรือเปล่า

                ก่อนหน้านี้ผมเคยเดินทางมาเที่ยว ตามโปรแกรมไหว้พระเก้าวัด ที่เมืองสมุทรสงครามแห่งนี้ มีวัดเก่าแก่มากมายครับ เช่นวัดช่องลม ไปชมเจดีไห และชมโบสถ์ไม้สักทองฝังมุก วัดบางแคใหญ่ ชมจิตกรรมฝาผนังประจันกุฎิสงฆ์เขียนด้วยสีฝุ่นผสมกาว วัดบางแคน้อย ชมโบสถ์ไม้สักทองแกะสลักสามมิติ ปีหน้าผู้จัดบีจีอย่าพลาดครับ ถามผมสิครับว่ามีที่เที่ยวไหนบ้าง จะได้ไหว้ครบ 9 วัด รับรองชนะแน่ครับ

                ปีนี้เราไม่ได้แวะดอนหอยหลอดเหมือนครั้งก่อน ๆ ครับ อากาศร้อนได้ใจจริง ๆ เยี่ยงนี้เรานิยมทำ “ชะโงกทัวร์” กันครับ คือพอไปถึงตนนั้นตรงนี้ ลง ๆๆ แล้วก็ขึ้นมารับแอร์ในรถครับ ขอให้ได้ชะโงกไปดูแล้วก็ถ่ายรูปแค่นี้เป็นพอ

                แต่มาครั้งนี้เราก็ยังดีครับ พอร้อน ๆ ขึ้นรถ ได้ดื่มน้ำสิงห์ เย็น ๆ บีอิ้ง อร่อย ๆ และเครื่องดื่มสำหรับผู้ใหญ่ที่นิยมกัน ก็ได้รับการสนับสนุนจาก สิงห์ คอเปอร์เรชั่นครับ เราเลยต้องหาพรีเซนเตอร์กันวุ่นวาย เอามาถ่ายรูปตอนดื่มเครื่องดื่มเหล่านั้น ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ

                เราแวะไว้พระแค่ 20 นาที ถือว่าไปไวมาไวจริงครับ แล้วก็เดินทางไปยัง อัมพวา ตลาดน้ำ ที่มากี่ทีก็ยังเหมือนเดิมครับ ยังดีที่วันนี้ คนไม่เยอะเท่าที่ควร สิ่งที่ผมไม่ชอบที่สุดคือ ทางเดินที่แคบและเบียดเสียดกัน และสิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือ ทำไมร้านรวงต่าง ๆ ถึงต้องตั้งร้านให้ยื่นออกมานอกถนน หรือทางเดิน ทั้ง ๆ ที่ในร้านท่านก็วางของได้ สังเกตจากร้านที่เราเดินเลียบคลองไป แต่ละร้านจะเอาโตะมาตั้งเพื่อวางสินค้า แต่ในร้านของตัวเองโล่ง และยังพอมีที่วาง ผมกลัวว่าคนจะตกน้ำ เพราะทางเดินแคบมาก อันนี้ยังคงเป็นปริศนาคาใจอยู่เสมอ ๆ ที่ไปอัมพวา

                เรามีเวลาอยู่ที่นี่นานพอสมควร ก็เลยกินและซื้อของกันวุ่นวายครับ ได้มากบ้างน้อยบาง แต่ดีใจครับที่คนในตลาด รู้จักบางกอกกล๊าส และแอบหยอดคำหวานเชียร์บีจีเหมือนกัน เดินผ่านกลุ่มเด็ก ๆ ที่เล่นกันอยู่ข้างวัด ก็ร้องกันว่า บีจีสู้ ๆ แหม....น่ารักจริง ๆ น้องเอ้ย

                เสร็จแล้วเราก็เดินทางไปยังสนาม ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก แล้วก็เดินเข้าไปในสนาม ที่นี่เขาห้ามเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แหมดีจริง ๆ ครับ ถ้ามาสนามลีโอ ก็อย่าดื่มนะครับ ให้เจ้าบ้านดื่มฝ่ายเดียวก็พอ

                เกมเริ่มขึ้นในเวลา 6 โมงเย็น มานะมานังกันจริง ๆ สำหรับกองเชียร์ ออกเดินทางกันต้งแต่ 5 โมงเช้า มาดูบอลกันยามนี้ และมาด้วยใจครับ เสียตังค์มากันเองนะครับ บางคนจะคิดว่ามารถสโมสรฟรี 300 บาทครับพี่น้องครับ เครื่องดื่มฟรี อาหารฟรี 1 มื้อ รวมตั๋วเข้าชมบอลด้วยครับ คุ้มสุด ๆ

                บอลเริ่มแข่งกันแล้ว วันนี้พอมีสีสันกันบ้าง เมื่อบีจีเล่นแบบมีฟอร์ม ไม่เหมือน 4 นัดที่ผ่านมา ทำเอ่ากองเชียร์ก็ฮึกเหิมไปตาม ๆ กัน เชียร์ไปเชียร์มา เสมอ 1-1 ครับ แต่ทุกคนพอใจ และอิ่มใจที่เห็นนักเตะทีมโปรดของตนฮึดสู้อย่างนี้ แหม..กระทิงแดงอุตส่าห์สนับสนุน ต้องคึกคัก ต้องคึกคักสิครับ

                ผลการแข่งขันในวันนี้ ถือว่า “ผ่าน” สำหรับนักเตะที่เล่นกันดีขึ้นมาก จากที่ผ่านมา แฟนบอลก็ยังเหนียวแน่น ถือได้ว่า กระต่าย ยังพอมีเขี้ยวเล็บ เหมือนกระต่ายขูดมะพร้าวครับ ยังมีประโยชน์สำหรับขูดมะพร้าวไว้ทำกระทิ สมัยก่อนตอนเป็นเด็ก ยังเคยช่วยแม่ขูดมะพร้าวนะครับ ถ้ากระต่ายธรรมดานี่ทำไม่ได้นะครับ ต้องเป็นกระต่ายขูดมะพร้าวเท่านั้น บางทีโดนมือเลือดซิบ ๆ เลยครับ

                ผลบอลเสมอ แต่ทุกคนก็ยังหน้าตาอิ่มเอม นั่งรถกลับบ้านด้วยหัวใจพองโต กว่าจะกลับถึง ลีโอสะเตเดี้ยมก็ 4 ทุ่ม 20 นาที ที่ลานจอดรถ ผมเจอวงโยธวาทิตโรงเรียนสวนลุมพินีมาซ้อมอยู่ที่นี่ด้วย ตื่นเต้นจังครับ เพราะผมเคยไปดูที่สวนลุม และได้เขียนเรื่องราวของพวกเขาถึง 3 ตอน

                แต่ภารกิจของผมยังไม่หมดครับ เมื่อผมต้องขับรถกลับ อ. ศรีมหาโพธิ์ จ.ปราจีนบุรี มาถึงก็ราวหกทุ่มครึ่งละครับ อาบน้ำนอน....

                ทริบหน้าเจอกันนะครับ  คงจะเป็นตอน “กระต่ายหมายจันทร์” เป็นแน่แท้

http://www.canonlife.com/pg/blog/read/168892/-bgfc