สมัยยังอยู่ในวัยละอ่อน เวลาเกิดอาการนอนไม่หลับ  แม่มดจะลุกขึ้นมาอ่านตำราภูมิศาสตร์ !!!

ใช่แล้ว หนังสือเรียนวิชาภูมิศาสตร์ของกระทรวงศึกษาธิการที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายนั่นแหละค่ะ

(ประโยคนี้แปลว่า น่าเบื่อทั้งตำราทั้งกระทรวงเลย!!!)

ภายในเวลา 20 นาที แม่มดก็จะตาปรือ ตำราร่วงจากมือ ฟี้ ฟี้ ไปเฝ้าพระอินทร์ได้โดยไม่ต้องออกแรงนับแกะ

แต่ธรรมชาติของใจคนนั้นซับซ้อน.......จนแม้แต่เจ้าของใจก็อาจรู้ไม่เท่าทัน

วิชาภูมิศาสตร์อันแสนจะน่าเบื่อหน่ายนั้นแอบมีมนต์

อะไรบางอย่างที่ได้เรียนรู้จากวิชาที่ว่าด้วยดินฟ้าค้างคาอยู่ในความคิดของแม่มดยาวนาน

แม่มดฝันใฝ่ที่จะได้เห็นกระแสเชี่ยวกรากของแม่น้ำแยงซีเกียง  บุกดงป่าดิบในลุ่มแม่น้ำอเมซอน และสัมผัสไออุ่นจากทะเลทรายของลุ่มแม่น้ำไนล์

เพื่อนๆที่คุ้นเคยกับครอบครัวมดของเราอาจจะยังจำได้ว่า ลูกชายของแม่มดเป็นคนรุ่นใหม่แบบประหลาดๆ ด้วยมีความสนใจในศาสตร์แห่งอดีตอย่างลึกซึ้ง 

ในฤดูหนาวหนึ่งเมื่อผืนฟ้าของยุโรปตะวันตกหม่นมัวและเยียบเย็น  เราสองคนแม่ลูกก็เก็บเสื้อผ้าแบบสบายๆสำหรับปลายฤดูร้อนใส่กระเป๋า  เราจะไปล่องแม่น้ำไนล์กัน

แต่ก่อนหน้านั้น คนที่เลือกถือหนังสือเดินทางไทยอย่างแม่มดต้องไปขอวีซ่าจากสถานกงศุลอียิปต์ที่แฟรงค์เฟิร์ตเสียก่อน และครั้งนี้ เราเดินทางกับผู้คนกลุ่มใหญ่เพราะเราจะไปเที่ยวกับบริษัททัวร์

ความจริง การเดินทางเป็นกลุ่มและการใช้บริการบริษัททัวร์ไม่เคยอยู่ในรสนิยมของเรา  แม่มดชอบค้นคว้า ศึกษาข้อมูลและวางแผนการเดินทางทุกขั้นตอนด้วยตนเอง ด้วยไม่เคยรู้สึกหวาดหวั่นต่อความแตกต่างทางภาษาและวัฒนธรรม  ซ้ำเป็นคนเอาแต่ใจตัว มีความสนใจลึกซึ้งเฉพาะด้าน รักความเป็นอิสระ ไม่ชอบให้ใครมาจุ้นจ้านกับตัวเองและไม่ชอบไปวุ่นวายกับใคร

บ่อยครั้งที่ขั้นตอนการตระเตรียมทำให้แม่มดรู้สึกสนุกและตื่นเต้นยิ่งกว่าการเดินทางท่องเที่ยวจริงๆเสียอีก  อาการกระดี๊กระด๊าล่วงหน้าแบบนี้ ชาวเยอรมันเขาเรียกว่า Vorfreude คือความสุขที่มากับการรอคอยอะไรบางอย่างอย่างใจจดใจจ่อ  ก็อะไรเล่าคะจะน่าตื่นเต้นเร้าใจยิ่งไปกว่าภาพในจินตนาการ

แต่หลังจากที่ได้อ่านคู่มือการเดินทางในประเทศอียิปต์ที่ได้รับการค้นคว้ามาอย่างดีจากสำนักพิมพ์ฝรั่งไป 2 เล่ม แม่มดก็ตัดสินใจซื้อทัวร์ด้วยเหตุผลที่มีเหตุมีผลว่า ไม่มีความน่าพิศวงและความตื่นเต้นใดๆมีสิทธิ์ได้รับความสำคัญเหนือความปลอดภัยของชีวิต

ก็แม่มดยังไม่ได้ล่องแม่น้ำแยงซีเกียงกับเที่ยวป่าอเมซอนเลยนี่นา

เราบินจากโคโลญน์ไปลงที่ Luxor เพื่อที่จะลงเรือล่องแม่น้ำไนล์ที่นั่น โปรแกรมการท่องเที่ยวครั้งนี้ยาว 15 วัน เราจะล่องแม่น้ำไนล์ไปกลับระหว่าง Luxor และ Aswan เสีย 7 วัน ใช้เวลาอยู่ในไคโร 3 วัน และปิดท้ายด้วยการไปพักผ่อนนอนผึ่งแดด ว่ายน้ำดำน้ำเล่นที่ทะเลแดงอีก 4 วัน 

นี่เป็นโครงสร้างของรายการทัวร์ตามปกติสำหรับชาวเยอรมัน ทำงานก่อน เรียนก่อน พักผ่อนทีหลัง

แม่มดไม่ชอบเขียนและอ่าน series เพราะเป็นคนใจร้อน ไม่ชอบอะไรที่ต้องติดตามยืดเยื้อยาวนาน แต่หนนี้ ดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ 

แม้จะพยายามแตะข้อมูลเกี่ยวกับประเทศอียิปต์เพียงผิวๆ แค่พอกระตุ้นความกระหายให้ผู้สนใจไปศึกษาต่อเอาเอง แม่มดก็คงต้องเขียนมากกว่า 1 ตอน

สัญญาว่าจะไม่มีเรื่องซ้ำซากเลยค่ะ

อาหารเรียกน้ำย่อยพร้อมเสิร์ฟแล้วนะคะ

เชิญชมหนังตัวอย่างค่ะ

ตอน 1   อรุณรางสว่างแล้วที่ Luxor

ตอน 2   น้ำจรดทรายที่ Aswan

ตอน 3   ข้าแต่ปวงเทวา  จากวิหาร Abu Simbel  ถึง ตลาดคนยาก

ตอน 4   ฟ้าไม่เคยใสที่ Cairo

ตอน 5   ระบำแดดเริงทะเลแดงที่ Hurghada

(อาการเกเรเล็กๆแบบนี้ แม่มดแอบหยิบยืมมาจากคุณรัต นักเดินทางตัวเขื่องของเรา 555)

คำซึ่งบรรยายความรู้สึกที่แม่มดมีต่อประเทศอียิปต์ตั้งแต่ก่อนสัมผัสแรกจนถึงความทรงจำที่ยังค้างคาอยู่ในความคิดจนถึงทุกวันนี้คือ Fascination

มีใครสมัครใจจะลงเรือ Pioneer 1 ไปล่องแม่น้ำไนล์กับเราแม่ลูกบ้างไหมคะ

Fascination by NAT KING COLE