แม่มดงงหน่อยๆที่ททท.ลุกขึ้นมาป่าวร้องว่าราชบุรีเป็น ๑ ในเมืองห้ามพลาดสำหรับคนเดินทางในปีนี้

ฮ่า ฮ่า สงสัยททท.จะหมดเมืองที่จะทำป่วนแล้วมังคะ

ล้อเล่น (แต่คิดจริง) นะค้า

ที่จริง งานนี้ททท.กับแม่มดใจตรงกัน แปลกแต่จริงค่ะ

แม่มดมาอาศัยเมืองเขาอยู่อย่างสุขกายสบายใจได้ตั้งเกือบปีครึ่งแล้ว ว่าจะชวนเพื่อนๆมากระตุ้นเศรษฐกิจ เอ๊ย มาเที่ยวแถวนี้อยู่เหมือนกัน

จริงๆแล้ว แม่มดมีเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ เพื่อนจากโลกจริงและโลกเสมือนมาเยี่ยมเยือนอยู่เนืองนิจ เพื่อนพาแม่มดเที่ยวบ้าง แม่มดขับรถมะงุมมะงาหราพาเพื่อนเที่ยวบ้าง หลงทางบ้าง ค่อยๆเรียนค่อยๆรู้เส้นทางไปทีละนิด

จะว่าไปแล้ว แม่มดไม่เคยมองราชบุรีเป็นเมืองท่องเที่ยวเลยค่ะ เมืองรอบๆราชบุรียังมีแวว (วุ่นวาย) มากกว่า แม่มดว่าราชบุรีเป็นเมืองสำหรับการพักอาศัยอยู่จริงๆและเป็นเมืองที่อยู่สบายมากด้วยมีโครงสร้างพื้นฐานดี สาธารณูปโภคพร้อม เป็นทั้งเมืองเกษตรกรรมและอุตสาหกรรม คนมีงานทำ อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ ค่าครองชีพไม่สูงไม่ต่ำ อยู่ใกล้กรุงเทพฯพอที่จะเข้าไปทำธุระปะปังได้ง่ายๆเมื่อจำเป็น อยู่ห่างกรุงเทพฯพอที่อากาศจะยังสะอาด ยังมีความสงบ สบาย ยังมีธรรมชาติงดงามให้ชื่นชมและ...สำคัญมาก...น้ำไม่ท่วมทั้งๆที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลอง

และพอสำรวจจริงจัง แม่มดพบว่าราชบุรีมีที่เที่ยวไม่น้อยเหมือนกันนะคะ

 ราชบุรีอยู่ใกล้กรุงเทพฯนิดเดียวค่ะ จะมาทางถนนเพชรเกษมหรือพระราม ๒ ก็ใช้เวลาไม่ถึง ๒ ชั่วโมง รถไฟก็ผ่านนะคะ ทุกขบวนจอดสถานีราชบุรีค่ะ

วิวบังคับค่ะ.....หลังบ้านแม่มดเป็นทุ่งข้าวแต่จุ๊ จุ๊ รู้แล้วอย่าอึงไป คนทำนาป็นพม่าค่ะ

เรามาตั้งต้นสำรวจเมืองราด-รีกันที่ตัวเมืองและริมน้ำแม่กลองก่อนก็แล้วกัน

ราชบุรียังมีอาคารสวยๆให้ชมและเป็นอาคารที่ยังถูกใช้งานจริงนะคะ ๒ ภาพนี่เป็นอาคารใด เพื่อนๆต้องไปหาคำตอบเอาเอง

ริมเขื่อนเหนือฝั่งน้ำแม่กลอง ตอนเย็นๆเป็นที่เดินเล่นและไปนั่งรับลมกับให้คนนวด ตรงที่หอนาฬิกาตั้งอยู่เป็นตลาดอาหารที่เปิดขายตั้งแต่บ่ายแก่ๆ ชาวราด-รีเขาเรียกสนามหญ้า แม่มดจะเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวไข่ ๒ ชามถ้าใครถอนหญ้ามาให้ดูได้สักต้น

แล้วทำไมทุกเมืองต้องมีหอนาฬิกา ใครๆก็มีนาฬิกาใช้แล้วแม่มดก็ไม่เห็นคนไทยรักษาเวลากันสักเท่าไร เรื่องนี้แปลกใจจริงๆนะคะ

ประติมากรรมจากหอศิลป์ D-Kunst ซึ่งเป็นภาคหนึ่งของโรงงานเซรามิคเถ้าฮงไถ่ ชื่อหอศิลป์นี่เราเรียกง่ายๆแบบไทยว่า “ดี คุ้น” ก็คงได้มังคะ แต่ชื่อจริงๆคือ ดี คุ้น(ส)ท์ (Die Kunst) เป็นภาษาเยอรมันแปลว่า ศิลปะ (The Art) ที่นี่เป็นทั้งหอศิลป์และห้องสมุดที่เน้นด้านศิลปะ ตัวอาคารเป็นบ้านไม้แบบจีนอายุนับร้อยปี

๙

ขยับไปอีกนิดแต่ยังอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลองคือพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติประจำจังหวัดราชบุรีค่ะ ตัวอาคารเคยเป็นศาลากลางจังหวัดมาก่อน เก่าแก่แต่งดงาม งานที่แสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ก็น่าชมนะคะ

เจ้าตูบตัวโตลายจุดที่เล่นซุกซนอยู่บนสนามหญ้าเป็นของขวัญจากโรงงานเถ้าฮงไถ่เช่นกันค่ะ

ราชบุรีมีชื่อเสียงในฐานะแหล่งผลิตโอ่งและกระถางลายมังกรมาเนิ่นนาน (ใครไม่เคยเห็นโอ่งมังกร ยกมือขึ้น) แต่โรงงานหลายแห่งผันตัวเองไปผลิตและส่งออกโอ่ง อ่าง กระถาง โต๊ะเก้าอี้สวยๆเพื่อการตกแต่งทั้งภายในและภายนอกอาคารแทน อย่างในภาพชุดนี้คือโรงงานเถ้าฮงไถ่ค่ะ

ใกล้ๆโรงงานเซรามิคเป็นวัดมหาธาตุที่แม่มดว่าเป็นวัดที่สวยที่สุดในจังหวัดราชบุรี

ภาพถ่ายโดยลุงชาติ

ภาพถ่ายโดยลุงชาติ

ภาพถ่ายโดยลุงชาติ 

เรายังท่องเที่ยวอยู่ในเขตอำเภอเมืองนะคะ ที่ตำบลบ้านคูบัวมีซากโบราณสถานที่บ่งบอกถึงความเป็นเมืองในยุคทวาราวดี และมีพิพิธภัณฑ์ที่น่าเยี่มมชมมากคือจิปาถะภัณฑ์สถาน ใครชอบผ้าทอมือ ผ้าตีนจก พลาดที่นี่ไม่ได้เลยนะคะ อ้อ ผ้าขาวม้า ผ้าตัดเสื้อ กางเกงใส่เล่นง่ายๆที่ตัดจากฝ้ายทอมือมีให้เลือกมากมายค่ะ

หากอยู่ราชบุรีจนค่ำ ตอนตะวันตกดิน ที่เขาช่องพรานและที่เขางู เราจะได้เห็นค้างคาวนับล้านตัวบินออกจากถ้ำไปหากิน

ลงใต้ไปอีกนิดเป็นอำเภอปากท่อ หมู่บ้านไทยพวนที่บ้านหัวเขาจีนเป็นแหล่งวัฒนธรรมที่น่าทึ่งมากค่ะ สุภาพสตรีของหมู่บ้านนี้ใช้เวลาว่างจากการทำนา ทำไร่มาทอผ้าฝ้ายด้วยมือแต่ที่แม่มดปลื้มมากคือคุณป้า คุณน้า คุณพี่ยังคงแต่งกายและมุ่นมวยผมแบบดั้งเดิมแม้ในชีวิตประจำวัน

ผลิตภัณฑ์ผสมผสานระหว่างเครื่องปั้นดินเผาของราชบุรีกับการถักทอหญ้าแพรก เอ๊ย หญ้าแฝกค่ะ เป็นผลงานของกลุ่มเครือข่ายชุมชนผลิตภัณฑ์จากใบหญ้าแฝกที่อำเภอปากท่อและอำเภอจอมบึง รากหญ้าแฝกช่วยยึดดิน ป้องกันน้ำท่วม ส่วนใบเขาเอามาย้อมสี บิดเกลียวแล้วเอามาตกแต่งของใช้ในบ้านได้สารพัดนะคะ

สิ่งที่น่าสนใจมากคือกลุ่มฯนำงานฝีมือนี้ไปจัดสอนในโรงเรียนประถมด้วยค่ะ เด็กๆได้เรียนงานฝีมือที่ใช้วัสดุในท้องถิ่นและสามารถหาค่าขนมได้ด้วย

เพื่อนๆต้องเดาได้แน่นอน ตลาดน้ำดำเนินสะดวกที่ทั้งฝรั่งทั้งจีนแวะมาเที่ยว อยู่ในอำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรีนะค้า (ฮ่า ฮ่า ย้ำเป็นพิเศษสำหรับคุณลูกเสือหมายเลขเก้า)

โพธารามเป็นอำเภอโปรดของแม่มดค่ะ ที่นี่เป็นแหล่งวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายมอญ แม่มดว่าชาวมอญเป็นกลุ่มชนที่พิเศษอย่างยิ่ง เขาไม่มีรัฐแต่เป็นคนมีชาติจนแม้ในปัจจุบันนี้ วัฒนธรรมมอญแทรกตัวอยู่ในวัฒนธรรมไทยได้อย่างแนบเนียนกลมกลืน

ย่านบ้านเก่าอำเภอโพธารามค่ะ  ผู้คนที่นั่นเป็นมิตรอย่างยิ่งต่อคนต่างถิ่นที่ไปเยือน ลองแวะไปสักครั้งแล้วจะติดใจค่ะ

อุโบสถวัดคงคาราม

วัดขนอนกับเทศกาลหนังใหญ่ที่มีชื่อเสียงระดับโลก

การลอยกระทงแบบมอญที่วัดไทรอารีรักษ์ กระทงที่นี่เป็นกระดาษสีค่ะ เขาใส่น้ำมันกับไส้เทียน แล้ววางกระทงไว้ในถาด เวลาลอย เขาจะวางถาดลงบนผิวน้ำ พอน้ำไหลเข้าไปในถาด เขาจะชักถาดออก กระทงสีก็จะลอยเป็นแพไปในแม่น้ำ งดงามแจ่มกระจ่างอยู่ในแสงสลัวของค่ำคืนที่เดือนเต็มดวง

แม่มดไปยืนดู ฟังคำอธิบายและถวายเงินทำบุญเล็กน้อยแต่ไม่ได้ลอยกระทงค่ะ แม่มดมีปัญหาทางความคิดกับเทศกาลที่แสนโรแมนติคเทศกาลนี้ งานลอยกระทงเป็นเทศกาลที่มีรูปแบบงดงามยิ่งนักแต่ทำลายสิ่งแวดล้อมอย่างสาหัส แม่มดเลยตัดใจลอยกระทงไม่ได้เสียที

บ้านเจ็ดเสมียนเป็นชุมชนเล็กๆที่ไม่เปลี่ยนแปลงมานับร้อยปี ที่นี่มีผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูปจากหัวไชเท้าที่อร่อยมากค่ะ

สวนศิลป์บ้านดินเป็นทั้งโรงเรียนศิลปะ โรงเรียนการแสดง ร้านกาแฟและรีสอร์ทบรรยากาศดี อยู่ที่บ้านเจ็ดเสมียน อำเภอโพธารามเช่นกัน

สี่ภาพสุดท้าย ทายซิคะว่าเป็นที่ไหน

ถูกต้อง อำเภอสวนผึ้งค่ะ

แม่มดเฉย เฉยกับที่นี่แต่ไปบ่อยมาก เพื่อนๆมาหาทีไร ร้องจะไปเที่ยวสวนผึ้งทุกที

สถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดราชบุรียังมีอีกเยอะนะคะ แต่แม่มดก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน....แป่ว

ตอนที่กำลังท่อง you tube เพื่อหาบทเพลงไพเราะให้เพื่อนๆฟัง แม่มดไปพบเพลงน่ารักเพลงหนึ่งซึ่งใครๆอาจจะรู้จักแต่แม่มดไม่รู้จักค่ะ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย ผู้ประพันธ์เขียนเพลงบทนี้เมื่อเธอยังเป็นหนุ่มน้อยนักเรียนมัธยมปลาย เนื้อร้องก็ช่วยกันแต่งกับเพื่อนๆ ผู้ขับร้องออกเสียงอักขระไทยได้ชัดเจนอย่างน่าชื่นชม ไวโอลินและเปียโนก็ไพเราะมาก แม่มดเลยจะจัดให้เพื่อนๆฟังล่ะ (แม้จะไม่เกี่ยวกับเมืองราด-รีสักนิดก็ตาม)