driftworm ส่งเทียบเชิญชมรายการตอบโจทย์ฟัง สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ร่วมกับพิธีกร (ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา)

ผ่านเรื่อง Falkland Islands Referendum  ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการทำประชามติ

มีบทสนทนาต่อเนื่องที่จบลงตรงข้อสงสัยว่า คำพูดของ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล คล้ายกับเรื่อง Free Press

ด้วยข้อมูลพื้นฐานจากมุมมองในบรรยากาศการเมืองที่แตกต่างจากประเทศไทย

การสนทนาเพิ่มเติมทำท่าจะคาบเกี่ยวสู่หลายประเด็น

ออกมาเป็นความเห็นส่วนตัวลักษณะการถกความกับคุณหนอนแบบการตั้งวงคุยกัน ‘อย่างที่เคยเป็น’

เพียงแค่คราวนี้แยกออกนอกกรอบความเห็นท้ายเรื่อง คุยกันเสียงดังขึ้นอีกหน่อย

****

         ขอบคุณ คุณหนอนสำหรับรายการที่ส่งให้ดู

         พูดตรงตามแบบเราต้องบอกว่า เจียมธีรสกุล มีแต่ขี้วัว (BS) เต็มปาก

         พิธีกร มือไม่ถึง ไม่ทำการบ้านมาดีพอ

         การสัมภาษณ์คราวนี้ ถ้าทนฟังปากวิจารณ์แบบเราได้ และเปิดใจกว้างเกินปกติ อาจจะเห็นตัวอย่างหลายข้อที่สังคมไทยน่าจะสนใจมากขึ้น

         ที่บอกว่าพิธีกรไม่เก่ง เพราะไม่ได้ถามสิ่งที่ควรถาม ไม่เที่ยงในหลักการ และสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ไม่ได้ตอบคำถามที่ถูกถาม

         เจียมธีรสกุล ยกประเด็น Spirit of Democracy คือบอกว่าสังคมต้องยอมรับความเป็นประชาธิปไตย ต้องมีสิทธิเสมอภาคในการแสดงความคิดเห็น มีประเด็นสืบเนื่องเท่าที่จำได้ เมื่อดูจนนาทีที่ ๒๓ บางข้อในเรื่อง

         ๑.      การนิรโทษกรรม

         ๒.      มาตรา ๑๑๒

         ๓.      การสำรวจความนิยมของสถาบันพระมหากษัตริย์ โดยอ้างตัวอย่างจาก UK (สหราชอาณาจักร)

         กรณีมาตรา ๑๑๒ ที่ เจียมธีรสกุล บอกให้ยกเลิกไปเลย คำถามแรกที่เราควรย้อนดูกัน คือ การเปลี่ยน หรือแก้ไข หรือยกเลิก ทำเพื่ออะไร คนเสนอให้ทำต้องการอะไร ต้องการให้เกิดอะไรขึ้น และสิ่งที่ต้องการให้เกิดขึ้นจะเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมอย่างไร ส่วนรวมทั้งแดงทั้งเหลือง แถมเขียวและกากี

         ติดตามข่าวมานาน ไม่เคยเจอคนพูดชัดและย้ำว่าต้องการอะไรจากการแตะต้องมาตรา ๑๑๒ และได้ประโยชน์ที่ชัดเจนต่อส่วนรวมหรือไม่

         สังคมไทย ไม่ชอบยอมรับความคิดเห็นต่าง จึงไม่ชอบฟังความคิดเห็นต่าง และเลยพลอยไม่ถามต่อว่าที่ต่างออกไป เป็นหรือไม่เป็นประโยชน์ การตีข้อเสนอให้ตกไป จึงนำแต่ประเด็น ความรู้สึกส่วนตัวมานำทาง มากกว่าเอาเหตุผลมาคุยกัน

         Case in point: เมื่อมีการพูดถึงมาตรา๑๑๒ เรานำอารมณ์แห่งความจงรักภักดีที่มีถวายให้ในหลวง มาเป็นตัวนำในการโต้ ซึ่งเป็นเรื่องดีและไม่ผิด ถ้าเราไม่หลุดประเด็นที่ต้องใช้ถีบกลับด้วย เหมือนการจะรบให้ชนะ เราใช้แต่อารมณ์ไม่ได้ แล้วเมื่อมาถึงวันนี้ ประเด็นว่าเปลี่ยนหรือยกเลิกเพื่ออะไรมันหายไปแล้ว

         เจียมธีรสกุล บอกว่า มาตรา๑๑๒ ค้านกับ Spirit of Democracy แต่กฎหมายนี้ไม่มีผลต่อการดำเนิน Democracy ในประเทศไทย คนไทยส่วนใหญ่ทุกสีไม่ได้พึ่งพิงมาตรานี้เพื่อสร้างชีวิตที่ดี มาตรานี้ไม่ทำให้คุณภาพชีวิตเลวลง และมาตรานี้ไม่ได้ทำให้ไม่มี Free Press การดำรงคงอยู่ของกฎหมายข้อนี้ไม่ช่วย หรือ มีผลให้ประชาธิปไตยเติบโต อยู่ตัว หรือล่มสลาย

         Free Press คือ สิทธิ์ในการพูดความจริง ที่ไม่ใช่การนำข้อมูลมาเล่นและบิดเบือน และไม่ได้แปลว่าจะพูดอะไรก็ได้ การไม่ปรากฏของ Free Press ในประเทศไทย ไม่เป็นผลจากมาตรา๑๑๒ แต่เป็นผลจากความไร้สำนึกในหน้าที่ของสื่อ

         ความสำคัญของ Free Press คือ การสนับสนุนให้มีการตรวจสอบการทำงานของรัฐบาล เพื่อประโยชน์ของประชาชนตามหลักการของประชาธิปไตย

         มาตรา๑๑๒ ไม่ใช่อุปสรรคให้สื่อทำหน้าที่เยี่ยง Free Press อย่างสมบูรณ์ไม่ได้

         สิ่งที่สำคัญกว่านี้ ของเรื่อง Spirit of Democracy คือ การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมที่คนไทยไม่มี การซื้อขายเสียง การไม่เคารพกฎหมาย แม้กระทั่งกฎหมายพื้นๆ อย่างกฎหมายจราจรคนไทยยังไม่ให้ความสำคัญในการอุ้มชูให้ศักดิ์สิทธิ์และปฏิบัติตามอย่างยำเกรง

         สิ่งเหล่านี้ กลับเป็นสิ่งที่มีผลต่อประชาธิปไตย และน่าจะเป็นเรื่องที่ต้องแก้ไขมากกว่ามาตรา๑๑๒

         จริงที่ว่า ปัญหาของมาตรา๑๑๒ มีอยู่ ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ สามารถ acknowledge รับรู้ความต้องการของ เจียมธีรสกุลได้อย่างเต็มใจ แต่เมื่อยึดตามหลักการ Spirit of Democracy ที่เจียมธีรสกุลใช้เป็นประเด็นย้ำอยู่ตลอดเวลา เราต้องชัดเจนด้วยว่าการแก้ปัญหาในชาติ ในระบบประชาธิปไตย ที่ใช้งบประมาณจากภาษีของประชาชนทุกคน ควรมีการลำดับความสำคัญก่อนหลังของการแก้ปัญหาแต่ละอย่าง

         และถ้าย้อนกลับไปตอบคำถามแรก เรื่องการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะแก้หรือยกเลิกมาตรา๑๑๒ แล้วได้อะไร ประชาชน ควรถกและหาข้อสรุปว่าสิ่งที่จะได้มาในการเสียงบประมาณไปแก้ไข นั้นมีประโยชน์ต่อส่วนรวมแค่ไหน คุ้มค่าแค่ไหน ต่อให้มีคดีความจากมาตรา๑๑๒ เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนเท่าใด คิดเป็นส่วนเปอร์เซนต์แล้วกระทบความเป็นอยู่ของประชาชนส่วนรวมน้อยมาก หรือแทบจะไม่มีเลย

         ปัญหาของมาตรา๑๑๒ ที่ผ่านมา เป็นการ abuse คือการนำมาใช้ในทางที่ผิด การ abuse ทำโดยผู้มีอำนาจ โดยนักการเมือง โดยคนในเครื่องแบบ เพื่อผลประโยชน์ของพวกพ้องตนเอง

         การยกเลิกมาตรา๑๑๒ ก็ไม่ได้แก้ปัญหานี้ เพราะไอ้คนประเภทที่นำมาตรานี้มา abuse ก็ยังมีอยู่ทุกยุคสมัย

         ธรรมเนียมแบบไทยๆ มักแก้ปัญหาในจุดที่เข้าตา มากกว่าแก้ปัญหาที่จุดต้นตอ

         เจียมธีรสกุล ยกเรื่องนี้มาพูดอยู่นั่นแล้วก็เพราะเป็นสิทธิส่วนบุคคล ที่รับได้ แต่เราจำเป็นต้องเล่นตามเกมของเจียมธีรสกุล และหมกมุ่นอยู่กับประเด็นนี้หรือไม่

         การแสดงความคลางแคลงใจของเจียมธีรสกุล เรื่อง loyalty ที่คนไทยมีต่อ Royal Family ว่ามีคนไทยมากน้อยแค่ไหนหรือที่ยังจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ แล้วทำท่าถอดใจว่าไม่สามารถทำการสำรวจความเห็นของประชาชนได้ มีการอ้างถึงการสำรวจความคิดเห็นจาก UK ที่มีต่อ British Monarchy

         กรณีนี้ คือการที่ เจียมธีรสกุล คล้ายว่าจะเล่นแบบ Free Press คือยกขึ้นมาพูด แต่พูดไม่หมด พูดพอให้คนสับสน

         คนสัมภาษณ์ก็ไม่รู้ชัด ตามไม่ทัน ไม่สามารถบี้ติดหมุด nail him down..

         เรื่องนี้มีคำอธิบาย

         เอาเรื่องการสำรวจที่ UK ก่อน ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคำถาม

         เราถูกถามว่า จะยังให้ Britain remain a Monarchy หรือเปล่า คำตอบ คือ Three-quarters of the population ต้องการ แปลว่าคนประมาณ ๗๕ เปอร์เซนต์ยังต้องการมีสถาบันพระมหากษัตริย์

         คำถามจากพวก Republicans ถามว่า Britain ต้องการ get rid of the Royal family คือยกเลิกการมีเจ้าหรือเปล่า คำตอบคือ less than a fifth of UK population ต้องการ แปลว่าคนที่ต้องการยกเลิกการมีเจ้า มีไม่ถึง ๒๐ เปอร์เซนต์

         ดังนั้น ข้อแรก คนที่ No กับการ remain a Monarchy มีจำนวนไม่เท่ากับ คนที่ไม่ต้องการเจ้า

         ข้อสอง วิธีตั้งคำถามและการตีความจากคำตอบ ไม่ใช่เรื่องที่เจียมธีรสกุล แค่นำมาอ้างสั้นๆ

         การสำรวจความต้องการความนิยมเรื่องเจ้าที่ทำกันใน UK ที่เจียมธีรสกุล เศร้าใจระคนรำคาญแล้วอ้างว่าเป็นไปไม่ได้ในประเทศไทย เพราะติดขัดที่มาตรา๑๑๒ นี่มูลวัวเต็มหน้า

         การสำรวจใน UK เอาแค่ทั้งสองคำถามข้างต้น ทำโดย Ipsos Mori เป็น Organisation ใหญ่เป็นอันดับสองของ UK และเป็นหนึ่งในบริษัทวิจัยขนาดใหญ่มากของโลก ทำการสำรวจด้วยวิธีการแบบที่รับทำการสำรวจงานการตลาดและการโฆษณาทั่วไป วิธีการก็ธรรมดาแบบงานวิจัยทั่วไป ไม่ต้องการกฎหมายใดเป็นพิเศษเพื่ออนุญาตให้สำรวจความเห็นนี้ และผู้ตอบคำถามไม่ต้องเปิดเผยตัวตน และไม่ต้องให้เหตุผล เพราะตอบ Yes หรือ No ไม่มีทางหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ในขณะที่การให้เหตุผลอาจเข้าข่ายได้

         เจียมธีรสกุลน่าจะลองหาข้อมูลมาศึกษา

         การคิดจะทำการสำรวจในประเทศไทย หากเจียมธีรสกุล ต้องการทำโดยเจตนาบริสุทธิ์ เชื่อว่าคำถามที่ตั้งไม่ควรจะเข้าข่ายข้อห้ามใดๆ ที่จะเสี่ยงต่อโทษตามมาตรา๑๑๒

         การถามคำถามและการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพเป็นคนละเรื่องกัน

         ถ้าเจียมธีรสกุล คิดว่าเป็นเรื่องเดียวกัน คนที่อ้างตัวเป็น Marxist เป็นคอมมิวนิสท์ ก็ต้องถูกตีความผ่านหลักการเดียวกันว่าขัดต่อข้อกฎหมาย เพราะการเป็นคอมมิวนิสท์ไม่มีเจ้า

         วิธีการสัมภาษณ์ของสื่อนานาชาติ ที่ผู้ถามมั่นคงใน concept และหลักการ และประเด็นที่ต้องการเค้นออกมาจากผู้ตอบ โดยการถามอยู่คำถามเดียว กลับถูกสังคมไทยมองเป็นเรื่องของความไม่เหมาะสมในการดำเนินการสัมภาษณ์ มารยาทเลวทราม

         การเป็นนักวิชาการของเจียมธีรสกุล เป็นมีดคมที่มีประโยชน์ หากใช้เป็นก็เบาแรง หากใช้ไม่เป็นก็บาดมือ การตอบของเจียมธีรสกุล เลี่ยงที่จะตอบคำถามที่พัวพันเข้าสู่หลักการ หากผู้ถามไม่แม่นพอก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา นอกจากสร้างความสับสนให้ผู้ฟังหนักเข้าไปอีก

         เหมือนคำที่ใช้ติดป้ายกันทั่ว เวลานักการเมืองหาเสียงใน UK ว่า

A little knowledge is a dangerous thing.

An Essay on Criticism, 1711

Alexander Pope

*********