หลังจากที่ผมเขียน โรงเรียนผู้นำ CANAAN  ประเทศเกาหลีใต้.. เขา

สร้างผู้นำสร้างชาติ  หนีจากความยากจนได้อย่างไรมา 2  ตอน ก็ห่างหายไป

นาน..   พอดีได้อ่านหนังสือ EAT  THAT  FROG!   ก็คิดได้ว่าเรายังไม่ได้ทำ

อะไรให้แล้วเสร็จตั้งหลายอย่าง กอรป ช่วงที่ผ่านมาจิตใจไม่ค่อยสงบ

จิตใจฟุ้ง เลยต้องพาใจไปออกกำลังกาย  จิตใจนี้ยากนะกว่าจะข่มได้ ..

            จากที่ผมได้แบ่งปันประสบการณ์ดูงานจากประเทศเกาหลีเมื่อเดือนก่อน

ก็อยากจะมีมุมมองสะท้อนกับประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของเราบ้าง ว่าเหมือน

หรือแตกต่าง หรือสิ่งไหนเราดีอยู่แล้ว ผู้นำเราแตกต่างกับเขาอย่างไร

1. ในด้านภูมิประเทศ/ทรัพยากร

         ประเทศไทยเราได้เปรียบประเทศเกาหลีมาก ผมได้ฟังมาตั้งแต่สมัย

 เรียน  ว่า "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว  ใครใคร่ค้าม้าค้า ใครใคร่ค้าช้างค้า" 

นั่นก็เป็นการบ่งบอกได้ว่าประเทศเรามีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์มาก ตั้งแต่ในอดีต

และก็ไม่ได้เป็นเมืองขึ้นของใคร  แต่กับต่างกับประเทศเกาหลีมีพื้นที่น้อยกว่าเรา

70 กว่าเปอร์เซ็น พื้นที่เป็นภูเขาด้วยซ้ำ มีฤดู 4 ฤดู จะปลูกพืชระยะยาว

ก็ลำบาก ปลูกได้แค่ช่วงเดียวเท่านั้น  ทำไมเขาสร้างความเข้มแข็งความเจริญ

เติบโตของประเทศได้แซงหน้าประเทศไทยได้ ?   คงตั้งเป็นคำถามไว้ก่อนครับ

2.  ด้านค่านิยม

          ต้องยอมรับว่าผู้นำที่สร้างโรงเรียน CANAAN  เขาปลูกฝังค่านิยมของ

คนในประเทศเขาเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรักชาติ  ความเป็นคนชาติ

นิยมผลิตสินค้ามาก็ใช้ของตนเอง    สอนให้รู้จักประหยัดเห็นคุณค่าของทรัพยากร

ทานข้าวก็ต้องทานให้หมด ใช้ทรัพยากรอย่างประหยัด   สอนให้รู้จักความกตัญญู

รู้บุญคุณบิดา มารดา ญาติพี่น้อง ตลอดจนสังคมภายนอก  สอนให้รู้จักคุณธรรม

จริยธรรม  เริ่มตั้งแต่ผู้นำประเทศ  ผู้นำองค์กร  ....ใช่ว่าของประเทศเราจะไม่ดี

นะครับ ของเรามีขนบธรรมเนียมประเพณี ที่ดีงาม เรามีสอนมารยาทไทย

สอนให้รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่  รู้สัมมาคารวะ  เรา ๆ ท่าน ๆ  ได้เรียนมาตั้งแต่เด็ก

แต่พอในภาคปฏิบัติทางสังคม ผู้ใหญ่ไม่ได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้เยาวชนปฏิบัติ

ตาม โดยเฉพาะนักการเมืองบ้านเราโกงกิน จนเป็นเรื่องธรรมดา ช่วงหลังเคยมี

งานวิจัยออกมาว่า ถ้านักการเมืองโกงกิน แต่พัฒนาบ้าง เยาวชนเดี๋ยวนี้

ก็ยอมรับได้ฟังแล้วก็น่าตกใจนะครับ

3. ด้านการเมือง

         ประเทศเกาหลีใต้ หลังจากปลดแอกอยู่ในการปกครองของญี่ปุ่นหลัง

สงครามโลกครั้งที่ 2  แล้ว  ประเทศเกาหลีใต้มีปกครองในระบอบประชาธิปไตย

ประมุขของประเทศคือประธานาธิบดี   ได้รับการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนให้

เป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร มีนายกรัฐมนตรี ซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดี

ผ่านความเห็นชอบจากรัฐสภา รัฐสภาเป็นองค์กรนิติบัญญัติ  ประเทศเกาหลีใต้

มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีดำรงตำแหน่งครั้งละ  5 ปี  และผู้ที่เป็นประธานาธิบดี

แล้วจะไม่กลับมาเป็นซ้ำ  ต้องให้โอกาสคนรุ่นต่อไป  มีกฎหมายที่เข้มแข็งมีกฎ

หมายตรวจสอบนักการเมืองมานานแล้ว หรือถ้าเปรียบกับบ้านเราก็ ปปช.

นักการเมืองบ้านเขามีคุณธรรม มีความรับผิดชอบสูง ผิดก็แสดงความรับผิดชอบ

       ย้อนมาดูนักการเมืองกับระบอบการปกครองบ้านเรา  เรามีระบบจากกษัตริย์

ตั้งแต่ยุคสุโขทัย - ปัจจุบัน  หลายร้อยปี  ปกป้องแผ่นดิน สร้างชาติมาได้ถึง

ทุกวันนี้แต่พอเปลี่ยนการปกครองระบอบประชาธิปไตย  มาร่วม 80 ปี 

 ประเทศเราเป็น แบบจังหวะ  3 ช่า  (ประมาณว่าเดินหน้า  1 ก้าว เดินถอยหลัง

3 ก้าว)  พัฒนาไปก็ช้ามากขาดความต่อเนื่องไม่มีเข็มมุ่งในการพัฒนาประเทศ

ที่ชัดเจน  กฎหมายบ้านเรากับนักการเมืองอ่อนเกินไป   ...เพราะเราตามก้นฝรั่ง

มากเกินไปเรามีทรัพยากรที่ได้เปรียบสามารถที่จะนำภาคเกษตรไปแข็งขันไปขาย

ทุกประเทศได้  แต่นักการเมืองเรามันดันพัฒนาประเทศฝันจะเป็น NICs  ทั้งที่

ประเทศเรามีของดีอยู่แล้วมองไม่เห็นคุณค่า ฝันที่จะเป็นประเทศอุตสาหกรรม

ผู้นำในการบริหาร ไม่เคย SWOT  มองแต่ผลประโยชน์ส่วนตน  ภาคธุรกิจค่าย

ใหญ่ ๆ ก็ผูกขาดนักการเมือง เอื้อประโยชน์กัน ข้าราชการก็ถูกแทรกแซงอ่อน

ปลวกเปียกเหมือนไม้หลักปักขี้เล่น ต้องมีพฤติกรรมเลียนแบบสัตว์เลื้อยคลาน

เทียบเท่า จิ้งจก  มิฉะนั้นแล้วจะอยู่ลำบาก เพราะการเมืองมาแทรก อันที่จริง

ต้องให้ภาครัฐเป็นแกนหลัก รัฐบาลไหนเข้ามาก็ต้องดูภาครัฐเป็นแกน เช่น 10

เรื่องนี้รัฐบาลต้องทำ ห้ามปรับเปลี่ยนถึงจะถูก ภาครัฐมีบุคลากรที่เก่งมีความรู้

ความสามารถมิใช่น้อย แต่ต้องมาเสียท่านักการเมืองที่โตมาจากกลุ่มอิทธิพล

          การที่คณะราษฎร์ ที่เรายกย่องกันในการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็น

ระบอบประชาธิปไตย (ส่วนตัวผมเองไม่เคยยกย่อง) การที่นำระบบเข้ามาเห็น

ของเขาดี (ตามก้นฝรั่งได้บางเรื่องแต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง)  แต่ไม่ได้ดูคนในประเทศ

ไม่ได้ดูบริบทของสังคมไทย  ความรู้เป็นอย่างไร  ว่ามีความพร้อมมากแค่ไหน

ประชาธิปไตยมาจากเสียงข้างมาก ใช่ว่าเสียงข้างมากแล้วจะดี มีความโปร่งใส  

 ประชาธิปไตยบ้านเราก็กลายเป็นวิตามินชั้นดี ให้กับนักการเมือง กลุ่มอิทธิพล

เข้ามาบริหารประเทศ สมัยผมเป็นเด็ก ได้ยินชื่อนักการเมืองน้ำเน่า ปัจจุบันก็ยัง

ได้ยินชื่อเหมือนเดิม  (เหนาะ  เหลิม  หมัก  หนั่น)  มันวนเวียนอยู่อย่างนี้

          เรามีในหลวงเป็นผู้นำที่สุดยอด มีวิสัยทัศน์ โครงการด้านเกษตรเหมาะกับ

ประเทศ พระองค์สอนให้รู้จักพอเพียงตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง  

ทำโครงการพลังงานทดแทน  สอนให้ประชาชนทำกินอยู่กับท้องถิ่น พัฒนาที่ดิน

แต่นักการเมืองเข้ามาบริหารถวายสัตย์ปฏิญาณก่อนรับตำแหนง  แต่ก็ตะบันสัตย์

ไม่สำเนียกไม่เคยน้อมนำโครงการของท่านไปปฏิบัติจริง ๆ  จัง ๆ  

เปลี่ยนหลายยุค ก็เปลี่ยนนโยบายเพื่อจะให้ตัวเองเข้ามาบริหารประเทศ

อยู่นาน ๆ  เพื่อผลประโยชน์ตนและพวกพ้อง   ...และนโยบายรัฐบาลยุคหลัง ๆ 

ก็เน้นให้ประชาชนขี้เกียจ เน้นวัตถุ ไม่เน้นจิตใจ (ลดภาษีรถยนต์ แท็ปเล็ต) ...

แล้วอย่างนี้จะสู้ประเทศอื่นเขาได้อย่างไร...มีหนทางเดียวคือประชา

ชนทุกคนเริ่มจากตัวเอง ต้องเปลี่ยนแปลงไม่ยอมรับการเมืองที่เป็นอยู่

ทหารต้องเข้มแข็ง  องค์กรอิสระต้องไม่ถูกครอบงำ  โทษนักการเมืองต้อง

เป็น  3  เท่า  ...แต่ถ้าง่ายที่สุดเปลี่ยนตัวเองก่อนนะครับ...พูดถึงนักการเมือง

บ้านเราผมก็จี๊ดขึ้นมาทุกที (ยังไม่ถึงก็บจัดหนัก)

           จากที่ได้แบ่งปันประสบการณ์จะเห็นได้ว่าโรงเรียน CANAAN 

มีอิทธิพลอย่างมากในการสร้างชาติของ ประเทศเกาหลีใต้  เพราะเขามองว่า

ถ้าจะสร้างชาติได้ก็ต้องสร้างคน สร้างผู้นำ ที่ดี  แล้วก็จะได้ผู้ตามที่ดีนั่นเอง ...

           เพิ่มเติมอีกนึดนึ่งครับ สิ่งที่ผมประทับใจระบบการท่องเที่ยวของเขา

รัฐบาลให้การสนับสนุนทัวร์ที่จะไปต้องแวะไปทุกครั้ง เช่น ศูนย์โสม 

ศูนย์สมุนไพร เขาทำอย่าเป็นระบบ  บ้านเมืองสะอาด น่าอยู่  ผู้คนเคารพ

กติกาของประเทศ  ปี  2012 จะมีงานแสดง Expro 

เขาก็ให้เด็ก ๆ  ได้แสดง ความคิดเห็นอย่างเต็มที่ เริ่มปลูกฝังตั้งแต่เด็กให้มีส่วน

ร่วมในการพัฒนาประเทศจะทำให้ประเทศเติบโตได้อย่างยั่งยืน