ตุรกี   " สุเหร่าสีฟ้าต้องไปให้ได้นะคะ เสียงนี้ยังก้องอยู่ในหัวอยู่ตลอดตั้งแต่ก่อนมาตุรกี "

วันนี้จุดหมายปลายทางของเราคือ " อิสตันบูล" เมืองนี้อาจหาญถ่างขาคร่อมสองทวีป  เมืองนี้เราจะได้สัมผัสกับสถาปัตยกรรมอัน

งดงามไม่ว่าจะเป็น สุเหร่าสีฟ้า เซ็นต์โซเฟีย  พระราชวังโดลมาบาห์เช ฯลฯ 

สุเหร่าสีฟ้า

 โบสถ์ เซนต์ โซเฟีย

พระราชวังโดลมาบาห์เช

อิสตันบูล เมืองนี้เปลี่ยนชื่อมาแล้วหลายครั้ง ตั้งแต่ไบแซนทิอุม  คอนสแตนติโนเปิล อิสลามบูล ในที่สุดก็กลายมาเป็น อิสตันบูล

ในยุคที่จักรวรรดิโรมันเรืองอำนาจ กษัตริย์คอนสแตนตินได้เลือกเมือง ไบเซนทิอุมให้เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิโรมันตะวันออก

เมื่อจักรวรรดิโรมันตะวันตกเสื่อมอำนาจลง ไปเซนทีอุมก็ได้กลายเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิไบแซนไทน์อย่างเต็มรูปแบบ

และถูกเปลี่ยนชื่อเป็นกรุงคอนสแตนติโนเปิล ตามชื่อของกษัตริย์ ในยุคนั้นกรุงคอนสแตนติโนเปิลเป็นเมืองใหญ่ที่สุดในยุโรป

ต่อมากรุงสแตนติโนเปิลก็ถูกยึดครองโดยกองทัพเติร์กและสถาปนาเป็นจักรวรรดิออตโตมัน และเปลี่ยนชื่อเป็นอิสลามบูล

เมื่อออตโตมันเสื่อมลง หลังจากเป็นฝ่ายแพ้สงคราม ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 อิสลามบูล ก็ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น อิสตันบูล

บ้านเรือนริมฝั่งทะเลช่องแคบบอสฟอรัส

เราออกจากกรุงอังการาตั้งแต่แปดโมงเช้า หลังจากรับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมที่พัก ระหว่างทางแวะโรงงานทอพรม  

ไกด์บอกว่าพรมที่นี่ดีที่สุดในโลก ดีกว่าพรมเปอร์เซียของอิหร่าน เพราะมีกรรมวิถีการทอที่ซับซ้อนกว่า ไกด์ยังอธิบายว่า

พรมเปอร์เซียการทอจะเป็นปมไม่สมมาตรแต่พรมตุรกีจะเป็นปมสมมาตร  เราได้แต่นั่งชมนั่งฟังโดยไม่ค่อยเข้าใจนัก

บ่ายโมงเราถึงอิสตันบูล   เราทานมื้อเที่ยงที่สะพานกาลาตา  " กาลาตา" ชื่อนี้คุ้นหูมาก เมื่อนึกถึงทีมฟุตบอลชื่อดังของตุรกี

" กาลาตาซาราย " มีนักเตะดังๆที่อยู่ในช่วงปลายของการค้าแข้งเดินทางไปค้าแข้งให้สโมสรนี้หลายรายทีเดียว

นั่งทานปลาเผาด้านล่างใต้สะพาน ข้างบนเป็นพรานเบ็ดท้องถิ่น

ปลาที่ตกได้เป็นปลาตัวเล็กๆ

สะพานกาลาตาเป็นสะพานที่เชื่อมจากฝั่งกาลาตาไปยังย่านเอมินูนึ เป็นสะพานที่คึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวและพรานเบ็ด

อาหารมื้อเที่ยงสุดแสนอร่อยด้วยปลาสดๆที่นำมาเผา จิ้มด้วยน้ำจิ่้มที่ไกด์นำไปจากเมืองไทย นับเป็นมื้อที่อร่อยที่สุดนับตั้งแต่มาตุรกี

เมื่อมองจากสะพานจะเห็นอาคารบ้านเรือนหนาแน่นรวมทั้งเรือสินค้าเรือโดยสารขวักไขว่ไปหมด มีทั้งคนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยว

เต็มไปหมด ทำให้เราพลอยคึกคักไปด้วย 

ริมฝั่งช่องแคบคึกคักไปด้วยเรือโดยสารนักท่องเที่ยว เรือขนส่งสินค้า เพราะที่นี่คือประตูเชื่อมสองทวีป

เรือให้บริการนักท่องเที่ยวล่องช่องแคบบอสฟอรัส

อิสตันบูลได้ชื่อว่าเมืองร่ำรวยสุเหร่า

คึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวในย่านเอมินูนึ

อาหารมื้อเที่ยงสุดแสนอร่อยจบลง เราลงเรือล่องช่องแคบบอสฟอรัส

ช่องแคบบอสฟอรัส เป็นเส้นทางคมนาคมที่สำคัญ สองฝั่งเป็นที่ตั้งของ โบสถ์ วิหาร ป้อมปราการ พระราชวัง 

การได้ล่องเรือผ่านช่องแคบบอสฟอรัสเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ วิวทิวทัศนืที่สวยงาม บ้านเรือนสิ่งปลูกสร้างมีระเบียบ

ประการสำคัญ ช่องแคบบอสฟอรัสเป็นจุดสุดขอบของทวีปยุโรปและเอเซีย อีกทั้งยังเป็นจุดเชื่อมทะเลมาร์มารากับทะเลดำ

ขณะที่นั่งล่องเรือผมยังได้นึกทบทวนถึงไปถึงการเรียนภูมิศาสตร์สมัยมัธยม ต้องท่องให้ได้ว่าช่องแคบอะไรที่แบ่งทวีปยุโปและเอเซีย

ช่องแคบอะไรที่เชื่อมระหว่างทะเลเหนือและมหาสมุทรแอตแลนติก 

ลงเรือเฟอร์รี่ ชมบรรยากาศสองฝากฝั่งช่องแคบบอสฟอรัส

 บ้านเรือนที่สวยงามเป็นระเบียบ ดูสะอาดสบายตา

เรือล่องผ่านสะพานกาลาตา

นักท่องเที่ยวตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศสองฝากฝั่ง

มัสยิดออร์ตาเคย สวยโดดเด่น

พระราชวังโดลมาบาห์เช

 ประตูพระราชวังโดลมาบาห์เช 

หอคอยไมเดน

แม้จะสวนทางกัน แต่ก็จุดมุ่งหมายเดียวกัน

สองฝั่งเต็มไปด้วยสุเหร่า

บอสฟอรัสฝั่งเอเซีย

สะพานข้ามช่องแคบบอสฟอรัส

ธงชาติตุรกี

ฟ้าเริ่มสาง ยินเสียงสายฝนซัดกระหน่ำไปตามชายคาของอาคารและบานหน้าต่างห้องพัก หัวใจของผมพลอยขุ่นมัวไปด้วย

เปิดม่านหน้าต่างมองฝ่าออกไป เห็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วทั้งเมือง ที่อิสตันบูลเช้านี้ฟ้าขมุกขมัวพร้อมฝนพร่ำลงมาตลอดเวลา

เหมือนดั่งฟ้ากลั่นแกล้ง เพราะวันนี้เป็นวันที่เราจะลาจากตุรกีกลับยังบ้านที่เมืองไทย วันนี้เราจะไปพระราชวังโดลมาบาห์เช

สุเหร่าสีฟ้า อ่างเก็บน้ำเยราบาทัน เซนโซเฟีย โปรแกรมช่างอัดแน่นเสียเนี้ยกะไร ผมจะมีเวลาได้ชื่นชมสักเท่าไหร่

ถึงแม้เวลาจะน้อยนิด แต่ทำไมฟ้าจึงไม่สดใสดั่งเช่นทุกๆวันที่ผ่านมา หากฟ้าใสสุเหร่าสีฟ้าที่อยู่ในใจจะสดใสตามไปด้วย

แต่นี่ช่างหม่นหมองเสียจริงๆ แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อธรรมชาติมันเป็นแบบนี้  จะไม่มีอะไรสมหวังไปซะทุกอย่าง

เพียงได้มาเห็นมาชมก็พอจะชื่นใจบ้าง ประวัติศาสตร์ที่ได้อ่านได้เรียนมา ปรากฎแก่สายตาแล้ว

พระราชวังโดลมาบาชเช่ (Dolmabahce Palace) สร้างโดยสุลต่านอับดุลเมจิท ในปี ค.ศ. 1843-1856

ยุคปลายอาณาจักรออตโตมัน เป็นพระราชวังสุดหรูหราอลังการ ปัจจุบันกลายเป็นพิพิธภัณฑ์ ที่มีความสมบูรณ์

และงดงามที่สุด

หอนาฬิกาก่อนถึงทางเข้าพระราชวัง

อิสตันบูลในวันฝนพรำ ก้มหน้าก้มตาเดินไปพระราชวังโดลมาบาห์เช

ก่อนเข้าถึงพระราชวังชั้นใน

ประตูด้านหน้าพระราชวังที่สวยงาม

 เมื่อเข้าไปด้านใน

เด็กนักเรียนมาทัศนศึกษา

ผมมาถึงแล้วสุเหร่าสีฟ้า  " สุเหร่าสีฟ้าต้องไปให้ได้นะ " เสียงนั้นยังก้องอยู่ในหัว แต่สภาพอากาศก็ช่างกะไรไม่เป็นใจเอาเสียเลย

สายฝนโปรยปรายลงมาตั้งแต่เช้า ท้องฟ้าสีขาวโพลน ความสวยงามตามที่คาดหวังมะลายหายไป

สุเหร่าสีน้ำเงิน สุเหร่าสีฟ้า : (Blue Mosque) หรือ มัสยิดสุลต่านอาห์เมต (Sultan Ahmet Mosque)

• มัสยิดสุลต่านอาห์เม็ดหรือสุเหร่าสีน้ำเงิน เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของเมืองอิสตันบูล สร้างขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1609 – 1616 มีแรงบันดาลใจการสร้างมาจากการต้องการเอาชนะหรือสร้างมัสยิดที่มีขนาดใหญ่กว่าวิหารเซนต์โซเฟียของคริสต์ เพราะแต่เดิมนั้น วิหารเซนต์โซเฟียได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคกลาง ทำให้สุลต่านแห่งออตโตมันหลายพระองค์ต้องการกสร้างมัสยิดขนาดใหญ่ให้เทียบเท่าหรือใหญ่กว่าวิหารเซนต์โซเฟียมาแทบทุกยุคทุกสมัย แต่ไม่เคยมีใครประสบความสำเร็จ

• จนมาถึงในสมัยสุลต่านอาห์เมตที่ 1 เมห์เมต อาอา (Mehmet ) สถาปนิกผู้สร้างสรรค์มัสยิดแห่งนี้ ต้องการแสดงให้โลกรู้ว่าเขามีความสามารถเหนืออาจารย์และสถาปนิกที่ออกแบบวิหารเซนต์โซเฟีย จึงบรรจงออกแบบจนอลังการ
เหตุที่ผู้คนเรียกมัสยิดสุลต่านอาห์เมตที่ 1 (Sultan Ahmet I) ว่า บลูมอสก์ จนกลายเป็นชื่อจริงไปแล้วนั้น เนื่องมาจากสีของกระเบื้องอิซนิคบนกำแพงชั้นในที่มีสีฟ้าสดใส ลายดอกไม้ต่างๆ เช่น กุหลาบ ทิวลิป คาร์เนชั่น ฯลฯ

• โดยให้ตัวมัสยิดหันหน้าเข้าหาวิหารเซนต์โซเฟีย เป็นการประชันความงามกันอยู่คนละฟากฝั่งของจัตุรัสสุลต่านอาห์เมต ที่ซึ่งในฤดูร้อนจะมีงานแสดงแสงสีที่งดงามยามค่ำคืน แม้จะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่าดีไซน์ของมัสยิดแห่งนี้ มองดูคล้ายวิหารเซนต์โซเฟีย แต่ก็ต้องยอมรับว่าเป็นผลงานที่น่าประทับใจ

• เอกลัษณ์ของสุเหร่าสีน้ำเงิน โดดเด่นด้วยหอมินาเร็ต (หอสวดมนต์) 6 หอ ซึ่งปกติหอสวดมนต์ประจำมัสยิดทั่วไปจะมีหนึ่งถึงสองหอและลานด้านหน้าที่ใหญ่ที่สุดในบรรดามัสยิดของออตโตมัน ส่วนการตกแต่งภายในก็ดูยิ่งใหญ่ด้วยหน้าต่างทั้งหมด 260 บาน สลับสล้างด้วยหน้าต่างกระจกสีอันวิจิตรและพื้นที่สำหรับละหมาดขนาดกว้าง ภายในบริเวณมัสยิดมีโรงเรียนสอนศาสนา โรงพยาบาล ที่พักแรกของขบวนคาราวานและโรงครัวต้มน้ำซุป (เรียกว่าคุลลีเย)

• เมื่อเริ่มสร้างองค์สุลต่านมีกระแสรับสั่งให้สร้างหอสวดมนต์เป็นทองคำ ซึ่งคำว่าทองคำในภาษาตุรกี เรียกว่า อัลทึ่น (Altin) สถาปนิกพยายามคิดหาทางออกที่ดี เพราะการสร้างหอทองคำต้องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายมากและเป็นการไม่สมควร แต่ก็ต้องให้สุลต่านอาห์เมตพอพระทัยด้วย จึงสร้างหอสวดมนต์ 6 หอ สร้างความพอพระทัยในความฉลาดของสถาปนิก จึงไม่ลงทัณฑ์แต่อย่างใด แต่ว่าเมื่อสร้างสุเหร่าสีฟ้าเสร็จแล้วกลับกลายเป็นว่ามีหอสวดมนต์เท่ากับสุเหร่าในนครเมกกะ ซึ่งเป็นการไม่สมควร จึงต้องเพิ่มหอขึ้นอีกหนึ่งแห่งกลายเป็น 7 หอ

• สุลต่านอาห์เมตได้ชื่นชมบลูมอสก์อยู่เพียงปีเดียว ก่อนสิ้นพระชนม์ด้วยวัยเพียง 27 พรรษา

• สำหรับการเยี่ยมสุเหร่าสีน้ำเงินต้องถอดรองเท้า ช่วงที่อากาศเย็นควรที่จะเตรียมถุงเท้าไปด้วย อนุญาตให้คนเข้าไปทำละหมาดได้ 24 ชั่วโมง ช่วงกลางคืนจะมีการแสดงแสงสีเสียงด้วย (ข้อมูลจาก http://www.oceansmile.com )

ภายในสุเหร่าสีฟ้าเป็นสถานที่สวดมนต์

มีเวลาเพียงน้อยนิดในการเดินถ่ายสุเหร่า ด้านนอกเมื่อฟ้าเปิดบ้างเป็นคราว

เมื่อหันหลังกลับไปเราก็เจอ เซนต์โซเฟีย ที่ตั้งประจันหน้ากันกับสุเหร่าสีฟ้า ตุรกีผมรู้จัก เซนต์ โซเฟีย มากที่สุด เพราะเซนต์ โซเฟีย

เป็น 1 ใน 7 ของสิ่งมหัศจรรย์ในยุคกลาง แต่วันนี้ฝนโปรยปรายลงมาตั้งแต่เช้า บรรยากาศจึงไม่สดใส  ภาพที่ได้จึงมีแต่ความ

ขมุกขมัว เรารวมตัวกันด้านหน้าให้พร้อม ระเบียบในการเข้าชมภาพในต้องใช้หูฟัง ไกด์จะบรรยายเล่าเรื่องรายละเอียดให้ฟังโดย

ไม่ต้องใช้เสียงตะโกนโหวกเหวก 

วิหารเซนต์โซเฟีย (Mosque of Hagia Sophia) หรือสุเหร่าฮาเกีย โซเฟีย 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคกลาง เป็นโบสถ์คาทอลิก สร้างในสมัยพระเจ้าจัสติเนียน มีหลังคาเป็นยอดกลมแบบโม เสาในโบสถ์เป็นหินอ่อน ภายในติดกระจกสี เมื่อเติร์กเข้าครองเมือง ได้เปลี่ยนโบสถ์นี่ให้เป็นสุเหร่าในปี ค.ศ. 1453 ฉาบปูนทับกำแพงที่ปูด้วยโมเสกเป็นรูปพระเยซูคริสต์และสาวก ภายหลังทางการได้ตกลงให้สุเหร่าฮาเกียโซเฟียเป็นพิพิธภัณฑ์ที่วันนี้คงบรรยากาศของความเก่าขลังอยู่เต็มเปี่ยม โดยเฉพาะโดมที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 4 ของโลกซึ่งมีพื้นที่โล่งภายในใหญ่ที่สุดในโลก ก่อสร้างด้วยการใช้ผนังเป็นตัวรับน้ำหนักของอาคารลงสู่พื้นแทนการใช้เสาค้ำยันทั่วไป นับเป็นเทคนิคการก่อสร้าง ที่ถือว่าล้ำหน้ามากในยุคนั้น (ถือเป็นหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่ทำให้ฮาเกียโซเฟียได้รับการยกย่องให้เป็น 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคกลาง

ภายในวิหารเซนต์โซเฟียมีที่ตั้งบัลลังก์จักรพรรดิที่ถือเป็นศูนย์กลางจักรวาล ในห้องมีเสารักษาโรคอยู่ต้นหนึ่ง ซึ่งกล่าวกันว่าสามารถรักษาโรคไมเกรนของจักรพรรดิจัสติเนียนได้เมื่อแนบพระ เศียรลงกับเสา จึงเกิดความเชื่อว่าเสาแต่ละต้นในวิหารสามารถรักษาโรคได้ แต่เมื่อถูกลูบคลำเป็นเวลาหลายศตวรรษ เนื้อเสาก็สึกเว้าเข้าไปจนปัจจุบันต้องนำทองเหลืองมากรุเป็นกรอบ และเรียกรอยเว้านี้ว่า หลุมศักดิ์สิทธิ์

ความงดงามของภาพโมเสกที่จักรพรรดิจัสติเนียนและจักรพรรดิองค์ต่อๆ มาทรงนำมาประดับวิหารเซนต์โซเฟีย ถูกพวก

มุสลิมทำลายไปหลายภาพ ในช่วง ค.ศ. 729 - 843 ภาพที่เหลือรอดมาจนถึงปัจจุบันเป็นเพราะทาน้ำปูนขาวปิดทับเอาไว้อย่างภาพของ พระเยซู จอห์นผู้ล้างบาปและพระแม่มาเรีย รวมถึงภาพจักรพรรดินีโซและพระสวามี คอนสแตนตินที่ 9 โมโนมาคุส ถัดขึ้นไปเป็นภาพอดีตพระสวามี โรมานุส ที่เคยเป็นคนเลี้ยงม้าผู้ล่อลวงจักรพรรดินีโซเพื่อจะยึดอำนาจ แต่กลับสูญเสียทั้งบัลลังก์และชีวิต 
ส่วนภาพผู้ใจบุญเป็นภาพของจักรพรรดิคอนสแตนตินและจัสติเนียน ถวายนครอิสตันบูลและวิหารเซนต์โซเฟียบูชาแม่พระ และพระกุมาร ภาพเหล่านี้ถูกพบอีกครั้งเมื่ออาตาตุร์คทำการบูรณะวิหารในทศวรรษ 1930 เพื่อจัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์สำหรับคนรุ่นหลัง

 ฝนพร่ำที่อิสตันบูล เซนต์ โซเฟีย พลอยเศร้าหมอง 

ภาพโมเสค ตรงซุ้มประตูจักรพรรดิ เป็นภาพจักรพรรดิ ลีโอที่ 7 ก้มลงกราบพระเยซู

 ภาพโมเสคที่ยอดโดม พระแม่มารีกำลังอุ้มพระเยซู

ภายในกำลังซ่อมแซม จะเห็นนั้งร้านอยู่ทางซ้ายมือ เสียดายที่ไม่ได้ภาพมุมกว้างทั้งหมดภายในวิหาร

สำหรับอิสตันบูลวันนี้เราก็หมดเวลา จำต้องลาจากพร้อมหอบหิ้วความรู้สึกที่ประทับใจ ประวัติศาสตร์อันยาวนานได้ตกผลึกที่ตุรกีอย่าง

แนบแน่น  สถาปัตยกรรมในยุคกรีก-โรมัน ยังคงยืนหยัดให้คนรุ่นหลังได้มาเห็นได้มาเรียนรู้ และรำลึกถึงอดีตอันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ

ในยุดนั้น ความมีมานะความมุ่งมั่นในการทำงานในการก่อสร้างในการปกครอง ในการสร้างชาติเป็นแรงขับให้เขาทั้งหลายทำลาย

อุปสรรคต่างๆที่เขาเผชิญพบให้ราบเรียบเป็นหน้ากลอง

ผมมาตุรกีคราวนี้เสียงหนึ่งที่ก้องอยู่ในความทรงจำอยู่ตลอดเวลาคือ สุเหร่าสีฟ้า ต้องไปให้ได้นะ ผมหมายมั่นที่จะดื่มด่ำกับความ

งดงามวิจิตรที่สุลต่านอาห์เมตที่ 1 สร้างฝันอันยิ่งใหญ่เพื่อจะให้มัสยิดนี้ยิ่งใหญ่และงดงามกว่าวิหารเซนต์โซเฟีย ที่ตั้งประจันหน้ากัน

แต่ผมกลับพบกับความขมุกขมัวของท้องฟ้า ของสายฝนที่โปรยปรายลงมาก ชโลมอิสตันบูลจนชุ่มโชก  ไม่เว้นแม้แต่สิ่งที่ผม

ปรารถนาใคร่จะได้สัมผัสความวิจิตรงดงามของ ฮาเกีย โซเฟีย  เมื่อถามว่าผมมีความผิดหวังมากไหม คำตอบคือไม่ เพราะสิ่งที่ได้มา

เห็นได้มาสัมผัสด้วยสายตา ช่างน่าตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าที่ได้อ่านจากตำรา มันทำให้ผมซึมซับเข้าไปในประวิติศาตร์ของมนุษยขาติ

ที่ผ่านมา ผมยังอยากกลับมาที่นี่อีกครั้งหนึ่ง มานั่งทอดอารมณ์ ณ ที่นั่งตรงนี้ หน้าสุเหร่าสีฟ้า เพื่อให้รำลึกถึงเธอตลอดไป เพราะเธอ

เป็นผู้ปรารถนาดีที่มีแต่คำแนะนำดีๆเสมอมา

เก้าอี้ตรงนี้ี่อยากมีใครสักคนมานั่งเป็นเพื่อน เมื่อคิดจะกลับไปอีกครั้ง

พบกันใหม่ทริบหน้า

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมตั้งแต่ตอนแรกจนกระทั่งจบ  

___________________________________________

ติดตามเรื่องย้อนหลังได้ >>>    

                                                 Turkey on my dreams

                                                 Turkey on my dreams II

                                                 Turkey on my dreams III

                                                 Turkey on my dreams IV