จันทร์เต็มดวงลอยพ้นขอบฟ้าด้านตะวันออกตั้งแต่อาทิตย์ลับขอบฟ้าด้านตะวันตกไปไม่นาน 

อากาศข้างนอกช่างหนาวเหน็บจนต้องรีบเข้าห้องพัก ฤดูหนาวปีนี้ช่างยาวนาน 

ปลายเดือนมกราคมแล้วความหนาวยังไม่ลดละ  ประการสำคัญคืนนี้จะเกิดจันทรุปราคาเต็มดวง

ผมอยากจะรอชมปรากฎการณ์ธรรมชาติที่นานๆจะเกิดขึ้นสักครั้ง

และครั้งนี้จะเป็นครั้งพิเศษอีกต่างหาก เป็นซูเปอร์บลูบลัดมูน(Super Blue Blood Moon)

จะเกิดปรากฎการณ์แบบนี้อีกครั้งก็โน่นแหละครับ พ.ศ. ๒๕๘๐

ผมนึกถึงวัยเด็กครั้งรอชมปรากฎการณ์ราหูอมจันทร์ด้วยความตื่นเต้นเมื่อราหูเริ่มอมจันทร์เราจะสนุกสนานกันมาก

เราจะได้เคาะสังกะสี ตีกาละมังหรือเอาชามสังกะสีออกมาตีขับไล่ราหู 

แต่คืนนี้สภาพอากาศหนาวเย็นอุณหภูมิก็ลดลงเรื่อยๆจนแตะ 9-10 องศา

ผมรีบเข้าห้องพักเพื่อพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้เช้าจะต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้า

จันทราเต็มดวงรอราหูมาอม

นามของคน เงาของไม้

แอบซ่อนหลังต้นไม้เพื่อมิให้ราหูมองเห็น

ลำกล้องขนาด 200-500 มม.ถูกนำมาปัดฝุ่น ตัวกล้องถูกปรับให้เหมาะกับสภาพของแสง

ที่ต้องไปเจอในวันพรุ่งนี้  แบตเตอร์รี่ชาร์ทจนเต็มทั้งสองก้อน การ์ดความจำพร้อมที่จะบันทึกถูกบบรรจุลงในช่อง

เสียบของกล้องเรียบร้อยแล้ว สภาพร่างกายของผมก็พร้อมที่จะออกเดินทางไปตามเส้นทางสูงๆต่ำๆ

เลาะเลียบริมผาในเช้าวันพรุ่งนี้ 

ท้องฟ้าในเวลา ๐๗.๐๐ น. ที่ Boashan ยังมืดมิด

ดวงดารานับแสนล้านทอแสงสีนวลอยู่เต็มท้องนภา แสงไฟจากหน้ารถแวนส่องสว่างไปตามถนนลูกรังขรุขระ

เห็นฝุ่นลอยฟุ้งเป็นสีขาวขุ่นเมื่อรถของเราวิ่งตามหลังอีกคันหนึ่งที่ก้าวล่วงไปก่อนในระยะสิบเมตร

ก้อนหินทั้งเล็กทั้งใหญ่ยังถูกบดอัดไม่เรียบนัก  บางช่วงบางตอนก็เต็มไปด้วยหลุ่มบ่อ

ขณะรถวิ่งไปหัวของเราก็โยกคลอนไปตามแรงเหวี่ยง มือของเราต้องยึดที่จับไว้

เพื่อมิให้สั่นคลอนไปตามแรงโยกไหว ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีก็สิ้นสุดเส้นทางของรถ

หลังจากนั้นเราจะต้องเดินไปอีกราวๆ 2 กิโลเมตร ตามเส้นทางที่มิใช่โรยด้วยกลีบกุหลาบ 

กระเป๋าใส่กล้องและเลนส์หนักราวๆห้ากิโลกรัมพร้อมขาตั้งกล้องและเขาควายอีกสามกิโล

ถูกสะพายขึ้นหลัง Porter แล้วเขาก็ก้าวนำหน้าออกไปยังจุดหมายที่อยู่ห่างจากจุดที่รถราวๆสองกิโลเมตร

เป็นสองกิโลที่ต้องย่ำไปตามเส้นทางที่สูงชัน และลาดลงไปยังหุบเหว เส้นทางเดินก็แคบแสนแคบ

กว้างเพียงฟุตครึ่ง แสงจากโมบายของ Porter ส่องทางให้ผมได้ก้าวย่างไปตามทางเดินริมขอบผา

ผมค่อยๆก้าวย่างไปทีละก้าวอย่างระมัดระวัง มือคอยจับกิ่งไม้เถาวัลย์เพื่อพยุงตัวให้มั่นคง 

ถึงแม้ว่าเส้นทางที่ค่อนข้างลำบาก อากาศที่ค่อนข้างหนาวแต่ก็ทำให้หัวใจเราเต้นแรง

เมื่อต้องต่อสู้กับแรงโน้มถ่วงของโลก ยามที่เราออกแรงก้าวไปยังที่สูง  และต้องไต่ลงหุบครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่จิตใจของผมนึกถึงความสวยงามสดใสสีสันที่บาดตาบาดใจของวิหคนกสกุณา

มิได้รู้สึกถึงความยากลำบากในการเดินทาง

เหงื่อซึมๆที่แผ่นหลังช่วยให้เราคลายความหนาวเย็นไปได้บ้าง เส้นทางยังคงมืดมิด ท้องฟ้ายังคงหม่นๆ

เราเดินอย่างระมัดระวัง ในที่สุดเราก็ถึงจุดหมายตั้งแต่ท้องฟ้าก็ยังไม่สว่าง

เรานั่งพักหายใจกันครู่หนึ่ง Porter นำกระเป่ากล้องและขาตั้งกล้องมาให้ 

เรารีบเอาขาตั้งกล้องออกมากางปรับระดับให้พอเหมาะกับตำแหน่งที่จะถ่ายนกให้ถนัด

กล้องและเลนส์ถูกประกอบเข้ากันแล้วนำไปติดตั้งบนเขาควายเพื่อให้กล้องสามารถแพนได้อย่างคล่องตัว

เราทดสอบแสงตั้งแต่ประกอบกล้องกันเสร็จ ISO ปรับเพื่อให้เหมาะกับสภาพแสง

การชดเชยแสงต้องประมาณนี้  ภาพนกที่ถ่ายออกมาแล้วจะต้องมีความคมชัด ดวงตาต้องสุกใสแวววาว

๘.๓๕ น.ผ่านไป ยังไม่ได้ยินเสียงร้องของนกเลย 

ตามที่ผู้รู้เขาบอกว่านกจะมาตามเวลาประมาณแปดโมงครึ่ง

แสงสลัวๆค่อยๆสว่างขึ้น ISO ก็ต้องปรับใหม่ชดเชยแสงต้องลดลงอีกหนึ่งสต๊อป

๙.๐๐ น. เมฆหนาปกคลุมหุบเขา ไม่มีแสงลอดมาจากหมู่เมฆ

ความหวังที่จะได้พบนกเทพคงหมดโอกาส

เราได้แต่ยืนมองกันตาปริบๆ ถ่ายภาพไปเรื่อยเปื่อย ถ่ายน้ำตก ถ่ายต้นไม้ เพื่อทดสอบแสง

น้ำตกคือเป้าหมายของ Scarlet Finch จะมาเล่นน้ำ

ป่าที่เห็นคือเส้นทางของ Scarlet Finch ที่จะต้องผ่าน เพื่อมาเล่นน้ำตก

๙.๑๐ น. Spotted Forktail (นกเขนน้ำหลังจุด) มาหากินบริเวณน้ำตกที่อยู่ห่างออกไปร่วมร้อยเมตร

กล้องถ่ายภาพได้ทำงานบ้างหลังจากที่เหงามาหลายสิบนาที  นกเขนน้ำชนิดนี้ไม่มีในเมืองไทย

ดังนั้นจึงเป็นนกใหม่ในลิสต์ของผมที่ต้องบันทึกไว้

Spotted Fortail ที่หลังจะเห็นลายจุดขาวๆชัดเจน เป็นสัญลํกษณ์ที่ให้เราจำแนกชนิดนกได้ง่ายขึ้น

มาเล่นน้ำและหาอาหารไกลมาก สุดความสามารถของกล้องที่จะถ่ายให้ได้ภาพชัดเจน

หากินและเล่นน้ำได้ไม่กี่นาทีก็หายลับไปกับตา

อีกสักครู่ใหญ่ Little-Forktail  นกเขนน้ำอีกชนิดหนึ่งก็ออกมาหากินบ้างเช่นกัน

ผมได้ภาพถ่ายชัดเจนกว่า Spotted Forktail เพราะนกมาหากินใกล้ๆกับจุดที่เราอยู่ในบังไพร

Little-Forktail คล้ายๆกับนกเขนน้ำหัวขาวของเมืองไทย แต่ขนาดเล็กกว่ามาก

เข้ามาเกาะกิ่งไม้ใกล้ๆ จึงได้ภาพชัดเจนขึ้น

เล่นน้ำและหากินตะไคร่น้ำอย่างสนุกสนานโดยไม่ทราบว่าเรากำลังแอบมองและแอบถ่ายผ่านช่องบังไพร

ชักสงสัยว่ามีใครแอบมองอยู่ เมื่อรู้สึกตัวเธอก็จากไป

 Himalayan bluetail พบบ่อยมาก เจอแทบทุกที่ที่เราไป

๙.๓๐ น. ท้องฟ้าเริ่มมีแสงลอดจากหมู่เมฆ ส่องกระทบหน้าผาน้ำตกที่ไหลรินลงมายังเบื้องล่าง

ความหวังค่อยๆเพิ่มขึ้นเมื่อนกพิราบป่าอกลายฝูงใหญ่บินมาเกาะต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ด้านข้างบังไพร

ผมยังไม่เคยเห็นนกพิราบป่าอกลายมาก่อน จึงรีบถายมาดูแต่มุมไม่ดีนักถูกบดบังโดยกิ่งไม้

นกพิราบป่าอกลาย

เกือบจะ ๑๐ นาฬิกาแล้ว ความหวังที่จะเห็น Scarlet Finch คงจะหมดหวัง

แต่แล้วนกที่อยากจะเจอกลับมาอย่างเงียบๆ ไม่ส่งเสียงร้องตามที่รับทราบ

มาเกาะอยู่เหนือหัวตรงกิ่งสูงสุดของต้นไม้ที่เรายืนอยู่ ท้องฟ้าสีขาวจนแสบตา

แต่ต้องถ่ายเป็นเรคคอร์ดไว้ก่อน หากนกไม่ลงไปเกาะตามกิ่งที่คาดหมาย ถ่ายภาพเก็บไว้

เพื่อให้ทราบว่าได้เจอนกที่ตามหามานานได้แล้ว  

ระหว่างที่ถ่ายภาพเจ้าชาย Scarlet Finch กลุ่มเจ้าหญิง Finch

กลับไปเล่นน้ำที่น้ำตกกันอย่างสนุกสนาน หากเป็นเช่นนั้น เจ้าชาย Finch

ต้องไปเกาะกิ่งที่คาดหมายแน่นอนเพราะเจ้าหญิงเล่นน้ำรออยู่หลายสิบนาง

ฝูงเจ้าหญิง Finch เริงร่าเล่นน้ำตกตามหน้าผากันสนุกสนาน

สยายปีกสพัดโบกโชว์สะโพกสีเหลืองๆให้กายได้ชุ่มโชก

เหลียวมองดูเมื่อไหร่เจ้าชายจะมาหนอ เห็นตั้งท่าอยู่นานบนกิ่งไม้

อีกหนึ่งเจ้าหญิง Finch ที่เหม่อมองรอคอยเจ้าชาย Scarlet Finch

ไม่กี่นาทีที่ผมกำลังเพลิดเพลินอยู่กับเจ้าหญิง Finch เจ้าชายก็โผลงเกาะกิ่งที่หมายตาไว้

ความตื่นเต้นที่ได้เห็นเจ้าชายจะๆตา ต้องรีบปรับ ISO และชดเชยแสงลงอีกหนึ่งสต๊อบ

กลัวจะไม่ทันนกที่เกาะรออยู่ไม่กี่วินาที มือไม้สั่นหวั่นว่าจะพลาดโอกาส

เจ้าชายใจดีเกาะพักอยู่ครู่หนึ่งทำให้ผมบันทึกภาพได้

เจ้าชาย Scarlet Finch มาเกาะกิ่งที่คาดหมาย รอจังหวะโผบินไปเล่นน้ำกับเจ้าหญิง Finch

เมียงมองหาจังหวะเหมาะที่จะบินไปร่วมวง

เอ๊ะใครกันหนอมาแอบๆซ่อนๆเมียงมองเราอยู่นะ

หันตัวกลับมาดูให้ชัดๆว่าใครกันหนอมาส่องความสุขของเรา

ขยับอีกท่าหนึ่งเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีใครมารบกวน

หมุนรอบทิศเพื่อให้มั่นใจไม่มีใครมารบกวน

ไปหละนะ เล่าเจ้าหญิงรอฉันอยู่

 โผลงไปเล่นน้ำตกกับสาวๆ

สายน้ำกระเซ็นเล่นจนชุ่มฉ่ำ

เริงร่าในสายสายน้ำที่ล้นหลั่ง สายธาราหลั่งไหลมาจากหน้าผา

เจ้าหญิง Finch เริงร่าอยู่ด้านบน

เมียงมองเห็นเจ้าชาย Scarlet Finch จากที่ไหนมาอีกก็ไม่ทราบ

มาเริงร่ากับเจ้าสาว Finch

เจ้าหญิง Finch องค์นี้เป็นของฉันนะ

ออกไปซะดีๆ ถิ่นนี้เป็นของฉัน

องค์หญิงมีตั้งหลายนาง อย่าหวงฉันมากนักซิ

แต่ละองค์ล้วนงดงาม อวดสะโพกสยายปีกกันสวยงาม

น้ำกระเซ็นเป็นฟองลอยฟูฟ่อง

เจ้าหญิง Finch ที่มาล้วนสุดแสนงาม 

ผมเก็บอุปกรณ์ลงกระเป๋าและขาตั้งกล้อง พร้อมส่งให้ Porter แล้วก้าวลงไปยังหุบเหว ไต่ขึ้นที่สูง

ด้วยความสุข ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยามขามาหายเป็นปลิดทิ้ง

ภาพที่ได้จากนิ้วที่บรรจงลงกดชัตเตอร์ให้ไปอยู่ในหน่วยความจำคงรื่นรมย์

สมกับที่ต้องบากบั่นมา ผมเดินไต่ลงหน้าผาและปีนขึ้นอย่างสุขใจ

เดินลิ่วนำหน้าทุกคนมาถึงรถที่จอดรออยู่ก่อนคนอื่นๆเกือบสิบห้านาที 

ไกด์ที่คอยดูแลระหว่างการเดินทาง

ขอบคุณครับที่เข้ามาชม

ติดตามนกหายากได้ที่>>>Slender-billed scimitar babbler ฤทธิดาบวงพระจันทร์

____________________________________________________