บ้านพักลุงโกศลติดกับบ้านเรา หลังบ้านกั้นรั้วลวดหนามแนวเดียวกัน เพราะบริเวณบ้านพักจะล้อมรอบไปด้วยรั้วลวดหนาม ตามรั้วลวดหนามจะมีต้นไม้เลื้อยมาเกาะเกี่ยวแน่นหนามากบ้างน้อยบ้างตามแต่ว่าแต่ละบ้านจะดูแลมากน้อยเพียงใด  บางบ้านก็จะมีเถาตำลึงเกาะเกี่ยวจนมองไม่เห็นรั้ว ลูกที่สุกสีแดงสดุดตาตัดกับลูกสีเขียวที่กำลังเติบโต เด็กๆมักจะเก็บลูกตำลึงสีแดงสดมากินเล่น บางบ้านก็ปลูกต้นผักหวานแซมตามรั้วลวดหนามเพื่อไว้เป็นกำแพงไม่ให้สัตว์เล็ดลอดเข้ามา แกงจืดผักหวานอร่อยไม่แพ้แกงจืดตำลึง  จำได้ว่าแม่ชอบทำแกงจืดตำลึงใส่ตับใส่แล้วต้มให้เละๆนำมาผสมกับข้าวต้มให้หลานๆกิน แต่ละคนอ้วนจ่ำม่ำ

รั้วลวดนามบ้านเราเป็นรั้วเดียวกับบ้านลุงโกศล จะมีต้นไม้ชนิดหนึ่งที่ผมเห็นแล้วจะรกตา เพราะผมไม่ได้ชื่นชอบต้นไม้ชนิดนี้เอาเสียเลย สาเหตุของความไม่ชอบเป็นเพราะเถาไม้ที่เลื้อยเลาะเกาะเกี่ยวร้อยรัดกระหวัดลวดหนามมันบดบังทัศนียภาพไม่ให้เห็นอะไรภายนอก  บางครั้งเวลาลุงโกศลไม่อยู่ผมยังแอบดึงทิ้งเสียบ้างเพื่อเปิดช่องให้ได้เห็นภายนอก

ลุงโกศลเป็นคนพื้นเพที่ไหนไม่ทราบ ทราบแต่ว่าแกอยู่ตัวคนเดียว อยู่ด้วยความเงียบ ผมไม่เคยได้เห็นลุงโกศลพูดคุยกับใครเลย และผมก็จำหน้าตาลุงโกศลไม่ได้ ลุงโกศลแกชอบปลูกดอกไม้ หลังบ้านของแกเต็มไปด้วยดอกไม้ ที่จำได้มีดอกรักเร่ ดอกบานชื่น ดอกขนหยี่ และอีกสารพัดดอกไม้ ชีวิตของลุงโกศลมีแต่อยู่กับดอกไม้ต้นไม้ ไม่ทราบว่าแกมีลูกมีเมียหรือเปล่า เพราะไม่เคยเห็นและรับรู้เลยว่าจะมีคนมาเยี่ยมเยียนลุงโกศล ชีวิตของแกอยู่อย่างสันโดษ  ลุงโกศลน่าจะเป็นคนภาคกลางที่ย้ายมาทำงานที่นี่ เช่นเดียวกับครอบครัวของเราก็มาจากที่อื่น พ่อย้ายมาจากชุมพรมาทำงานที่นี่แล้วก็ปักหลักอยู่ที่นี่จนเกษียณ รั้วหลวดหนามที่ติดกับบ้านเราแกปลูกต้นที่ผมไม่รู้จักเป็นเถาไม้เลื้อยดอกสีชมพู ทุกครั้งไม่ว่าผมจะมองไปเมื่อไหร่จะเห็นดอกสีชมพูออกแซมกับใบเขียวอ่อนๆเป็นภาพที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ดอกไม้ชนิดนี้ช่างออกดอกมาให้เจ้าของชื่นชมตลอดชั่วนาตาปี  เวลาผ่านไปกี่ปีๆผมไม่ทราบ มาทราบเอาทีหลังว่าลุงโกศลได้ออกจากบ้านพักไปแล้วเมื่อมีคนอื่นมาอยู่แทน แล้วผมก็ลืมเถาไม้เลื้อยดอกไม้สีชมพูที่เกี่ยวกระหวัดร้อยรัดลวดนามไปเลย

ผ่านไปเนิ่นนานดอกสีชมพูหวานได้เข้ามาในชีวิตอีกครั้งหลังจากที่ได้ลืมเลือนไปนาน  เป็นดอกไม้ที่เบ่งบานในหัวใจ วันนั้นหลังจากที่เธอได้ชวนพวกเราไปเที่ยวที่บ้านที่อยู่ในซอยพาณิชย์การธนบุรี เมื่อลงจากรถสองแถวเราต้องเดินลัดเลาะไปตามแนวคันดินร่องสวนผลไม้ เมื่อไปถึงบ้านสิ่งที่สะดุดตาคือดอกไม้สีชมพูหวานที่เกาะอยู่ริมกำแพงบ้าน ความทรงจำเมื่อวัยเยาว์ได้ผุดขึ้นมาอีกครั้งว่าเคยเห็นดอกไม้สีชมพูหวานที่ไหน ผมจำได้แล้วที่รั้วลวดหนามบ้านลุงโกศล พวกเรายังคงแวะเวียนไปบ้านหลังนั้นบ่อยๆ ทุกครั้งที่ไปก็เห็นดอกสีชมพูหวานเกาะเกี่ยวพักพิงอยู่ริมกำแพง เหมือนกับเจ้าของบ้านจะรู้ใจว่าแขกที่มาเยือนที่กำลังพิจารณาอย่างใกล้ชิดว่าดอกสีชมพูหวานคืออกอะไร

ดอกพวงชมพูค่ะ  น้ำเสียงจากเจ้าของบ้านตอบมาด้วยความภาคภูมิใจ

ผ่านไปเนินนานดอกสีชมพูหวานที่มีลักษณะคล้ายรูปหัวใจดวงน้อยๆที่บ้านหลังนั้นได้เข้ามาเตือนความทรงจำทำให้ผมได้ระลึกถึงลุงโกศล ผู้อยู่อย่างเงียบเหงา

" ต้นไม้ที่ลุงปลูกเกาะเกี่ยวเลี้ยวลดพันกระหวัดรัดรั้วลวดหนามคือ ดอกพวงชมพูนี่เอง "

ขอบคุณภาพจาก https://www.khaosod.co.th

ขอบคุณภาพจาก https://oer.learn.in.th

พวงชมพู ชื่อสามัญ Mexican Creeper, Bee Bush, Bride's tears, Coral Vine, Chain of Love, Confederate Vine, Corallita, Hearts on a Chain, Honolulu Creeper, Queen's Jewels, Mountain Rose Coralvine, San Miguelito Vine, Rose Pink Vine

พวงชมพู ชื่อวิทยาศาสตร์ Antigonon leptopus Hook. & Arn. (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Antigonon amabie K.Koch, Antigonon cinerascens M.Martens & Galeott, Antigonon cordatum M.Martens & Galeotti, Antigonon platypus Hook. & Arn., Corculum leptopus Stuntz) จัดอยู่ในวงศ์ผักไผ่ 

สมุนไพรพวงชมพู มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า ชมพูพวง (กรุงเทพฯ), หงอนนาก (ปัตตานี), พวงนาก (ภาคกลาง) เป็นต้น

ลักษณะของพวงชมพู

• ต้นพวงชมพู มีถิ่นกำเนิดในแถบอเมริกากลาง พบมากในประเทศเม็กซิโก จัดเป็นไม้เถาเลื้อยที่มีเถาเนื้ออ่อนขนาดเล็ก แต่ตรงส่วนโคนจะแข็งแรงมาก ลำเถาเป็นสีเขียวอ่อน มีมือสำหรับยึดเกาะพันต้นไม้หรือกิ่งอื่นเพื่อการทรงตัว และสามารถเลื้อยพันสิ่งต่าง ๆ ไปได้ไกลประมาณ 40 ฟุต ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด การตอน และการปักชำกิ่ง พวงชมพูเป็นไม้กลางแจ้งที่ต้องการแสงแดดมาก ต้องการน้ำปานกลาง เจริญเติบโตได้ดีในดินแทบทุกชนิดที่มีความชื้นพอสมควร นิยมนำมาปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน แต่ในบางประเทศพบขึ้นเป็นวัชพืช

• ใบพวงชมพู ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันไปตามข้อต้น ใบช่วงโคนมักมีขนาดใหญ่กว่าใบช่วงปลายกิ่ง ลักษณะของใบเป็นใบโพธิ์หรือรูปหัวใจ ปลายใบแหลมหรือแหลมยาว โคนใบมนเว้าเป็นรูปหัวใจ ส่วนขอบใบจักมนไม่แหลมหรือเรียบ ใบมีขนาดกว้างประมาณ 3-4 เซนติเมตร และยาวประมาณ 6-8 เซนติเมตร แผ่นใบเกลี้ยง เส้นแขนงใบและเส้นแขนงย่อยชัดเจน ก้านใบยาวประมาณ 0.5-1.5 เซนติเมตร

ดอกพวงชมพู ออกดอกเป็นช่อ ช่อดอกเป็นแบบช่อกระจะแยกแขนง ออกตามซอกใบ ซอกกิ่ง และที่ปลายยอด ช่อแขนงยาวประมาณ 1-5 เซนติเมตร ส่วนปลายช่อสุดจะมีสำหรับเกาะเกี่ยวสิ่งอื่น ๆ เพื่อเป็นการพยุงตัว ดอกออกเป็นกระจุกตามแขนงช่อ ดอกบางทีก็มีสีขาว บางทีก็มีสีชมพู แก่บ้างอ่อนบ้าง แต่ส่วนใหญ่ดอกจะเป็นสีชมพู ก้านดอกยาวประมาณ 1 เซนติเมตร กลีบรวมมี 5 กลีบ ยาวประมาณ 1.2 เซนติเมตร ขยายในผล ยาวได้ประมาณ 2 เซนติเมตร กลีบนอกมี 2-3 กลีบ ลักษณะเป็นรูปไข่ ส่วนกลีบในเป็นรูปขอบขนาน ลักษณะของดอกเป็นรูปคล้ายหัวใจเล็ก ๆ ดอกมีขนาดเล็กประมาณ 1 เซนติเมตรกว่า ๆ ดอกกลุ่มหนึ่ง ๆ ของต้นพวงชมพู อาจจะออกเป็นช่อตั้งหรือห้อยเป็นพวงระย้าก็ได้

ขอบคุณข้อมูลจาก https://medthai.com

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมา

___________________________________