...อย่าทะเลาะกันให้อายเขมรเลยครับ แต่ก่อนเราว่า “เขมรสามฝ่าย” ดูยังไงก็ไม่เห็นทางที่จะปรองดองกันได้ แต่เดี๋ยวนี้เขากลืนกันเป็นหนึ่งเดียวไปแล้ว มาแต่ไทยนี่แหละที่กลับกลายเป็น “ไทยสามฝ่าย” ไปบ้างแล้วมี “เหลือง แดง น้ำเงิน” ที่ต่างก็มีลูกล่อลูกชน มีน้ำเลี้ยงที่ไม่แตกต่างกัน มารวม “เหลือง แดง น้ำเงิน” ให้กลายเป็น “แดง ขาว น้ำเงิน ห้าแถบ” เถอะครับ ไม่งั้นเราอาจจะแตกเป็น “ไทยเหนือ ไทยอีสานและไทยใต้”  ตามอย่างเกาหลีไปก็ได้...

...ผมมีข้อสเนอครับ สำหรับพื้นที่ทับซ้อน 4.6 ตารางกิโลเมตรที่ไม่มีใครยอมใคร ต่างฝ่ายต่างก็ว่าของตน ผมว่าเอายังงี้ครับ “ประมูล” !!!...

... “ประมูล” นี่แหละครับดีที่สุด ใครให้ราคามากกว่าก็เอาพื้นที่นี้ไป ส่วนคนที่เสียพื้นที่ก็ได้สตางค์ไปปลอบใจ ประมูลกันปากเปล่าออกทีวีเลยก็ได้ เขมรให้เท่าไหร่ไทยเกทับอย่างไร ให้ประชาชนทั้งสองประเทศชม ไทยว่าไปพันล้าน เขมรอาจจะเกทับไป สองพันล้าน ผมก็อยากจะดูว่าถึงที่สุดแล้ว จะเป็นราคาเท่าไหร่ สำหรับพื้นที่แค่ 4.6 ตารางกิโลเมตร ที่เป็นพื้นที่ป่าเขาเสียเป็นส่วนใหญ่...

...ฝ่ายที่ประมูลสู้ไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็ได้เงินไปปลอบใจ ประชาชนข้างหลังก็ยังรู้สึกสบายใจว่าไม่มีเสียแผ่นดินไปฟรีๆ เงินที่ได้ก็อาจจะตั้งกฏเกณฑ์กันไว้ล่วงหน้าก่อนว่า จะจัดสรรกันไปบำรุงประเทศอย่างไรให้ทั่วถึง ให้ประชาชนทุกคนได้รับรู้ว่าถึงแม้จะเสียแผ่นดินไป แต่ก็ยังได้รับประโยชน์สุขในด้านอื่นคืนกลับมา...

...ส่วนตัวผมคำนวณราคาสูงสุดเอาไว้ในใจแล้วว่า เราน่าจะสู้ราคาสูงสุดได้ไม่เกิน 4.6 หมื่นล้านบาท เป็นราคาเต็มที่ที่เราจะสู้ได้ เกินกว่านี้ก็ยกให้เขาไป 4.6 หมื่นล้านบาท เท่ากับ 4.6 ตารางกิโลเมตร เท่ากับตารางกิโลเมตรละ หมื่นล้านบาท และเท่ากับเงิน “ทักษิณ” ซี้กัมพูชา ที่เรายึดเอาไว้พอดี...!!!