เมื่อคนอีสานถูกพูดถึงในแง่ลบ

มันคือความจริงที่ว่าสื่อสังคมออนไลน์ทำให้คนโง่มีปากมีเสียง มีพื้นที่แสดงความเห็นได้เท่ากับคนฉลาด แต่แปลกใจนิดเดียวว่า คนรุ่นใหม่ของประเทศไทยมัน “ปึก” เรียนรู้อะไรไม่เป็นได้ขนาดนี้เชียวหรือ ทำไมทัศนะต่อเพื่อร่วมชาติถึงมีสภาพดักดานได้เพียงนี้

ภาพจำสำเร็จรูป (stereotype) เป็นวิธีการมองกลุ่มคนด้วยทัศนะที่หยาบกระด้างและเหมารวม ถูกส่งทอดต่อกันมาโดยไม่มีการวิพากษ์ วิจารณ์เพื่อปรับปรุงทัศนะแม้ข้อเท็จจริงจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เช่น คนไทยมองฝรั่งว่าเป็นคนรวย คนเก่งกว่าคนไทย ซึ่งความจริงแล้ว มีฝรั่งจนๆโง่ๆมากมาย เช่น คนอเมริกันบางกลุ่มยังคงเชื่อว่าโลกกลม บางกลุ่มไม่รู้ว่าประเทศไทยอยู่ส่วนใดของโลกด้วยซ้ำ ฯลฯ ภาพจำสำเร็จรูปเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการแสดงออกทางการกระทำและคำพูดของคน เหมือนที่เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งพูดถึงคนอีสานตามที่เป็นข่าว

ผมจึงสงสัยว่า เด็กพวกนี้ถูกเลี้ยงดูมาจากสังคมหรือระบบการศึกษาแบบไหน จึงแสดงทัศนะต่ำทรามได้ขนาดนี้ ผมจะวิเคราะห์ตามความเข้าใจส่วนตัว เพราะไม่รู้กำพืดเด็กพวกนี้ และไม่รู้ว่ามันเป็นใครด้วยซ้ำ

โลกไร้พรมแดนซับซ้อนกว่าที่คิด ตรรกะทางคณิตศาสตร์สมัยใหม่ที่เขาเรียกกันว่า “อัลกอริทึม” เป็นศาสดาองค์ใหม่ที่เชื่อมร้อยและดึงดูดอณูชีวิตเข้ามาเป็นข่ายใยสาวกด้วยระบบข้อมูลที่มิอาจประมาณได้ พลเมืองโลกยุคใหม่รับรู้ถึงความสะดวกสบายจากการเสพเทคโนโลยีที่เปรียบเสมือนเครื่องมือการปกครองของศาสดาองค์ใหม่ แต่ส่วนลึกยังหวาดหวั่นถึงความมั่นคงปลอดภัย กลายเป็นที่มาของการสร้างพื้นที่ปลอดภัยสำหรับตัวเองเพื่อเป็นฐานที่มั่นในการจัดความสัมพันธ์กับโลกภายนอกที่สามารถรุกล้ำถึงตัวเขาตลอดเวลา

โลกสมัยใหม่แบ่งคนออกเป็น ๒ ประเภท ประเภทที่ ๑ เรียนรู้อะไรไม่เป็น เลือกที่จะหมกม่นดักดานอยู่กับโลกส่วนตัวที่ตัวเองสร้างขึ้น (เช่นเด็กในกลุ่มคลับเฮาส์ที่พูดปรามาสคนอีสาน) ประเภทที่ ๒ สามารถเทน้ำออกจากแก้ว ทิ้งความรู้เดิม (delearn) และเรียนใหม่ สร้างความรู้ใหม่ได้ (relearn) เพื่ออยู่กับโลกใหม่ เช่นจิรายุส (ท็อป) เป็นต้น

คนรุ่นใหม่ส่วนมากเป็นประเภทที่ ๒ เพราะถูกหล่อหลอมดัวยวิถีวัฒนธรรมแบบวัตถุนิยมสามานย์ (Vulgar materialism) คือ วัฒนธรรมที่หลอมให้คนยึดความต้องการของตัวเองเป็นหลัก แสวงหาความสุขส่วนตัวแบบไม่นึกถึงความรู้สึกของคนอื่น คิดและมองอะไรหยาบๆแบบด่วนสรุป ไม่รู้จักแยกแยะ

ฉะนั้น จงอย่าไปถือสาหาความคนประเภทนี้  จงให้อภัยในความโง่เขลา ไม่ประสีประสาต่อโลก ข้อความใดที่เขาสำรากออกมา เมื่อไม่มีใครรับ มันก็เป็นของเขาทั้งหมด