ครั้งแรกในชีวิตเลยที่ยลโฉมดอกฝิ่นที่เชียงใหม่ ถึงกับอุทานว่าอุแม่เจ้า... เมื่อได้เห็นกับตาจึงรู้ว่างามสุดสุด เป็นความงามที่น่าหลงใหล เพราะสวยบาดจิตบาดใจเหลือเกิน ไปชมดอกฝิ่นได้ที่หมู่บ้านดอยปุย ซึ่งอยู่ห่างจากพระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ ประมาณ 4-5 กม. เดินทางสะดวกมากมีรถสองแถวสีแดง ๆ จอดรออยู่หน้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือหน้าสวนสัตว์ ค่าโดยสารก็ไม่แพงมีรถวิ่งทั้งวัน  ขอเล่าสู่กันฟังนิดหนึ่งว่าฝิ่นเป็นพืชชนิดใด และมีคุณสมบัติอย่างไร

 ฝิ่น[1]  เป็นพืชไม้ล้มลุก มีการลักลอบปลูกบนพื้นที่สูง  เหนือกว่าระดับน้ำทะเล  800  ฟุต  และมีอากาศหนาวเย็น  ฝิ่นมีลำต้นสูงประมาณ  2 – 4 ฟุต  ดอกฝิ่นจะมีสีขาว  สีแดง  สีม่วง  และสีม่วงแดง  ดอกมี 4 กลีบ  ฝิ่นที่นำมาเสพได้จากน้ำยางของผลฝิ่น  ที่กรีดออกมาจากเปลือกผลฝิ่นดิบ น้ำยางที่ถูกกรีดมานั้นจะมีสีขาว  เมื่อถูกอากาศจะมีสีคล้ำลงกลายเป็นยางเหนียวสีน้ำตาลไหม้หรือดำ  มีกลิ่นเหม็นเขียวและรสขมเรียกว่า “ฝิ่นดิบ” เมื่อนำฝิ่นดิบมาต้มเคี่ยวกับน้ำเรียกว่า “ฝิ่นสุก” นิยมเสพโดยการสูบด้วยกล้องยาสูบ 

ฝิ่น [2]   (Opium) เป็นสารประกอบชนิดหนึ่ง ซึ่งได้จากยางของผลฝิ่น ในเนื้อฝิ่นมีสารเคมีผสมอยู่มากมายประกอบด้วย โปรตีน เกลือแร่ ยางและกรดอินทรีย์ เป็นแอลคะอลยด์ (Alhaloid) ซึ่งเป็นตัวการสำคัญที่ทำให้ฝิ่นกลายเป็นยาเสพติดให้โทษร้ายแรง แอลคะลอยด์ ในฝิ่นแบ่งแยกออกได้เป็น 2 ประเภท คือ                                                                                     ประเภทที่ 1 ออกฤทธิ์ทำให้เกิดอาการมึนเมา และเป็นยาเสพติดให้โทษโดยตรงแอลคะลอยด์ประเภทนี้ทางเภสัชวิทยา ถือว่า เป็นยาทำให้นอนหลับ (Hypnotic) แอลคะลอยด์ที่เป็นสารเสพติดซึ่งออกฤทธิ์ตัวสำคัญที่สุดในฝิ่น คือ มอร์ฟีน (Morphine)                                                     ประเภทที่ 2 ออกฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อหย่อนคลายตัว ซึ่งในทางเภสัชวิทยาถือว่า แอลคะลอยด์ ในฝิ่นประเภทนี้ ไม่เป็นสารเสพติด แต่มีฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อของร่างกายหย่อนคลายตัว ซึ่งมีปาเวอร์รีน (Papaverine) เป็นตัวสำคัญ

ฤทธิ๋ในทางเสพติด  ฝิ่นออกฤทธิ์กดระบบประสาท มีอาการเสพติดทางร่างกายและจิตใจมีอาการขาดยาทางร่างกาย

 อาการผู้เสพ : จิตใจเลื่อยลอย ง่วง ซึม แก้วตาหรี่ พูดจาวกวน ความคิดเชื่องช้า ไม่รู้สึกหิว ชีพจรเต้นช้า

โทษทางกฎหมาย : จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522

เคยเห็นคนเขาเปรียบว่ากุหลาบงามหนามยิ่งแหลม  แต่ฝิ่นงามหนามไม่แหลม แต่พิษร้ายลึกเหลือเกิน เปรียบเหมือนสาวงามที่สวยแสบพิฆาต ใครเลยจะปฏิเสธถึงความงามและความร้ายกาจของฝิ่นได้  ฝิ่นนะให้คุณอนันต์แต่ก็โทษมหันต์  ฝิ่นสวยนะก็สวยดีแต่เป็นสวยประหาร...ว่างั้นเถอะ