หลังจากแรมซี่ถูกหามออกจากสนาม ผมนั่งดูเกมเมื่อคืนพร้อมกับภาวนาให้นักเตะรวมใจสู้ให้และต้องชนะให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อโอกาสในการลุ้นแชมป์ แต่ยังเพื่อเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่สู้สุดใจเพื่อทีมอาร์เซนอล จนทำให้ตัวเองต้องบาดเจ็บหนัก...อารอน แรมซี่

เหตุการณ์เมื่อคืนมันเป็นหนังม้วนเดิม เมื่อปี 2008 เมื่อเอดูอาโด้ ดาซิลวา โดนเสียบจนขาหักในเกมกับเบอร์มิงแฮม เกมจบลงที่ผลเสมอ 2-2 กัลลาสในฐานะกัปตันทีมเสียสติ นักเตะเสียขวัญ เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้อาร์เซนอลที่กำลังนำเป็นจ่าฝูงอยู่ฟอร์มออกทะเล และพลาดโอกาสในการคว้าแชมป์ในที่สุด

แต่วันนี้ต้องนับถือสปิริตความเป็นนักสู้ของคนที่เหลือ ที่สามารถรวมใจกันสู้ต่อ และสามารถเอาชนะได้ในที่สุด และต้องชมฟราเบรกัสที่แสดงความเป็นกัปตันทีมออกมาได้อย่างแท้จริงเสียที หากจิตใจไม่แข็งแกร่งพอจุดโทษลูกนั้นเขาคงไม่รับหน้าที่แน่ เพราะจุดโทษลูกนั้นมันหมายถึงทุกอย่างของฤดูกาลนี้สำหรับอาร์เซนอล การยิงเข้ากับการยิงพลาด ผลกระทบที่ตามมาต่อทีมมันมากเกินกว่าจะคาดเดาได้ และเขาก็ทำสำเร็จ

อีกคนที่น่านับถือคือบิ๊กโซล ทั้งๆที่ถูกเซ็นสัญญาเข้ามาเพื่อจะเป็นกองหนุนเท่านั้น แต่เฉพาะเกมนี้เกมเดียว บิ๊กโซลก็เล่นสมค่าแรงทั้งสัญญาแล้ว ที่ผมยกย่องเขาไม่ใช่เรื่องฟอร์มการเล่น แต่เป็นเรื่องของหัวใจ ความกระหาย และวิธีจัดการกับสถาณการณ์จากประสบการณ์ที่เขาสะสมมาตลอดอาชีพการค้าแข้ง ความนิ่ง การกระตุ้นเพื่อร่วมทีม ทำให้นักเตะหนุ่มหลายคนสงบใจลงได้และสู้ต่อจนได้รับชัยชนะ

ทำให้ผมรู้สึกว่าเกมเมื่อคืนนี้เป็นเกมแห่งฤดูกาลไปแล้ว...

หลังจากเชลซีแพ้ต่อแมนซิตี้ 2-4 ทำให้โอกาสในการลุ้นแชมป์เปิดกว้างสำหรับอาร์เซนอลหากพวกเขาสามารถเอาชนะสโต๊คได้ โดยที่ช่องว่างจะเหลือเพียง 3 คะแนน แต่สถิติที่ผ่านมาบอกว่า 28 ปีหลังสุด อาร์เซนอลไม่เคยบุกมาเอาชนะได้เลย แถมเกมล่าสุดที่เจอกันที่นี่ ก็เป็นอาร์เซนอลที่เป็นฝ่ายถูกเขี่ยตกรอบเอฟเอคัฟไป และดูเหมือนเหตุการณ์จะกลายเป็นหนังม้วนเดิม เมื่ออาร์เซนอลเริ่มต้นเกมไม่ดีเลย แถมยังไม่สามารถรับมือกับลูกทุ่มไกลของดีแลปได้ และเสียประตูจากจังหวะนี้อีกแล้ว เหมือนกับหลายเกมที่มาเยือนที่นี่ แต่ก็ยังโชคดีที่โอกาสเพียงครั้งเดียวจากเบนเนอร์สามารถเปลี่ยนเป็นประตูตีเสมอได้ และจบครึ่งแรกด้วยสกอร์ 1-1

อาร์เซนอลเริ่มครึ่งหลังได้ดีขึ้น มีหลายจังหวะที่น่าได้ประตูและน่าจะได้จุดโทษ ลูกยิงแบบสุดตีนของเอบูเอ้ หรือการที่แรมซี่ถูกเหนี่ยวในเขตโทษ แต่กรรมการกลับปฎิเสธอย่างหน้าตาเฉย ราวกับว่าอาร์เซนอลจะไม่มีวันได้จุดโทษอีก หลังจากเหตุการณ์ของดูดู้เมื่อตอนต้นฤดูกาล เพราะช่วงหลังๆ ไม่ว่าจะชัดแจ้งแค่ไหน กรรมการก็ปฏิเสธการให้จุดโทษไปเสียเกือบหมด แต่เกมนี้ก็มาถึงจุดเปลี่ยนสำคัญไม่ใช่เฉพาะเกมนี้ แต่เป็นของทั้งฤดูกาล เมื่อแรมซี่ถูกไรอัน ชอร์วครอสเสียบจนขาหัก เขาถูกใบแดงไล่ออกจากสนาม อาร์เซนอลรวมใจสู้ และเอาชนะไปได้ 3-1 จากลุกจุดโทษของเชส และการแปจ่อๆ ของแฟมาเล่น

อาร์เซนอลมี 58 แต้ม ตามหลังจ่าฝูงเชลซี 3 แต้มและตามหลังรองจ่าฝูงแมนยู 2 แต้ม นับว่าเป็นชัยชนะที่สำคัญจริงๆ สำหรับอาร์เซนอล

สำหรับคนที่ได้ดูเกมเมื่อคืน ไม่รู้ว่าจะรู้เหมือนผมหรือเปล่า มันมีอารมณ์หลายอย่างที่ผสมกันจนบอกไม่ถูกว่าเป็นแบบไหน ทั้งเศร้า ดีใจ สะใจ สงสาร มันผสมปนเปไปหมด มันเป็นอารมณ์แบบฮึกเหิมปนเศร้า ฮึกเหิมที่ทีมรวมใจกันสู้จนได้รับชัยชนะ เศร้าสำหรับการบาดเจ็บหนักของแรมซี่ แต่อย่างไรก็ตามวันนี้เราก็ได้เห็นนักเตะอาร์เซนอลโชว์ความเป็นลูกผู้ชายตัวจริงเสียที

ฤดูกาลการนี้อาร์เซนอลเสียนักเตะไปหลายคนจากอาการบาดเจ็บ ทำให้ไม่เคยเลยสักครั้งที่เวนเกอร์จะสามารถจัดทีมที่สมบูรณ์ที่สุดลงสนามได้ แต่ก็ต้องนับถือหัวจิตหัวใจของคนที่ลงสนาม เพราะแม้ว่าหลายนัดจะแพ้แบบน่าเจ็บใจ จนรู้สึกว่าทีมๆนี้ทำไมมันไปไม่ถึงตรงนั้นเสียที ทำไมมันข้ามเส้นไปไม่ได้เสียที เส้นที่คั่นระหว่างคำว่า"ทีมที่ดี"กับคำว่า"ยอดทีม" แต่จนแล้วจนรอดจนถึงตอนนี้ ไม่ว่าจะผ่านความพ่ายแพ้และความเจ็บปวดมามากมายขนาดไหน ทีมๆนี้ก็ยังคงแสดงให้สายตาทุกทุกคู่ได้ประจักษ์ถึงสปิริตของพวกเขา และภาพที่ทุกคนมากอดคอกันที่กลางสนามหลังสิ้นเสียงนกหวีดก็ทำให้ผมรู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง

จากวันนี้ขอให้ทีมเดินหน้าไปอย่างแข็งแกร่ง เราจะคอยอยู่ข้างหลังเป็นกำลังใจอย่างเต็มที่ และไม่มีวันทิ้งกันไปไหน

เพื่อแรมซี่เราต้องชนะ ชนะ ชนะ!!!

Together We Stand...เราจะยืนเคียงข้างกัน

fat_kj
//