สิบเก้าสภาวะบนทกวีและไดอาร่ของฟ้า

โหวต 0 คน

๗๖ในหัวใจมนุษย์ทุกคนมีความเจ็บปวดไม่ว่าเขาจะเป็นซ้ายหรือขวาฉันเอื้อมมือรับจานข้าวจากเขา ๗๗อยากถามเพื่อนว่าคุณไปไหนมาตอนที่เรากำลังปฏิวัติ ๗๘มีบางสิ่งบางอย่างแข็งแกร่งในตัวฉันบางสิ่งบางอย่างแข็งแกร่งในตัวเขาแต่วันนี้เราจึงรู้เมื่อเพื่อนของเราหายไปครึ่งหนึ่ง ๗๙ทุกครั้งที่ฉันอิ่มแล้ว ฉันกลับจดจำใบหน้าเพื่อนทุกคนได้ด้วยรายละเอียดที่เด่นชัดทัดเทียมกันรวมทั้งคนที่เหินห่าง คนที่เกลียดชัง คนที่ไม่เ....

๗๖ในหัวใจมนุษย์ทุกคนมีความเจ็บปวดไม่ว่าเขาจะเป็นซ้ายหรือขวาฉันเอื้อมมือรับจานข้าวจากเขา ๗๗อยากถามเพื่อนว่าคุณไปไหนมาตอนที่เรากำลังปฏิวัติ ๗๘มีบางสิ่งบางอย่างแข็งแกร่งในตัวฉันบางสิ่งบางอย่างแข็งแกร่งในตัวเขาแต่วันนี้เราจึงรู้เมื่อเพื่อนของเราหายไปครึ่งหนึ่ง ๗๙ทุกครั้งที่ฉันอิ่มแล้ว ฉันกลับจดจำใบหน้าเพื่อนทุกคนได้ด้วยรายละเอียดที่เด่นชัดทัดเทียมกันรวมทั้งคนที่เหินห่าง คนที่เกลียดชัง คนที่ไม่เ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/10/02/entry-4

เปลี่ยน ตอน ๑๕

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1143 , 00:44:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๗๑เพื่อนรัก เราพบกันอีกแล้วดวงตาของเธอนี่เองที่เคยเห็นความอดอยากและความทุรนทุรายในวัยเด็กของฉัน ๗๒ความเงียบของเราลดลงไปมากแล้วเราไม่อ้วนเหมือนน่องเราผอมเหมือนนิ้ว ๗๓แม่ยังคงมีน้ำใจ มีความอดทน มีฉันและมีน้ำนมเพราะสิ่งเหล่านี้มิใช่ส่วนเกิน ๗๔....

๗๑เพื่อนรัก เราพบกันอีกแล้วดวงตาของเธอนี่เองที่เคยเห็นความอดอยากและความทุรนทุรายในวัยเด็กของฉัน ๗๒ความเงียบของเราลดลงไปมากแล้วเราไม่อ้วนเหมือนน่องเราผอมเหมือนนิ้ว ๗๓แม่ยังคงมีน้ำใจ มีความอดทน มีฉันและมีน้ำนมเพราะสิ่งเหล่านี้มิใช่ส่วนเกิน ๗๔....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/10/02/entry-1

วันศุกร์ ที่ 26 กันยายน 2551

เปลี่ยน ตอน ๑๔

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1274 , 20:48:03 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๖๖มิตรภาพที่มีรอยร้าวคือมิตรภาพเพื่อนสนิทของฉันผิวหนังที่มีรอยแผลคือผิวหนังมนุษย์ ๖๗วันที่เราเล่นกันอยู่ในโรงอาหารเสื้อของเธอขาดเป็นรอยกรีดยาวเห็นรอยผ่าตัดของเธอ เหมือนรอยผ่าตัดของฉัน ๖๘ท้องฟ้าครอบคลุมศีรษะของเราอยู่ตลอดเวลาเรามีสายเลือดเดียวกันผ่านชะตากรรมเดียวกัน ๖๙พี่สาวของฉันกำลังเก็บข้าวโพดอยู่กลางท้องไร่เธอไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์ไม่รังเกียจการสมสู่บนพื้นดิน ๗๐เธอรู้จักความนิ่มของชีวิตความแข็งข....

๖๖มิตรภาพที่มีรอยร้าวคือมิตรภาพเพื่อนสนิทของฉันผิวหนังที่มีรอยแผลคือผิวหนังมนุษย์ ๖๗วันที่เราเล่นกันอยู่ในโรงอาหารเสื้อของเธอขาดเป็นรอยกรีดยาวเห็นรอยผ่าตัดของเธอ เหมือนรอยผ่าตัดของฉัน ๖๘ท้องฟ้าครอบคลุมศีรษะของเราอยู่ตลอดเวลาเรามีสายเลือดเดียวกันผ่านชะตากรรมเดียวกัน ๖๙พี่สาวของฉันกำลังเก็บข้าวโพดอยู่กลางท้องไร่เธอไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์ไม่รังเกียจการสมสู่บนพื้นดิน ๗๐เธอรู้จักความนิ่มของชีวิตความแข็งข....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/26/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๑๓

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1138 , 20:47:23 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๖๑ฉันยังจำทรวงอกของเธอที่หยาบกว่าฝ่ามือของฉันเรามารวมกันคราวนี้ไม่ยอมแยกออกไปอีกแล้ว ๖๒เรือนร่างของพ่อแม่ของเรากำลังดิ้นรนอยู่ข้างนอกขณะที่สมุดของเรากำลังเรียนหนังสือ ๖๓เราเรียนหนังสืออย่างเศร้าหมองไม่มีคนรักใบหน้าของเราจึงอัปลักษณ์ ๖๔ฉันคิดว่าฉันเป็นผู้บริสุทธิ์แต่ความจริงไม่เคยมีผู้บริสุทธิ์ ๖๕วันนั้นฉันชวนเพื่อนหกคนมาที่บ้านแล้วฉันก็พูดถึงความขัดแย้งที่ซ่อนอยู่ภายในหัวใจของเรา....

๖๑ฉันยังจำทรวงอกของเธอที่หยาบกว่าฝ่ามือของฉันเรามารวมกันคราวนี้ไม่ยอมแยกออกไปอีกแล้ว ๖๒เรือนร่างของพ่อแม่ของเรากำลังดิ้นรนอยู่ข้างนอกขณะที่สมุดของเรากำลังเรียนหนังสือ ๖๓เราเรียนหนังสืออย่างเศร้าหมองไม่มีคนรักใบหน้าของเราจึงอัปลักษณ์ ๖๔ฉันคิดว่าฉันเป็นผู้บริสุทธิ์แต่ความจริงไม่เคยมีผู้บริสุทธิ์ ๖๕วันนั้นฉันชวนเพื่อนหกคนมาที่บ้านแล้วฉันก็พูดถึงความขัดแย้งที่ซ่อนอยู่ภายในหัวใจของเรา....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/26/entry-1

วันอาทิตย์ ที่ 14 กันยายน 2551

เปลี่ยน ตอน ๑๒

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1250 , 03:51:18 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๕๖หากพ่อแม่ของฉันตายในโรงงาน ปล่อยให้พวกเขากองอยู่ตรงนั้นหากพ่อแม่ของฉันตายตามร่องคูปล่อยให้พวกเขารวมตัวกันเอง ๕๗วันนั้นเราพบว่าเราถูกวางยาพิษ และกำลังจะตายหมดในมื้อเดียวเราทุกคนตื่นตระหนก คาดไม่ถึงว่าชีวิตที่ถูกหล่อเลี้ยงมาอย่างยากลำบากจะมาหมดสิ้นในวันเดียว ๕๘บางคนแอบพิงผนังแล้วร้องไห้บางคนเบือนหน้าด้วยความสะเทือนใจบางคนเปลี่ยนที่นั่ง ๕๙นึกไม่ถึงว่าหลายปีแล้วพวกเราทุกคนยังมาครบตามคำสัญญาที่เ....

๕๖หากพ่อแม่ของฉันตายในโรงงาน ปล่อยให้พวกเขากองอยู่ตรงนั้นหากพ่อแม่ของฉันตายตามร่องคูปล่อยให้พวกเขารวมตัวกันเอง ๕๗วันนั้นเราพบว่าเราถูกวางยาพิษ และกำลังจะตายหมดในมื้อเดียวเราทุกคนตื่นตระหนก คาดไม่ถึงว่าชีวิตที่ถูกหล่อเลี้ยงมาอย่างยากลำบากจะมาหมดสิ้นในวันเดียว ๕๘บางคนแอบพิงผนังแล้วร้องไห้บางคนเบือนหน้าด้วยความสะเทือนใจบางคนเปลี่ยนที่นั่ง ๕๙นึกไม่ถึงว่าหลายปีแล้วพวกเราทุกคนยังมาครบตามคำสัญญาที่เ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/14/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๑๑

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1196 , 03:50:36 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๕๑เธอถือปืนนั่งก้มหน้าอยู่กลางป่าฉันเรียกเธอเธอไม่ยอมเงยหน้าที่มีอายุสั้นขึ้นมา ๕๒ความใจกว้างของเธอทำให้ฉันไม่รังเกียจลิ้นอันเยือกเย็นของเธอที่ตายไปก่อนแล้ว ๕๓บ่ายวันนั้นลูกปูเล็กเล็กคลานเข้ามาในห้องของเรา เขาก้มลงไปจับมันเขาจับแรงเกินไป เรือนร่างที่ไม่กระดุกกระดิกในมือทำให้เขาอุทานอย่างเสียใจว่า มันตายแล้วหรือ ๕๔อย่าโกรธฉันเลยเพื่อนรักเมื่อฉันมองอะไรไกลเกินกว่ามนุษยชาติดวงตาของฉันก็ปวดร้าว ๕๕อย่า....

๕๑เธอถือปืนนั่งก้มหน้าอยู่กลางป่าฉันเรียกเธอเธอไม่ยอมเงยหน้าที่มีอายุสั้นขึ้นมา ๕๒ความใจกว้างของเธอทำให้ฉันไม่รังเกียจลิ้นอันเยือกเย็นของเธอที่ตายไปก่อนแล้ว ๕๓บ่ายวันนั้นลูกปูเล็กเล็กคลานเข้ามาในห้องของเรา เขาก้มลงไปจับมันเขาจับแรงเกินไป เรือนร่างที่ไม่กระดุกกระดิกในมือทำให้เขาอุทานอย่างเสียใจว่า มันตายแล้วหรือ ๕๔อย่าโกรธฉันเลยเพื่อนรักเมื่อฉันมองอะไรไกลเกินกว่ามนุษยชาติดวงตาของฉันก็ปวดร้าว ๕๕อย่า....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/14/entry-1

วันพฤหัสบดี ที่ 11 กันยายน 2551

เปลี่ยน ตอน ๑๐

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1224 , 03:45:10 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๔๖เธอยื่นนิ้วเท้าของเธอเข้ามาสะกิดก้นของฉันและเขาหัวเราะด้วยความขบขัน ๔๗เขามีสิทธิอะไรจึงมาดื่มน้ำนมของฉันและพี่น้องของฉัน ๔๘เหนือขาอ่อนของฉันคือลำตัวบิดเบี้ยวลึกลงไปในสัญชาติญาณของฉันคือคน ๔๙พวกเขาฆ่าและทรมานเราโดยเริ่มจากเพื่อนของเราที่แข็งแกร่งและอดทนที่สุดขณะที่พวกเราที่ผอมซีดและอ่อนแอเป็นรายต่อไป ๕๐วันนี้พวกเขาได้รับการศึกษาพวกเขาจึงฆ่าเราอย่างเชื่องช้าทำให้กระดูกและเนื้อของเราผอมลงหมดจิตสำนึกทา....

๔๖เธอยื่นนิ้วเท้าของเธอเข้ามาสะกิดก้นของฉันและเขาหัวเราะด้วยความขบขัน ๔๗เขามีสิทธิอะไรจึงมาดื่มน้ำนมของฉันและพี่น้องของฉัน ๔๘เหนือขาอ่อนของฉันคือลำตัวบิดเบี้ยวลึกลงไปในสัญชาติญาณของฉันคือคน ๔๙พวกเขาฆ่าและทรมานเราโดยเริ่มจากเพื่อนของเราที่แข็งแกร่งและอดทนที่สุดขณะที่พวกเราที่ผอมซีดและอ่อนแอเป็นรายต่อไป ๕๐วันนี้พวกเขาได้รับการศึกษาพวกเขาจึงฆ่าเราอย่างเชื่องช้าทำให้กระดูกและเนื้อของเราผอมลงหมดจิตสำนึกทา....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/11/entry-2

แสดงความคิดเห็น | อ่านความคิดเห็น (3)

เปลี่ยน ตอน ๙

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1227 , 03:44:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๔๑ปฏิวัติ ฉันมักเห็นแผ่นหลังอันหยิ่งทะนงของเธอมันสง่าและเรียบนวลแต่ฉันไม่เคยเห็นเธอหันหน้ามาเลย ๔๒ฉันกอดซากศพของพวกเขาผู้มีริมฝีปากแดงระเรื่อและคิ้วดกดำกว่าตัวฉัน ๔๓พวกเขาไม่เคยรู้จักชื่อของเราและเราไม่เคยรู้จักชื่อของพวกเขาพวกเขายกตัวเองเป็นหัวหน้า เพียงเพราะเราเงียบเกินไป ๔๔เพื่อนข้างซ้ายของฉันมีบุคลิกเดียวคือบุคลิกปฏิบัติงานได้พวกเขามีไม่มากนักแต่ทุกคนฉันหวงแหน ๔๕เราสามคนนั่งอยู่ในห้องเรียนว....

๔๑ปฏิวัติ ฉันมักเห็นแผ่นหลังอันหยิ่งทะนงของเธอมันสง่าและเรียบนวลแต่ฉันไม่เคยเห็นเธอหันหน้ามาเลย ๔๒ฉันกอดซากศพของพวกเขาผู้มีริมฝีปากแดงระเรื่อและคิ้วดกดำกว่าตัวฉัน ๔๓พวกเขาไม่เคยรู้จักชื่อของเราและเราไม่เคยรู้จักชื่อของพวกเขาพวกเขายกตัวเองเป็นหัวหน้า เพียงเพราะเราเงียบเกินไป ๔๔เพื่อนข้างซ้ายของฉันมีบุคลิกเดียวคือบุคลิกปฏิบัติงานได้พวกเขามีไม่มากนักแต่ทุกคนฉันหวงแหน ๔๕เราสามคนนั่งอยู่ในห้องเรียนว....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/09/11/entry-1

วันเสาร์ ที่ 30 สิงหาคม 2551

เปลี่ยน ตอน ๘

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1172 , 04:39:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๓๖ฉันได้ยินเสียงร้องไห้ของลูกเล็กเล็กของเรา เพื่อนรักพวกเขาร้องไห้เพราะยังไม่คุ้นเคยกับมือหยาบกระด้างของฉัน ๓๗เพื่อนของฉันมาจากอีสาน น้ำลายของเขาแข็งตัวเพื่อนรักฉันหวาดกลัวคนที่มีน้ำลายแข็งตัว ๓๘เพื่อนของฉันนั่งอยู่เต็มโรงอาหารเมื่อพวกเราโห่ร้องและตะโกนเราเหมือนกันเหมือนฟัน ๓๙แต่มือที่เติบโตด้วยข้าวเหมือนกันกลับแตกต่างกันแตกต่างทั้งเรือนร่างและใบหน้า ๔๐เมื่อพวกเราทำงานร่วมกันเรากลับมาเหมือนกันเหมือ....

๓๖ฉันได้ยินเสียงร้องไห้ของลูกเล็กเล็กของเรา เพื่อนรักพวกเขาร้องไห้เพราะยังไม่คุ้นเคยกับมือหยาบกระด้างของฉัน ๓๗เพื่อนของฉันมาจากอีสาน น้ำลายของเขาแข็งตัวเพื่อนรักฉันหวาดกลัวคนที่มีน้ำลายแข็งตัว ๓๘เพื่อนของฉันนั่งอยู่เต็มโรงอาหารเมื่อพวกเราโห่ร้องและตะโกนเราเหมือนกันเหมือนฟัน ๓๙แต่มือที่เติบโตด้วยข้าวเหมือนกันกลับแตกต่างกันแตกต่างทั้งเรือนร่างและใบหน้า ๔๐เมื่อพวกเราทำงานร่วมกันเรากลับมาเหมือนกันเหมือ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/30/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๗

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1165 , 04:38:49 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๓๑ฉันมีพี่สาวสี่คน คนหนึ่งเรียบร้อยคนหนึ่งแก่นแก้วคนหนึ่งนิ่งเงียบ เพราะเธอตายตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด ๓๒คนหนึ่งเป็นเหมือนเพื่อนของฉันเธอตายเพื่อการปฏิวัติตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเธอเหมือนรอยร้าวบนโต๊ะเรียน ๓๓ความเจ็บปวดของฉันออกมาอย่างเชื่องช้าแต่ไม่ขาดสายหากฉันฝังมันไว้ในกองทรายมันก็กลายเป็นปูหอย ๓๔หากฉันโยนความเจ็บปวดออกนอกหน้าต่างมันกลายเป็นต้นเห็ดหากโปรยลงบนคันไถ มันก็กลายเป็นเชื้อรา ๓๕อย่าถามเล....

๓๑ฉันมีพี่สาวสี่คน คนหนึ่งเรียบร้อยคนหนึ่งแก่นแก้วคนหนึ่งนิ่งเงียบ เพราะเธอตายตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด ๓๒คนหนึ่งเป็นเหมือนเพื่อนของฉันเธอตายเพื่อการปฏิวัติตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเธอเหมือนรอยร้าวบนโต๊ะเรียน ๓๓ความเจ็บปวดของฉันออกมาอย่างเชื่องช้าแต่ไม่ขาดสายหากฉันฝังมันไว้ในกองทรายมันก็กลายเป็นปูหอย ๓๔หากฉันโยนความเจ็บปวดออกนอกหน้าต่างมันกลายเป็นต้นเห็ดหากโปรยลงบนคันไถ มันก็กลายเป็นเชื้อรา ๓๕อย่าถามเล....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/30/entry-1

วันพุธ ที่ 27 สิงหาคม 2551

เปลี่ยน ตอน ๖

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1129 , 06:23:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๒๖เธอทึบเกินกว่าที่จะเป็นซี่โครงเธอโปร่งเกินกว่าที่จะเป็นตับ ๒๗เราจดจำอิริยาบถของเขาในวันนั้นได้ดีแม้เขาจะลืมมันไปแล้วมันซาบซึ้งและประทับใจเราอย่างประหลาด ๒๘บ่ายวันนั้นเขาลุกขึ้นเอะอะด้วยความโกรธสาเหตุที่เกิดขึ้นเพียงนิดเดียวเขาเหลือบเห็นรอยผื่นแดงบนแขนของพวกเรา ๒๙เพื่อนของฉันถูกยิงตายเกลื่อนหน้ารัฐสภาคนหนึ่งอ้าปากให้ฉันเห็นฟันซี่ที่ยังเติบโตไม่เต็มที่ของเขา ๓๐มีฉันเพียงคนเดียวที่สามารถทนบาดแผลที่พ....

๒๖เธอทึบเกินกว่าที่จะเป็นซี่โครงเธอโปร่งเกินกว่าที่จะเป็นตับ ๒๗เราจดจำอิริยาบถของเขาในวันนั้นได้ดีแม้เขาจะลืมมันไปแล้วมันซาบซึ้งและประทับใจเราอย่างประหลาด ๒๘บ่ายวันนั้นเขาลุกขึ้นเอะอะด้วยความโกรธสาเหตุที่เกิดขึ้นเพียงนิดเดียวเขาเหลือบเห็นรอยผื่นแดงบนแขนของพวกเรา ๒๙เพื่อนของฉันถูกยิงตายเกลื่อนหน้ารัฐสภาคนหนึ่งอ้าปากให้ฉันเห็นฟันซี่ที่ยังเติบโตไม่เต็มที่ของเขา ๓๐มีฉันเพียงคนเดียวที่สามารถทนบาดแผลที่พ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/27/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๕

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1163 , 06:22:02 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๒๑เราได้ยินเสียงเคลื่อนไหวอันแปลกประหลาดตามพรมแดนบางครั้งเสียงนั้นสั่นสะเทือนเหมือนเสียงแมลง ๒๒พวกเขาฆ่าพวกเราจนหมดสิ้นขณะกินข้าวแล้วกล่าวข้ามซากศพของเราว่าแขกที่เชิญมาตายหมดแล้ว ๒๓ฉันบอกกับเธอว่าฉันเสียใจเธอบอกกับฉันว่าเธอโกรธฉันแล้วฉันบอกกับเธอว่าเธอเป็นเพื่อนที่ฉันรัก ๒๔เมื่อพวกเรายกมือด้วยความเห็นที่พ้องกันคนหนึ่งชอบยกมันอย่างรวดเร็วอีกคนหนึ่งจะยกอย่างเชื่องช้าแต่ฉันชอบแผ่นิ้วมือทั้งห้า ๒๕เธออ่....

๒๑เราได้ยินเสียงเคลื่อนไหวอันแปลกประหลาดตามพรมแดนบางครั้งเสียงนั้นสั่นสะเทือนเหมือนเสียงแมลง ๒๒พวกเขาฆ่าพวกเราจนหมดสิ้นขณะกินข้าวแล้วกล่าวข้ามซากศพของเราว่าแขกที่เชิญมาตายหมดแล้ว ๒๓ฉันบอกกับเธอว่าฉันเสียใจเธอบอกกับฉันว่าเธอโกรธฉันแล้วฉันบอกกับเธอว่าเธอเป็นเพื่อนที่ฉันรัก ๒๔เมื่อพวกเรายกมือด้วยความเห็นที่พ้องกันคนหนึ่งชอบยกมันอย่างรวดเร็วอีกคนหนึ่งจะยกอย่างเชื่องช้าแต่ฉันชอบแผ่นิ้วมือทั้งห้า ๒๕เธออ่....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/27/entry-1

วันเสาร์ ที่ 23 สิงหาคม 2551

เปลี่ยน ตอน ๔

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1179 , 21:39:57 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๑๖มือที่เต็มไปด้วยรอยเข็มของฉันวางอยู่บนโต๊ะด้วยความเจ็บปวดประชาธิปไตยเป็นเพียงครึ่งเดียวที่เราต้องการ ๑๗เมื่อพี่พี่ของฉันกลับบ้านหมดแล้วฉันเริ่มร้องไห้ภายในห้องเรียนเล็กเล็ก เพราะทุกคนยังไม่รู้จักกัน ต่างหวาดกลัว ๑๘ฉันเลิกร้องไห้เมื่อพบว่าพวกเขาทุกคนมีความหวาดกลัวเหมือนฉันฉันพบความน่ารักความงามของเพื่อนใหม่ ๑๙อาจไม่มีความเอียงอายบนใบหน้าอีกอาจไม่มีความงามในสันดานหนาทึบของคนแต่ฉันยังเห็นความน่า....

๑๖มือที่เต็มไปด้วยรอยเข็มของฉันวางอยู่บนโต๊ะด้วยความเจ็บปวดประชาธิปไตยเป็นเพียงครึ่งเดียวที่เราต้องการ ๑๗เมื่อพี่พี่ของฉันกลับบ้านหมดแล้วฉันเริ่มร้องไห้ภายในห้องเรียนเล็กเล็ก เพราะทุกคนยังไม่รู้จักกัน ต่างหวาดกลัว ๑๘ฉันเลิกร้องไห้เมื่อพบว่าพวกเขาทุกคนมีความหวาดกลัวเหมือนฉันฉันพบความน่ารักความงามของเพื่อนใหม่ ๑๙อาจไม่มีความเอียงอายบนใบหน้าอีกอาจไม่มีความงามในสันดานหนาทึบของคนแต่ฉันยังเห็นความน่า....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/23/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๓

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1200 , 21:39:08 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๑๑ฉันลุกขึ้นยืนแล้วตอบว่าไม่ เพื่อนรักฉันไม่เคยเห็นใครมีหน้าผากสวยกว่าของคุณแต่คุณเป็นอนุรักษ์นิยม ๑๒ก่อนที่เราจะออกไปฉันเอามือรวบเส้นผมของเขาดูหน้าผากของเขาซิ กว้างและขาวสะอาด ๑๓ฉันไม่รู้ว่าหน้าผากของเขาสิ้นสุดลงตรงไหนแต่ฉันรู้ว่าชีวิตของเราสิ้นสุดลงวันนี้ ๑๔ฉันเคยบอกกับพวกเขาว่าวันเวลาที่เราจะทะเลาะกันอย่างเด็กนั้นจะไม่มีตลอดไป ๑๕เอ๊ะ นั่นเสียงอะไร ฉันถามเพื่อนของฉันเขาออกไปดูแล้วกลับมาบอกฉันว....

๑๑ฉันลุกขึ้นยืนแล้วตอบว่าไม่ เพื่อนรักฉันไม่เคยเห็นใครมีหน้าผากสวยกว่าของคุณแต่คุณเป็นอนุรักษ์นิยม ๑๒ก่อนที่เราจะออกไปฉันเอามือรวบเส้นผมของเขาดูหน้าผากของเขาซิ กว้างและขาวสะอาด ๑๓ฉันไม่รู้ว่าหน้าผากของเขาสิ้นสุดลงตรงไหนแต่ฉันรู้ว่าชีวิตของเราสิ้นสุดลงวันนี้ ๑๔ฉันเคยบอกกับพวกเขาว่าวันเวลาที่เราจะทะเลาะกันอย่างเด็กนั้นจะไม่มีตลอดไป ๑๕เอ๊ะ นั่นเสียงอะไร ฉันถามเพื่อนของฉันเขาออกไปดูแล้วกลับมาบอกฉันว....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/23/entry-1

วันอังคาร ที่ 19 สิงหาคม 2551

เปลี่ยน ตอน๒

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1140 , 23:59:28 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๖ฉันตะลึงมองกล้ามเนื้อของเด็กนักเรียนหญิงที่นั่งข้างหน้าฉันมองเส้นผมละเอียดอ่อนของเธอที่ยาวและน่าสงสาร ๗ฉันสังเกตเห็นมือที่ครั้งหนึ่งเคยเรียบลื่นของเราวันนี้แตกระแหงเหมือนพื้นดินแต่ฉันยังคงมีความสุขเหมือนวันที่เราอยู่ด้วยกันเมื่อชั้นประถม ๘เมื่อห้องของเราอ่านหนังสือพร้อมกันมือของพวกเราเรียวเล็กและขาวสะอาดไม่มีครั้งใดเหมือนครั้งนั้นอีกแล้ว พวกเราอยู่ครบทุกคน ๙คิดถึงเธอ เพื่อนเก่าของฉันเพราะเราทำงานอ....

๖ฉันตะลึงมองกล้ามเนื้อของเด็กนักเรียนหญิงที่นั่งข้างหน้าฉันมองเส้นผมละเอียดอ่อนของเธอที่ยาวและน่าสงสาร ๗ฉันสังเกตเห็นมือที่ครั้งหนึ่งเคยเรียบลื่นของเราวันนี้แตกระแหงเหมือนพื้นดินแต่ฉันยังคงมีความสุขเหมือนวันที่เราอยู่ด้วยกันเมื่อชั้นประถม ๘เมื่อห้องของเราอ่านหนังสือพร้อมกันมือของพวกเราเรียวเล็กและขาวสะอาดไม่มีครั้งใดเหมือนครั้งนั้นอีกแล้ว พวกเราอยู่ครบทุกคน ๙คิดถึงเธอ เพื่อนเก่าของฉันเพราะเราทำงานอ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/19/entry-2

เปลี่ยน ตอน ๑

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1270 , 23:58:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๑พวกเขาหาว่าพวกเราเป็นเพียงเสียงเอะอะเสียงหัวเราะเสียงฝีเท้า เสียงพูดคุย เสียงการทำงานด้วยมือ ๒น้ำนมหวานหวานของแม่ทำให้ฉันซื่อสัตย์และเชื่องช้า ๓เท้าของพวกเราเก้าสิบสี่คนเปล่าเปลือยเมื่อน้ำท่วมมาถึงโรงเรียนของเราฉันพบว่าเท้าของพวกเราแตกต่างกัน ๔แต่อีกไม่นานน้ำก็ลดแล้วและเราก็ใส่รองเท้าพบว่าเท้าของเราเหมือนกัน ๕ฉันคิดถึงแสงตะวันที่อาบรดเรือนร่างของเราขณะที่เราร้องเพลงด้วยกันภายในห้องกว้างใหญ่ ....

๑พวกเขาหาว่าพวกเราเป็นเพียงเสียงเอะอะเสียงหัวเราะเสียงฝีเท้า เสียงพูดคุย เสียงการทำงานด้วยมือ ๒น้ำนมหวานหวานของแม่ทำให้ฉันซื่อสัตย์และเชื่องช้า ๓เท้าของพวกเราเก้าสิบสี่คนเปล่าเปลือยเมื่อน้ำท่วมมาถึงโรงเรียนของเราฉันพบว่าเท้าของพวกเราแตกต่างกัน ๔แต่อีกไม่นานน้ำก็ลดแล้วและเราก็ใส่รองเท้าพบว่าเท้าของเราเหมือนกัน ๕ฉันคิดถึงแสงตะวันที่อาบรดเรือนร่างของเราขณะที่เราร้องเพลงด้วยกันภายในห้องกว้างใหญ่ ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/08/19/entry-1

วันพุธ ที่ 23 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนจบ

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1307 , 16:28:27 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบหก ๗๖ ข้าปัสสาวะ ไปที่ ดวงตะวัน ๗๗ พริบตาเดียวผ่านไป เธอก็เข้าโรงเรียน ฉันหาตัวไม่พบ ๗๘ ธรรม เคาะประตู ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบหก ๗๖ ข้าปัสสาวะ ไปที่ ดวงตะวัน ๗๗ พริบตาเดียวผ่านไป เธอก็เข้าโรงเรียน ฉันหาตัวไม่พบ ๗๘ ธรรม เคาะประตู ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/23/entry-1

วันจันทร์ ที่ 21 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนสิบห้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1290 , 12:20:12 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบห้า ๗๑ เมื่อข้ายังเป็นเด็กมีอวัยวะสืบพันธุ์อันเล็กเล็ก ข้าชอบนั่งคิดถึง ลูกหลานของตน ๗๒ เดินบนทางสายเปลี่ยว ต้นพืชสีเขียว น่าสะพรึงกลัว ๗๓ ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบห้า ๗๑ เมื่อข้ายังเป็นเด็กมีอวัยวะสืบพันธุ์อันเล็กเล็ก ข้าชอบนั่งคิดถึง ลูกหลานของตน ๗๒ เดินบนทางสายเปลี่ยว ต้นพืชสีเขียว น่าสะพรึงกลัว ๗๓ ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/21/entry-3

เด็กอ่อน ตอนสิบสี่

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1269 , 12:12:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสี่ ๖๖ แปลกใจ สายน้ำนี้ไม่แข็งตัวเป็นน้ำแข็ง เพราะมันอยู่ใกล้ ดวงจันทร์ ๖๗ เย็นวันหนึ่งฉันนั่งกินอาหาร มีเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ เธอสวยจนฉันไม่กล้ากินข้าว ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสี่ ๖๖ แปลกใจ สายน้ำนี้ไม่แข็งตัวเป็นน้ำแข็ง เพราะมันอยู่ใกล้ ดวงจันทร์ ๖๗ เย็นวันหนึ่งฉันนั่งกินอาหาร มีเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ เธอสวยจนฉันไม่กล้ากินข้าว ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/21/entry-2

เด็กอ่อน ตอนสิบสาม

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1237 , 12:07:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสาม ๖๑แมลงในมือหนูเป็นใบ้คะ ๖๒ ความบริสุทธิ์คือเด็กคนหนึ่ง นั่งรอให้แม่ เรียกหาเขา ๖๓ เล่ากันว่าดวงดาวบนท้องฟ้า เกิดจากการคาดเดา ของดวงอาทิตย์ ๖๔เพราะคุณยังเป็นเด็กคุณจึงกล้าคาดเดา ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสาม ๖๑แมลงในมือหนูเป็นใบ้คะ ๖๒ ความบริสุทธิ์คือเด็กคนหนึ่ง นั่งรอให้แม่ เรียกหาเขา ๖๓ เล่ากันว่าดวงดาวบนท้องฟ้า เกิดจากการคาดเดา ของดวงอาทิตย์ ๖๔เพราะคุณยังเป็นเด็กคุณจึงกล้าคาดเดา ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/21/entry-1

วันอาทิตย์ ที่ 13 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนสิบสอง

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1298 , 16:10:24 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสอง ๕๖ เพราะเวลาของฉันหมดแล้ว ฉันจึงไม่ ตรงต่อเวลา ๕๗ ตัวอ่อนตัวหนึ่งขัดสมาธิอยู่ในมดลูก ใบหน้าของมัน เริ่มมีเสน่ห์ ๕๘ฉันหลงรักผู้หญิงคนห....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบสอง ๕๖ เพราะเวลาของฉันหมดแล้ว ฉันจึงไม่ ตรงต่อเวลา ๕๗ ตัวอ่อนตัวหนึ่งขัดสมาธิอยู่ในมดลูก ใบหน้าของมัน เริ่มมีเสน่ห์ ๕๘ฉันหลงรักผู้หญิงคนห....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/13/entry-2

เด็กอ่อน ตอนสิบเอ็ด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1306 , 16:07:50 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบเอ็ด ๕๑ ข้าแต่งกวีเพ้อฝันนับหมื่นบทเก็บไว้ในลิ้นชัก ปล่อยให้มันผุกร่อน จากตัวแมลงที่ข้าแอบใส่ตามลงไป ๕๒ ข้ายืนดูรูปปั้นอรหันต์ห้าร้อยรูปอันมีใบหน้าแตกต่างกัน วนกลับมาพบว่าใบหน้าอรหันต์องค์ที่หนึ่ง ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบเอ็ด ๕๑ ข้าแต่งกวีเพ้อฝันนับหมื่นบทเก็บไว้ในลิ้นชัก ปล่อยให้มันผุกร่อน จากตัวแมลงที่ข้าแอบใส่ตามลงไป ๕๒ ข้ายืนดูรูปปั้นอรหันต์ห้าร้อยรูปอันมีใบหน้าแตกต่างกัน วนกลับมาพบว่าใบหน้าอรหันต์องค์ที่หนึ่ง ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/13/entry-1

วันพฤหัสบดี ที่ 10 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนสิบ

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1264 , 16:52:04 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบ ๔๖เล่ากันว่าตั๊กแตนก็มีฝันร้าย ๔๗ อรหันต์สององค์นั้นรักกัน เกิดพลังชีวิตใหม่เหมือนต้นไม้ที่ไร้ลำต้นไร้ดอกไร้ใบ เติบโตแต่ราก ๔๘ ฉันกำลังรอคอย ฝูงปลา ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสิบ ๔๖เล่ากันว่าตั๊กแตนก็มีฝันร้าย ๔๗ อรหันต์สององค์นั้นรักกัน เกิดพลังชีวิตใหม่เหมือนต้นไม้ที่ไร้ลำต้นไร้ดอกไร้ใบ เติบโตแต่ราก ๔๘ ฉันกำลังรอคอย ฝูงปลา ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/10/entry-2

เด็กอ่อน ตอนเก้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1258 , 16:43:32 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนเก้า ๔๑ ฉันชอบเธอ ก่อนที่ฉัน จะพบเธอ ๔๒ ข้าเคาะครรภ์แม่ข้า ขอพี่ อีกคน ๔๓ ข้าฝันว่าเลโอนาร์โดเป็นเด็กนักเรียน เรียนหน....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนเก้า ๔๑ ฉันชอบเธอ ก่อนที่ฉัน จะพบเธอ ๔๒ ข้าเคาะครรภ์แม่ข้า ขอพี่ อีกคน ๔๓ ข้าฝันว่าเลโอนาร์โดเป็นเด็กนักเรียน เรียนหน....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/10/entry-1

วันจันทร์ ที่ 7 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนแปด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1284 , 03:02:08 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนแปด ๓๖ พระเจ้าตายขณะแท้งลูก ไม่มีชีวิตใดสามารถทำลายชีวิตของพระองค์ นอกจากชีวิต ในครรภ์ของพระองค์เอง ๓๗ วันหนึ่งหนุมานเหม่อมองพระลักษณ์แล้วตกตะลึง นั่งเงียบอยู่ข้างกายพระราม ใบหน้างดงามกว่....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนแปด ๓๖ พระเจ้าตายขณะแท้งลูก ไม่มีชีวิตใดสามารถทำลายชีวิตของพระองค์ นอกจากชีวิต ในครรภ์ของพระองค์เอง ๓๗ วันหนึ่งหนุมานเหม่อมองพระลักษณ์แล้วตกตะลึง นั่งเงียบอยู่ข้างกายพระราม ใบหน้างดงามกว่....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/07/entry-2

เด็กอ่อน ตอนเจ็ด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1286 , 02:51:02 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนเจ็ด ๓๑ คุณจะมองเห็น ความบริสุทธิ์สะอาด ของกาลเวลา ๓๒ ปิดประตูเบาเบา เดี๋ยวลูกในครรภ์ของพี่ข้า ตกใจตื่น ๓๓ เลโอนาร์โ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนเจ็ด ๓๑ คุณจะมองเห็น ความบริสุทธิ์สะอาด ของกาลเวลา ๓๒ ปิดประตูเบาเบา เดี๋ยวลูกในครรภ์ของพี่ข้า ตกใจตื่น ๓๓ เลโอนาร์โ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/07/entry-1

วันเสาร์ ที่ 5 เมษายน 2551

เด็กอ่อน ตอนหก

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1274 , 03:03:32 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนหก ๒๖ แสงแดดทาบอยู่บน ร่างของเธอ เห็นความแดงของจักรวาล ๒๗ ขึ้นไปบนหอคอยแทนที่จะพบเจ้าสาวกลับพบหิ่งห้อย ๒๘ วันที่เหลาจื้ออยู่ในครรภ์มารดา หน....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนหก ๒๖ แสงแดดทาบอยู่บน ร่างของเธอ เห็นความแดงของจักรวาล ๒๗ ขึ้นไปบนหอคอยแทนที่จะพบเจ้าสาวกลับพบหิ่งห้อย ๒๘ วันที่เหลาจื้ออยู่ในครรภ์มารดา หน....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/05/entry-2

เด็กอ่อน ตอนห้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1290 , 02:59:19 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนห้า ๒๑ ผู้หญิงที่งามที่สุดในโลกไว้หนวดยาวถึงตัก ยอมให้ผู้อื่น จูบแค่หนวดของเธอ ๒๒ โบราณ ก็มี สระว่ายน้ำ ๒๓ เด็กพิการคนนั้น....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนห้า ๒๑ ผู้หญิงที่งามที่สุดในโลกไว้หนวดยาวถึงตัก ยอมให้ผู้อื่น จูบแค่หนวดของเธอ ๒๒ โบราณ ก็มี สระว่ายน้ำ ๒๓ เด็กพิการคนนั้น....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/05/entry-1

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนม ตอนสี่

วันศุกร์ ที่ 4 เมษายน 2551

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1430 , 05:44:27 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสี่ ๑๖ กลางดึกคืนนี้ ยืนมองดู ดวงอาทิตย์ ๑๗ พ่อจ๋าแล้วตอนจบพระเอกหายไปไหน ๑๘ ชีวิตบริสุทธิ์ ออกมา จากครรภ์โสโครก ๑๙ ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสี่ ๑๖ กลางดึกคืนนี้ ยืนมองดู ดวงอาทิตย์ ๑๗ พ่อจ๋าแล้วตอนจบพระเอกหายไปไหน ๑๘ ชีวิตบริสุทธิ์ ออกมา จากครรภ์โสโครก ๑๙ ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/04/entry-2

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนม ตอนสาม

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1483 , 05:42:39 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสาม ๑๑ วันหนึ่งกามนิตวาสิฎฐีหวนกลับมาเกิดอีกครา ทั้งสองเกิดมาเป็นผู้ชาย เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน ๑๒ รักเขาข้างเดียว เป็น เซ็น ๑๓ ภาพวาด....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสาม ๑๑ วันหนึ่งกามนิตวาสิฎฐีหวนกลับมาเกิดอีกครา ทั้งสองเกิดมาเป็นผู้ชาย เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน ๑๒ รักเขาข้างเดียว เป็น เซ็น ๑๓ ภาพวาด....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/04/entry-1

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนม ตอนสอง

วันพฤหัสบดี ที่ 3 เมษายน 2551

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 2275 , 03:49:22 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสอง ๖เมื่อข้าเป็นเด็กนักเรียนข้าชอบหนีโรงเรียนหนีไปนั่งเรียนในอีกโรงเรียนหนึ่ง ๗ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันเคยเห็น ๘ ข้าชอบนั่งเล่นกับเด็กสองคนนั้น ด้วยความสนิทสนม ใบหน้าของเราทั้งสามเริ่มคล้ายคลึงกัน ๙ทั้งหุบเขาต้องการความ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนสอง ๖เมื่อข้าเป็นเด็กนักเรียนข้าชอบหนีโรงเรียนหนีไปนั่งเรียนในอีกโรงเรียนหนึ่ง ๗ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันเคยเห็น ๘ ข้าชอบนั่งเล่นกับเด็กสองคนนั้น ด้วยความสนิทสนม ใบหน้าของเราทั้งสามเริ่มคล้ายคลึงกัน ๙ทั้งหุบเขาต้องการความ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/03/entry-2

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนม ตอนหนึ่ง

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1561 , 03:42:39 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนหนึ่ง ๑ข้ายังจำวันคืนอันยาวนานที่ข้าแฝงอยู่ในกายแม่ข้าแม้ในวันที่เธอเป็นสาวพรหมจารี ๒ข้าจะเขียนกวีจนสั่นสะเทือนไปทั้งจักรวาลแล้วข้าจะกลายเป็นเด็กนักเรียนวิ่งไปโรงเรียนเรียนบทกวีของข้าเอง ๓ใครจะเชื่อว่าข้ามีความฝันเดียว ๔เด็กคนนั้นออกจากครรภ์แล้วร้องไห้พบว่าแม่ยังเป็นหญิงบริสุทธิ์ ๕แม่น้ำทำให้หุบเหวลึก ....

เด็กอ่อนในครรภ์กำลังหิวนมตอนหนึ่ง ๑ข้ายังจำวันคืนอันยาวนานที่ข้าแฝงอยู่ในกายแม่ข้าแม้ในวันที่เธอเป็นสาวพรหมจารี ๒ข้าจะเขียนกวีจนสั่นสะเทือนไปทั้งจักรวาลแล้วข้าจะกลายเป็นเด็กนักเรียนวิ่งไปโรงเรียนเรียนบทกวีของข้าเอง ๓ใครจะเชื่อว่าข้ามีความฝันเดียว ๔เด็กคนนั้นออกจากครรภ์แล้วร้องไห้พบว่าแม่ยังเป็นหญิงบริสุทธิ์ ๕แม่น้ำทำให้หุบเหวลึก ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/03/entry-1

วันอังคาร ที่ 1 เมษายน 2551

สภาวะที่สิบเก้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1564 , 03:52:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเก้า เด็กเพิ่งเกิด ยังไม่มีตัวตน ผมอ่านถ้อยความข้างต้นจากนิตยสารทางวิทยาศาสตร์เล่มหนึ่ง ซึ่งนักจิตวิทยาได้ทำการทดลอง ค้นคว้า ด้วยวิธีการนานา พวกเขาทดสอบการรับรู้ตัวตนของเด็กทารกที่เกิดมา ด้วยการให้เขาส่องกระจก ปรากฏว่าในปีแรก เด็กทารกยังไม่มีการรับรู้ใดๆเกี่ยวกับตัวเอง ไม่รู้ว่า มีสิ่งที่เรียกว่าตัวตน แต่ค่อยๆเรียน....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเก้า เด็กเพิ่งเกิด ยังไม่มีตัวตน ผมอ่านถ้อยความข้างต้นจากนิตยสารทางวิทยาศาสตร์เล่มหนึ่ง ซึ่งนักจิตวิทยาได้ทำการทดลอง ค้นคว้า ด้วยวิธีการนานา พวกเขาทดสอบการรับรู้ตัวตนของเด็กทารกที่เกิดมา ด้วยการให้เขาส่องกระจก ปรากฏว่าในปีแรก เด็กทารกยังไม่มีการรับรู้ใดๆเกี่ยวกับตัวเอง ไม่รู้ว่า มีสิ่งที่เรียกว่าตัวตน แต่ค่อยๆเรียน....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/01/entry-3

สภาวะที่สิบแปด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1349 , 03:50:33 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบแปด คุณสมบัติก็สามารถถือเป็นบทกวีได้ ยกตัวอย่างเช่น เอกภพเป็นหนึ่งเหตุการณ์ คุณสมบัติข้อนี้ เป็นความรู้ใหม่สูงสุดของยุคนี้ มันเริ่มจากการค้นพบว่าเอกภพกำลังขยายตัวอยู่ทุกขณะ ทำให้มนุษย์สามารถคาดคะเนได้ถึงกำเนิดเอกภพ และคาดคะเนไปได้ถึงวันดับ มันหมายถึงตั้งแต่กำเนิดเอกภพเมื่อประมาณหนึ่งหมื่นสองพันล้านปีก่อน จวบจนปัจจุบัน ถึงอนาคต วันที่เ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบแปด คุณสมบัติก็สามารถถือเป็นบทกวีได้ ยกตัวอย่างเช่น เอกภพเป็นหนึ่งเหตุการณ์ คุณสมบัติข้อนี้ เป็นความรู้ใหม่สูงสุดของยุคนี้ มันเริ่มจากการค้นพบว่าเอกภพกำลังขยายตัวอยู่ทุกขณะ ทำให้มนุษย์สามารถคาดคะเนได้ถึงกำเนิดเอกภพ และคาดคะเนไปได้ถึงวันดับ มันหมายถึงตั้งแต่กำเนิดเอกภพเมื่อประมาณหนึ่งหมื่นสองพันล้านปีก่อน จวบจนปัจจุบัน ถึงอนาคต วันที่เ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/01/entry-2

สภาวะที่สิบเจ็ด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1305 , 03:48:53 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเจ็ด เพศตรงข้าม คือที่มา แห่งจินตนาการ มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกประหลาดของผม เวลาผมเจอผู้หญิงผมเกิดจินตนาการแก่อ่อน มากน้อยตามแต่บุคคล และยิ่งหากเกิดเป็นความรัก จินตนาการนั้นจะยิ่งพรั่งพรู บทกวีบทนี้ธรรมดา สามัญ ตอนแรกชวนให้ผมเกิดความรู้สึกขัดขืนต้านทาน เกิดความรู้สึกว่า จริงแล้วหรือ แต่เน....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเจ็ด เพศตรงข้าม คือที่มา แห่งจินตนาการ มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกประหลาดของผม เวลาผมเจอผู้หญิงผมเกิดจินตนาการแก่อ่อน มากน้อยตามแต่บุคคล และยิ่งหากเกิดเป็นความรัก จินตนาการนั้นจะยิ่งพรั่งพรู บทกวีบทนี้ธรรมดา สามัญ ตอนแรกชวนให้ผมเกิดความรู้สึกขัดขืนต้านทาน เกิดความรู้สึกว่า จริงแล้วหรือ แต่เน....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/04/01/entry-1

วันอาทิตย์ ที่ 30 มีนาคม 2551

สภาวะที่สิบหก

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1250 , 06:23:56 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบหก ตัวตนของมนุษย์ เป็นสิ่งที่ลี้ลับลึกซึ้งสูงสุด และทันสมัยตลอดกาล ผมเขียนบทกวีบทนี้ หลังจากดูหนังเรื่องหนึ่ง พบว่าตัวเอกสองคนในเรื่องที่ไม่รู้จักกันเลย อยู่กันคนละสถานที่ แต่แท้จริงกลับเป็นคนๆเดียวกัน มีความรู้สึกสัมพันธ์กัน เมื่อคนหนึ่งเจ็บ อีกคนหนึ่งก็พลอยเจ็บด้วย การเรียนรู้ของคนหนึ่ง ก็เ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบหก ตัวตนของมนุษย์ เป็นสิ่งที่ลี้ลับลึกซึ้งสูงสุด และทันสมัยตลอดกาล ผมเขียนบทกวีบทนี้ หลังจากดูหนังเรื่องหนึ่ง พบว่าตัวเอกสองคนในเรื่องที่ไม่รู้จักกันเลย อยู่กันคนละสถานที่ แต่แท้จริงกลับเป็นคนๆเดียวกัน มีความรู้สึกสัมพันธ์กัน เมื่อคนหนึ่งเจ็บ อีกคนหนึ่งก็พลอยเจ็บด้วย การเรียนรู้ของคนหนึ่ง ก็เ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/30/entry-3

สภาวะที่สิบห้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1227 , 06:23:07 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบห้า ผมได้ยินมาว่า มนุษย์มีขอบเขตความเร็วในการวิ่ง 100 เมตร สมมุติว่าเป็นแปดวินาที นั่นหมายความว่า หากมีใครสามารถวิ่งด้วยความเร็วกว่านี้ สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงจะเกิดขึ้น เหมือนเขาวิ่งฝ่ากำแพง เข้าสู่สิ่งที่ประมาณไม่ได้ เกิดการเปลี่ยนแปลงทางมิติ ในทางปฏิบัติ มนุษย์จะทำไม่ได้ เพราะโครงสร้างทางสังขารของมนุษย์ ธรรมชาติได้ออกแบบให้มีข้อจำกัดดังนี้ ถ้าใครวิ่งใกล้....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบห้า ผมได้ยินมาว่า มนุษย์มีขอบเขตความเร็วในการวิ่ง 100 เมตร สมมุติว่าเป็นแปดวินาที นั่นหมายความว่า หากมีใครสามารถวิ่งด้วยความเร็วกว่านี้ สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงจะเกิดขึ้น เหมือนเขาวิ่งฝ่ากำแพง เข้าสู่สิ่งที่ประมาณไม่ได้ เกิดการเปลี่ยนแปลงทางมิติ ในทางปฏิบัติ มนุษย์จะทำไม่ได้ เพราะโครงสร้างทางสังขารของมนุษย์ ธรรมชาติได้ออกแบบให้มีข้อจำกัดดังนี้ ถ้าใครวิ่งใกล้....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/30/entry-2

สภาวะที่สิบสี่

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1385 , 06:22:00 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสี่ มีนักอวกาศสาวชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งกลับมาจากการใช้ชีวิตในอวกาศเป็นเวลานานนับเดือน เธอมีประสบการณ์ที่น่าสนใจ คือ 1 เธอมีความรู้สึกต่อน้ำหนักอย่างละเอียดอ่อน แม้แต่กระดาษหนึ่งแผ่นในมือ เธอก็รู้สึกหนัก2 ความรู้สึกนี้อยู่ได้ 3 วัน หลังจากนั้นก็หมดไป มันเป็นข่าวที่ผมอ่านจากหนังสือพิมพ์ ผมรู้สึกประทับใจประสบการณ์ของเธอ สมเป็นบทกวี ความรู้สึกของเธอตอนนั....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสี่ มีนักอวกาศสาวชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งกลับมาจากการใช้ชีวิตในอวกาศเป็นเวลานานนับเดือน เธอมีประสบการณ์ที่น่าสนใจ คือ 1 เธอมีความรู้สึกต่อน้ำหนักอย่างละเอียดอ่อน แม้แต่กระดาษหนึ่งแผ่นในมือ เธอก็รู้สึกหนัก2 ความรู้สึกนี้อยู่ได้ 3 วัน หลังจากนั้นก็หมดไป มันเป็นข่าวที่ผมอ่านจากหนังสือพิมพ์ ผมรู้สึกประทับใจประสบการณ์ของเธอ สมเป็นบทกวี ความรู้สึกของเธอตอนนั....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/30/entry-1

วันเสาร์ ที่ 29 มีนาคม 2551

สภาวะที่สิบสาม

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1395 , 05:59:32 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสาม มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ตอนนั้นผมอายุ 24 ปี วันหนึ่งผมวางหนังสือเล่มหนึ่งลงบนโต๊ะ ต่อหน้าเพื่อนบางคน มันเป็นหนังสือภาษาอังกฤษชื่อ NEUROLOGY เป็นหนังสือทางวิชาการแพทย์ ว่าด้วยระบบประสาทและโรคที่เกี่ยวกับประสาท เป็นหนังสือปกแข็ง กระดาษอาร์ตอย่างดี มีความหนาประมาณพันกว่าหน้า ภายในมีภาพประกอบขาวดำสวยงามมากมายเกี่ยวกับสมอง และภาพมนุษย์ผู้เป็นโรคประสาท แล้ว....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสาม มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ตอนนั้นผมอายุ 24 ปี วันหนึ่งผมวางหนังสือเล่มหนึ่งลงบนโต๊ะ ต่อหน้าเพื่อนบางคน มันเป็นหนังสือภาษาอังกฤษชื่อ NEUROLOGY เป็นหนังสือทางวิชาการแพทย์ ว่าด้วยระบบประสาทและโรคที่เกี่ยวกับประสาท เป็นหนังสือปกแข็ง กระดาษอาร์ตอย่างดี มีความหนาประมาณพันกว่าหน้า ภายในมีภาพประกอบขาวดำสวยงามมากมายเกี่ยวกับสมอง และภาพมนุษย์ผู้เป็นโรคประสาท แล้ว....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/29/entry-3

สภาวะที่สิบสอง

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1281 , 05:58:40 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสอง วันหนึ่งผมนั่งตรวจพจนานุกรม แล้วพบว่ามีศัพท์คำหนึ่งที่นับได้ว่าเป็นหนึ่งบทกวี คำนั้นคือ แรงม้า ผมมองไปที่ความหมายเดิมของมัน คือแรงของม้า กล่าวกันว่าม้าหนึ่งตัวแข็งแรงเท่ากับชายฉกรรจ์ที่แข็งแรงสี่คนมารวมกัน ผมเพียงแต่จินตนาการเพิ่มเข้ามาอีกนิดหนึ่งว่า สมมุติว่ารถยนต์คนนี้มีหนึ่งร้อยแรงม้า ก็หมายความว่า ในขณะที่รถยนต์คันนั้นวิ่งด้วยความ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบสอง วันหนึ่งผมนั่งตรวจพจนานุกรม แล้วพบว่ามีศัพท์คำหนึ่งที่นับได้ว่าเป็นหนึ่งบทกวี คำนั้นคือ แรงม้า ผมมองไปที่ความหมายเดิมของมัน คือแรงของม้า กล่าวกันว่าม้าหนึ่งตัวแข็งแรงเท่ากับชายฉกรรจ์ที่แข็งแรงสี่คนมารวมกัน ผมเพียงแต่จินตนาการเพิ่มเข้ามาอีกนิดหนึ่งว่า สมมุติว่ารถยนต์คนนี้มีหนึ่งร้อยแรงม้า ก็หมายความว่า ในขณะที่รถยนต์คันนั้นวิ่งด้วยความ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/29/entry-2

lสภาวะที่สิบเอ็ด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 2105 , 05:57:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเอ็ด วันหนึ่งผมนั่งคุยกับเพื่อน ผมพูดว่า เวลามีความรัก ช่วงแรกที่กำลังอยู่ในความรัก ยังไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร เป็นห้วงเวลาที่พิเศษสุดเลยนะ มันเหมือนฤดูใบไม้ผลิ เพื่อนของผมตอบว่า ฉันเห็นด้วย ฉันว่าการจะครองความรู้สึกของฤดูใบไม้ผลินี้อย่างยาวนาน มันทำให้ฉันคิดถึง พระเจ้าสิบชาติ บทสนทนาของเราสองคนนี้ คือบทกวี คำตอบของเพื่อนของผมคนนี้ เป็นสิ่งที่คาดไม....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบเอ็ด วันหนึ่งผมนั่งคุยกับเพื่อน ผมพูดว่า เวลามีความรัก ช่วงแรกที่กำลังอยู่ในความรัก ยังไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร เป็นห้วงเวลาที่พิเศษสุดเลยนะ มันเหมือนฤดูใบไม้ผลิ เพื่อนของผมตอบว่า ฉันเห็นด้วย ฉันว่าการจะครองความรู้สึกของฤดูใบไม้ผลินี้อย่างยาวนาน มันทำให้ฉันคิดถึง พระเจ้าสิบชาติ บทสนทนาของเราสองคนนี้ คือบทกวี คำตอบของเพื่อนของผมคนนี้ เป็นสิ่งที่คาดไม....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/29/entry-1

วันศุกร์ ที่ 28 มีนาคม 2551

สภาวะที่สิบ

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1312 , 05:16:52 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบ วันหนึ่งผมเขียนบทกวีสองบท ได้แก่ เธอคือผู้หญิงที่เขาอยากเป็น หากเขา เกิดมาเป็นหญิง แต่ใครคือผู้ชายที่เธออยากเป็น หากเธอ เกิดมาเป็นชาย บทกวีสองบทนี้ เป็นคู่กัน โต้แย้งกัน เหมือนการโต้วาที แต่มันมีความหมาย อารมณ์ลึกซึ้งกว่านั้น ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สิบ วันหนึ่งผมเขียนบทกวีสองบท ได้แก่ เธอคือผู้หญิงที่เขาอยากเป็น หากเขา เกิดมาเป็นหญิง แต่ใครคือผู้ชายที่เธออยากเป็น หากเธอ เกิดมาเป็นชาย บทกวีสองบทนี้ เป็นคู่กัน โต้แย้งกัน เหมือนการโต้วาที แต่มันมีความหมาย อารมณ์ลึกซึ้งกว่านั้น ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/28/entry-3

สภาวะที่เก้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1341 , 05:15:59 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่เก้า ห่างจากตัวฉันสามฟุต คือดวงจันทร์ ผมชอบกวีบทนี้ เพราะมันมหัศจรรย์ในความธรรมดา ผมลองเอาไปให้เพื่อนอ่านหลายคน ส่วนใหญ่ส่ายหน้า บอกว่าไม่รู้เรื่อง เพราะพวกเขาหยุดความคิด หยุดจินตนาการ คล้ายหนึ่งมาเจอสิ่งเหลวไหล ที่จริงมันเป็นเรื่องเรียบง่าย เป็นคำพูดของนักอวกาศที่กำลังจะเหยียบดวงจันทร์ ในขณะที่ร่างของเขากำลังจะถึงพื้น เขาก็เปล่งคำพูดนี้ออ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่เก้า ห่างจากตัวฉันสามฟุต คือดวงจันทร์ ผมชอบกวีบทนี้ เพราะมันมหัศจรรย์ในความธรรมดา ผมลองเอาไปให้เพื่อนอ่านหลายคน ส่วนใหญ่ส่ายหน้า บอกว่าไม่รู้เรื่อง เพราะพวกเขาหยุดความคิด หยุดจินตนาการ คล้ายหนึ่งมาเจอสิ่งเหลวไหล ที่จริงมันเป็นเรื่องเรียบง่าย เป็นคำพูดของนักอวกาศที่กำลังจะเหยียบดวงจันทร์ ในขณะที่ร่างของเขากำลังจะถึงพื้น เขาก็เปล่งคำพูดนี้ออ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/28/entry-2

สภาวะที่แปด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1352 , 05:14:57 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่แปด ทุกวันนี้ ผมมองเธอในฐานะหนึ่งปฏิบัติการ การมองใครคนหนึ่งเป็นหนึ่งปฏิบัติการ ก่อให้เกิดกระแสพลังงาน พวยพุ่งเป็นเส้นตรงไปข้างหน้า ตรงเหมือนไม้บรรทัด ผู้จะเข้าใจคุณค่าของบทกวีบทนี้ จำเป็นต้องปฏิบัติ ต้องทดลองมองดูใครสักคนที่คุณรู้จัก มองดูว่าเธอเป็นหนึ่งปฏิบัติการ ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่แปด ทุกวันนี้ ผมมองเธอในฐานะหนึ่งปฏิบัติการ การมองใครคนหนึ่งเป็นหนึ่งปฏิบัติการ ก่อให้เกิดกระแสพลังงาน พวยพุ่งเป็นเส้นตรงไปข้างหน้า ตรงเหมือนไม้บรรทัด ผู้จะเข้าใจคุณค่าของบทกวีบทนี้ จำเป็นต้องปฏิบัติ ต้องทดลองมองดูใครสักคนที่คุณรู้จัก มองดูว่าเธอเป็นหนึ่งปฏิบัติการ ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/28/entry-1

วันพุธ ที่ 26 มีนาคม 2551

สภาวะที่เจ็ด

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1311 , 14:29:16 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่เจ็ด วันหนึ่งผมจำกัดความ ความรักระหว่างชายหญิง รักกันต้องแต่งงานแต่งงานกันแล้วควรมีลูกมีลูกไม่ลำเอียงเพศผมมักได้ยินคนบางคนบอกว่า คู่นี้เป็นคนรุ่นใหม่ ไม่ต้องแต่งงาน อยู่ด้วยกันเฉยๆ พอใจก็พากันมา ผมมักพบว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันไม่นาน ก็เลิกกันไป เพราะพวกเขาเริ่มด้วยเจตนาจะเลิกกันอยู่แล้ว ผมกลับคิดว่าความรักที่แท้จริง ควรเริ่มด้วยการแต่งงาน มันเป็นการผูกมัดก็จริง แต....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่เจ็ด วันหนึ่งผมจำกัดความ ความรักระหว่างชายหญิง รักกันต้องแต่งงานแต่งงานกันแล้วควรมีลูกมีลูกไม่ลำเอียงเพศผมมักได้ยินคนบางคนบอกว่า คู่นี้เป็นคนรุ่นใหม่ ไม่ต้องแต่งงาน อยู่ด้วยกันเฉยๆ พอใจก็พากันมา ผมมักพบว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันไม่นาน ก็เลิกกันไป เพราะพวกเขาเริ่มด้วยเจตนาจะเลิกกันอยู่แล้ว ผมกลับคิดว่าความรักที่แท้จริง ควรเริ่มด้วยการแต่งงาน มันเป็นการผูกมัดก็จริง แต....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/26/entry-3

แสดงความคิดเห็น | อ่านความคิดเห็น (3)

สภาวะที่หก

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1316 , 14:28:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่หกตอนนี้ผมมาอธิบายบทกวีบทหนึ่งในแคนโต้หมายเลขสอง ใส่เสื้อผ้า แล้ว ออกจากบ้านบทนี้เป็นบทเอกของผมในหนังสือเล่มนั้น มันเป็นบทสำคัญ เพราะมันแสดงเอกลักษณ์ตัวผม และแสดงคอนเซ็ปต์ของผมได้อย่างหมดจดที่สุด คือความเรียบง่ายไม่มีอะไรนี้ ไม่ใช่ปรัชญา ไม่ใช่ศาสนา แต่เป็นสัมผัสที่เป็นสุข เป็นสัมผัสที่แผ่กว้างออ....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่หกตอนนี้ผมมาอธิบายบทกวีบทหนึ่งในแคนโต้หมายเลขสอง ใส่เสื้อผ้า แล้ว ออกจากบ้านบทนี้เป็นบทเอกของผมในหนังสือเล่มนั้น มันเป็นบทสำคัญ เพราะมันแสดงเอกลักษณ์ตัวผม และแสดงคอนเซ็ปต์ของผมได้อย่างหมดจดที่สุด คือความเรียบง่ายไม่มีอะไรนี้ ไม่ใช่ปรัชญา ไม่ใช่ศาสนา แต่เป็นสัมผัสที่เป็นสุข เป็นสัมผัสที่แผ่กว้างออ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/26/entry-2

สภาวะที่ห้า

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1262 , 14:27:07 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่ห้า๑ ลิงที่กินผลไม้เป็นอาหารมีมันสมองใหญ่กว่าลิงที่กินใบไม้เป็นอาหาร๒ สิ่งมีชีวิตที่หากินบนพื้นที่ใหญ่ มีสมองใหญ่กว่าสิ่งมีชีวิตที่หากินบนพื้นที่เล็ก๓ ผู้แสวงหาอาหารใหม่มีสมองใหญ่กว่าผู้ที่อยู่กับอาหารเก่า๔ ผู้ล่าสัตว์ใหญ่มีสมองใหญ่กว่าผู้ล่าสัตว์เล็ก๕ ผู้มีฤดูกาลมีสมองใหญ่กว่าผู้ไร้ฤดูกาลข้างบนนี้คือบทกวีห้าบท ที่อาจถือได้ว่ารวมกันเป็นหนึ่งบท มัน....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่ห้า๑ ลิงที่กินผลไม้เป็นอาหารมีมันสมองใหญ่กว่าลิงที่กินใบไม้เป็นอาหาร๒ สิ่งมีชีวิตที่หากินบนพื้นที่ใหญ่ มีสมองใหญ่กว่าสิ่งมีชีวิตที่หากินบนพื้นที่เล็ก๓ ผู้แสวงหาอาหารใหม่มีสมองใหญ่กว่าผู้ที่อยู่กับอาหารเก่า๔ ผู้ล่าสัตว์ใหญ่มีสมองใหญ่กว่าผู้ล่าสัตว์เล็ก๕ ผู้มีฤดูกาลมีสมองใหญ่กว่าผู้ไร้ฤดูกาลข้างบนนี้คือบทกวีห้าบท ที่อาจถือได้ว่ารวมกันเป็นหนึ่งบท มัน....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/26/entry-1

วันอังคาร ที่ 25 มีนาคม 2551

สภาวะที่สี่

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1332 , 07:59:49 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สี่ ความหมายของคำว่าเพื่อนสำหรับลิงคือ การได้นั่งอยู่บนกิ่งไม้เดียวกัน ข้อความข้างต้น ผมได้มาจากการอ่านนิตยสารฉบับหนึ่ง แล้วทันใดนั้นผมก็นิ่งจังงัน ผมรู้ว่าผมได้มาเจอกวีบทหนึ่งแล้ว โดยไม่ได้ตั้งใจ มันทำให้ผมรำลึกถึงวันเวลาที่พวกเรายังมีชีวิตอยู่บนต้นไม้ มันเป็นคุณธรรมพื้นฐาน ที่วันนี้เหมือนหนึ่งจะเลือนหาย มันทำให้คิดถึง....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สี่ ความหมายของคำว่าเพื่อนสำหรับลิงคือ การได้นั่งอยู่บนกิ่งไม้เดียวกัน ข้อความข้างต้น ผมได้มาจากการอ่านนิตยสารฉบับหนึ่ง แล้วทันใดนั้นผมก็นิ่งจังงัน ผมรู้ว่าผมได้มาเจอกวีบทหนึ่งแล้ว โดยไม่ได้ตั้งใจ มันทำให้ผมรำลึกถึงวันเวลาที่พวกเรายังมีชีวิตอยู่บนต้นไม้ มันเป็นคุณธรรมพื้นฐาน ที่วันนี้เหมือนหนึ่งจะเลือนหาย มันทำให้คิดถึง....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/25/entry-4

แสดงความคิดเห็น | อ่านความคิดเห็น (5)

สภาวะที่สาม

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1252 , 07:58:29 น.
หมวด : สัตว์เลี้ยง

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สาม สังขารของเรา ไม่ใช่ทาสที่ซื่อสัตย์ แต่เป็นครูที่ซื่อสัตย์ ถ้อยคำข้างต้น เป็นเหมือนสุภาษิต แต่นอกจากคติธรรม มันแอบแฝงอารมณ์สะเทือนใจ ความขัดแย้ง สิ่งที่ใกล้ชิดที่สุด และอยู่กับตัวเราทุกวันคืน คือสังขารของตัวเราเอง และเป็นผู้รายงานข้อมูลอย่างตรงไปตรงมาที่สุด หากเพียงแต่เราเงี่ยหูฟังสักนิด ผมเป็นผู้หนึ่งที่เฝ้าสังเกตสังขารของตัวเองอย่างใกล....

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สาม สังขารของเรา ไม่ใช่ทาสที่ซื่อสัตย์ แต่เป็นครูที่ซื่อสัตย์ ถ้อยคำข้างต้น เป็นเหมือนสุภาษิต แต่นอกจากคติธรรม มันแอบแฝงอารมณ์สะเทือนใจ ความขัดแย้ง สิ่งที่ใกล้ชิดที่สุด และอยู่กับตัวเราทุกวันคืน คือสังขารของตัวเราเอง และเป็นผู้รายงานข้อมูลอย่างตรงไปตรงมาที่สุด หากเพียงแต่เราเงี่ยหูฟังสักนิด ผมเป็นผู้หนึ่งที่เฝ้าสังเกตสังขารของตัวเองอย่างใกล....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/25/entry-3

สภาวะที่สอง

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1314 , 07:57:06 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

สิบเก้าสภาวะบทกวี สภาวะที่สอง วันหนึ่งผมเขียนว่า วันหนึ่งฉันรู้สึกตัวว่า ฉันอายุสามพันหกร้อยล้านปี ที่จริงกวีบทนี้ ผมไม่ได้หมายถึงตัวเองเท่านั้น แต่หมายถึงมนุษย์ทุกคน เพียงแต่มันเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันหนึ่ง ปัจจุบัน เรารู้แล้วว่า สิ่งมีชีวิตรวมทั้งมนุษย์แท้จริงเป็นเพียงผู้คุ้มครองรักษา DNA เผ่าพันธุ์ของตน แต่ละปัจเจกบุคคล แม้ว่าจะแตกต่างกันสักเพียงไร แ....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/25/entry-2

สภาวะที่หนึ่ง

Posted by ฟ้าพูลวรลักษณ์ , ผู้อ่าน : 1407 , 07:56:18 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน

โหวต 0 คน

๑๙ สภาวะบทกวี สภาวะที่ ๑ มนุษย์กินแสงดาวเป็นอาหารมนุษย์กินเมล็ดหญ้าเป็นอาหาร ข้างบนนี้จะถือเป็นกวีสองบทก็ได้ หรือจะเป็นหนึ่งบทก็ได้ แต่ในที่นี้ผมจะถือว่ามันเป็นหนึ่งบท ผมลองเอาไปให้คนอื่นอ่าน บางคนบอกว่าไม่เห็นมีอะไร คุณเป็นเพียงคนช่างฝัน บทกวีในปัจจุบันของผมเป็นข้อเท็จจริงล้วนๆ เพียงแต่มันเปลือยเปล่า ผิดความคุ้นเคยของคนที่ใส่เสื้อผ้า บทกวีข้างต้น มาจากข้อเท็จจริงที่ว่า อาหา....

Permalink : http://www.oknation.net/blog/buengpoonvoralak/2008/03/25/entry-1