ผมเป็นคนชอบดูหนัง แต่เป็นคนไม่ชอบเข้าโรงหนัง
          แต่"หนัง"ที่ผมดู ผมจะเลือกหนังที่ดูแล้วมีความสุข ผมจึงชอบหนังรัก หนังบู๊ หนังตลก
          "หนังญี่ปุ่น" เป็นหนึ่งในหนังที่ผมเลือกดู และเมื่อเห็นโปรแกรมทางทีวีว่าหนังญี่ปุ่นเรื่องที่ผมรอมานานว่าบ้านเราจะฉายหรือไม่ จึงเป็นวันที่ผมตัดสินใจหยุดกิจกรรมอื่นๆ เพื่อชมภาพยนตร์เรื่องนี้ เพราะผมพอจะรับรู้มาจากการวิจารณ์หลายครั้งที่ผ่านมา(จากญี่ปุ่น) ว่านี่เป็น"หนังดี"ที่หลายคนรอคอย
          สำหรับผมแล้ว หนังเรื่องนี้เป็นหนึ่งในหนังที่"คุ้มค่า"ที่ผมรอชม

          The Pearls of the Stone Man คือชื่อหนังเรื่องนี้
          หนังเรื่องนี้ ใช้ชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า 愛を積むひと ซึ่งแปล(ประมาณ)ว่า "คนที่จะได้รับความรัก" โดยเริ่มเล่าถึง 2 สามีภรรยาสกุล"โคบายาชิ" ที่ตัดสินใจเกษียณงานจากมหานครโตเกียวที่พลุกพล่าน วุ่นวาย มาอยู่เมืองเล็กๆบนเกาะฮอกไกโด โดย"เรียวโกะ"บินกลับมาจากเยี่ยมลูกสาวที่โตเกียว ก่อนจะนั่งแท๊กซี่กลับมาบ้านที่"อัตสึชิ" นอนพักอยู่
          หลังจากคุยกันสักพัก เรียวโกะก็ชวนสามีไปเดินเล่น.. "ฮอกไกโดสวยจริงๆนะ พาไปเดินเล่นหน่อยสิ"
          จากนั้น เรียวโกะก็โชว์ภาพสเก็ตช์ที่เธอบอกว่าจะสร้าง"กำแพงหิน"รอบบ้าน แบบที่เธอเคยเห็นที่ไอร์แลนด์และสก็อตแลนด์
          "ผมอยากเกษียณเลยมาอยู่ฮอกไกโด" อัตสึชิบอกภรรยาเพราะไม่อยากทำ
          "ยิ่งว่างยิ่งแก่เร็วนะ มาช่วยสร้างกำแพงเถอะ.." เรียวโกะกล่าว โดยบอกสามีว่า เธอติดต่อกับบริษัทรับจ้างไว้แล้วว่าจะขนหินมาพร้อมกับจะมีคนมาช่วย
          "น่าจะใช้เวลาสักปีสำหรับสร้างกำแพงหิน" เรียกโกะบอก

          "โทรุ" คือเด็กวัยมัธยมที่บริษัทส่งมาช่วย
          วันหนึ่ง 2 สามีภรรยาเข้าไปซื้อของในเมือง จึงเห็นว่า"โทรุ"คุยอยู่กับเด็กสาวที่"เรียวโกะ"บอกว่า"น่ารัก" และเหมือน"ซาโตโกะ" ลูกสาวของพวกเขา
          "เหมือนตรงไหน.." อัตสึชิบ่น
          อย่างไรก็ตาม แม้จะต่างวัยกัน แต่ดูเหมือน"อัตสึชิ"กับ"โทรุ" ก็เข้ากันได้ดี เมื่อ"เรียวโกะ"ทำหน้าที่เป็นคนกลาง ชวนเด็กหนุ่มมากินข้าวมื้อกลางวันด้วยกันในบ้าน "ทำกับข้าวกิน2คนกับ3คนมันไม่ต่างกันหรอก"
          "ลุงทำงานจนลืมดูสุขภาพป้า สุขภาพป้าทรุดโทรม ลุงอยากเห็นป้าเขามีความสุข เลยเกษียณมาอยู่ที่นี" อัตสึชิบอกโทรุขณะกำลังสร้างกำแพงหินด้วยกัน
          หนังปูพื้นให้เห็นว่า"เรียวโกะ"มีปัญหาเรื่องสุขภาพ โดยต้องไปหาหมอเรื่องโรคหัวใจ และขอร้องหมอว่าอย่าบอกอาการของเธอกับสามีว่ามันยากที่จะรักษาให้หาย นอกจาก"เปลี่ยนหัวใจ" ซึ่งเธอบอกว่า"มันแพงเกินไป"
          "กำแพงเสร็จขอให้ลูกมาบ้านนะ ผ่านมา 5 ปีแล้ว คุณยกโทษให้ลูกนะ ถ้าฉันตายไปคุณก็เหลือแต่ลูก" เรียวโกะบอก
          "มันแย่ลงเหรอ" อัตสึชิถาม
           "เปล่าหรอก.."
          "งั้นคุณอย่าพูดแบบนี้อีก" สามีบ่นพึมพำ
          แล้วเรียวโกะก็ต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะเพื่อนของโทรุให้โทรุพามาปล้นบ้านโคบายาชิ เมื่อ 2 สามีภรรยาขับรถเข้าเมืองไปดูคอนเสิร์ตที่ซัปโปโร แต่เรียวโกะเกิดไม่สบาย จึงกลับมาโดยไม่ได้ไปดูคอนเสิร์ต และบังเอิญเจอหัวขโมยจนเธอหกล้มหมดสติ
          เมื่อกลับมาพักฟื้นที่บ้าน "ซาเอะ" แฟนสาววัยมัธยมของโทรุ มาช่วยดูแล มาช่วยปลูกผัก มาช่วยปลูกต้นไม้ และมาช่วยทำอาหารในบ้าน
          แต่สุดท้าย ...เรียวโกะ ก็จากไปอย่างสงบ

          "คุณป้าฝากนี่ไว้ให้..ถ้าลุงยังอยากอยู่ที่ฮอกไกโดนี่" ซาเอะยื่นจดหมายให้"อัตสิชิ"
          เป็น"จดหมายฉบับแรก"ที่เรียวโกะเขียนไว้ก่อนจะเสียชีวิต
          "..คุณใช้ชีวิตคนเดียวได้ยังไง ทำอาหารเช้ากินหรือเปล่า อย่าซื้อกินเฉพาะของที่ตัวเองชอบนะ กินให้ครบ 5 หมู่.." ข้อความในจดหมายจากเรียวโกะ และยังแนะนำสามีว่า ว่างๆก็ออกไปหาเพื่อนบ้าง ผู้ชายก็ได้ ผู้หญิงก็ได้ เด็กกก็ได้ แล้วก็ยกโทษให้คนอื่นด้วยนะ
          "ฉันจะดูจากข้างบน แล้วคอยคุ้มครองคุณตอนสร้างกำแพง"
          จากที่จะหยุดสร้างกำแพง อัตสึชิ จึงตัดสินใจทำต่อ..
          "กำแพงมันไม่ได้สร้างจากหินก้อนใหญ่ แต่มันมาจากก้อนหินก้อนเล็กๆขนาดไม่เท่ากัน และมันทำหน้าที่ได้ดี มันก็เหมือนลุงมีเธอ.." อัตสึชิบอกโทรุ
          แต่ความสัมพันธ์ของคนทั้ง 2 ก็ดูเหมือนจะจบลง เมื่อโทรุถุกตำรวจเรียกตัวสอบสวน เมื่อสามารถจับเพื่อนที่บุกปล้นบ้าน"โคบายาชิ"ได้พร้อมคืนสร้อยมุกที่มุกแต่ละลูกไม่เหมือนกันให้"อัตสึชิ"
          อย่างไรก็ตาม "โทรุ"รอดพ้นจากการถูกส่งสถานพินิจ เมื่ออัตสึชิตัดสินใจถอนแจ้งความ พร้อมชวนไปอยู่บ้านเพื่อช่วยกันสร้างกำแพงต่อให้เสร็จ

          แล้วก็พบจดหมายฉบับที่ 2

          "อัตสึชิ"พบจดหมายฉบับนี้เพราะต้องการนำมุกมาเก็บ และทราบว่า"เรียวโกะ"ก็รู้ว่าในคืนที่มีคนบุกรุกบ้าน "โทรุ"ก็อยู่ด้วย แต่เธอปิดปากเงียบ พร้อมทั้งเขียนบอกอัตสึชิว่า"ให้อภัย"โทรุ เพราะเชื่อว่าเขาเป็นคนดี
          แต่ไม่นาน โทรุก็มีปัญหาจนได้ เมื่อ"ซาเอะ"ท้อง และพ่อเลี้ยงกับแม่ของซาเอะลงโทษโดยการให้โทรุไปทำหน้าที่เลี้ยงสัตว์บนภูเขา 1 ปี
          เมื่อส่งโทรุขึ้นเขา ขากลับเจอหิมะตกหนัก พ่อของซาเอะจึงแวะที่บ้านโคบายาชิ และถกเถียงกันเรื่องลูกสาว ว่าทำไมบ้านโคบายาชิไม่มีรูป สงสัยไม่สวย "อัตสึชิ" จึงพยายามหาภาพมาโชว์ แต่หาไม่เจอ จนไปค้นพบอัลบั้มภาพครอบครัว ...พร้อมจดหมายฉบับที่ 3 จากเรียวโกะ
          "ฉันคิดว่าคุณคงเปิดอัลบัมเพื่อดูรูป ตอนอ่านจดหมายฉบับนี้ ฉันคงตายไปสักพักแล้ว แต่อัลบั้มนี้บอกว่าเรามีความสุขมาก ฉันหวังว่าคุณคงให้อภัยลูก แม้ความรักของลูกทำให้หลายคนเจ็บปวด"
          จดหมายฉบับนั้น ทำให้"มัตสึชิ" ที่เดินทางไปโตเกียวเพื่อร่วมงานเลี้ยงงานแต่งงานลูกสาวของอดีตเพื่อนร่วมงาน ตัดสินใจแวะไปเพื่อเยี่ยม"ซาโตโกะ" ก่อนจะพบว่าลูกสาวอยู่กับเด็กหญิง เขาจึงกลับฮอกไกโด และร่วมกับโทรุสร้างกำแพงจนเสร็จ ...
          จากนั้น อัตสึชิตัดสินใจปีนเขา โดยนำภาพของเรียวโกะไปด้วย
          แต่แล้ว เขาเกิดอุบัติเหตุจนตกจากภูเขา ต้องเข้าโรงพยาบาล โดย"ซาโตโกะ"บินมาเยี่ยม และรู้ว่าแท้ที่จริง พ่อรักเธอและให้อภัยเธอแล้ว
          เพราะจดหมายฉบับที่ 4 จากเรียวโกะ ถึง อัตสึชิ ที่บอกว่า "ก่อกำแพงเสร็จแล้วสิ ขอบคุณที่คุณเป็นก้อนหินก้อนใหญ่ ขอบคุณที่ทำตามที่ขอ ใครๆก็รู้ คุณเป็นคนดี.."

          หนังเรื่องนี้เดินเรื่องเรียบง่าย
          เล่าเรื่องแบบคนที่ชอบ Slow Life น่าจะชอบ โดยเฉพาะ"บ้านโคบายาชิ" ซึ่งดูเหมือนทุกวันนี้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งในฮอกไกโด
          ผมดูหนังเรื่องนี้แบบมีความสุข ขณะที่คนญี่ปุ่นที่ดูหนังเรื่องนี้แทบทุกคนยอมรับว่า"เสียน้ำตา" กับหนังที่สอนเราหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องสำคัญที่สุด นั่นคือ"ให้อภัย"
          อัตสึชิ ให้อภัย ซาโตโกะ เพราะเชื่อว่าลูกทำดีที่สุดแล้ว
          ครอบครัวของซาเอะ ให้อภัย โทรุ เพราะเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นความรักของเด็กๆ
          "อภัย" จึงสำคัญ เพราะมันหมายถึง"ไม่มีภัย" และการให้อภัย ก็ไม่ต่างจากคุณยกก้อนหินก้อนใหญ่ออกจากตัว แล้วเอาไปวางเป็นกำแพง โดยมีก้อนหินเล็กๆก้อนอื่นมาร่วมขบวนเป็นกำแพง
          กำแพงที่ป้องกันภัย...ถ้ามันจะมาในชีวิตคุณ