เวลา 09.40 น. ของวันที่ 26 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา เที่ยวบิน DD 7210 ของสายการบินนกแอร์ พาคณะสื่อมวลชน และ เจ้าหน้าที่จาก ททท.ส่วนกลาง ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า บินฝ่าสภาพอากาศที่แปรปรวนเล็กน้อย ก่อนที่ล้อจะแตะพื้นรันเวย์ของท่าอากาศยานจังหวัดสุราษฎร์ธานี โดยสวัสดิภาพในเวลา 10.45 น. ท่ามกลางอากาศแปรปวน ท้องฟ้าสีเทา เหนือพื้นที่ภาคใต้

 รถตู้ 2 คันนำพาคณะของเราประมาณ 20 คน มีฝ่าสายฝนเล็กน้อยไปยังร้านอาหารพลับพลาซีฟู้ด ที่ตั้งอยู่ริมทะเล ของ อำเภอไชยาไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี อาหารทะเลรสชาดจัดจ้านถูกนำมาเสริฟ ไม่ว่าจะเป็นแกงเหลือง ปูนิ่มทอดกระเทียม กุ้งตัวโตๆอบวุ้นเส้น ฯลฯ และอีกหลายอย่างล้วนอร่อยจัดจ้าน สมคำล่ำลือ เสียดายที่ผมไม่ได้ถ่ายภาพอาหารมาฝาก

ล่องแพ...พะโต๊ะ...ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของจังหวัดชุมพร 

หลังจากกินอาหารเที่่ยงที่ร้านพลับพลาซีฟู๊ดอิ่มหมีพีมันกันแล้ว รถตู้พาเราฝ่าสายฝนอีกครั้ง เพื่อมุ่งหน้าสู่ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร เพื่อร่วมกิจกรรมล่องแพท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์  

จากท้องฟ้าที่มืดมิด โปรยปรายด้วยสายฝนเกือบตลอดเส้นทาง เมื่อเข้าสู่เขตอำเภอพะโต๊ะ ฟ้าค่อยเปิดและฝนก็หยุดตก ด้วยเหตุที่ฝนตกตลอดเส้นทางทำให้โปรแกรมนี้หวุดหวิดที่จะถูกยกเลิกเช่นกัน 

คณะของเราเข้าสู่ จุดบริการล่องแพของ "มารีน" ซึ่งข้างในร่มครึ้มไปด้วยสวนยางพารา ด้านล่างมีแม่น้ำพะโต๊ะไหลผ่านอ้อยอิ่ง ทำให้ต้นไม้น้อยใหญ่ ในบริเวณนั้นอุดมสมบูรณ์ มีความเป็นธรรมชาติอย่างมาก

ด้วยเวลาที่จำกัด และมาถึงจุดล่องแพค่อนข้างช้าทำให้พวกเราลงแพ ล่องชมธรรมชาติ กันไม่กี่คน อีกทั้งก็ไม่แน่ใจนักว่าฝนจะเทลงมาอีกหรือเปล่า

พวกเราคว้าเสื้อชูชีพ ที่แขวนตากไว้คนละตัว แล้วกระโดดขึ้นรถกระบะ ใช้ลากแพที่ทำจากท่อ พีวีซี ขนาดใหญ่ ห่างออกไปจากจุดบริการล่องแพของมารีน อีกประมาณ 2 กิโลเมตร 

แม้จะขลุกขลักเล็กน้อยกับการกังวลในเรื่องฝน แต่ทุกคนก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ ที่จะได้ล่องแพพะโต๊ะ ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ที่ใครๆ ไปเที่ยวจังหวัดชุมพร ไม่พลาดที่จะต้องมีทริปล่องแพที่พะโต๊ะนี้ไว้ในโปรแกรมด้วยเสมอ

นั่งรถลากแพ ไปยังจุดปล่อยแพ

ณ จุดปล่อยแพ ระยะสั้น

ล่องแพชมธรรมชาติสองฝั่ง...แมน้ำพะโต๊ะ

 “ดินแดนแห่งภูเขาเขียว เที่ยวล่องแพ แลหมอกปก น้ำตกงาม ลือนามผลไม้”

 นี่คือ คำขวัญประจำของอำเภอพะโต๊ะ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นดินแดนที่หลากหลาย อุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยอากาศอันแสนบริสุทธิ์ สัมผัสถึงไอเย็นของธรรมชาติ ของสายน้ำและขุนเขาที่โอบล้อม  

เมื่อพูดถึงการท่องเที่ยวพะโต๊ะ ก็ต้องนึกถึงการล่องแพเป็นอันดับแรก ซึ่งเป็น กิจกรรมเด่นที่อยู่คู่กับพะโต๊ะมาช้านาน และเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยวที่สร้างชื่อเสียงให้กับอำเภอพะโต๊ะ เป็นอย่างมาก ถือเป็น การการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และยังเป็นเทศกาลสำคัญของอำเภอพะโต๊ะ อีกด้วย ซึ่งเทศกาลล่องแพพะโต๊ะถูกจัดขึ้นก่อนที่หน้าคณะเราจะมาไม่กี่วัน

แพที่ทำจากท่อพีวีซี ถูกลำเลียงลงยังแม่น้ำเพียง 2 ลำ เพราะเราลงกันไม่กี่คน แพค่อยๆไหลเอื่อยไปตามลำน้ำ โดดมีพนักงานจากมารีน คอยยืนช่วยถ่อ บริเวณหัวแพและท้ายแพ

แพท่อพีวีซี ล่องไปปริ่มน้ำขณะที่คนนั่งก้นฉ่ำแฉะ สายตาสอดส่องชื่นชมธรรมชาติของสองฝั่งลำน้ำ แพล่องไปเรื่อยๆ เฉื่อยๆ ระหว่างทางแม้ไม่มีแก่งให้ได้ตื่นเต้น แต่ก็ได้ชมธรรมชาติกันเต็มอิ่ม ในช่วงเวลาอันน้อยนิด

ผมรู้มาว่าผืนป่าในเขตอำเภอพะโต๊ะ นั้นเป็นแหล่งต้นน้ำหลายสายที่ไหลคดเคี้ยวมาตามขุนเขาและสวนผลไม้ บางช่วงเป็นแก่งน้ำขนาดใหญ่ จึงมีการจัดกิจกรรมผจญภัยในคลองพะโต๊ะ ตลอดทั้งปี โดยการสนับสนุนและส่งเสริมจากหน่วยอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำ พะโต๊ะ ซึ่งได้รับรางวัลดีเด่นอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทยจากททท.

จริงๆแล้วการล่องแพจะเริ่มตั้งแต่คลองต้นน้ำซึ่งเป็นพื้นที่ป่าสมบูรณ์ พบเห็นสัตว์ป่า ที่น่าสนใจมากมายได้แก่ ค่างแว่นถิ่นใต้ลิง นกเงือก หากินอย่างอิสระในป่าธรรมชาติริมคลอง แต่เสียดายที่วันนี้ เราไม่ได้ไปเริ่มล่องแพจากที่นั่น

ด้วยช่วงระยะล่องแพที่สั้น เพื่อให้กระชับกับเวลาที่ต้องเดินทางต่อเพื่อเข้าสู่ที่พักในตัวเมืองจังหวัดระนอง การล่องแพพะโต๊ะ เพื่อสัมผัสธรรมชาติ จึงสิ้นสุดลงในเวลาอันรวดเร็ว แต่ก็คงความประทับใจ ทำให้ผมอยากจะมาสัมผัสอีกสักครั้ง

ก่อนออกเดินทางเรามีโอกาสได้ลิ้มรสอร่อยกับเมนูพื้นบ้าน อาหารพื้นเมือง ที่ทางเจ้าของแพมารีน นำมาให้ได้ชิมลิ้มรสกันเล็กน้อย ที่แปลกตาสำหรับผมก็คือ  ข้าวที่หุงด้วยกระบอกไม้ไผ่ ถ้ามีเวลามากกว่านี้คงมีโอกาสได้เห็นกรรมวิธี

มีแก่งเล็กน้อย

โดดน้ำก่อนเดินทาง สู่จังหวัดระนอง

ชม ภูเขาหญ้า...ก่อนเข้าสู่ระนอง

แสงตะวันยามเย็น ถูกปลดปล่อยส่องแสงสีส้มทองลอดผ่านทิวไม้ ขุนเขา ตลอดเส้นทางจากอำเภอพะโต๊ะมุ่งเข้าสู่ตัวเมืองระนอง จนบางครั้งอยากจะให้สารถีคนขับรถตู้จอดหามุมงามเพื่อลงไปถ่ายรูป

อีก 13 กิโลเมตรก่อนเข้าสู่ตัวเมืองระนอง ที่ตำบลหงาว รถตู้ได้เลี้ยวเข้าสู่ภูเขาหัวล้าน เป็นภูเขาที่ไม่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นปกคลุม นอกจากหญ้าสีเหลืองทอง ที่นี่เรียกว่า "ภูเขาหญ้า" ในฤดูฝนจะมีหญ้าสีเขียวขึ้นปกคลุมแนวเขาสวยงามไปอีกแบบ

น่าเสียดายที่เรามาถึงภูเขาหญ้าแห่งนี้ ดวงตะวันก็ลับขอบฟ้าไปแล้ว 

บริเวณภูเขาหญ้า

รถตู้พาเรามุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองระนอง แวะทานอาหารเย็นแล้วเข้าสู่ที่พัก ชื่อโรงแรม "เพชรระนอง" ก่อนแยกย้ายกันพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้เช้าเราต้องเดินทาง ไปที่อำเภอพะโต๊ะอีกครั้ง เพื่อร่วมกิจกรรมพิธีเปิด ปั่นจักรยานท่องเที่ยว CSR "ตามหา...พลับพลึงธาร"