เมนูริมทุ่งรายการนี้ ถือวิสาสะเชิญสูตรอาหารพื้นบ้านชาวเกาะบาหลีจากปลายปากกาของพญาอินทรีแห่งฟ้าอักษรผู้ล่วงลับ ‘รงค์ วงษ์สวรรค์ มาวางเป็นเกียรติแก่ครัวริมทุ่งเล็ก ๆ แห่งนี้สัก ๑ รายการ

ไม่ยากไม่ง่าย! สำหรับ ผักบุ้งผัดกะปิ ตำรับนี้

แต่จะถูกปากใคร  นั้น - ก็คงจะแล้วแต่ใคร !

(HA – HA)

ไม่รีรอให้เสียเวลา – ขออนุญาตคัดลอก บาลีนีชเมนู รายการนี้ มาปรนเปรอมิตรสหายผู้ชมชอบความรื่นรมย์บนปลายลิ้น ด้วยสำนวนอันแสบสันต์ -- เฮฮา ตามภาษาของพญาอินทรีดังต่อไปนี้

“บาลีนีชเขาชอบกินผักบุ้งผัดกะปิโดยผัดกันอย่างนี้

ผักบุ้ง (ต้มกับน้ำเจือเกลือละลายพอสุก)

โขลกกะปิ (เผา) หัวหอมแดง กระเทียม พริกแห้งหรือพริกสด แล้วแต่ปากอยากกิน เกลือ น้ำตาล โขลกละเอียดแทบว่าเป็นผง แล้วเอาลงผัดกับน้ำมันมะพร้าวหรือน้ำมันพืชในกระทะก้นโค้ง

ผัดอย่างโชยกลิ่นหอมจัดจ้านเรียกเสียงจามในครัวถึงหน้าบ้าน

แล้วเอาผักบุ้งต้มที่ผึ่งลมไว้นั้น ลงผัดคลุกเคล้ากันอย่างฉับพลันแบบว่า : ผัดพอเห็นไฟ...

ตักใส่จานแล้วหันหน้าพยักยิ้มเชิญผัววางแก้วเหล้า

คนในบ้านถ้ามีหลายปาก เอาข้าวเย็นก้นหม้อลงผัดก้นกระทะก็ได้ข้าวอร่อยอีกรสและอีกหลายจาน

กินแนมกับปลาสดเคล้าเกลือทอด หรือปลาเค็มอาบยาฆ่าแมลงปิ้ง แต่ถ้าไม่มีอะไรกินแนมก็อ้าปากงับอากาศ พลางปลอบใจกันว่า

ไอ้ใครกินเพชรกินพลอย ถึงเวลาแม่งก็ดินเนอร์กับสัปเหร่อเหมือนกันทุกใครแหละโว้ย!”

(HA – HA)”

ข้าพเจ้า ชาวบ้านบัว หลังจานผักบุ้งผัดกะปิอันแสนโอชะมื้อนั้น แม้ไม่มีปลาทอด -- ปลาเค็มปิ้งมากินแนม แต่ไม่ถึงกับต้องอ้าปากงับอากาศให้เมื่อยกราม ด้วยมีไข่เจียวหอมกรุ่นละมุนลิ้นวางอยู่ร่วมสำรับ แต่ก็อดรำพึงรำพันในความเอร็ดอร่อยนั้นไม่ได้

แม่เจ้าวุ้ย!  ไข่ไก่เมืองไทยยุคนายกรูปหล่อ มันช่างแพงชิบหายวายป่วงราวกับว่าเป็นไข่ทองคำนั่นแน่ะโว้ย แถมยังมีการมาชั่งกิโลขายอีกต่างหาก ว่าแล้วก็ได้แต่ HA – HA ฮิ้ว – ฮิ้ว...