ปั๊ม...นา...นา...ช่า

ปัญหาบุคลากรก็เป็นอีกหนึ่งปัณหาใหญ่...

เพราะงานปั๊มเป็นงานที่หนัก...เหนื่อย...และร้อน...จึงเป็นงานที่คนไทยไม่ชอบทำ

หลายๆครั้ง...เราจึงต้องพึ่งแรงงานต่างดาว...เอ๊ย...แรงงานต่างด้าว...

ที่ปั๊มก็เช่นกัน...

แต่ความยากก็คือ....นอกจากจะต้องฝึกให้พูดให้ชัดแล้ว...ยังต้องพูดให้ได้ตามกฎการบริการที่บริษัทแม่กำหนด

ปัญหาด่านแรกคือ...การเรียกชื่อคนไม่ชัด...และข้าพเจ้าจะเจอหนักสุด...

จริงๆแล้วชื่อเราก็ธรรมดามากๆ....แต่เวลาเรียกไม่ชัดแล้วมันอีโรติกยังไงไม่รู้....

พนักงาน : พี่โมะ

แม่มด     : เรียกใหม่ซิ...พี่มด

พนักงาน : พี่...โม๊ะ

วันไหนเผลอเรียกต่อหน้าลูกค้า...เล่นเอาคนถูกเรียกทำหน้าไม่ถูก...

ในขณะที่คนได้ยินก็เริ่มจินตนาการกว้างไกลไร้ขอบเขต !!!..........

เพื่อแก้ปัญหาที่ล่อแหลมต่อศีลธรรมอันดีงาม...จึงกำหนดให้พนักงานที่พูดไม่ชัดเรียกเราว่า "แม่" ...

และผลพลอยได้ตามมาคือ...เวลาลูกค้าได้ยิน...ก็จะหันมามองหน้าและพูดคล้ายๆกันว่า.....

"อุ๊ย..คุณแม่ยังสาวอยู่เลยยยย" 

หึ๋ยยยย...ปลื้มซะไม่มี....

หลังจากนั้นเลยได้ใจ....ออกเป็นกฎหมายประจำปั๊มซะเลยว่า...

"ใครอาวุโสน้อยกว่าชั้น(ทุกคนในปั๊ม)...ให้เรียกชั้นว่าแม่...

จะได้มีคนชมชั้นบ่อยๆ !!!..."