เศรษฐศาสตร์ชาวบ้าน

บทที่ 9

เงินจริงกับเงินปลอม

อย่างที่เคยกล่าวไว้ว่าเงินที่เราสร้างขึ้นมา มาจากของกินของใช้ที่เราผลิตได้ แต่แปลเปลี่ยนไปเป็นเงินชั่วคราว และแปรเปลี่ยนเป็นของใช้หรือของกินยามที่เราต้องการ

นั่นหมายความว่าเราต้องออกไปทำงาน เพื่อแลกกับเงิน แล้วเอาเงินไปซื้อของกินของใช้ ซึ่งขอเรียกเงินที่ได้จากการทำงานว่าเงินจริง ซึ่งเงินที่หมุนเวียนอยู่ในโลกนี้ควรจะมีจำนวนเท่ากับของกินของใช้ที่มีในโลก

แต่บางคนได้เงินมาโดยไม่ได้ทำงาน เช่นไปหยิบยืมเขามา ขอเรียกเงินที่ได้มาแบบนี้ว่าเงินปลอมซึ่งไม่ได้หมายถึงเงินที่พิมพ์ขึ้นเองแบบผิดกฏหมาย จะเรียกว่าเป็นเงินในอนาคตก็ได้ เพราะในอนาคตข้างหน้าต้องไปทำงานเพื่อใช้หนี้

อยากจะบอกว่าเงินที่หมุนเวียนอยู่ในระบบเศรษฐกิจปัจจุบันเป็นเงินปลอมมากกว่าเงินจริง การทำธุรกรรมในโลกส่วนใหญ่เหมือนการเล่นไพ่ในบ่อนที่ไม่ได้ใช้เงินจริงเล่น แต่ใช้ชิพซึ่งเป็นเหรียญของบ่อนใช้แทนเงินสด แล้วค่อยเอาไปแลกเงินสดภายหลัง แต่ในระบบเศรษฐกิจปัจจุบันเราไม่มีเงินสดให้แลกสำหรับทุกคน

แปลว่าเรามีเงินปลอมมากกว่าเงินสด นั่นคือเราไม่มีของกินของใช้พอ หากทุกคนขนเงินที่มีมาซื้อพร้อมกัน เหมือนกับธนาคารไม่สามารถมีเงินมากพอหากทุกคนพากันมารุมถอน

เราอยู่ในยุคที่มีการพิมพ์เงินโดยไม่ต้องสำรองทองคำ หรือของกินของใช้เป็นหลักประกัน หรือพูดแบบวิชาการคือระบบเศรษฐกิจเรา ขับเคลื่อนด้วยการเป็นหนี้หรือเงินปลอม สุดท้ายการล้มละลายก็มาเยือน