มีวาระจำเป็นให้ต้องมีนัดกับคุณหมออยู่อย่างต่อเนื่อง วันก่อนหน้าจะถึงนัดก็จะได้รับโทรศัพท์จากคุณพยาบาลแจ้งเตือนว่าวันรุ่งขึ้นมีนัดไว้กับคุณหมอ ที่สำคัญก็คือจะต้องงดน้ำและอาหารมาไม่น้อยกว่า 12 ชั่วโมงเพื่อที่จะเจาะเลือดตรวจ จากที่วันไหน ๆ ก็กินแบบเถลไถลไม่ค่อยได้สนใจเรื่องเวลา แต่มื้อเย็นวันก่อนหน้านัดต้องจบการกินทุกอย่างทั้งอาหาร ยา และน้ำก่อนทุ่มตรง เพราะตั้งใจจะไปถึงโรงพยาบาลให้เช้าหน่อย ไม่ใช่ว่าเพราะคุณหมอให้คิวนัดไว้ตั้งแต่เช้าหรอก แต่จะรีบไปเจาะเลือดให้เสร็จเรียบร้อยแล้วจะได้ไปนั่งแช่หาของกินให้เหมาะปาก กว่าจะได้เจอคุณหมอก็เกินสิบโมงหรือถึงสิบเอ็ดโมงนั่นเลย

ถึงจะเป็นคนตัวโตก็ออกจะกลัวเข็มเล็ก ๆ เวลาจะถูกเจาะเลือดก่อนที่จะทิ่มปลายเข็มเข้าไปในเนื้อแขนคุณพยาบาลก็มักจะบอกว่าเจ็บนิดนึงนะคะ แต่ความรู้สึกของคนถูกเข็มเจาะนั้นไม่ยักจะนิดนึงด้วย ซึ่งก็ไม่ค่อยจะเห็นด้วยอยู่แล้วกับคนที่บอกว่าเจาะเลือดความรู้สึกก็เหมือนแค่ถูกมดกัด ระหว่างที่กำลังถูกดูดเลือดใส่หลอดเข็มฉีดยาก็ไม่ค่อยกล้าหันไปมองดูหรอก ความรู้สึกจะโล่งอกโล่งใจดีขึ้นทันทีที่คุณพยาบาลดึงยางรัดที่ต้นแขนออก พอคุณพยาบาลดึงปลายเข็มออกกดสำลีแล้วปิดพลาสเตอร์ชีวิตก็ดูเหมือนจะคืนกลับมาเป็นปกติ

หนึ่งในความเป็นปกติก็คือจะกลับมากินได้ตามปกติอย่างที่เคยกินอีกแล้ว โรงพยาบาลสมัยนี้ก็มีร้านกินและร้านขายของไม่น้อยหน้ามอลล์เล็ก ๆ อย่างที่โรงพยาบาลศิริราช ปิยมหาราชการุณย์ที่ไปหาคุณหมอนี้ ก็มีร้านกินทั้งอาหาร เครื่องดื่ม และขนมอยู่หลายร้าน แต่ละร้านก็มีชื่อเป็นที่รู้จักคุ้นเคยกันทั้งนั้น หลังจากเจ็บตัวจากการถูกเจาะเลือดมื้อเช้าอย่างนี้ก็ต้องหาของกินชดเชยสักหน่อย กินแล้วก็จะได้กินยาหลังอาหารต่อเลย ร้านกินที่ชอบเข้าไปนั่งแช่ก้นกินนู่นกินนี่ระหว่างรอคุณหมอก็คือร้านสุกี้เอ็มเคซึ่งอยู่บนชั้น 2 นี่แหละ ร้านเอ็มเคที่นี่เปิดขายตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า

แต่กินตอนเช้าอย่างนี้ยังไม่มีสุกี้และของกินอย่างอื่นขายเต็มรูปแบบ จะมีก็แต่ติ่มซำ ข้าวหน้าเป็ด หมูแดง และหมูกรอบ เมนูพิเศษที่มีทำขายเฉพาะตอนเช้าก็มีอย่างโจ๊กหมูสับใส่กุ้งกับเกี๊ยวไส้หมูกุ้ง ของกินสองอย่างนี้มีให้กินแค่เก้าโมงเช้า หลังจากนั้นก็จะขายของกินตามปกติอย่างที่ขายอยู่ในร้านเอ็มเคทั่วไป ชอบกินโจ๊กที่ขายอยู่ตอนเช้าของร้านเอ็มเคที่นี่ สั่งโจ๊กไปแล้วระหว่างรอก็หาติ่มซำของนึ่งมากินไปพลางก่อน มื้อนี้เริ่มจากขนมจีบกุ้งที่ถึงไส้จะเป็นเนื้อกุ้งปนกับหมูแต่กินแล้วก็เคี้ยวหนุบหนึบรู้สึกได้ถึงความเป็นเนื้อกุ้ง

ต่อด้วยอีกเข่งฝั่นโก๋ที่เป็นแผ่นแป้งคล้ายฮะเก๋าแต่ห่อไส้กุ้งกับใบผักกุยช่าย มาจ่ายเงินกินที่เอ็มเคร้านนี้ รวมทั้งร้านอื่น ๆ ในเครือเดียวกันที่เปิดอยู่แถวละแวกเดียวกันนั้นซึ่งมีทั้งยาโยอิ ราเม็งฮากาตะ และเลอเพอทิท เงินที่เป็นส่วนกำไรของร้านเหล่านี้จะบริจาคให้กับโรงพยาบาลศิริราช

ของนึ่งที่ชอบอีกอย่างก็คือขาเป็ด หรือจริง ๆ ก็คือตีนเป็ดนั่นแหละ กินตีนเป็ดที่ไหนก็ไม่ถูกปากเหมือนตีนเป็ดของเอ็มเค เป็นตีนเป็ดซึ่งเหมือนจะต้มหรือตุ๋นพะโล้ให้มีรสชาติ ที่สำคัญคือเปื่อยร่อนแบบที่ไม่ได้เปื่อยยุ่ยทำให้กินแล้วรู้สึกสนุกปาก ตัวตีนเป็ดหุ้มด้วยกุ้งและหมูสับแล้วห่ออีกทีด้วยแผ่นฟองเต้าหู้ กินกับน้ำซอสราดที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ดูคล้าย ๆ น้ำมันหอยที่น่าจะเอาเอามาปรุงแต่งให้เป็นสูตรเฉพาะรสชาติออกหวาน ๆ เค็ม ๆ เคยไปสั่งกินขาเป็ดที่บางสาขาแล้วต้องอดเพียงเพราะน้ำซอสราดที่ว่านี้หมด 

อีกสักเข่งที่เป็นของชอบอีกอย่างหนึ่งเป็นของนึ่งที่เรียกว่าลูกชิ้นโสภณ ซึ่งถ้าจะให้เข้าใจได้ชัด ๆ ก็ควรจะต้องเรียกแยกว่าลูกชิ้นกุ้งกับผักโสภณ ดูจากเนื้อหาแล้วก็มีลูกชิ้นกุ้งทอดที่มีเนื้อในเป็นเนื้อกุ้งสับกับเนื้อหมูสับเอามานึ่งให้นุ่ม ๆ มีผักโสภณวางมาให้กินเป็นผักแกล้มอยู่ 2 ชิ้น ราดด้วยน้ำซอสราดแบบเดียวกันกับน้ำซอสราดขาเป็ด ตัวลูกชิ้นกุ้งเป็นอะไรที่กินแล้วถูกปาก เคี้ยวหนุบหนึบสนุกปากอย่างบอกไม่ถูก

คราวนี้ก็มาถึงโจ๊กที่กินแล้วรู้สึกถูกปากถูกคอ เวลาที่มาโรงพยาบาลหลังเจาะเลือดเสร็จแล้วก็อดจะต้องมาแวะกินโจ๊กที่ร้านเอ็มเคบนชั้น 2 ของโรงพยาบาลศิริราช ปิยมหาราชการุณย์ นี้ไม่ได้ โจ๊กที่พูดถึงนี้มีชื่อเรียกว่า โจ๊กหมูสับไส้กุ้ง ซึ่งจะมีขายถึงแค่เก้าโมงเช้า หลังจากนั้นก็จะเป็นโจ๊กแบบที่มีขายอยู่ตามร้านเอ็มเคทั่วไป

โจ๊กที่นี่จะเสิร์ฟแยกต้นหอมและขิงซอยใส่ถ้วยมาให้ต่างหาก หอมและขิงนี้ถ้ากินไม่พอก็ขอเพิ่มอีกได้ ความถูกปากของโจ๊กมื้อเช้านี้อยู่ที่ตัวหมูสับไส้กุ้งซึ่งเอาหมูสับมาผสมปนกับเนื้อกุ้งสับ กินแล้วเคี้ยวหนุบหนับชวนให้รู้สึกระรื่นปาก ไม่เหมือนกับโจ๊กที่ขายอยู่ปกติในร้านเอ็มเคทั่วไปที่เคยกิน ซึ่งถ้าสั่งโจ๊กหมูก็จะใส่หมูสับ หรือถ้าสั่งโจ๊กกุ้งก็จะใส่กุ้งสดมาเป็นตัว ๆ แบบที่เป็นหมูสับไส้กุ้งยังไม่เคยได้ไปกินที่สาขาไหนมาก่อน

ราคาโจ๊กหมูสับไส้กุ้งยังไม่ใส่ไข่อยู่ที่ 67 บาท คนที่อยากกินโจ๊กใส่ไข่ก็มีไข่ออนเซ็นให้สั่งแยกต่างหาก ไข่ออนเซ็นราคาฟองละ 15 บาท อยากกินกี่ฟองก็สั่งมากินได้ตามใจชอบ

โจ๊กหมูสับไส้กุ้งโรยต้นหอมและขิงซอย ใส่ไข่ออนเซ็นที่ไข่ขาวที่ดูสุกแบบเขละ ๆ หน่อย ส่วนไข่แดงก็ยังเป็นน้ำข้นเยิ้มเหมือนยางมะตูม ไม่สุกแข็งเป็นยางมะตอย เหยาะซีอิ๊วขาวให้รสออกเค็มหน่อย ๆ แล้วโรยพริกไทยป่นลงไปเยอะ ๆ เวลากินจะได้ร้อนวาบเข้าไปถึงกระเพาะ

โจ๊กหมดชามแล้วยังนึกอยากจะสั่งมาเพิ่มต่ออีกชาม ติดอยู่แต่ว่าสั่งเกี๊ยวน้ำมารอต่อคิวไว้ก่อนแล้ว เป็นเกี๊ยวมื้อเช้าที่มีชื่อเรียกว่า เกี๊ยวไส้หมูกุ้ง มีขายถึงเก้าโมงเช้าเหมือนกัน

เกี๊ยวน้ำไส้หมูกุ้งถ้าไม่ได้สั่งให้ใส่เนื้อสัตว์อะไรเพิ่มอย่างเป็ดย่างหรือหมูแดงราคาก็จะอยู่ที่ 59 บาท ผักที่ใส่เป็นผักกวางตุ้ง ความต่างของไส้เกี๊ยวก็คือเป็นหมูสับกับกุ้งปนกัน เกี๊ยวน้ำที่เคยไปสั่งกินตามร้านเอ็มเคทั่วไปจะมีไส้เป็นกุ้งสดทั้งตัว เหมือนอย่างเกี๊ยวกุ้งที่สั่งมากินเป็นเครื่องสุกี้

นั่งบรรจงกินอยู่จนเกินเก้าโมง เริ่มเข้าสู่ช่วงของการบริการขายเมนูอาหารตามปกติ ถือโอกาสสั่งเกี๊ยวกุ้งน้ำใส่หมูแดงมากินเปรียบเทียบกับเกี๊ยวน้ำไส้หมูกุ้งชามก่อนหน้า ชามนี้มีน้ำราดหมูแดงแยกใส่ถ้วยมาให้ไว้ใส่แต่งเติมรสด้วย

เนื้อหมูแดงก็นุ่ม ๆ ดี แต่ก็ยังติดชอบหมูแดงติดมันเรื่อ ๆ หน่อยของแผงรถเข็นขายบะหมี่เกี๊ยวชื่อร้านชูที่อยู่ใกล้ ๆ บ้าน เวลาไปสั่งกินจะคัดชิ้นหมูแดงขอบ ๆ รสเข้ม ๆ ใส่ให้เป็นเฉพาะ ส่วนไส้เกี๊ยวนั้นกินเปรียบเทียบแล้วก็ยังรู้สึกว่าชอบแบบไส้หมูสับปนกับกุ้งสับเพราะเคี้ยวแล้วได้อรรถรสมากกว่าไส้ที่เป็นกุ้งอย่างเดียว อาจจะเป็นเพราะกินอะไรก็มักจะสั่งให้ใส่กุ้งอยู่บ่อย ๆ แล้ว

นั่งกินอยู่จนคุณพยาบาลโทรศัพท์มาตามตัวว่าใกล้จะถึงคิวตรวจแล้ว เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าจะต้องกินยาหลังอาหารด้วย ห่วงกินจนกินยาผิดเวลา แบบนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่า กินจนลืมป่วย !!!

ชาร
30 ธันวาคม 2559