*/
<< | พฤศจิกายน 2012 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
พวกเราสองคนใช้เวลาอยู่บนจุดชมวิวนานกว่าครึ่งชั่วโมง หลังจากพักเติมพลังชีวิตเสร็จแล้ว ฉันกับลูคัสจึงเดินกลับลงไปและสวนผ่านกับ แม่ลูกสองคู่ที่เดินทางมาด้วยกัน ฉันอาสาแบกสิ่งของที่ไม่จำเป็นเพื่อลดภาระให้กับคุณแม่ทั้งสอง และลงไปรอพวกเขาอยู่ที่หมู่บ้าน
“นี่เดินขึ้นมากันหรือ” เจ้าของร้านขายของชำเดินเข้ามาทัก ขณะที่พวกเรากำลังนั่งรอเพื่อนร่วมทางอยู่ในร้าน “ใช่ครับ/ค่ะ......” “นึกว่าขี่ม้าขึ้นมา อ้วนแบบนี้เดินไหวหรอ” “อ้าวลุง...ความอ้วนไม่ใช่ปัญหาสำหรับหนู มันไม่ได้หมายความว่าหนูจะอ่อนแอเดินไม่ไหวนะ” “แล้วนี่มากับสามีหรอ” เฮ้ย....ฉิบหาย...ดันเข้าใจว่าฉันเป็นภรรยาไอ้ตี๋บึกนี่ได้ไง เสียๆๆๆ “ ไม่ใช่ค่ะ/ครับ” “งั้นเป็นน้องสาวกับพี่ชายใช่ไหม” “ฮ่าๆๆๆ ใช่ค่ะหนูเป็นน้องสาว” “ผิดแล้วลุง ผู้หญิงคนนี้อายุมากกว่าผมอีก ใช่ไหมเจ่เจ๊” ลูคัสแย้งแก้ต่างขึ้นมาทันใด “โอ๊ะ พอดีที่ฉันหน้าอ่อนกว่า ” ได้ทีข้าบ้างล่ะ “แล้วสรุปเธอเป็นพี่สาวแล้วเขาเป็นน้องชายเธอหรอ” “โอ๊ย ไม่ใช่เลยลุง หนูไม่มีน้องชาย(แบบนี้) พวกเราเพิ่งรู้จักกันนี่แหละ” “พอดีว่าเราไปเจอกันที่แชงกริล่า จึงชักชวนกันมา” ลูคัสช่วยแจกแจง “แล้วที่นี่ยังไม่เตรียมจัดงานปีใหม่หรือค่ะ” “ข้างบนนี้ไม่มีหรอก หมู่บ้านจริงๆอยู่ด้านล่าง เดี๋ยวปีใหม่ลุงก็ลงไปข้างล่างแล้ว”
ฉันนั่งคุยกับลุงเจ้าของร้านอยู่นาน งัดภาษาทิเบตเท่าที่มีอยู่ในหัวออกมาพูด วนไป วนมากับชาวบ้านละแวกนั้นจนอึ้งกิมกี่ เนื่องจากฟังฉันไม่รู้เรื่อง คุยไปคุยมาถึงทราบว่า ภาษาทิเบตเองก็มีสำเนียงเฉพาะเหมือน ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคอีสานแบบบ้านเรา อย่างคำว่า กาเล่ บางที่ออกเสียงเป็น กัตเตะ (ขอบคุณ) / หนองเสะ กับ หนองสิ๊ (สบายดีไหม) / จาชิเต๋อเลอ กับ จาชิเต๋เละ( สวัสดี ) เป็นต้น สามคำนี้แหละตัวหากินของฉันเลย ไปไหนไม่อดตาย พูดผิดถูกบ้างแต่อย่างน้อยทำให้คนฟังยิ้มสดใสขึ้นเป็นกอง ไม่นานแม่ลูกสองคู่ก็เดินทางมาถึงร้านค้าที่พวกเรานั่งพักอยู่ และแล้วคงถึงเวลาที่พวกเราทั้งหกคนต้องจากภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ลาก่อนบันไดทดสอบใจ ลาก่อนก้อนหินพะเนินเทินทึกกับธงมนต์ตรา ลาก่อนสายธารน้ำแข็งซึ่งฉันหวังลึกๆว่าความงามนี้จะยังคงอยู่คู่กับเหมยลี่เซวซาน<梅里雪山> ตราบนานเท่านาน และลาก่อนสามชั่วโมงแห่งความเหนื่อยยาก แต่จะเป็นอีกหลายชั่วโมงที่อยู่ในความทรงจำดีๆของฉัน “ออตเตะ เตโมโช (รบกวนคุณแล้วล่ะ ไว้พบกันใหม่นะ)” ขณะที่กำลังเดินผ่านเจดีย์หินลงมาตามทาง ลูคัสผลักให้ฉันเดินอ้อมชิดขวาเจดีย์ลงไป เขาให้เหตุผลว่าตามหลักความเชื่อแล้วชาวทิเบตหรือแม้แต่ชาวจีนต้องเดินอ้อมขึ้นด้านซ้าย และเดินอ้อมลงด้านขวา ฉันไม่ยักรู้ว่ามีความเชื่อเรื่องนี้อยู่ด้วย นอกจากวันนี้ได้มาเดินขึ้นเขาชมธารน้ำแข็งแล้ว ฉันยังได้ความรู้เรื่องความเชื่อ และวัฒนธรรมหลายอย่าง จากลูคัสขี้โอ่ มาประดับติดหัวพอสมควรเลยทีเดียว
ช่วงขาลงไปไวกว่าตอนขึ้นนัก เจ้าเด็กทั้งสองคนวิ่งเล่นแทบโบยบิน ฉันกับลูคัสเห็นพ้องตรงกันว่า การเดินขึ้นมันไม่เป็นปัญหาเท่ากับตอนขาลงซึ่งไม่รู้ว่าจะก้าวลงเดินกันอย่างไร หนึ่งชั่วโมงถัดมาฉันกับเพื่อนร่วมทางทั้งห้าได้เดินขาอ่อนสั่นยวบยาบจนมาถึงตีนเขา และรอรถคันเดิมขับมารับกลับเฟยไหลซื่อ<飞来寺>
เมฆก้อนใหญ่ลอยล่องต่ำลง พระอาทิตย์ฉายแสงโดดเดี่ยวอยู่เหนือเขา ส่องสว่างผ่านร่องเมฆเป็นเส้นทอแสงสีทอง หนึ่งวันแห่งความสุขผ่านพ้นไปอีกครา ฉันชักเริ่มคิดถึงบ้านขึ้นมาหน่อยแล้วสิ หนึ่งปีในเมืองจีนยังไม่เคยมีสักครั้งที่มีอารมณ์เรียกร้องอยากกลับบ้าน แต่ ณ เวลานี้เริ่มรู้สึกอิ่มตัวกับการเที่ยวขึ้นมาทีละน้อย นับวันเริ่มโหยหาชีวิตในเมืองไทยเมื่อรู้ว่าใกล้เข้ามาทุกที คล้ายอารมณ์คนปวดขี้ที่พอเห็นห้องน้ำแล้วยิ่งมีอาการหนัก ความรู้สึกถึงบ้านคงไม่ต่างกันเท่าไร
สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ตอนนี้คือ การท่องเที่ยวมากเกินไป มันทำให้รู้สึกเอียนได้เหมือนกัน น่าแปลกใจตัวเองจะมีความรู้สึกเช่นนี้ หรืออาจเป็นเพราะฉันตะบี้ตะบันเดินทางมาหลายวันความสุขที่มีจึงเริ่มคงที่ ถ้าหากว่าได้อยู่เฉยๆรอนับวันเวลาปลดแอกจากวันที่เหนื่อยล้า ฉันคงรู้สึกตื่นเต้นกว่านี้ คล้ายกับว่าได้รดน้ำให้ชีวิต ไม่มากจนเน่า ไม่น้อยจนเหี่ยวเฉา พอขลุกขลิกนิดๆให้ชีวิตมีความสุข วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2553 เริ่มโหยหาบ้านอันเป็นที่รักแล้ววุ้ยยยยย
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |