.

มันร้อนนัก ชักธงรบ  อากาศร้อน

ไปตลาด หากินก่อน ตอนสายสาย

เลือกแตงโม สองลูก ที่ผิวลาย

ใส่กระเป๋า กลับบ้านง่าย สบายใจ

เรื่องเล่าวันนี้ เหตุจากเดินท่อมๆ ไปดูแผงลอยหน้าที่ทำงานค่ะ  คนขายสนิทกันดี

แม่ค้าทุกคนรักกัน เพราะเขารู้ว่าเราพูดจีนไม่ค่อยรู้เรื่อง เขาเลยเอ็นดู.. อิอิ  กลายเป็นดีไป

เราก็แจกยิ้มไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาหญิงไทยใจงาม ยิ้มสยามตามทำนองค่ะ

ผลไม้เยอะแยะ  ชอบเกือบทุกยี่ห้อค่ะ

.

ฤดูนี้ ส้มอ้อย เริ่มร่อยหรอ...........ทำตัวเตี้ย เดินมอซอ ยอคนขาย

เขาใจดี เลือกของดี ให้มากมาย.............เราก็จ่าย ไม่ต่อรอง ของเคยกิน

ซื้อของไม่เคยต่อราคาค่ะ  ไม่ใช่เศรษฐี แต่ถือว่าเขาทำมาหากิน

กำไรบ้าง ขาดทุนบ้างก็แบ่งๆ กันไป แต่ถ้าวันไหนได้ของถูก จะรีบมาเกทับเพื่อน

บอกนี่ๆๆๆ มาดูสิ เราได้ของถูก ...... มีความสุขตามประสาค่ะ

สับปะรดแพงมาก ลูกเท่ากำปั้นแบบที่บ้านเราคัดทิ้ง ที่นี่ขายประมาณ  ๑๕ บาท

ถ้าวันไหนอยากกินก็ซื้อค่ะ  ช่างมัน แพงก็แพง

อ้อยขายเป็นท่อนๆ คิดราคาตามน้ำหนัก ท่อนละประมาณหยวนสองหยวนค่ะ ไม่แพง

พอเราซื้ออันไหน คนขายก็เอาไปเลาะเปลือกให้ เดินถือกันเป็นแท่งๆ แทะๆ ไปตามถนน

สมัยเด็กป้าอิมอยู่ไร่อ้อยบ้านนอก  ไปซอกแซกเล่นกันในไร่ อยากกินก็หักเอาจากร่องเลย

แทะเปลือกทิ้งแล้วเดินกัดกินไปเหมือนเด็กๆ พวกนี้แหละค่ะ

.

มะม่วงสุก หวานมาก  มะม่วงดิบ เปรี้ยวมาก

กล้วยหอมใหญ่จัด ลูกนึงก็เกือบครึ่งกิโลแล้ว ไม่เคยซื้อค่ะ เพราะไม่ชอบกล้วย

สำหรับป้าอิม กล้วยลูกใหญ่ขนาดนี้ต้องแบ่ง ๓ ท่อน  ๓ วันหมด ...ฮี่ๆ

ถ้าอยู่ที่บ้านเรา วันไหนซื้อกล้วยแปลว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนลิงจ๋อแถวเขาสามมุก เพื่อนเก่ากันค่ะ

อาเฮียคนขาย เห็นหน้ากันเมื่อไหร่ โบกไม้โบกมือ ใจดีทั้งสามีภรรยา

ทุกร้านบริการปอกเปลือกผลไม้ให้ด้วย  ถ้าซื้อมะละกอสุก ชั่งเสร็จเขาจะปอกเปลือก ผ่าครึ่ง ควักเม็ด 

ทำสะอาด เดินแทะไปได้เลย ใช้ตาชั่งทันสมัย

ได้ของแล้วมาที่บ้าน นักศึกษาและเด็กส่งน้ำ  เอาของมาให้เยอะแยะ กองเต็มโต๊ะ

ยอดมันเทศ แตงกวาใหญ่  ฟักทองอ่อน เป็นผลผลิตจากสวนครัวบ้านเด็กส่งน้ำปลูกเอง

เธอบอกว่า ให้เหล่าซือกิน  ป้าอิมคนเดียว แถมมื้อเย็นไม่ค่อยสนใจ

ผัดๆ ต้มๆ กินไปกี่วันจะหมดคะ ท่านผู้ชม

ยอดมันเทศ เด็กบอกทำอะไรก็กินได้ เหมือนผักบุ้ง เอาไปผัดไฟแดงอร่อยสุดๆ ค่ะ

ฟักทองสองลูก ถ้าทิ้งให้โต คงได้กินหลายบ้าน แต่เธอเอามาให้ ทั้งแตงกวา ทั้งยอดมันเทศอีก

ด้วยใจอยากตอบแทนที่เราให้ของกินเธอบ่อยๆ วันก่อนซื้อโบติดผมสีเหลืองจุดดำให้ เธอดีใจมาก

เธอตัวเล็กๆ  แบกน้ำแกลลอนใหญ่ๆ ขึ้นมาส่งที่ห้องป้าอิมชั้น ๖ เราเดินตัวเปล่ายังบ่นเลยค่ะ

ผลไม้เยอะแยะ เด็กๆ ลูกศิษย์ขนมาให้  เป็นครูไม่ร่ำรวย แต่ก็ไม่อด แบบนี้แหละค่ะ

สาวเป๋ยไห่ กลับบ้านมา ได้บ๊ะจ่างยักษ์จากที่บ้านมาฝาก

แล้วครูจะกินยังไงไหวล่ะ อยู่คนเดียว นี่ ๒ อันยัดหม้อไม่ลงแบบนี้ ไม่มีปัญญากินแน่ๆ

... อาจารย์ก็ใส่ "ที่นั่น" ไว้ง่าาาา...

เออ.. ยังมาบอกให้ใส่ตู้เย็น สอนคำว่าตู้เย็น เธอก็ไม่จำซักที แม่สาวเป๋ยไห่คนนี้

.

พกน้ำผึ้งมาให้จิ้มอันยาวๆ ที่ไม่มีไส้ด้วย  มีผึ้งตัวๆ ลอยมายืนยันว่านี่น้ำผึ้งเดือนห้าแท้ๆ

แล้วกลับมารื้อของเรามั่ง เมื่อกี้ได้มาค่ะ

นี่เป็นผลไม้โปรดสุด ขอนำเสนอค่ะ มันคือ "แตงโมจิ๋ว"

เคยอยากให้คนคิดผสมพันธุ์แตงโมกับส้ม  ให้ออกมาเป็นแตงโมลูกเท่าส้มใหญ่ๆ

ปอกเปลือกง่ายๆ แบบส้ม มีเนื้อข้างในเป็นแตงโม...

ก๊ากๆๆ ป้าอิมฝันบรรเจิดค่ะ

ถ้าได้ผลไม้แบบนี้ เราแกะแบบส้ม ได้กินแตงโมข้างใน  สุดยอดผลไม้ในฝัน

นี่เจอแตงโมลูกเล็กๆ ก็พอทดแทนกันได้ค่ะ 

ถ้าแกะเปลือกแบบส้มได้ และมีเม็ดลูกละ ๓ เม็ดจะสุดยอดมากๆ

ผ่าครึ่งแล้วใช้ช้อนกินข้าวตัก ๓ คำหมดแล้ว

เปลือกบางมากๆ โดนมีดนิดเดียว แตกเปรี๊ยะๆ เลย

ดีไหมคะ ท่านผู้ชม แตงโมแบบนี้

คิดถึงสมเด็จเจ้าแตงโมที่แทะเปลือกแตงโมลอยน้ำมาเมื่อตอนเด็กๆ

ถ้าเป็นแตงโมแบบนี้ วันนั้นท่านคงอดแทะ

ลากันไปที่แตงโมจิ๋วของโปรดนี่แหละค่ะ

มีสุขทุกท่านค่ะ

ป้าอิมกุดั่น

หลิ่วโจว, กรกฎาคม ๒๕๕๕

เรียนมิตรรักแฟนเพลงที่เคารพรักทุกท่าน

ป้าอิมได้กลับบ้านเราวันที่ ๒๐ นี้ ได้อยู่เมืองไทยประมาณเดือนกว่าๆ ค่ะ

แว่วมาว่าที่หมู่บ้านเน็ทพังมาแรมเดือน ถ้าไม่เห็นมาทักทายกันต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้

เป็นเน็ทราชการ เขาว่าเจ้าหน้าที่ไอทีซ่อมจะมาหลายทีแล้ว แต่พุงติดประตูออฟฟิศอยู่ค่ะ ฮาาาา..

จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบว่า กลับบ้านเราแล้ว ป้าอิมอาจหายไป จนกว่าเจ้าหน้าที่จะลดพุงค่ะ.. เอิ๊กกกกกก...