ใบไม้ผลิ: วิญญาณงดงามที่ได้รับการปลดปล่อย 

 . 

สายแสงระบายอรุณะเรื่อ  ...  ขณะเมื่อสว่างวัน 

น้ำค้างเผาะแผ่วและรวิสรรค์  ...  ศิริสุขเกษมศานต์ 

.

(รวิ = ระวี = ระพี = ไถง (ถะ-ไหง) =  ตะวัน = ..... = พระอาทิตย์) 

. 

ดอกไม้สะสวยปะทะฤทัย  ...  ฤดิใครจะเมินผ่าน 

บานเบิกผกา ณ รติหวาน  ...  จะระดมระดารัก 

. 

(รติ = ฤดิ = ฤดี = ระตี = ฤทัย = หทัย = หฤทัย =  ดวงแด = มาน = ..... = ใจ) 

. 

ทักทายด้วยวสันตดิลกฉันท์ พอหอมปากหอมคอ พอกันลืมสมบัติไทยอันสูงค่าแขนงนี้นะคะ  

ส่งท้ายฤดูหนาวอันยาวนาน  เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิที่แสนงดงาม ณ หุบเขายูนนาน 

. 

.  

กาลเวลา ผันผ่าน ม่านโลกเปลี่ยน 

วัฏจักร วนเวียน ในแสงสี 

ดอกไม้บาน หว่านสุข ปลุกฤดี 

ปฐพี พลันสว่าง กระจ่างใจ 

.

. 

มาลีบาน ขานกู่ สู่ฟ้าอุ่น 

และหมอกมุ่น น้ำค้าง หว่างกลีบใส 

ณ ขุนเขา โค้งฟ้า พนาไพร 

ว่ากลีบบาน เบิกได้ ใช้เวลา 

. 

. 

...  ใช้เวลา

. 

นานนักหนา กว่าหนาวหนัก จักล่วงผ่าน 

ดุจความดี รอเนิ่นนาน เป็นหนักหนา 

กว่าจะผลิ สุขสว่าง กระจ่างตา 

ทั้งชีวา อาจทุกข์ทน บนหนทาง 

. 

. 

ทั้งชีวา อาจทุกข์ทน บนหนทาง 

.

เมื่อก้าวไป เบื้องหน้าไกล มองไม่เห็น 

ดังค่ำคืน มืดและเย็น จนรุ่งสาง 

จึงเห็นหน ให้ด้นไป ในโลกกว้าง 

มืดสว่าง มิยืนยง คงวนเวียน 

. 

. 

มืดสว่าง มิยืนยง คงวนเวียน 

. 

ขจีเอย พรรณราย สายสีสด 

ต่อชีวิต จิตงามงด ดังภาพเขียน 

ผสานศัพท์ ภาษากลอน วอนด้วยเพียร 

เสกอักษร สถิตเสถียร เป็นเทียนใจ 

. 

 . 

..... เป็นเทียนใจ 

. 

เคยเหน็บหนาว  มืดมน และหม่นหมอง 

จงสว่าง เรืองรอง แผ้วผ่องใส 

เคยทดท้อ โรยแรง แฝงทุกข์ใด 

จงมองฟ้า วันใหม่ ให้เห็นฟ้า... 

. 

.

ขอให้มอง ฟ้าใหม่ ให้เห็นฟ้า.....

.

มองออกไป  ไกลและกว้าง หว่างขุนเขา

มีสีสัน แสงและเงา ในพฤกษา

สายแสงสี กี่ร้อยพัน สรรค์ลีลา

หากรวมมา จะกลับขาว สกาวใจ

.

.

ขาวและขาว  .....สกาวใจ

.

ทุกข์เป็นแสง มืดและดำ นำจิตเศร้า

สุขเป็นเงา ในแสงขาว คราวจิตใส

ชมพูเขียว เหลืองแดงส้ม ดังลมไล้

พัดจิตให้ ไหวไหวหวั่น ทุกวันวาร 

.

. 

พัดจิตไหว ไหวหวั่นหวั่น ทุกวันวาร

.

กลีบบอบบาง เธอทนหนาว ทนผ่าวร้อน

กลีบบอบบาง เธอยังซ่อน ความอ่อนหวาน

กลีบบอบบาง เธอมั่นรัก จักรพาล

และส่งผ่าน แรงพลัง อย่างยั่งยืน

.

. 

เธอส่งผ่าน แรงพลัง อย่างยั่งยืน

.

ดอกไม้งาม ดุจดังแสง แห่งความดี

จะโหดร้าย หรือเลวนี้ มิอาจขืน 

ความงดงาม แห่งไม้ดอก บอกจิตตื่น

ให้พลิกฟื้น จากมืดมน อนธการ

.

.

จงพลิกฟื้น จากมืดมน อนธการ 

.

ลมหายใจ เข้าออก บอกชีวิต

ไม่รู้ปลิด วันใด อวสาน

หลับไม่ตื่น วันใด ไร้วิญญาณ 

กี่เสียงร่ำ เรียกขาน มิหวนคืน

.

. 

...มิหวนคืน 

.

จึงมีเพียง ขณะนี้ ที่คงอยู่

มีจิตรู้ ไตร่ตรอง มองโลกชื่น

โลกไม่นิ่ง อิงไป ไม่ยั่งยืน

ยามดอกไม้ สดชื่น จงตื่นมอง

.

.

..... จงตื่นมอง

.

 ใจสว่าง ด้วยความดี มีไม้ดอก 

เปิดช่อออก ให้ชนสุข ห่างทุกข์หมอง

วางดอกไม้ บานเบิกใน ฤทัยครอง

จิตผุดผ่อง สร้างโลกดี วิถีธรรรม 

.

. 

ขณะนี้ เพิ่งจะเริ่มภาคเรียนที่ 2 หลังจากปิดภาคเรียนฤดูหนาว ช่วงกลางเดือนมกราคม ถึงปลายเดือนกุมภาพันธ์ 

เริ่มภาคเรียนใหม่ เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ  อากาศเย็นสบาย ประมาณ 10 - 20 องศาเซลเซียส 

ดอกไม้ใน ม. เบิกบาน นำมาแบ่งกันชม ผสมบทกวีเบาๆ ตามสไตล์ป้าอิมกุดั่นค่ะ

. 

. 

ใบร่วงราย หล่นเรี่ยราบ ลงทาบพื้น 

ส่งต้นกล้า ให้ยั่งยืน ผืนดินฉ่ำ 

..... 

 . 

.

 "ช่วยกันรักษาป่า เพื่อความอยู่รอดของมนุษย์ และสรรพสิ่ง" 

. 

. 

ส่งท้ายเอ็นทรี่  อันเนื่องมาจากการทำลายสวนป่าข้างมหาวิทยาลัย อย่างมโหฬาร 

นก กระรอก ไร้รัง ผู้คนร้อนแล้ง  วังเวงใจ.... 

. 

. 

มีสุขทุกท่านค่ะ 

... 

อิมกุดั่น,  ยูนนาน, ฉวี่จิ้ง. 

มีนาคม 2559