ห่างหายการเขียนบล็อกไปนานมาก

ทั้งที่ในหัวมีเรื่องราวต่าง ๆ นา ๆ ที่อยากเล่า อยากเขียนเยอะแยะไปหมด

วันนี้เป็นเรื่องของการปลูกผักในพื้นที่น้อย ๆ ที่หน้าบ้านของเรามาแบ่งปันค่ะ

สวนผักแปลงน้อยนี้เดิมพ่อเคยทำมาก่อนตอนนั้นพ่อปลูกดอกไม้บ้างผักบ้าง

เมื่อปลายปี 62 ยาวนานมาถึงต้นปี 63 ท่านป่วยและเดินทางไกลไปก่อน

ปกติพ่อจะอยู่สองคนตายาย กับแม่ของฉัน

โดยที่ฉันอาศัยอยู่ต่างอำเภอแต่เดินทางมาทำงานในตัวเมือง

และทุกวันตอนพักเที่ยงฉันก็จะไปเข้าไปกินข้างกลางวันกับพ่อแม่ ทุกวัน

บางครั้งก็อาจจะเข้าไปหาตอนเช้า หรือตอนเย็นด้วยแล้วแต่โอกาส

เมื่อพ่อไม่อยู่ฉันจึงหอบหิ้วเอาผ้าผ่อนท่อนสไบและของใช้มาอยู่กับแม่ในเมือง

ทิ้งสามีกำพร้าไว้ที่บ้านของเรา เพราะสามีก็มีแม่และพ่อที่ต้องดูแลเหมือนกัน

เราตกลงกันว่า ดูพ่อแม่ของตนเองกันไปก่อน

หากเสาร์อาทิตย์ใดที่มีพี่น้องคนอื่น ๆ มาเยี่ยมแม่ฉันก็จะได้กลับไปบ้านบ้าง

เมื่อมาอยู่กับแม่ สวนผักที่รกเรื้อ เหี่ยวแห้ง มองแล้วชวนให้เศร้าหัวใจ

ฉันมีเวลาว่าช่วงเช้าก่อนไปทำงาน และตอนเย็น ๆ ค่ำ ๆ หลังเลิกงาน

ก็เริ่มพัฒนาพื้นที่ ขุดเอาหญ้าออก บำรุงไม้ดอกที่เหลือรอด

คือต้นกุหลาบที่พ่อรักนักหนา เป็นกุหลาบแดงดอกน้อย ๆ

ที่เวลาออกดอก พ่อก็จะเก็บไปให้แม่ประจำ

ตอนฉันไปดูกุหลาบแทบจะยืนต้นตาย ต้องรีบรดน้ำ บำรุงกันยกใหญ่

และแล้วน้องก็ออกดอกมาให้เชยชม

พอเห็นดอกก็ดีใจมากรีบตัดไปให้แม่

แม่รับไปแล้วบอกว่าเอาไปให้พ่อดีกว่า

แล้วกระวีกระวาดไปหาแจกันใบน้อยเอามาเติมน้ำเสียบดอกกุหลาบน้อย

แล้วเอาไปไว้ที่หน้ารูปของพ่อ

เริ่มแรก ฉันหาดอกมะลิมา ๑๕ ต้น ปลูกเป็นแนวตลอดริมรั้วหน้าบ้าน

หน้าบ้านพ่อจะก่อปูนเป็นแนวยาวเอาไว้

พอถึงเวลารดน้ำก็เกิดความคิดว่า รดน้ำทั้งทีเสียดายน้ำที่ไหลนองไป

เลยหาผักมาหว่าน แล้วค่อย ๆ แยกปลูกทีละนิดทีละหน่อย

 ทุก ๆ วันช่วงเช้าฉันมีหน้าที่กวาดใบไม้ รดน้ำต้นไม้

ตกเย็นก็จะหาอะไรมาปลูกแซมไปในระหว่างต้นมะลิน้อย ๆ

ไป ๆ มา ๆ หน้าบ้านก็กลายเป็นสวนผักคนเมือง

สวนผักพื้นที่น้อย ๆ ที่เต็มไปด้วยผักมากมายหลายชนิด

ความจริงในบ้านก็พอจะมีพื้นที่อยู่บ้าง แต่ว่าข้างในบ้านล้วนเป็นต้นไม้ใหญ่

เช่น มังคุดที่พ่อเอามาจากบ้านที่ปักษ์ใต้มาปลูกที่เมืองเหนือ

หรือมะม่วง ส้มโอ มะยงชิด ขนุน มะละกอ ชมพู่มะเหมี่ยว ซึ่งทำให้บังแดดปลูกผักไม่ค่อยสวย

เลยเอาผักมาปลูกตรงหน้าบ้านแซมกับดอกมะลิไปค่ะ

แปลงน้อย ๆ นี้อยู่ในบ้านค่ะ เป็นมีพื้นที่น้อย ๆ ที่แสงแดดส่องถึง

แปลงนี้สำหรับการกินหมูกะทะหนึ่งมื้อค่ะ

เวลาใครขับรถผ่านไปมามักจะแวะชมแล้วก็พูดคุยเรื่องผักกับฉันอยู่เสมอ

แปลงผักน้อย ๆ ของเราที่ค่อยปลูก ค่อยบำรุงดิน

จากดินที่แห้งผาก ขุดลงไปจอบถึงกับกระเด้งออกมา เพราะดินแข็งมาก

ฉันเอาขี้วัว ขี้ม้า เปลือกถั่ว สับคลุกลงไปในครั้งแรก

เมื่อปลูกผักฉันก็เอาฟางข้าวคลุมหนา ๆ เพื่อรักษาความชื้น

บางครั้งก็โรยด้วยใบฉำฉาหรือแกลบ

 นานวันเข้าของทั้งหมดก็เปื่อย ยุ่ย เป็นอินทรียวัตถุไป

(ผักชี โรยเมล็ดเอาไว้ทำกับข้าวค่ะ)

ใช้เวลาเกือบปีดินถึงกลับกลับมานุ่ม ร่วนซุย ขุดง่าย อีกครั้ง

ฉันปลูกผักอายุยาว สั้นสลับกันไป มีมะเขือทั้งมะเขือกรอบ และมะเขือม่วง

 มะเขือเจ้าพระยาที่ปลูกทีเดียวเก็บกินได้ตลอดปีค่ะ 

พอเราเห็นว่าลูกเริ่มน้อยลงเราก็ต้องรีบปลูกใหม่จะได้ทันใช้

มะเขือม่วงเผลอแป๊บเดียวลูกโต แก่เกินกว่าจะใช้งานได้

ผักที่เราซื้อเมล็ดมาปลูกจะเก็บเมล็ดต่อไม่ได้ค่ะ

ถึงได้ต้นมาโตขึ้นก็ไม่แข็งแรง

ฉันจึงพยายาทหาเล็ดพันธุ์พื้นเมืองมาปลูกเพื่อจะได้เก็บเมล็ดไว้ใช้ต่อ

บวบพวงลูกเล็กแบบนี้ แถวบ้านเรียก "บ่า-นอย-ออม-แอม"

ได้เมล็ดพันธุ์จากงานเกษตรธรรมชาติที่วัดญาณฯ

ฝากน้อง ๆ ที่ไปร่วมงานซื้อมาให้แบบนี้เก็บเมล็ดทำพันธุ์ต่อได้ค่ะ

กระเจี๊ยบเขียวจะเก็บฝักไว้ทำพันธุ์ทั้งปลูกเองและแจกเพื่อน ๆ ค่ะ

ฉันจะปลูกผักคละชนิดกันไปค่ะ 

ผักบางชนิดหนอนชอบ บางชนิดหอยทากชอบ

เขากินไปบางต้น ก็ยังเหลือต้นอื่น ๆ ไว้ให้เราค่ะ

ฉันปลูกผักที่เก็บกินได้ตลอดปีเช่น ผักน้ำหรือวอเตอร์เครส จิงจูฉ่าย

ไว้เป็นผักสำรองสำหรับใส่ต้มจืด หมูกะทะ ต้มมาม่า หรือผัดน้ำมันหอย

 ผักน้ำใบด่าง

ผักน้ำใบเขียว เด็ดเอายอดมาทำต้มจืด ผัดน้ำมันหอย หรือใส่ไข่เจียวก็อร่อยค่ะ

หรือหมุนเวียนปลุก บวบ ถั่วฝักยาว พริก ต้นหอม คึ่นฉ่าย คะน้า กวางตุ้ง

คะน้าฮ่องกงจะไม่ค่อยมีรสขมค่ะ หวานกรอบดี

กระหล่ำปลีเดี๋ยวนี้มีการพัฒนาให้ห่อได้แม่อากาศจะไม่หนาว

ผักสลัดหลายชนิด ตอนนี้ผักเคลกำลังเป็นที่นิยม ก็หมุนเวียนปลูกไป

ไม้ดอกที่ตอนนี้สามารถเก็บได้แล้วก็มีมะลิที่ปลูกตั้งแต่แรก

ทำให้มีมะลิถวายพระแล้วก็วางหน้ารูปพ่อทุกวันเลยค่ะ

พวงทองต้น ปลูกไว้สำหรับให้แม่เก็บไปวัด หรือใส่แจกันให้พ่อ

เหลือพื้นที่น้อย ๆ สำหรับคุณนายตื่นสายด้วยนะคะ

ชอบมากเลยค่ะ รู้สึกว่าเป็นไม้ดอกที่อดทน ไม่งอแง ดูแลง่าย ๆ 

เวลาปลูกเป็นพุ่มจะมีดอกถี่ ๆ สีสันสดใส น่ารักค่ะ 

 กระหล่ำดอกต้องอาศัยความหนาวเย็นในการเกิดดอก

เราจะปลูกฤดูหนาว โดยเริ่มเพาะเมล็ดราว ๆ ตุลาคมค่ะ

ปูเล่ เป็นผักตระกูลคะน้ากินใบเราจะเด็ดใบไปทำกับข้าวค่ะ

ผักที่เราปลูกเองจะมีรสชาติดีมากหวานกรอบ

กระหล่ำปลีหัวใจที่ปลูกถึงจะหัวเล็ก ๆ ก็จะมีใบห่อกันแน่น

นอกจากเราจะปลูกผักไว้กินเองแล้ว เรายังมีผักไว้แจกเพื่อนบ้านด้วยค่ะ

แม่จะชอบเวลาตัดผักมากค่ะ มีความสุขทุกครั้งที่ได้ลงมีดตัดเอง

ฉันชอบช่วงเวลาที่รดน้ำต้นไม้ เราจะได้อยู่นิ่ง ๆ คิดอะไรไปเรื่อย ๆ

ผักสวย ๆ ก็ทำให้เราเป็นสุข อารมณ์ดี พอ ๆ กับชมดอกไม้เลยค่ะ

แล้วเวลารดน้ำต้นไม้ฉันก็มักจะคิดถึงพ่อไปด้วย

พ่อบอกว่า...เวลารดน้ำต้นไม้ 

ต้องรดที่ยอด ที่ใบด้วย ผีเสื้อ มด แมลงตัวน้อย ๆ หรือกิ้งก่า

มันจะได้มากินน้ำที่ติดอยู่ที่ใบด้วย

 แล้วให้เอาน้ำใส่ถาด จานรองกระถาง วางไว้ให้นก หนูมากินด้วย

สงสารมัน มันร้อน จะได้กินได้อาบให้ชื่นใจ

****คิดถึงพ่อจังค่ะ****