ชายคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อ

เขาเฝ้าจับตาความคืบหน้ามาตลอด

กระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็ก

ปรากฎอยู่ผิวนอก ชายคนนั้นจึงนั่งลง 

และเฝ้าจับตามองความเคลื่อนไหวของตัวอ่อน

ผีเสื้ออยู่นานเขาเห็นมันพยายามดิ้นรน

จะพ้นช่องเล็กๆ ของรังไหมให้ได้ 

แต่เมื่อไม่สำเร็จ เจ้าตัวน้อยก็

หยุดเคลื่อนไหวเหมือนจะยอมรับว่า

ไม่อาจขืนทำอะไรได้มากไปกว่านั้น

เมื่อตัดสินใจได้ว่าจะช่วยตัวอ่อนแล้ว

ชายคนนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่อง

รังไหมจนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมา

ได้อย่างง่ายดายตัวอ่อนผีเสื้อน้อยจึงออกมา

เผชิญโลกทั้งสภาพร่างกายบวมกลม

ตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็กนิดเดียว

แต่เขาก็เฝ้าจับตามองตัวอ่อนนั้นต่อไปด้วย

ความหวังว่า ... อีกไม่ช้า   ปีกของมันก็จะ

ขยายใหญ่ขึ้นและแข็งแรงพอจะพยุงร่างกาย

มันได้เมื่อถึงเวลาอันควร

แต่เมื่อเวลาผ่านไป..กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ผีเสื้อน้อยต้องเดินและคลานไปมาทั้งชีวิต

ด้วยสภาพร่างกายบวมกลมและปีกที่แห้งเล็ก

ที่ไม่มีโอกาสจะบินได้ภายใต้การดูแล

อย่างอ่อนโยนของชายผู้หวังดี

แต่สิ่งที่ชายคนนั้นไม่เคยเข้าใจเลยก็คือ

ธรรมชาติกำหนดมาแล้วว่าตัวอ่อนจะออก

เผชิญโลกได้ก็ต่อเมื่อของเหลวงในร่างกาย

ลดน้อยลงจนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีกเท่านั้น

จึงจะสามารถลอดออกมาจากช่องว่างขนาดเล็ก

ของรังไหมได้สำเร็จและหากตัวอ่อนได้ผ่านการ

ดิ้นรนจนถึงเวลานั้นมันจึงจะเติบโตขึ้นเป็นผีเสื้อ

ที่พร้อมจะโบกบินจากรังได้อย่างอิสระโดยแท้

การมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องผ่านอุปสรรคใดๆ เลย

มีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง

การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหาก ที่เป็นหัวใจ

สำคัญของการดำเนินชีวิต ซึ่งช่วยให้เรายืนหยัด

อยู่ได้อย่างแข็งแกร่ง เพราะฉะนั้น จงภูมิใจกับ

การดิ้นรนในวันนี้เถอะ ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึง

วันดีๆ ของชีวิตที่สามารถโบยบินได้อย่างเสรี

ข้อมูลจาก Forward mail