สัปดาห์ประกันภัย เจอสาวสวยแต่ไม่มีภัย

                เสาร์ที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๓ ภารกิจอันจำเป็นของผม ก็คือต้องไปทำงานอีกอย่างหนึ่ง ท่านผู้อ่านคงสัยกันมาก ว่าผมทำอาชีพอะไรกันแน่ ผมก็งงตัวเองเหมือนกันครับ

                เสาร์นี้ แม่บ้านไม่อยู่ ไปเที่ยวต่างจังหวัด พักค้างคืนด้วย คงจะเป็นการต่างตอบแทน แต่ก่อนผมไปเที่ยวคนเดียว คราวนี้ เธอก็ไปคนเดียว หอบลูกคนโตไปด้วย ผมก็ต้องเลี้ยงลูกคนเล็ก

                งานของผมคือ “ขายประกัน” ผมเคยเตือนเพื่อน ๆ ของผมแล้วว่า “อย่ามาใกล้ เดี๋ยวขายประกันให้ซะเลย” อิๆๆ เป็นเรื่องตลกครับ การเดินทางของผมในเรื่องตัวแทนขายประกันนี่เป็นเรื่องที่ไม่คาดฝัน

                วันดีคืนดี ผมนึกขึ้นได้ว่า ถ้าเกิดผมเป็นอะไรไป แล้วคนที่บ้าน ลูก ๆ จะอยู่กันอย่างไร เพราะพวกเขาไม่ได้คาบช้อนทองมาเกิด ทุกวันนี้ผมจึงต้องเหนื่อยหนัก มัวแต่ไปหาช้อนทองมาให้พวกเขาคาบ เข้าเรื่องใหม่ หลังจากนั้นก็เลยเริ่มหาทางคิดดูว่าจะทำอย่างไร ก็มีประกันชีวิตนี่แหละครับที่เป็นทางออกอย่างหนึ่ง ก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไร ถามเพื่อนดูจึงได้เรื่อง แล้วเริ่มศึกษาวิชาประกันชีวิตใหม่ จากที่เคยเรียนมาในชั้นเรียน และเป็นวิชาที่ไม่ชอบที่สุด

                ตั้งอกตั้งใจไปเรียนเรื่องประกันชีวิต จึงได้เข้าใจ มีจรรยาบรรณวิชาชีพด้วย เสร็จแล้วก็สอบได้เป็นตัวแทน เพื่อตัวเอง เนื่องจากมีความรู้ความเข้าใจแล้วก็ดูแลกรมธรรม์ของตัวเองไป แต่นานวัน ก็มีคนมาถาม เพียงแต่ได้อธิบายไปตามที่เรารู้ และเพื่อน ๆ ก็ขอร่วมหัวจมท้ายกันไปหลายราย

                คนเราบางทีลืมคิด เวลาเราซื้อบ้านเราก็ประกันตัวบ้าน เวลาเราซื้อรถต้องมีประกันชั้นหนึ่ง แต่เราลืมไปอย่างหนึ่ง ตัวเราเองที่มีมูลค่าของการที่จะทำให้ทรัพย์เพิ่มขึ้นมากที่สุด จะเป็นตัวเงินตัวทอง เอ้ย ตัวหาเงินหาทองได้มาที่สุด กลับไม่ประกันตัวเอง เหมือนเรามีเป็ดที่ออกไข่เป็นทอง แล้วเราจะรักษาแม่เป็ด หรือ ไข่เป็ดเป็นสำคัญ เราก็ต้องประกันแม่เป็ด เพราะเป็นตัวทำให้เกิดมูลค่า ฉันใดก็ฉันนั้น ผมก็เลยต้องประกันตัวเอง เพราะผมเป็นเสาหลักของครอบครัว

                ด้วยประการฉะนี้ ผมก็เลยกลายมาเป็นตัวแทนประกันชีวิตของบริษัท เอซ ไลฟ์ อินชัวรันซ์   เพื่อนสนิทชีวิตคุณ ในงานสัปดาห์ประกันภัย ในครั้งนี้ นับว่าเป็นงานที่รวมเอาบริษัทประกันต่าง ๆ มากมายมาอยู่ด้วยกัน ทำให้ผู้บริโภคสามารถสอบถามข้อมูลและเข้าถึงตัวแทนได้โดยตรง ภายในงานมีการจัดแสดงต่าง ๆ มีการเล่นเกมส์ แจกของขวัญ ถ้าใครได้มาเดินแล้วต้องหอบของกลับบ้านแน่นอน ผมยังอยากไปเป็นคนเล่นเสียเองเลยครับ

                ผมเข้าเวรตอน ๑๐ – ๑๔ น. รวมแล้ว ๔ ชั่วโมง เสาร์นี้ฝนตกที่ในเมือง แต่เมืองทองมาตกตอนสาย ๆ ราว ๑๑ โมง ทำให้คนยังไม่ค่อยเข้ามาในงาน ส่วนบ่าย ๆ เริ่มมีคนมากขึ้น ผมออกเวรพอดี เดินถ่ายรูปไปเรื่อยแหละครับ ไม่น่าเชื่อว่ามีสาว ๆ สวย ๆ น่ารัก ๆ ในงานเต็มไปหมด บางบริษัทก็จัดคอนเซ็ปของตัวเองต่างกันออกไป เป็นงานฤดูร้อนเที่ยวทะเลบ้าง เป็นการเล่นเกมบ้าง ในงานมีเครื่องดื่มของแต่ละบูธบริการฟรีกันอย่างจุใจ ทั้งชากาแฟ น้ำหวาน น้ำผลไม้ น้ำเปล่า เต็มไปหมด ที่บูธ ACE (เอซ) นี้ก็มีน้ำแอบเปิ้ล กับ น้ำกีวี่ครับ ผมก็ลองชิมไปหลายแก้ว

                นอกจากนี้ที่บูธ เอซ (ACE) ก็ยังมีสิ่งที่น่าสนใจให้บริการอยู่ ๒ อย่างคือ ตรวจวัดสายตาฟรี และ ตรวจสุขภาพผิวหนังฟรี พร้อมคำแนะนำ อันนี้เห็นคนสนใจกันมาก ผมก็เลยลองดูบ้าง ว่าผิวหน้าตัวเองจะเป็นอย่างไร เครื่องจะตรวจวิเคราะห์อย่างละเอียดมาก แสดงผลถึงจุดแดงบนใบหน้า รูขุมขน ริ้วรอย และ จุดด่างดำที่จะเกิดในอนาคต ผลปรากฎว่า ใบหน้าของผมคงไม่ต้องทำอะไรแล้ว มีอย่างเดียวคือ ต้องไปเกิดใหม่  เพราะไอ้ที่บอกข้างบนเกินมาตรฐานหมดทุกอย่าง

                ในงานตอนช่วงบ่าย ๆ เห็นสาว ๆ แต่ละบูธ ละทิ้งหน้าที่กันไปหมด เขาไปไหนกัน แล้วไปออกันอยู่หน้าเวที กรี๊ด ๆ กันใหญ่ เลยไปด้อม ๆ มอง ๆ ดู อ๋อ นี่นักร้อง ดังมาด้วย ใครนะ อ้าว อย่างเราไม่รู้เดี๋ยวเขาจะหาว่า เฉย เอ้ย เชย มาก ๆ คือ รุจน์ครับ มาร้องเพลงในงานนี้ด้วย เรียกเสียงจั๊กจั่น เอ้ย เสียงกรี๊ดได้ทุกหย่อมหญ้า ผมเลยได้ภาพมาฝากกัน ผมก็เพิ่งเคยเห็นตัวจริงวันนี้แหละครับ

                งานมีจัดเพียง ๓ วัน และก็จบกันไปเรียบร้อยแล้วครับ น่าเสียดายจริง ๆ ถ้าจัดหลายวัน หรือผมเขียนบทความนี้ล่วงหน้า เพื่อจะได้ลูกค้าอีกหลายราย หรือตรงกันข้าม เขาก็จะหนีหน้าผมไปหมด หนังสือก็เพิ่งออกจำหน่ายเมื่อกลางเดือน นี่จะต้องมาเจอเรื่องขายประกันอีกหรือ...อิๆๆ

                เอาละครับ ใครที่อยากจะหาความมั่นคงสู่ชีวิตและครอบครัว ก็ต้องมองหาหลักประกันไว้ด้วย ชีวิตมีความเสี่ยง การซื้อประกัน มีหลักเพียงสองอย่าง คือ กำลังทรัพย์ และประเภทของประกันที่ต้องการ ถึงกระนั้น ต้องศึกษาและสอบถามผู้ที่มีความรู้ให้ถี่ถ้วนนะครับ แต่ว่า ประกันชีวิตนั้น ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งซื้อยากนะครับ และเสียเบี้ยประกันแพง และซื้อได้ตั้งแต่อายุ ๑ เดือนไปจนถึงอายุ ๗๐ ปีเท่านั้น สุภาพสตรี เบี้ยประกันถูกกว่าสุภาพบุรุษครับ แต่ถ้าประกันสุขภาพแล้ว ตรงข้ามกันนะครับ หญิงจะเสียเบี้ยประกันแพงกว่าชาย คนมีอายุน้อยกว่า เบี้ยประกันย่อมถูกกว่าครับ

                แต่ถ้าเป็นแบบสะสมทรัพย์ ไม่เกี่ยงเรื่องอายุครับ เบี้ยประกันเท่ากันหมด (ส่วนใหญ่) ดังนั้นต้องศึกษาให้ดี ๆ นะครับ ตัวแทนขายประกันมีจรรยาบรรณ แต่ต้องดูกันให้ถ่องแท้ละครับว่าเราจะได้ประโยชน์จริงหรือไม่

                การประกันมีประโยชน์สำหรับเรานะครับ หากเราใช้ให้เป็นประโยชน์ ขอบคุณครับ

บทความอื่น ๆ