29 กุมภาพันธ์ วันพระไม่ได้มีหนเดียว แต่ยากที่จะมีในวันนี้

                ปี 2555 นับเป็นอีกปีหนึ่ง ที่เดือนกุมภาพันธ์ มี 29 วัน หมายความว่าปีนี้มี 366 วัน ยาวนานกว่า 3 ปีที่แล้ว ไม่ว่าเราจะรู้สึกรู้สาอะไรหรือไม่ก็ตาม แต่ที่สำคัญคือ วันนี้วันพระ

                ลำพัง 4 ปี มีครั้งเดียวนั้น พอกำหนดได้ แต่ผมไม่แน่ใจว่าทุกวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ของทุก ๆ ครั้งจะเป็นวันพระหรือไม่ ก็เลยรู้สึกว่า ยิ่งเป็นวันพระที่สำคัญ และยากที่จะมาตรงกับวันนี้ได้

                ตอนแรกไม่ได้คิดอะไร เมื่อวานนี้ พอรู้อยู่บ้างว่า วันนี้จะเป็นวันพระ เลยตั้งใจจะทำบุญถวายสังฆทาน ซึ่งจะได้กุศลแรง ว่ากันอย่างนั้น แต่จะได้หรือไม่ได้ ก็มีความตั้งใจมากที่จะทำ เมื่อวานตอนเย็นเลยได้โอกาสขับรถเข้าตัวเมืองศรีราชาไปทำธุระนิดหน่อย เลยแวะโลตัสเล็ก เพื่อซื้อสิ่งของจำเป็น สำหรับถวายพระในวันนี้

                เดินเข้าไปจับจ่ายในร้านสะดวกซื้อเล็ก ๆ แห่งนี้ ก็ได้ของใช้จำเป็นมาพอสมควร ไม่ว่าจะเป็น มีดโกนหนวด พวกอาหารแห้ง ข้าวสาร กระดาษชำระ น้ำ นมกล่อง เครื่องใช้ประจำวัน อะไรจิปาถะ ว่าไปแล้วข้าวของมันก็แพงเหมือนกัน ยิบไปหยิบมา มีมูลค่าเกินครึ่งพันบาทไปเลยทีเดียว แต่ก็ทำบุญตามกำลังครับ พอจับจ่ายได้ ก็ว่ากันไป

                จะขอท้าวความว่า ทำไมถึงมาอยู่ที่ศรีราชา จังหวัดชลบุรีนี้ได้ อันนี้ต้องเล่ายาวมาก ๆ ครับ ซึ่งจะเป็นโปรเจค หนังสือเล่มใหม่ของผมอีกเล่มหนึ่ง นั่นก็คือ “นิทานน้ำท่วม 2554” จะเป็นการเล่าเรื่องการผจญชีวิตนับตั้งแต่ก่อนน้ำท่วม เมื่อเดือนกันยายน 2554 ที่ผ่านมา ต้องเตรียมการอะไรยังไง ต้องไปคอยตรวจตราดูน้ำ ดูคันกั้นน้ำ รอบนิคมอุตสาหกรรมไฮเทค ต้องทะเลาะกับนายเรื่องความปลอดภัยของพนักงาน หลังจากนั้น น้ำก็ท่วมจริง ๆ ตอนน้ำท่วม ก็ยังต้องมาที่บริษัท โดยอาศัยเรือ ต้องไปทำงานที่กรุงเทพฯ สำหรับสำนักงานชั่วคราว ต้องไปเฝ้าโกดังที่โคราช เพื่อรับสินค้าและของที่ขนมาจากบริษัทระหว่างน้ำท่วม และต้องย้ายไปอยู่หอที่อยุธยา จนทุกวันนี้ ย้ายมาอยู่ที่ศรีราชาแล้ว ซึ่งแทบที่จะไม่ได้อยู่บ้านตัวเองเลย  เล่าแค่นี้กะจะเขียนหนังสือได้สักเล่ม

                มาต่อกันเรื่อง “สังฆทาน” นะครับ ได้ข้าวของมา ก็บังเอิญที่ห้องมีกล่องใส่ของอยู่อันหนึ่ง ซึ่งพอเหมาะที่จะบรรจุสิ่งของเหล่านี้ลงไปได้พอดิบพอดี ยกเว้นข้าวสาร

                วันนี้มาทำงานด้วยความแช่มชื่น แต่ตื่นเช้าไม่ได้ไปวิ่งครับ เพราะกรรมเกิดที่เท้า มีหูดเม็ดเท่าถั่วเขียวขึ้นที่โคนหิ้วหัวแม่เท้า เลยจัดเต็ม เอาธูปจี้เข้าไปในวันก่อน เมื่อวานเลยพอง วันนี้อีกวัน แต่ไม่รู้จะหายเมื่อไหร่

                หมายมั่นกันว่า เที่ยงแล้วรับประทานอาหารเสร็จจะรีบออกไป มีคนเขาฝากถวายเป็นปัจจัยเงินสดกันอีกเล็กน้อย สถานที่ที่จะไปถวายสังฆทานก็ไม่ห่างจากที่ทำงานเท่าไหร่นัก เพียงแต่ว่าจะต้องวนรถไปถนนใหญ่ แล้วกลับเข้ามาอีกด้านหนึ่ง ความจริงทางไปสำนักสงฆ์แห่งนี้ สามารถผ่านไปทางถนนของนิคมอุตสาหกรรมปิ่นทองได้ แต่เขาปิดไว้ จะด้วยสาเหตุใดไม่ทราบ แต่นับได้ว่าเป็นการปิดกั้นทางแห่งธรรมของผมในครั้งนี้ เราจึงไปวนรถไกลพอสมควร ทางกลับรถช่างวกวนยิ่งนัก ทำให้กลับรถผิด กลับมาสู่เส้นทางหลักเหมือนเดิม เออ แล้วจะไปวนข้างล่างทำไมก็ไม่รู้ นี่แสดงว่า จะไปทำบุญแต่ละทีมีมารผจญจริง ๆ

                จึงต้องขับรถตรงขึ้นไป เพื่อกลับรถข้างหน้า บังเอิญมันเป็นช่วงขึ้นเขา รถบรรทุกก็เยอะ แล้วทางค่อนข้างลาดชัน จะแซงกันก็ลำบาก ขับไปได้สักพัก ทางกลับรถก็อยู่ไกล เลยเนินเขาขึ้นไปอีก ระหว่างนั้น ก็มีเศษหินกระเด็นกระมากระทบกระจก

“เป๊ะ” เสียงดังแค่นิด ๆ  พร้อมกับฝากรอยไว้ให้ตกใจ โอพระเจ้า กระจกเป็นรอยดาวกระจายขนาดนิ้วครึ่งน่าจะได้ กรรมอะไรของข้าพเจ้านักหนา นึกในใจ เจ้ากรรมนายเวรของเราช่างเยอะจริง ๆ เลย ขับรถมาทำบุญ กระจกหน้าแตกอีก จัดไปครับ ใจยังไม่หวั่น เพราะรถมีประกันเต็มร้อย รอให้ไปถึงวัดทำบุญเสร็จสรรพก่อน แล้วค่อยเคลียร์กับประกัน

สถานที่เราไป เป็นเพียงสำนักสงฆ์ที่มองเห็นจากที่ทำงาน เพราะอยู่บนเนินเขา มีแม่ชีอยู่สองท่าน ซึ่งไม่นานนัก พระสงฆ์ก็ลงมาจากกุฏิ แล้วผมก็ได้ตั้งใจถวายสังฆทานในวันนี้อย่างเต็มอกเต็มใจ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะมีอุปสรรคกี่มากน้อย สิ่งที่เราตั้งใจแล้ว หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง เราต้องพยายามทำให้ลุล่วง ต้องไปให้ถึง บางคนทิ้งความหวังและตั้งใจเสียตรงข้างทาง เมื่อเจอสิ่งกีดขวาง บางคนหันหลังกลับไปอย่างไม่มีเยื่อใย บางคนหมดกำลังใจเอาเสียดื้อ ๆ หากเราพยายามจนถึงที่สุดแล้ว เราจึงควรภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำ แม้ผลของมันจะออกมาดีหรือไม่ก็ตาม 

เมื่อเสร็จแล้วก็เอาน้ำที่กรวด ไปเทรดน้ำต้นไม้ กลับมาเห็นพระท่านหยิบของบางอย่างไว้ใช้ นั่นคือ มีโกนหนวด พระท่านว่า มีดโกนหนวดแบบอื่นใช้ไม่ค่อยดี ได้อันนี้แล้วดีหน่อย ก็รู้สึกดีมาก ที่พระท่านได้ใช้ของที่จำเป็นจริง ๆ สมกับได้เลือกซื้อหามาถวาย  และอีกอย่างหนึ่ง ใครอย่าไปคิดว่า พระไม่มีผมแล้วจะไม่ใช้ยาสระผม อันนี้คิดกันผิดครับ พระท่านก็ต้องสระผมเหมือนคนทั่วไป ดังนั้น ผมจึงถวายยาสระผมด้วย ท่านก็หยิบไปใช้เช่นกัน 

วันพระในวันพุธที่ 29 กุมภาพันธ์ 2555 นี้ ไม่รู้จะมีขึ้นอีกเมื่อไหร่ แต่อย่างน้อย มันจะเป็นความทรงจำของผมที่ได้จารึกไว้ว่าได้ตั้งใจทำอะไรในวันนี้ กระจกหน้ารถแตก ก็ไม่เป็นไร เราก็จะได้จำไว้ว่า มันแตกเพราะเราจะไปทำบุญในวันพระอันพิเศษวันนี้ 

วันนี้ก็เสร็จภารกิจ แล้วก็กลับไปทำงานต่อ กลับมายังทันในช่วงเวลาพักเที่ยงอยู่เลย

วันพุธที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 วันพระ ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 4 ปีเถาะ

ขออนุโมทนาบุญมายังทุก ๆ ท่านครับ

---------------------------------------------------------------------------

สังฆทาน (บาลี: สงฺฆทาน) เป็นศัพท์ในพระสูตร เป็นชื่อเรียกการถวายทานแก่พระสงฆ์อย่างหนึ่ง ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่ามีอานิสงส์มาก ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทักขิณาวิภังคสูตร^[1] ว่าการถวายสังฆทานแก่คณะพระสงฆ์ มีอานิสงส์มากกว่าการถวายทานเฉพาะเจาะจงแก่พระพุทธเจ้า แม้ยังทรงพระชนม์อยู่

การถวายสังฆทานนั้น เข้าใจกันโดยทั่วไปว่าคือการนำถังใส่จตุปัจจัยสีเหลืองไปถวายแก่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งหรือหลายรูปเท่านั้น แต่ความจริงแล้วสังฆทานอาจหมายถึงการถวายปัจจัยวัตถุใด ๆ ก็ได้ ที่เป็นประโยชน์แก่คณะสงฆ์โดยส่วนรวม เช่นการถวายกุฎิวิหาร หนังสือ ปากกา จาน หรือ แม้กระทั่งไม้กวาด แม้จะกล่าวคำถวายหรือไม่กล่าว หรือกล่าวคำถวายเป็นอย่างอื่น แต่อาการแห่งการถวายเป็นการอุทิศให้แก่สงฆ์ เพื่อประโยชน์แก่สงฆ์ ก็จัดเป็นสังฆทานได้

ทานพิธีที่มีชื่อเรียกอย่างอื่น ที่เข้าลักษณะของสังฆทาน ก็จัดว่าเป็นสังฆทานได้ เช่น การตักบาตร การถวายผ้ากฐิน การถวายผ้าป่า เป็นต้น

การถวายสังฆทาน หมายถึงการ ถวายสิ่งของจตุปัจจัยวัตถุแก่หมู่พระสงฆ์ โดยไม่เลือกระบุถวายเฉพาะเจาะจงแก่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่ง กล่าวคือ ถวายเข้าเป็นสิทธิกองกลางแก่คณะสงฆ์ภายในวัด เพื่อคณะสงฆ์จะจัดแบ่งปันแก่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งที่ต้องการ

หรือเพียงแค่ถวายแก่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่ง (โดย "ไม่เลือก" ว่าจำเพาะถวายรูปนั้นรูปนี้ เช่น เป็นพระผู้ทรงพรรษา พระรูปที่เรารู้จัก หรือพระรูปที่ตนศรัทธา) ที่เป็นตัวแทนแห่งสงฆ์ (ได้รับเผดียงสงฆ์) หรือถวายโดยมีเจตนาเพื่อบำรุงพระสงฆ์สามเณรโดยไม่เลือกผู้รับ ก็นับเป็นสังฆทานเช่นกัน (ตัวอย่าง: เช่นการใส่บาตรโดยไม่เลือกพระผู้รับ ไม่ว่าจะเป็นพระสงฆ์หรือสามเณรก็ตาม)

ข้อมูลจาก วิกิพีเดีย