วันเสาร์ เมื่อผมผัดกระเพรา เจ้าปัญหา

วันเสาร์ที่ ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕ 

                เมื่อคืนเข้านอนตั้งแต่ ๓ ทุ่ม ดังนั้นเช้านี้ก็ตื่นราวตีสี่สี่สิบ ที่ต้องนอนไว เพราะคืนก่อน บังเอิญไปดื่มชาเลยเวลา ผมเป็นโรคดื่มพวกเครื่องดื่มจำพวกนี้เกินเวลาไม่ได้ อย่างช้าที่สุดไม่เกินบ่าย ๓ โมง ห้ามดื่มชา กาแฟ รวมถึง เบียร์ จำพวกนี้จะทำให้ผมนออนตาแข็งไปจนถึงรุ่งเช้า ดังนั้น ช่วงเวลาที่ผมจะดื่มได้คือ เช้าถึงราวเที่ยงเท่านั้นเอง คืนที่ผ่านมาเลยต้องนอนชดเชยกันทีเดียว “ซอดแจ้ง”

                ตื่นมาด้วยความกระชุ่มกระชวย แม้จะไม่ใช่วันหวยออก วันนี้มีกำหนดการที่จะต้องเอารถมาเช็คระยะ เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง จึงต้องล้างรถเสียหน่อย ประมาณ ๖ โมง ลงมาล้างรถ แต่ก่อนจะล้างรถ ก็มาต้มน้ำดื่มกาแฟ และหุงข้าวกันเสร็จสรรพเรียบร้อย วันนี้หุงข้าวกล้อง ครับ ภาษาไทยนี่ต้องเขียนให้ถูกนะครับ “ข้าวกล้อง” กับ “ข้าวกล่อง” นี่ความหมายต่างกันลิบลับ เมื่อหลายวันก่อน รุ่นน้อง คุยผ่านเฟสบุ๊คมาจากญี่ปุ่น

“ไม่ค่อยมีเวลาว่าว...จะชวนพี่กินข้าว”

“ว่าวคนเดียวก็ได้มั้งไม่ต้องชวน”  ผมแกล้งตอบแซว มันไป

“ว่าว กับ ว่าง ความหมายเหมือนกันนะครับ” มันยังถูไถไปเรื่อย พิมพ์ผิดความหมายเปลี่ยนนะครับ โปรดระมัดระวัง

                ล้างไปล้างมาด้วยความเพลิดเพลิน บังเอิญเหลือบไปเห็น ต้นกระเพราในบ้าน มันงามงอกเสียจนเกิดอาการคันตับ อยากกิน “หมูผัดกระเพรา” ว่าแล้วก็รีบล้างรถ กว่าจะเสร็จก็ประมาณ ๗ โมงเช้า แล้วผมก็จัดแจงเตรียมเครื่องประกอบอาหารสำหรับเช้านี้

                ในบ้านพื้นที่เท่าแมวดิ้นตายของผมนี้ ก็เคยเขียนเรื่องราว สวนครัวของแม่ ไป ๒ ตอนแล้ว ขณะนี้ยังคงหลงเหลือแต่ต้นพริกที่เต็มสวนไปหมด แล้วต้นมะละกอก็สูงใหญ่เริ่มออกลูกแล้ว แต่ต้นมะกรูดมันล้มพาดมาอีกด้านหนึ่ง กะว่าจะตัดทิ้ง ใครอยากได้ใบมะกรูด มาขอได้นะครับ ฟรีครับ ตอนนี้มันงอกใหม่ สวยงามเลยทีเดียว ก่อนที่มันจะล้ม แม่ปลูกฟักทอง ซี่งกำลังออกลูกออกผลเต็มต้นมะกรูด ไม่ใช่มะกรูดออกลูกเป็นฟักทองนะครับ หมายถึง ฟักทองมันเลื้อยขึ้นไปบนต้นมะกรูด พอมันล้มลง เพราะลมพายุพัดผ่านมาเมื่อไม่นาน แม่ก็เลยเก็บลูกฟักทองดิบมาแกงกินเสียหลายมื้อ

                เก็บพริก เก็บใบกระเพรา มาเรียบร้อย ใช้ให้คนไปซื้อหมู ๓ ชั้นมา ๔๐ บาท บอกให้ไปซื้อหมู ๓ ชั้นนะ ไม่ใช่หมูชั้น ๓ เดี๋ยวแม่ค้าก็บอกว่า ตลาดมีชั้นเดียวอีก

                เสร็จแล้วก็เข้าครัวครับ เพื่อเตรียมล้างหมู หั่นหมู ที่เลือกหมู ๓ ชั้น เพราะมันมีหลายระดับครับ นอกจากนี้ยังอุดมไปด้วยไขมันที่ทุกคนกลัวกันนักหนา เรื่อง คอเรสเตอรอล แต่ผมไม่เคยกลัว เพราะผมกินมาตั้งแต่เด็ก ๆ และสมัยนั้นก็ใช้น้ำมันหมูประกอบอาหาร ผมชอบหมู ๓ ชั้น ซึ่งก็ต้องเคืองกับพ่อตา เนื่องจากครั้งก่อน สั่งหมูกระทะมากินที่บ้าน เกิดศึกชิงหมู ๓ ชั้นกับพ่อตา ใครจะไปรู้ว่า พ่อตา ก็ชอบเหมือนลูกเขย ผมสงสัยมานานแล้ว ว่าทำไม หมูมันมีไขมันเยอะ มันไม่เคยตายด้วยไขมันอุดตันในเส้นเลือด เอาเป็นว่า อยากกิน “ผัดกระเพราหมู ๓ ชั้น” ก็จงทำกินเอง ตามใจชอบ

                หลังจากเตรียมหมูเสร็จก็ เอาพริกไปตำ แล้วก็มองหากระทะ อันว่า กระทะที่บ้านก็มีหลายชนิด แต่ที่ผมเลือกก็เป็นกระทะเหล็กอย่างดี แต่มันดำ ไหน ๆ จะออกสื่อก็ต้องทำให้มันดูดีเสียหน่อย ผมเป็นคนโรคจิตที่ไม่ชอบอะไรดำ ๆ ส่วนภรรยานั้นเลือกไม่ได้แล้วครับ ช่างมันก่อน ก็เลยลงมือในการขัดกระทะ เตรียมอะไรก็ไม่ยาวนานเท่ากับการเตรียมกระทะ เริ่มตั้งแต่ ต้องบ่นก่อนว่า ใครปล่อยให้กระทะดำเยี่ยงนี้ ไม่ไหว ๆ

                เวลาผ่านไปนานพอสมควร แม่เดินเข้ามาในครัว

                “ไหนละ ผัดกระเพรา”

                “ยังไม่ได้ทำเลย”

                “อ้าว มัวทำอะไรอยู่”

                “ล้างกระทะนี่ไงครับแม่”  นี่ถ้าไปเปิดร้านอาหารตามสั่ง คงต้องรอนานหน่อยครับ เพราะผมใช้เวลาล้างกระทะไปราวครึ่งชั่วโมงกว่าจะสะอาดพอได้ เอาแค่นี้ก่อน กระทะใบนี้ ซื้อมาเป็นชุดกับหม้อใหญ่ ซึ้ง หม้อเล็กอีก ๓ ใบ ชุดนี้ เขารับประกัน ๘๐ ปี นี่ทำอาหารเสร็จคงต้องรีบไปเขียนพินัยกรรมแล้วละสิ เดี๋ยวจะกลายเป็นปัญหาของลูก ๆ ในการแย่งชิงหม้อกระทะเหล่านี้ ตอนนี้ใช้งานมาได้ ๗-๘ ปีแล้ว

                ลงมือผัดกันเสียทีครับ ผัดไม่ยากครับ ตั้งกระทะให้ร้อน มีอะไรก็ใส่เข้าไป น้ำปลา น้ำตาล ผงผัด ซีอิ้วขาว ซอสหอย ใส่เข้าไปแล้วก็คน ๆ  แล้วก็ใส่ใบกระเพราในตอนสุดท้าย

                ผมทอดไข่ดาวตามไปอีก เหมือนจะเกรียมไปหน่อย แต่ก็อร่อยฝีมือตัวเอง ลูกชายบอก “พ่อ ผัดกระเพราะเผ็ดมาก”

                รับประทานอาหารเช้าเสร็จ ก็เอารถมาเข้าศูนย์ วันนี้เย็นมี กำหนดต้องไปเชียร์บอลที่บางกอกกล๊าสด้วยครับ เย็นนี้พบกับ “อาร์มี่ ยูไนเต็ด”