...หัวใจศิลปิน...

หัวใจ...

ในที่นี้เราคงไม่ได้หมายถึง อุปกรณ์สูบฉีดโลหิตในร่างกายหรอก...

แต่หมายถึง อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด รสนิยม

บางทีเราใช้คำว่า heart แต่บางครั้งเราก็ใช้คำว่า soul (จิตวิญญาณ)

ศิลปิน...

หมายถึงผู้ที่ทำงานด้านศิลปะและความงามทั้งหลาย

ในที่นี้หมายถึง งานศิลปะและความงามนั้นเพื่อสนองตอบทางด้านอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด และรสนิยม (fine art)

ไม่ใช่ความงามที่ตอบสนองทางด้านประโยชน์ใช้สอย (functional : มุ่งเอาแต่ประโยชน์ ไม่ใช่เพื่อความงาม) หรือด้านการค้า (commercial art : พาณิชย์ศิลป์)

คนพวกนี้จะมีอารมณ์อ่อนไหว...มีรสนิยมดี ซึมซับความงามและการแสดงออกทางศิลปะได้อย่างรวดเร็ว ช่างเพ้อฝัน ช่างจินตนาการ ขี้เหงา เวลาดีใจก็ดีใจมาก เวลาเสียใจก็เสียใจมาก

คนที่ไม่เข้าใจมักจะคิดว่าพวกเขาบ้า ไม่มีแก่นสาร และมักไม่กล้าให้รับผิดชอบงานใหญ่ๆ เพราะกลัวอารมณ์ที่ไม่นิ่งของพวกเขา

คนที่ มีหัวใจศิลปิน...

ถ้าเป็นศิลปินอยู่แล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องให้คำจำกัดความว่าเขาเป็น “คนที่ มีหัวใจศิลปิน” เพราะเขามีโดยกำพืดอยู่แล้ว

“คนที่ มีหัวใจศิลปิน” เราจึงมักใช้เรียกคนที่ทำอาชีพอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับศิลปะ โดยที่เขาผู้นั้นอาจจะทำงานศิลปะไม่เป็นเลยก็ได้

แต่เป็นคนที่มีอารมณ์อ่อนไหว (คนที่ไม่เข้าใจจะใช้คำว่า...อารมณ์แปรปรวน)

มีรสนิยมดี ซึมซับความงามและการแสดงออกทางศิลปะได้อย่างรวดเร็ว ช่างเพ้อฝัน ช่างจินตนาการ ขี้เหงา เวลาดีใจก็ดีใจมาก เวลาเสียใจก็เสียใจมาก

คนที่มีหัวใจศิลปิน ต่างกับ คนที่มีอารมณ์ศิลปิน ไหม?...

ผมว่าต่าง...

หัวใจ...มีความสำคัญ

อารมณ์...เป็นความพริ้วไหว วูบวาบ

คนที่มีหัวใจศิลปิน จึงค่อนข้างยืนยัน หนักแน่น กับความรู้สึกทางสุนทรียะ

ส่วนคนที่มีอารมณ์ศิลปิน วูบวาบ เป็นพักๆ ตาม “อารมณ์” ไม่ยืนยัน ไม่หนักแน่น (ที่เข้าชอบเรียกกันว่า...ติสท์ขึ้น หรือ ติสท์แดก นั่นแหละ)

แล้วคนแถวนี้...เป็นคนที่มีหัวใจศิลปิน กันหรือเปล่า

หรือเป็นแค่ อารมณ์ เท่านั้น

^_^