ด้วยแรงบันดาลใจจาก Canon G9 ของจ่าจินต์ ถึง Canon G10 ของวิตามินบี สู่ Canon G11 ของครูอุ๋ย

หลังจาก กล้องคอมแพคคู่ใจ OLYMPUS SP-700 ที่ใช้งานมานานถูกหลานสาวตัวดีเอาใส่กระเป๋ากางเกงลงไปจุ่มน้ำทะเลแล้ว ผมก็ไม่มีกล้องส่วนตัวไว้ใช้งานอยู่นานทีเดียว เวลาจะถ่ายรูปก็ต้องยืมกล้องคนโน้นทีคนนี้ที กล้อง DSLR ยี่ห้อ Canon EOS 50D ที่หลานชายใช้อยู่ก็ใหญ่และหนักเกินกว่าที่จะพกพาไปโน่นไปนี่ และกำลังเล็งๆ อยู่ว่า OLYMPUS รุ่นไหนจะเหมาะมือเหมือนตัวเก่า...ตั้งแต่ใช้กล้องดิจิตอลมา ผมใช้ OLYMPUS มาหลายตัวแล้ว รู้สึกว่าทนทานดี และภาพที่ถ่ายก็ออกมามีคุณภาพทีเดียว จึงไม่คิดจะเปลี่ยนสายไปใช้ยี่ห้ออื่น...จนกระทั่ง...

วันเสาร์ที่ 23 มกราคมที่ผ่านมา ชาวOK Nation ที่ชอบขีดๆ เขียนๆ บางส่วน นัดทานกลางวันกันที่เซ็นทรัลชิดลม นัยว่าเนื่องในโอกาสที่ แม่แมว ลิลิตดา http://www.oknation.net/blog/phenvipa บินลัดฟ้ากลับมาเที่ยวเมืองไทย (มาเที่ยว แปลว่า มาชั่วคราวแล้วจะกลับไปอีก) ^_^

วันนั้น นอกจากบล็อกเกอร์  ลิลิตดา แล้ว ก็ยังมี บล็อกเกอร์จ่าจินต์ http://www.oknation.net/blog/jawee  

บล็อกเกอร์ ทิวสน http://www.oknation.net/blog/tewson  

บล็อกเกอร์ วีริน  http://www.oknation.net/blog/veerin

บล็อกเกอร์ วิตามินบี http://www.oknation.net/blog/babymind บล็อกเกอร์สุรศัดิ์ http://www.oknation.net/blog/surasakc

และผม

อ่านและชมบรรยากาศได้ที่นี่ครับ (ขี้เกียจเขียนเองซะงั้น อิอิ) > http://www.oknation.net/blog/jawee/2010/01/29/entry-4

เนื้อหาสาระส่วนใหญ่ที่คุยกันเป็นเรื่องงานเขียนแทบทั้งสิ้น แต่ประเด็นที่ติดใจผมในวันนั้นกลับเป็น ซีนที่จ่าจินต์ควักกล้องขนาดกะทัดรัดสีดำสนิทขึ้นมากดชัตเตอร์นี่สิ...ผมมองแวบเดียวก็รู้ว่า...ผมเจอเนื้อคู่เข้าแล้ว...(เอ่อ...ไม่ได้หมายถึงจ่าจินต์นะครับ ^_^)

กล้องดิจิตอลขนาดกะทัดรัด สวย น่าจับ น่าใช้ ที่ตัวกล้องมีข้อความว่า Canon G9 ผมขอชมทันที ลองจับๆ ลูบๆ คลำๆ แล้วถามไถ่ถึงศักยภาพและการใช้งาน ซึ่งจ่าจินต์ก็บอกว่า OK มากๆ ถามราคาดู... อื้ม ราคาใช้ได้ทีเดียว (แพงใช้ได้) ผมอดออกปากไม่ได้ว่า...อยากได้แล้วล่ะ…

แต่เดี๋ยวก่อน...ต่อมอยากยังทำงานไม่เต็มสตีมดี...น้องวิตามินบี (ผู้ชอบ claim ว่า “กาแฟมีวิตามินบี” ดังนั้นทุกครั้งที่ดื่มกาแฟ คือการที่เราได้พบกัน) น้องบีก็ควักกล้องขนาดกะทัดรัดสีดำสนิทขึ้นมากดชัตเตอร์บ้าง มันคือกล้อง Canon G10 นั่นเอง...ผมจึงอดไม่ได้ที่จะขอน้องบีลูบๆ คลำๆ บ้าง (เอ่อ...ลูบคลำกล้องนะครับ) ^_^’ และพูดอีกว่า...นี่ล่ะ คือกล้องที่อยากได้...น้องบีได้บรรยายสรรพคุณ ประสบการณ์ ความขลัง พุทธานุภาพ ฯลฯ จนผมตัดสินใจว่า ต้องมี G10 ให้ได้ในเร็ววัน

เพราะเห็นภาพถ่ายมากมายหลายภาพหลายมุมจากบล็อกของจ่าจินต์และวิตามินบี และได้ลูบๆ คลำๆ ทดลองถ่าย และดูคุณภาพของ G9 และ G10 ในวันนั้น ผมก็ฝันถึง Canon G10 และเริ่มออกตามหา...แต่ร้านกล้องบอกว่า...ตกรุ่นแล้วพี่ ตอนนี้แคนนอนเขาออก G11 มาแล้ว...อ้าว เหรอ ผมไม่รู้ ^_^

วันต่อมา ผมตัดสินใจไปดู Canon G11 ให้เห็นกับตา ว่ามันเหมือนหรือต่างจาก G9 – G10 ยังไงบ้าง จนมาเจอร้านดีลเลอร์ Canon ที่แฟชั่นไอส์แลนด์ จึงได้ขอน้องคนขาย ลูบๆ คลำๆ กันอีกครั้ง ^_^ ภาพรวมของ G9 G10 G11 เหมือนกันครับ ต่างกันที่จอรับภาพพับและปรับหมุนได้ และถ่ายในที่แสงน้อยได้ดีกว่า 2 รุ่นก่อนหน้านี้ แต่ก็มีข้อด้อยกว่า G10 ตรงที่ ความละเอียด sensor ของ G10 มี 14.7 M แต่ G11 กลับลดลงมาเหลือ 10M แต่อารมณ์นี้...ใครจะสนล่ะ...จะเอาแล้วอะ ^_^’

ดูรายละเอียดของกล้อง Canon G11 ได้ที่นี่ครับ > http://www.ipattt.com/2009/g11-canon-%E0%B8%AA%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%84/ คุณพัชร เกิดศิริ เขียนไว้ได้ละเอียดดีทีเดียว

ได้กล้องมาแล้ว...ขอทดสอบพลังพุทธานุภาพหน่อย...ข้างล่างนี้คือภาพที่ถ่ายด้วย Canon G11 ครับ ^_^ โดยใช้โหมดออโต้ทั้งหมดครับ ยังไม่ได้ลองปรับ-ตั้งอะไรเลย และไม่ได้แต่งภาพด้วยครับ เพื่อให้เห็นเนื้อภาพชัดๆ

ได้กล้องคู่ใจตัวใหม่แล้ว ที่นี้ก็ต้องหาเวลาว่างล่ะ...แล้วจะถ่ายภาพมาฝากนะครับ J