ได้อ่านเรื่องแม่ เรื่องพาแม่เที่ยวแล้วอยากเขียนเรื่องแม่ด้วยจัง...จะเขียนเรื่องไรดีนะ ...แม่ท่านก็จากพวกเราไปสวรรค์นานแล้ว..จนด้วยปัญญาก็เลยคุยกะลูก ๆ ผ่าน Skype

แม่ : ลูกจ้ะวันนี้แม่อยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับแม่น่ะจะเขียนเรื่องยังไรดีแม่นึกไม่ออกจ้ะ                                  

ลูกสาวคนโต : ก็เขียนเรื่องแม่นั่นแหละ แม่ที่ตอนหนูอายุ 16-17 ลูกเคยโกรธ แล้วตะโกนใส่หน้าว่า “ทำไมแม่หนูไม่เหมือนแม่คนอื่น” แม่ไม่เคยให้สิ่งที่หนูอยากได้ง่าย ๆ เลย เพื่อน ๆ หนูอยากได้อะไรพ่อแม่เขาซื้อให้ พอหนูขอแม่ แม่ก็บอกว่าได้แต่ต้องจ่ายคนละครึ่ง ซึ่งก็หมายความว่าหนูต้องอดขนมเก็บเงินไว้ซื้อของที่หนูอยากได้นะซิ ...หนูขออนุญาตไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ แม่ก็บอกว่าให้พาเพื่อน ๆ มารู้จักกับแม่ก่อน...เพื่อน ๆ หนูเขากลัวแม่นะ ทุกเช้าก่อนออกจากบ้านไปโรงเรียนแม่ก็ตรวจแล้วตรวจอีกกลัวหนูแต่งตัวผิดระเบียบ แล้วแม่ก็บอกว่าหนูเรียนไม่เก่งเรียนติด 0 แม่รับได้ แต่เรียนติด ร แม่รับไม่ได้เพราะมันหมายถึงลูกไม่รับผิดชอบ....และแม่อย่าลืมเขียนด้วยนะว่าหนูบอกว่าถ้าหนูแต่งงานแล้วมีลูกหนูจะเลี้ยงลูกแบบที่แม่เลี้ยงหนู

แม่ :  อ้าว ก็ไหนบอกว่าแม่หนูไม่เหมือนแม่คนอื่นไง  

ลูกสาวคนโต : อิอิ นั่นมันตอนนั้นหนูยังเด็กนี่คะ...แต่ตอนนี้หนูโตแล้วค่ะ หนูขอบคุณแม่มากที่แม่เลี้ยงให้หนูเป็นคนแกร่ง อดทน สู้งาน ตอนนี้ใคร ๆ ก็ชมว่าหนูเก่งทั้งนั้น...หนูรักแม่ค่ะ

คุยกับลูกสาวคนที่ 2 ก็ด้วยคำถามเดิมนั้นแหละ

ลูกสาวคนที่สอง : หนูไม่รู้เหมือนกันค่ะแม่....แม่ก็เขียน ๆ ไปเถอะ แม่เขียนได้อยู่แล้ว เขียนเสร็จแล้วให้หนูอ่านด้วยนะ แล้วแม่อย่าเม้าท์เรื่องหนูนะ..แม่น่ะชอบเล่าชอบเม้าท์เรื่องลูก ๆ...หนูอายเค้า

แม่ : ไม่ช่วยแม่เลยนะ ...แต่เรื่องเม้าท์เรื่องลูกแม่ไม่สัญญานะ

ลูกสาวคนที่สอง : หนูว่าแม่เป็นหนึ่งในไม่กี่คนนะที่ลูก ๆ เห็นชอบอนุมัติให้เที่ยวโน่น นี่ นั่น และได้เห็นลูกบอกรักผ่านสื่อ คน"แก่" รุ่นแม่มีไม่มากหรอกนะที่ใช้คอมพิวเตอร์เป็น (ชิชะเจ้าลูกคนนี้บังอาจว่าแม่แก่)

แปลว่าเจ้าลูกคนนี้คงแอบทำอะไรกุ๊กกิ๊กให้แม่อีกแล้ว เพราะในแต่ละปีก็จะมีรูปแบบแตกต่างกันออกไป เช่นทำเป็นสมุดบันทึกเล่มสีชมพู บันทึกเรื่องราวของแม่ลูกพร้อมภาพประกอบ ทำเองทุกขั้นตอน และปีที่แล้วก็ ส่งการ์ด Million Hearts For MOM 

คุยกับลูกคนที่ 3  (คุณแม่ลูกดก)

แม่ : วันแม่ จะเขียนลงบล็อกเรื่องไรดีลูก

ลูกคนที่สาม :  เรื่องเเม่ซีคับ 

แม่ :  เขียนว่าไง

ลูกคนที่สาม :  รักแม่ทุกวัน ไม่ใช่จะรักแค่วันแม่ ทำสิ่งดีๆประมาณนี้แหละ หรือแม่จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับแม่หมาลูกหมาก็ได้ครับ

แม่ :  เรื่องมันเป็นอย่างไรแล้ว ลูกเอามาจากไหน (แม่ทำเป็นลืม)

ลูกคนที่สาม :  ก็แม่เคยเล่าให้น้องฟังตอนน้องเรียนชั้น ม. 1 ใจความสำคัญว่าลูกหมาไม่เคยทำให้แม่หมาร้องไห้ ลูก

คนน่าจะทำได้ดีกว่าลูกหมานะ

แม่ : แล้วลูกทำได้ดีกว่าลูกหมาหรือเปล่าจ้ะ

ลูกคนที่สาม :  อาโร้ยย แม่ก็.....มันก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว (เสียงตอบไม่ค่อยมั่นใจเลย)

แม่ : ถามจริง

ลูกคนที่สาม :  ครับผ้ม!!!

      ตอนลูกยังเล็ก ๆ ก็จะถามลูกเสมอว่า ถ้าแม่ตายไปลูกจะทำอย่างไร พี่ฝนลูกคนโตบอกว่าหนูจะเลิกเรียนหนังสือทำงานหาเงินส่งให้น้องเรียน....ตอนนี้แม่ไม่ถามแล้วเพราะแม่รู้ว่าถึงแม่จะตายไปลูกๆ ก็เอาตัวรอดได้แล้ว...แต่แม่จะขอ...ขอให้ลูกรักกัน ช่วยเหลือกัน ไม่ทะเลาะกัน ก็คงเช่นเดียวกับแม่ของแผ่นดินท่านก็ไม่อยากให้คนไทยทะเลาะกัน...รักแม่...ให้รักกัน ช่วยเหลือกัน ไม่ทะเลาะกันนะจ้ะ