เมื่อผมบอกว่าเรียนกฎหมายที่เมืองนอก  ท่านผู้อ่านก็อย่าไปนึกถึง อ๊อกซฟอร์ด  คอร์แนล โคลัมเบียให้เสียเวลานะครับ 

เพราะมหาวิทยาลัยที่ผมสมัครเข้าเป็นนักศึกษาก็คือมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครับ 

แต่ที่ผมต้องมาเรียนที่เมืองนอกก็เพราะผมทำงานอยู่ที่เมืองนอกครับ

                ผมไปทำงานอะไรที่ประเทศไหน เคยเขียนถึงไว้บ้างแล้วในเรื่อง

นางฟ้าของฉัน...คลิ้กอ่านได้ที่นี่ http://www.oknation.net/blog/lamjuan/2012/02/15/entry-1

         สรุปก็คือผมไปทำงานเป็นคนใช้ในประเทศกรีซครับ

      คำถามคือ ทำงานเป็นคนใช้แล้วทำไมมาเรียนกฎหมาย?

               เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ... ผมหันมาสนใจเรียนกฎหมายก็เพราะ

บ้านที่ผมทำงานอยู่เป็นบ้านใหญ่  มีคนใช้หลายคน

แต่ละคนก็แบ่งหน้าที่กันไป  สำหรับผมก็ทำมาแล้วหลายหน้าที่

จนท้ายสุดก็มีหน้าที่ให้บริการเสริฟอาหารเครื่องดื่ม

ลักษณะการทำงานอย่างหนึ่งก็คือนั่งรอรับใช้บริเวณครัวหรือบาร์เครื่องดื่มในบ้าน

เจ้านายจะกินจะดื่มอะไรเรียกใช้ได้ทันที

ตอนนั่งรอให้เจ้านายเรียกใช้นี่ล่ะครับ  ที่ผมต้องหาหนังสือมาอ่าน

ไม่งั้นก็ไม่รู้จะทำอะไร  หนังสือภาษาฝรั่งก็อ่านไม่รู้เรื่องได้แต่ดูรูป

หนังสือภาษาไทยขนหนังสือนิยายไปจากเมืองไทยก็แล้ว

ไปเอาหนังสือพิมพ์นิตยสารเก่าๆจากสถานทูตมาอ่านก็แล้ว

ปรากฏว่าหนังสือไม่พอให้อ่านครับ  ผมก็มานั่งคิดดูว่านี่ถ้าอ่านหนังสือเรียน

เราอาจจบปริญญากับเค้าได้เหมือนกันนะ เพราะวุฒิการศึกษาที่มีอยู่ตอนนั้นก็คือ

จบการศึกษาผู้ใหญ่ระดับ5 เทียบได้กับ ม.ปลายนั่นเอง

ทำไมผมถึงได้เรียนจบแค่การศึกษาผู้ใหญ่ระดับ5 เคยเขียนถึงไว้บ้างแล้วในเรื่อง

แม่ไม่ได้ว่าอะไร...คลิ้กอ่านได้ที่นี่

http://www.oknation.net/blog/lamjuan/2010/07/14/entry-1

เมื่อคิดถึงหนังสือเรียนจึงติดต่อทางบ้านให้เขาซื้อใบสมัครของ มสธ.ส่งไปให้

เมื่อสมัครเข้าเป็นนักศึกษาแล้ว  ก็ไปเจรจากับนายจ้างว่าจะขอกลับเมืองไทยปีละสองครั้ง

ปกตินายจ้างจะให้กลับเมืองไทยปีละครั้งโดยออกค่าตั๋วเครื่องบินให้

แต่เมื่อเราจะกลับปีละสองครั้งเพื่อมาสอบ มสธ. เราจึงต้องออกค่าตั๋วหนึ่งครั้งเอง

ผมจำราคาค่าตั๋วไปกลับเอเธนส์กรุงเทพฯไม่ได้แล้ว แต่ก็มากโขอยู่ทีเดียว

สำหรับสองคนคือผมกับยายยูริ(ยายยูริก็พลอยลงทะเบียนเรียนไปด้วยแต่เลือกเรียนคหกรรมศาสตร์)

 เมื่อการเดินทางมาสอบต้องลงทุนเป็นเงินจำนวนมาก 

ก็หมายความว่าถ้าเราสอบตก  ก็ขาดทุนย่อยยับ  คงจะเรียนเล่นๆไม่ได้แล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม ความรับผิดชอบในการทำงานเป็นเรื่องสำคัญ

การอ่านหนังสือเรียนต้องไม่กระทบการทำงาน

ในขณะนั่งรอรับใช้นายจ้างและอ่านหนังสือเรียนไปด้วยนั้น

หูจะเงี่ยฟังเสียงเรียกอยู่ตลอดเวลา  ไม่เคยให้ต้องเรียกซ้ำ

มีอีกที่หนึ่งที่ใช้อ่านหนังสือเป็นประจำก็คือในห้องน้ำ

บ้านนายจ้างมีห้องคนใช้หลายห้อง  ห้องอื่นจะใช้ห้องน้ำรวมแต่ห้องผม

เขาทำให้พิเศษอย่างดี มีห้องน้ำในตัว มีอ่างอาบน้ำให้พร้อม

การใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำจึงนานได้เท่าที่ต้องการ

มีสุขภัณฑ์อย่างหนึ่งที่เขาติดตั้งให้ผมด้วยคือโถบิเด้

ไอ้เจ้าโถบิเด้นี่แหละครับที่ผมใช้สำหรับวางหนังสือในห้องน้ำ

พร้อมให้หยิบอ่านตลอดเวลาที่มาเข้าห้องน้ำ

( บังเอิญยังไม่มีใครเคยมาใช้ บิเด้จึงเป็นของใหม่สะอาดดี

บ้านหลังนี้ผมมาเฝ้าอยู่ตั้งแต่ยังสร้างไม่เสร็จห้องที่ผมอยู่จึงไม่มีใครอยู่ก่อนผม )

น่าจะถือได้ว่าห้องน้ำนี่ล่ะครับคือห้องเรียนหลักของผม

จบปริญญาตรีมาได้เพราะอ่านหนังสือในห้องน้ำกับในครัวนี่แหละครับ

             ในฤดูร้อนผมจะตามเจ้านายออกไปอยู่บ้านพักตากอากาศชายทะเลตลอดฤดู

ผมเคยเขียนถึงบ้านพักชายทะเลไว้   คลิ้กอ่านได้ที่นี่ http://www.oknation.net/blog/lamjuan/2011/01/15/entry-2

กิจกรรมฤดูร้อนที่ชายทะเลจะต่างจากตอนอยู่ที่เอเธนส์มาก

ตอนอยู่เอเธนส์มีเวลาอ่านหนังสือในห้องน้ำ ในครัว ที่เคาน์เตอร์บาร์

แต่อยู่ชายทะเลมีกิจกรรมกลางแจ้งเยอะ  บางครั้งก็ออกเรือไปเที่ยวตามเกาะต่างๆ

หาเวลาอ่านหนังสือเรียนแบบว่างๆไม่ค่อยได้  แต่ก็พยายามหาโอกาสอ่านหนังสืออยู่เสมอ

นั่งอยู่ชายหาดผมก็พกหนังสือติดกระเป๋ามาด้วยว่างเมื่อไรก็หยิบออกมาอ่าน 

โชคดีที่ผมเริ่มเรียนกฎหมายหลังจากอยู่ที่เมืองนี้มานานนับสิบปี

คุ้นชินกับอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างจนไม่ตื่นเต้นแล้ว

ถ้าเป็นตอนที่มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆคงอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแน่

ก็สาวๆที่นี่เล่นอาบแดดกันแบบเปลือยอก เห็นใหม่ๆก็ตื่นเต้นเหมือนกันครับ

แต่พอเห็นนานๆเข้าก็คุ้นไปเอง  (จะเอาภาพมาลงให้ดูก็ไม่แคล้วโดนเซ็นเซอร์ นึกภาพกันเอาเองก็แล้วกัน)

แต่ที่ผมสังเกตเห็นอยู่อย่างหนึ่งคือ  ผู้หญิงฝรั่งเวลาเขาอยู่ชายหาด

แต่งตัวนุ่งน้อยห่มน้อยแทบจะแก้ผ้า  บางหาดแก้หมดเลยก็มี

แต่เวลาเขา ไปโบสถ์ ไปโรงเรียน  ก็เห็นเขาแต่งตัวเรียบร้อยดี

แต่ของเรา เวลาอยู่ชายหาด  ไม่ใส่ชุดว่ายน้ำ  ลงเล่นน้ำก็นุ่งกางเกงใส่เสื้อยืด

แต่พอตอนไปเจอที่โรงเรียนผู้ปกครองบางคนมารับลูก

นุ่งสั้นจู๋  ถ้าผมเป็นเด็กมัธยมคงเสียสมาธิในการเรียนเหมือนกันครับ

เท่านั้นไม่พอ ไปเจอที่วัดก็สั้นจู๋อีก  เฮ้อ! น่าเป็นห่วงหลวงพี่จริงๆ

แอบนินทาสาวไทย พอแล้ว   เล่าต่อดีกว่า... ถึงไหนแล้วล่ะ...

สรุปเลยแล้วกัน

ด้วยการเรียนแบบว่างเป็นอ่านของผมแบบนี้ สี่ปีก็จบจนได้ ไม่เคยสอบตกเลยสักวิชา

ไม่ใช่เป็นคนหัวดีอะไรหรอกครับ  อย่างที่บอกไว้ว่าเสียค่าเครื่องบินหลายตังค์เวลาบินกลับมาสอบ  เลยไม่กล้าให้สอบตก  จำเป็นต้องอ่านหนังสือเต็มที่ 

เห็นผมจบเป็นนิติศาสตร์บัณฑิตมสธ.มาง่ายๆอย่างนี้ 

ท่านที่ไม่เคยสมัครเรียนกับมสธ.ก็อย่าเพิ่งดูแคลนเชียวนะครับ

ผมจะบอกอะไรให้  หลายท่านอาจยังไม่ทราบ  ว่านิติศาสตร์มสธ.เขามาตรฐานขนาดไหน 

คนที่เรียนจบปริญญากฎหมายมา  อย่างหนึ่งที่อยากจะเป็นกันคือทนายความ

การจะเป็นทนายความนอกจากจะต้องสอบผ่านหลักสูตรของสภาทนายความแล้ว

ถ้าท่านจะขอจดทะเบียนและรับใบอนุญาตเป็นทนายความ ท่านต้องเป็นสมาชิกของเนติบัณฑิตยสภาด้วย

 จะเป็นสามัญสมาชิกหรือวิสามัญสมาชิกก็ได้

(ทั้งสามัญสมาชิกและวิสามัญสมาชิกมีสิทธิสวมครุยเนติบัณฑิต)

ผู้ที่จะสมัครเป็นสามัญสมาชิกนอกจากจะจบนิติศาสตร์บัณฑิตแล้วต้องเป็นผู้ที่ สอบไล่ได้ตามหลักสูตรของสำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภาด้วย  ซึ่งการสอบเนติบัณฑิตนั้นยากเอาการ  และการเป็นสามัญสมาชิกนี้เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งสำหรับผู้ที่จะสอบเป็นผู้พิพากษาหรืออัยการด้วย

ส่วนผู้ที่จะสมัครเป็นวิสามัญสมาชิกของเนติบัณฑิตยสภานั้น จะต้องเป็นนิติศาสตร์บัณฑิตจากมหาวิทยาลัยของรัฐดังต่อไปนี้คือ ๑. ม.ธรรมศาสตร์ ๒. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ๓. ม.รามคำแหง ๔.ม.สุโขทัยธรรมาธิราช ๕. ม.เชียงใหม่

ถ้าจบจากมหาวิทยาลัยอื่นต้องสอบผ่านวิชาว่าความจากสภาทนายความมาก่อน

(ผู้ที่จะเป็นทนายความทุกคนก็ต้องสอบผ่านวิชาว่าความจากสภาทนายความ เพียงแต่ถ้าจบจากธรรมศาสตร์ จุฬา ราม มสธ. เชียงใหม่ ก็ไปขึ้นทะเบียนเป็นวิสามัญสมาชิกเนติไว้ก่อนได้เลย ไม่ต้องรอให้สอบผ่านวิชาว่าความก่อน ซึ่งการสมัครเป็นสมาชิกเนติต้องเสียเวลารอพอสมควรเพราะมีขั้นตอนการอนุมัติ เป็นผลให้ ผู้ที่จบปริญญาตรีมาพร้อมกัน สอบผ่านวิชาว่าความมาพร้อมกัน แต่อาจได้ขึ้นทะเบียนเป็นทนายความช้ากว่ากันบ้าง)

เห็นหรือยังครับว่า มสธ.เป็น๑ใน๕ มหาวิทยาลัยที่เนติบัณฑิตยสภาให้การรับรอง

ค่าเล่าเรียนก็ถูก นั่งอ่านหนังสืออยู่กับบ้านก็ได้ ทำงานไปเรียนไปก็ได้  อยู่ที่ไหนในโลกก็เรียนได้

(ต่อให้ไปอยู่ดาวอังคาร ถ้าบินกลับมาสอบทันก็น่าจะเรียนได้)

ใครสนใจอยากจะเรียนรู้กฎหมายมาสมัครเรียนมสธ.กันสิครับ

             ตายูริชวน

                 เอารูปตอนทำงานเป็นคนใช้มาลงอวด  (ไม่ได้แต่งตัวหล่อแบบนี้ทุกวันหรอกครับ  ใส่ชุดนี้เวลามีงานเลี้ยง)