ผมชอบท่องเที่ยวถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกมาตั้งแต่วัยรุ่น

การถ่ายภาพ ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า ...

เวลาไปเที่ยวที่ไหน ต้องไปกับพวกที่ชอบถ่ายภาพด้วยกัน

เพราะคนเล่นกล้องจะมีมุมมองที่แตกต่างจากคนอื่น

และจะเสียเวลาไปกับการถ่ายรูปในแต่ละแห่งเป็นเวลานาน

จนเพื่อน ๆ ต้องถามว่า “ถ่ายอะไรของมัน เสียเวลาเที่ยว”

ทำให้ผมชอบเที่ยวถ่ายรูปคนเดียว สบายใจกว่า

เหมือนกับ Trip นี้ ที่ จ.ระยอง

ผมเดินผ่านสนามหญ้าในเช้าวันหนึ่ง

เห็นหลายคนเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว 

เพราะหญ้าที่รก ไม่ได้สวยงามตาแต่อย่างใด

แต่เมื่อผมหยุดดู แล้วนั่งมองหญ้าในระดับเดียวกับดอกหญ้า

ภาพที่ผมเห็น มันกลับสวยงาม มีคุณค่า

จนอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องคู่ใจขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้

และอยู่ในบริเวณนั้นกว่าชั่วโมง 

ตอนที่ผมกำลังนั่ง + นอน ถ่ายรูปดอกหญ้าที่สวยงาม

ก็มีหลายคนที่เดินผ่านไปโดยไม่สนใจสนามหญ้าที่รก

ผมก็มานั่งนึกว่า ทำไมคนอื่นเขามองในมุมไม่เหมือนเรา

 
หากเปรียบดอกหญ้าเป็นเหมือนกับคน

คุณค่าของคน ก็ขึ้นอยู่กับ “มุมมอง” เช่นเดียวกัน

เพราะไม่มีใครที่จะดีเลิศ เก่งไปหมดทุกอย่าง

ขึ้นอยู่ว่าเขาจะเลือกมองในมุมมืด หรือมุมสว่างของคน ๆ นั้น

 
เพราะฉะนั้น ...

หากเราคิดดี ทำดี ก็ลุยทำไปเลยครับ

เพราะอย่างไรก็มีทั้งคน “ชอบ” และ “เกลียด” เราอยู่ดี

ดี หรือ เลว มันขึ้นอยู่กับ “มุมมอง”

 

 .com/dr.kaew  

  .com/drkaew