เมื่อวันที่ 8 ก.ย. 2556 ที่ผ่านมา

ผมไปเป็นวิทยากรในเรื่อง “Flipped Classrooms เคล็ดไม่ลับสำหรับครู”

ซึ่งจัดโดย นิสิตระดับ ป.โท สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ ม.บูรพา

ที่ผมได้ออกแบบกิจกรรมในลักษณะ Active Learning

เพราะ Flipped Classroom เน้นกิจกรรมในลักษณะนี้  

ครูของครู จึงต้องสอนให้ดู (สนใจอ่าน คลิกที่นี่) 

เพื่อให้ผู้เข้าสัมมนาเกิดแรงบันดาลใจและนำไปใช้สอนกับลูกศิษย์ของเขาได้

ห้องเรียนกลับด้าน หรือ Flipped Classroom

เป็นแนวทางจัดการเรียนการสอนที่ Jonathan และ Aaron

ผู้เขียนหนังสือเรื่อง Flip YOUR Clasroom

พบว่านักเรียนบางส่วนของพวกเขาขาดเรียนบ่อยมากเพราะกิจกรรมต่าง ๆ ของโรงเรียน

ทั้ง 2 คนจึงคิดหาทางช่วยนักเรียนของเขาให้ได้รับความรู้ทันเพื่อน ๆ

ครูจึงได้บันทึกวิดีโอการสอนให้เด็กไปดูที่บ้านและให้เรียนรู้ด้วยตัวเอง

ส่วนในห้องเรียนก็จัดกิจกรรม เปิดโอกาสให้เด็กซักถามข้อสงสัยต่าง ๆ

และให้ลงมือทำงานที่ได้รับมอบหมาย โดยครูเป็นผู้คอยชี้แนะแนวทาง

มันจึงกลายเป็นว่าสิ่งที่เคยทำที่บ้าน เช่น การบ้านต่าง ๆ ก็นำมาทำที่โรงเรียน

และสิ่งที่เคยทำในชั้นเรียน ให้นำกลับไปทำที่บ้านแทน

โดย Jonathan และ Aaron ยังสังเกตว่า

เวลานักเรียนต้องการพบครู เป็นเวลาที่เด็กพบกับปัญหา ติดขัด ต้องการความช่วยเหลือ

มันจึงเข้าทางการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบนี้

เพราะถ้าเด็กกลับไปบ้าน พวกเขาจะถามใคร ?

คนเป็นครูจึงต้องสร้างกิจกรรมเพื่อให้เด็กได้อยู่ถามเราที่ห้องเรียน

กิจกรรมแรก ผมเริ่มด้วยการพับ ๆ ฉีก ๆ

ที่แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่าง

Passive Learning กับ Active Learning

ว่าจะส่งผลถึง Learning Outcome อย่างไร

โดยสรุปด้วยการสอนแบบสาธิตด้วยการเต้นแบบ Dougie

เพื่อให้ผู้เข้าอบรมตระหนักถึงความสำคัญของการสอนแบบ Active Learning

 

Student Centered คือปฐมบทของการจัดการศึกษา

สิ่งสำคัญอยู่ที่ “หัวใจของครู” ว่าพร้อมทุ่มเทให้กับเด็ก ๆ ของเราหรือไม่

ครูจึงต้องมีบทบาทเหมือน Facilitator

ที่เป็นผู้อำนวยความสะดวกและเป็นกัลยาณมิตรที่ดีกับเด็กๆ

และสร้างห้องเรียนให้เสมือนเป็นห้องทำงานของพวกเขา

ไม่ใช่มีแต่ห้ามตลอด เช่น ห้ามถาม ห้ามจับ ห้ามเอาของในห้องไปใช้

เพราะถ้าครูกลัวห้องรก ห้องเลอะ ผมว่าปิดห้องเรียนไว้

เปิดห้องแต่เฉพาะตอนที่มีคนมาตรวจโรงเรียนดีกว่าครับ

Project-based learning เป็นวิธีการหนึ่ง

ที่สร้างภารกิจการเรียนรู้ (Learning Tasks)

เพื่อให้เด็กได้สร้างผลงานจากสิ่งที่เขาเรียนรู้

โดยต้องเสาะแสวงหาและสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ (Inquiry process)

และเกิดการสร้างองค์ความรู้แบบร่วมมือ (Collaborative knowledge building)

ซึ่งผมได้ยกตัวอย่างกิจกรรมที่เคยจัดให้กับโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ธนบุรี (สนใจอ่าน คลิกที่นี่) 

หรือโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร และ ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี

ที่ทำให้เด็กคิดเป็น ทำเป็น แก้ปัญหาเป็น

แถมยังเรียนก็สนุก เล่นก็ยังได้ความรู้อีกด้วย

ผมเชื่อว่าหลาย ๆ ท่านคงสงสัย

ว่าเคยเห็นวงการศึกษาไทยใช้วิธีการจัดการเรียนการสอนที่ฟังเท่ห์ ๆ มามากมาย

ไม่ว่าจะเป็น Backward Design , Authentic Learning  ฯลฯ ที่สรรหามาให้ครูได้ทดลอง

แต่ทำไมข่าวคราววงการศึกษาไทยมีแต่ติดลบ

จนทำให้ครูบางคนถึงกับบ่นว่า “อะไร ๆ ก็ครู” (ผิดตลอด)

คนเป็นครู ต้องยอมรับความเป็นจริง เพราะเราเป็น “เจ้าภาพ”

เป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของเราโดยตรงที่ต้องสอนเด็ก

หากจะหาแนวร่วมความผิดว่าเป็นเพราะสังคม ชุมชน ผู้ปกครอง ก็สุดแล้วแต่มุมมอง

แต่ตอนนี้ เราต้องกลับมาดูที่ปฐมบทของการศึกษา

เพราะไม่ว่าจะใช้วิธีการจัดการเรียนการสอนที่เรียกให้โก้เก๋แค่ไหน

แต่ถ้าหัวใจครูไม่ได้คำนึงถึง Student Centered

การศึกษาไทยคงไม่พัฒนาไปไกลกว่านี้อย่างแน่นอนครับ

.com/dr.kaew  

.com/drkaew