อ้อมกอดเขา..ใต้เงาฟ้า
สายลมเหนือพัดไหวไหวให้คลายเหนื่อย...พัดเอื่อยเอื่อยให้คลายร้อน
Permalink :
http://www.oknation.net/blog/maeeaung
วันเสาร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2555
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 3929
, 11:38:05 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 7 คน

ตอบTag ลูกแม่ลำดวน โอเครวมใจภักดิ์ร่วมโครงการภาพในดวงใจ
ตั้งแต่เป็นเด็กจนถึงปัจจุบัน แม่เอื้อได้เห็นพระบรมฉายาลักษณ์
ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระฉายาลักษณ์ของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถมากมาย ทุกรูปภาพของพระองค์ล้วนสง่างามและประทับใจทั้งสิ้น แต่ภาพที่เป็น
“ภาพในดวงใจ” คือภาพในความทรงจำที่ได้มีโอกาสไปรับเสด็จทั้งสองพระองค์เมื่อตอนเป็นเด็กเล็กๆ
แม่เอื้องอ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 31 มกราคม 2553
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4420
, 13:29:51 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 1 คน
 เธอ...อันเป็นดวงใจฉันอิ่มเอมเปรมสุข..เมื่อมีเธอทุกคืนวันได้เจอ....แสนสุขสมเธอสดใสน่ารัก...เฝ้าชิดชมต่างยิ้มรื่นชื่นอารมณ์...พร่างพรมใจ..คือกำลังใจ.ให้ฉันทุกก้าวย่างแม้ชีวิตเลือนลาง...สุดหวั่นไหวยามเห็นเธอ...อิ่มสุขขึ้นทันใดเกิดรอยยิ้มสดใส...ในบัดดล..คอยถนอมเลี้ยงดูให้เติบใหญ่เธอเจริญทั้งกายใจ...ไม่สับสนเมื่อยามเล็กเป็นเด็กเด็ก สุดแสนซนก่อเรื่องราวหลายหน..ทนทุกครา..เธอ..อันเป็นดวงใจ.. สุดที่รักคอยทอถั....
|
วันอาทิตย์ ที่ 31 พฤษภาคม 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 3634
, 10:26:24 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 บนเส้นทางนั้น....เดินซิเจ้า..เดินบนเส้นทางนั้นสร้างศรัทธาบากบั่น..สู่จุดหมายทุกก้าวย่างถึงแม้มากด้วยอันตรายมีหลุมพรางมากมาย...รั้งฉุดดึง..ก้าวต่อซิ..อย่าคิดหยุดโลกอุปโลกน์สมมุติ...ให้ผ่านถึงร่ายผจญในดินแดนแสนหนักตึงตกตะลึงระทึกขวัญหวาดหวั่นใจ..ประเดี๋ยวเจอนั่น ประเดึ๋ยวเจอนี่คุมสติให้ดี..มิลู่ไหวหลงเล่ห์กล โลภโกรธ หลง คอยล่อใจอย่าเผลอไผล..มายาร้ายคอยเชิญชวน..รักษาบท..มีกำหนดในลิขิตคอยน้อมจิต..ให้อ่อน....
|
วันจันทร์ ที่ 25 พฤษภาคม 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4584
, 19:34:52 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 งามละอองหมอก..งามละอองม่านหมอกกอดขุนเขาลอยละล่องหยอดเย้า..ทุกเช้าสายแสงแดงอ่อนสาดส่อง..เป็นรุ้งพรายสายลมพลิ้วผ่านกราย..ร่ายเพลงพิณ..ทิวไผ่โยกโอนระเนนเอนไหวไหวก่อหญ้าสะท้านไกว..ดุจภาพศิลป์เสียงสายน้ำกระทบหินได้ยลยินสกุณาโฉบบิน..หากินพลัน..เสียงขับขานทักทายดังก้องป่าต่างสายพันธุ์นานา..หลายสีสันหลากกล้วยไม้ผลิแย้มแต้มประชันชี้ชวนกันชมชื่น..อิ่มอุ่นใจ..สองไหล่ทาง.ขึ้นเป็นแนวป่าสวนสนดอกไม้ข้างถนน..งามสดใส....
|
วันศุกร์ ที่ 8 พฤษภาคม 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 2548
, 17:11:38 น.
หมวด : ศิลปะ/วัฒนธรรม
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ตอบ คุณณัฐรดา..ชมรมจิตรกร oknation ควรมีหรือไม่ภาพลูกชายภาพชุดนางตานี"กรอบ"ความรู้สึกที่ต้องการอิสรภาพภาพ กล้วยไม้การ์ดวันจบปริญญาขอขอบพระคุณมากที่ให้ช่วยออกความเห็น "ว่าชมรมจิตรกร oknation ควรมีหรือไม่" สำหรับแม่เอื้องไม่ได้มีฝีมืออะไรเลยค่ะ จะชอบวาดภาพตามใจตัวเองเสียมากกว่าไม่มีเทคนิค และขั้นตอนที่ถูกต้อง ส่วนมากจะวาดรูปภาพการ์ตูน วาดลงโปสเตอร์หรือแผ่นใสช่วยประกอบการสอน หรือทำการ์ดในวัน....
|
วันอังคาร ที่ 21 เมษายน 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 6328
, 20:29:16 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน

เวลาของสันติภาพ
บน หุบเขาแห่งความสงบสันติภาพมองผ่านแสงสลัวเข้าไป ในเมืองใหญ่
ผู้คนเหล่านั้นกำลังวางแผนทำ ร้ายกัน
เสียงด่าทอ...เสียงอาวุธประหัตประหาร
ทุกหนทุกแห่งมีแต่เสียงร้องครวญ โหยไห้อย่างทุกข์ทรมาน
สันติภาพได้เคลื่อนตัวไปกระซิบอยู่ใกล้ๆ
“ พวกเธอต้องการฉันไหม?”
พวกคนเหล่านั้นกำลังเมามันต่อเหตุการณ์ที่ประทุอยู่ตรงหน้า
ไม่ได้ยินเสียงของสันติภาพสักน้อยนิด
สันติภาพ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 8 มีนาคม 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 13169
, 12:59:56 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยิ้มไหว..ในรอยทาง งามสูรย์..แย้มพรายในยามเช้าทอแสงเย้า..กระเซ้าหล้า พายิ้มสรวลเสียงทักทายพรายพลิ้ว..ละลิ่วชวนโลกหอมอวน ครวญไหว ไหลตามลม..สรรพสิ่ง.ยิ้มพราย เข้าทายทักฝากลมรัก..หว่านพลิ้วอย่างสุขสมฝากในแสง ฉายส่อง อาบพร่างพรมแต้มอารมณ์..ชมชื่น..ฟื้นวิญญาณ์..สิก่อหญ้า.ลู่ไหว..ทั่วทิวทุ่งโลกแต่งปรุง จรุงแต้ม ให้หรรษา มวลดอกไม้ผลิแย้มงดงามตาทั่วแหล่งหล้า สดับชื่น ระรื่นใจ.. ก้าวเดินข้าม.รอยทาง.ด้วยใจฝันผ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 1 มีนาคม 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4247
, 18:20:32 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ทุกค่ำคืน..มองขึ้นไปบนท้องฟ้า..จะเห็นดวงดาวล้านล้านดวงทอแสงระยิบระยับเหมือนเพชรพลอยที่งดงาม ดวงดาวเหล่านั้น คือความลี้ลับ คือปริศนา..หลายคนต่างต้องการคำตอบที่ซ่อนอยู่ในนั้นว่าคืออะไร?เคยมีคนบอกฉันว่า..ทุกชีวิตจะมีดาวประจำตัวของตนเองมีอิทธิพลต่อชะตาชีวิต..ที่คอยช่วยเหลือเราในเวลาหลงทางและโลกนี้คือ...โรงเรียนแห่งชีวิตที่สอนให้ได้เรียนรู้..และผจญภัยในกฎแห่งกรรมพวกเราต่างคือพี่น้อง เพื่อนผ่อง เผ่าพันธุ์แ....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 3372
, 05:49:35 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 มิตรภาพ..และความสุขบนเส้นทางชีวิต........บนเส้นทางแห่งชีวิต..เราต่างล้วนแบกสัมภาระ...คือบทบาทหน้าที่ต่างๆไว้อย่างหนักอึ้งในแต่ละบทบาทหน้าที่แต่อย่างนั้นมีปัญหาและอุปสรรคขวากหนามมากมายทำให้เกิด ความทุกข์ บางครั้งความทุกข์หนักเกินที่จะแบกรับได้แต่บนเส้นทางนั้นเราได้พบเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตรที่มีมิตรไมตรีต่อกันคอยให้กำลังใจ ชี้แนะ หาวิธีแก้ปัญหาต่างๆในทางที่ถูกต้อง ประคับประคอง เกื้อกุล แบ่งปัน อภัยแ....
|
วันอาทิตย์ ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 5240
, 11:14:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เอื้องผึ้งเหลืองอร่าม งามล้ำ ดอกเอื้องผึ่งปานประหนึ่ง ราชินี แห่งไพรสณฑ์แต้มสีสัน ในป่าเหนือ ดั่งต้องมนต์ทุกแห่งหน ผลิแย้ม แจ่มใสพลัน..ลมแล้งโปรย โชยพัด เอื้องสั่นไหวหอมชื่นใจ คลายร้อน พาสุขสันต์เสียงน้ำตก นกร้อง ก้องทุกวันคือสวรรค์ แดนดิน ถิ่นพงไพร..งามเอื้องผึ้ง หวานตราตรึง ดั่งสาวเหนือแก้มแดงเรื่อ เนื้อนวล ผิวผ่องใสยามแย้มยิ้ม พาแช่มชื่น ระรื่นใจสาวเหนือไทย อ่อนช้อย น่านิยม..เอื้องเปราะบาง ช้ำง่า....
|
วันอังคาร ที่ 9 ธันวาคม 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4141
, 10:35:05 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ห่มหนาวหมอกลางลางบางบางโอบขุนเขาแดดทอเงาอาบพื้นหล้าพาคลายหนาวลมยะเยือกโชยพลิ้วเสียงดังกราวน้ำค้างพราวราวดั่งเพชรเก็จมณี.. เพลงแห่งป่าพร่ำกระซิบทั่วไพรสณฑ์เย้าชวนยลมวลดอกไม้หลายหลากสีสายลมพัดวะวูบไหวคล้ายดนตรีตรึงชีวีให้หลงใหลใฝ่ชิดชมอิงไอหนาวชมดาวพรายพร่างฟ้ากระพริบพาเคลิ้มฝันใจสุขสมอ้อมกอดดอยอิงแอบแนบอารมณ์น้ำค้างพรมเย็นระรื่นคืนเหมันต์..ห่มหนาวในอ้อมดอยสูงเสียดฟ้ากลางหุบผาป่าหมอกงามดั่งในฝันหอมระร....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 4 ธันวาคม 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1724
, 13:22:46 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ชุ่มเย็น..ขุนเขาใหญ่ เขียวชอุ่ม อุ้มน้ำทั่วฟ้าสลัวมั่วหม่นพลันแจ่มใสสายลมเย็นพัดชื่นระรื่นใจทิวไผ่ไกวไหวระเนนเอนไปมา..หยดน้ำฝนบนกิ่งใบดุจเก็จแก้ววะวับแววแพรวระยับกลางพฤกษาบุปผาชาติผลิแย้มแต้มชีวาสกุณาถลาบินกลับถิ่นตน..สายรุ้งงามพาดผ่านข้ามขอบฟ้าทั่วพนาอิ่มชุ่มด้วยหยาดฝนไหลเป็นธารหล่อเลี้ยงทั่วสกลทุกแห่งหน ชนอิ่มชื่น ฟื้นชีวา..ฟ้าหลังฝนกระจ่างแจ้งแสงแดดส่องงามผุดผ่องอาบพื้นตื่นหรรษา ดินอุ้มน้ำป่าสมบูร....
|
วันอังคาร ที่ 25 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 5143
, 09:01:37 น.
หมวด : การเมือง
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 วิถีแห่งพุทธ..คือหนทางพาก้าวผ่านวิกฤตแห่งการเปลี่ยนแปลง ศาสนาพุทธ คือพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีอายุยาวนานมากกว่า 2500 ปี เป็นหลักธรรมที่สอนให้มนุษย์และสรรพสิ่งดำรงชีวิตในสิ่งแวดล้อมรอบข้างได้อย่างเป็นเหตุเป็นผล โดยดำเนินชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข มีความเสมอภาพในความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน พึงพาอาศัยซึ่งกันและกัน มีความเมตตาต่อกัน ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน มีความเพียรในการป....
|
วันเสาร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1881
, 09:33:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 คุณรู้สึกเหมือนกันไหม?กลัวกระสับกระส่ายหวั่นไหวหัวใจเต้นระทึกสับสนจะก้าวข้ามจากวังวน ต้องมนต์อ่อนล้าหมดแรง..ใจระรัว..ตื้นเต้น ประหม่าผวา พาลี้ หนีแฝง ไม่ย่อมสู้ไม่ย่อมแสดงไม่กล้าแกร่งเพราะใจ กลัว
. ความกลัว (Fear) ความกลัว..มันได้เกิดมาพร้อมกับตัวเราเราจะรู้สึกหายกลัว ผ่อนคลายและสงบนิ่งเมื่อได้อยู่ในอ้อมแขนของคนที่เรียกว่า แม่ แต่มันยังคงเป็นเงาที่แอบซ่อนอยู่ในใจเสมอจะปรากฏออกมาได้....
|
วันศุกร์ ที่ 21 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 3155
, 09:59:24 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ดุจใบไม้ร่วง..ปลิดพลิ้วปลิวละร่วงจากก้านกิ่งล่องลอยดิ่งสู่พื้นไม่อาจฝืนเคยร่วมไหวล้อลมทุกวันคืนครวญสะอื้นสิ้นเสียงลับหายไป.................................โอกาสแห่งชัยชนะไม่ใช่เพียงจะมีแค่วันนี้หรือวันพรุ่งนี้เท่านั้นและการถอยออกไปใช่ว่าจะเป็นผู้แพ้..ยังมีโอกาสวันในวันต่อๆไปอีก......ที่ผ่านมารัฐบาลไม่ได้ปฏิบัติตามหลักธรรมาภิบาลอย่างเที่ยงตรงทำให้ประชาชนเกิดความหวาดกลัว สับสน แตกแยกกันพอแล้วหากไม่มีใค....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 20 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1762
, 09:57:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เล่ห์ลิขิตหนึ่งชีวิต...นิรมิตก่อกำเนิดงามพริ้มเพริศ..ประติมากรรม..ที่เคลื่อนไหวเป็นรูปนาม..ชายหญิง..หลากจิตใจละล่องไป..ตามบทบาท..ร่วมแสดง....กาลเวลานำพา...ทุกก้าวย่างบนเส้นทาง แต้มชีวิต ด้วยสีแสงต่างหลงกล..เล่ห์ลิขิต..อันร้อนแรงที่จัดแจง..ให้ชีวิต..โลดแล่นไป....เพลินมายา ต้องกายใจ ได้สัมผัสเข้ากอดรัด มัดผูก มีเงื่อนไขเป็นเจ้าของ เข้าครอบครอง..จนหมองใจกระทำร้าย...เพื่อหวังผล..เป็นส่วนตน.. แสนโหดร้าย......
|
วันพุธ ที่ 19 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1854
, 12:29:52 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
ขอบคุณเพลงและรูปภาพจากInternet รางวัลชีวิต..หันมองกาล ทางเดินที่ผ่านพ้นคือถนนแห่งชีวิตลิขิตเขียน เป็นลำนำเรื่องราว ที่ต้องเรียนใช้ความเพียรเดินผ่านโชคชะตา..ทั้งทุกข์ สุข รู้สึกได้ ยามเสพสมทุกอารมณ์ ลิ้มรส ดั่งปรารถนาทั้งผิดถูก ได้กระทำ ด้วยใจพาดั่งดินฟ้า ได้กำหนด ให้เราเป็น..ทุกกระทำ ทุกเรื่องราว เราต้องเลือกกลายเป็นเชือก พันธนาการ ความทุกข์เข็ญเลือกทางผิด ต้องเจ็บปวด ในกรรมเวรน้ำตากระเด็น ผ่านพ้น บนรอยทาง..ทุกก้าวย่าง..คือ....
|
วันอังคาร ที่ 18 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1918
, 13:57:50 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ทุ่งหญ้าแห่งความฝัน..และการรอคอยทุ่งหญ้านี้..เคยมีเธอ..และมีฉันบนรอยวัน สร้างสีสัน แสนสดใสทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ ปันน้ำใจทอสายใย ในมิตรแท้ นิจนิรันดร์..ในคืนหนาวชี้ชมดาวพร่างพราวฟ้าฟังเพลงป่าประสานไพรใจสุขสันต์โน้นหิ่งห้อยระยิบระยับเห็นนับพันทุกคืนวันเคียงชิดใกล้ไม่ห่างไกล..เราวิ่งไล่ล้อลมในทุ่งหญ้าเสียงเริงร่า..ล่าไล่ กลางธารใสเกลือกกลิ้งเปื้อนดินโคลนอย่างสุขใจกาลผ่านไป..เธอห่างหาย ไม่กลับมา..มองด....
|
วันจันทร์ ที่ 17 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4703
, 10:58:06 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ต้นหญ้า..ต้นเอ๋ย..ต้นหญ้าดูไร้ค่า ไร้ราคา ไร้ความเห็นอยู่ริมทาง ถูกเหยียบย้ำ ช้ำไม่เป็นดุจดั่งเช่นหินผาที่ทนทาน..ยามลมพัด มรสุม โหมกระหน่ำฝนตกฉ่ำ น้ำท่วม ไม่สะท้านยามหนาวเย็นน้ำแข็งเกาะยังสำราญร้องขับขานเพลงใบหญ้าแสนสุขใจ..เข้าหน้าแล้งน้ำแห้งขาดอาหารยังชื่นบาน ชูใบเจ้าโอนเอนไหวดูไร้ค่า แค่มุมมอง มองไกลไกลมองใกล้ใกล้มากค่าน่านิยม..เจ้าคือที่พักอาศัยของแมลงคอยแอบแฝงเกาะติดอย่างสุขสมทั้งผีเสื้อ แมลงปอ เ....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 13 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 2141
, 10:39:30 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 อิ่มอุ่น กรุ่นไอหนาว ในแดนดอยงดงาม..เขียวชอุ่มพุ่มขจีสีสดใสทั่วแดนไทยชุ่มฉ่ำอุ้มน้ำทั่วแสงแดดอ่อนสาดส่องหายมืดมัวธรรมชาติรอบตัวช่างงดงาม..ละอองหมอกลอยสูงกลางอ้อมเขาเกิดแสงเงาขาวนวลทั่วเขตขามเย็นยะเยือกสายลมพัดลู่ลิ่วตามฟ้าสีครามยามไร้ฝนกระจ่างตา..จักจั่นเรไรประสานเสียงแจ้วจำเรียงเจ้านกน้อยเพลินหรรษามวลผีเสื้อชวนภูผึ้งร่อนไปมาเชยบุปผาเคล้าผกาไม่ห่างไกล..สายน้ำสายใสไหลรินทุกถิ่นที่สุขเปรมปรีดิ์อิ่มชุ่....
|
วันจันทร์ ที่ 10 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 4211
, 09:36:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ไผ่อ้อนลม..สายลมไล้ ลำไผ่ลู่ โอนเอนไหวงามกิ่งใบ ขยับไกว เป็นทิวแถวเสียงเสียดสี ดังซ่าซ่า ทั่วทั้งแนวหวีดแว่วแว่ว แผ่วแผ่วพลิ้ว ละลิ่วไป..ยามลมร้าย หมายทำลาย เข้าโหมพัด กิ่งไม้หัก เสียงโครมคราม ทานไม่ไหวเสียงโหยหวน ชวนขนลุก ดังไปไกลทิวก่อไผ่ ไหวระเนน เอนตามลม..หวีดหวีดหวิว พัดวู้วู้ หวนม้วนกลับหมายสะบัด ให้โค่นหัก ดั่งใจสมไผ่โยกเยก ละลิ่วฮ้อ ล้อแรงลม รั้งอารมณ์ อ่อนไหวสู้ ลู่ไปมา ..ลมไหวไหว อ่อนแรงล้....
|
วันเสาร์ ที่ 8 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1722
, 13:29:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 หนึ่งชีวิตที่มีค่าใบไม้ร่วง..พายุโหมพัด..สะบัดดังหวีดหวิวกิ่งไม้โยกปลิว..ลู่ลิ่วพัดไหว กระแทกกระทั้น..โอนเอนสั่นไกวดุจเสียงร่ำไห้..ครวญคร่ำระงม..ใบไม้ร่วงพรู..พรมปูเกลื่อนพื้นเสียงร้องสะอื้น..พลัดพรากขื่นข่มอาเพศเหตุร้าย..คร่าชีพปูพรมพลีร่างกองจม..ไร้ซึ่งเมตตา..........ชีวิตของมนุษย์..ใบไม้ ไม่แตกต่างกันถึงเวลาแล้ว......ก็หลุดร่วงลาลับจากไปแต่บางครั้ง...ถูกคร่าชีวิตก่อนจะถึงเวลาอันควรจากความโหดร้ายขอ....
|
วันศุกร์ ที่ 7 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1678
, 09:22:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 สายน้ำ.. การเดินทางที่ไม่สิ้นสุดกระแสธาร สายน้ำ เยือกเย็นใสไหลจากไหน อย่างไร ที่ใดนั้นไหลรินผ่าน แนวหิน ที่สูงชันกระแทกกระทั้น แตกฝอย ละอองเย็น..สายน้ำไหล ตกจากผา กระทบหินหลั่งไหลริน กระเซ็นซ่าน ได้แลเห็นกระทุ้งฝั่ง น้ำกระเพื่อม สาดกระเซ็นน้ำใสเย็น แลเห็น หอยปูปลา..ดูใต้น้ำ หินหลากสี แลดูสวยมีแนวกล้วย ต้นอ้อ พันธุ์พฤกษาเป็นสายน้ำ สายชีวิต ชาวประชา..ร่วมใช้มา ช่วยหล่อเลี้ยง ให้ชื่นบานยามแดดอ่อน....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 6 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1609
, 15:40:48 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 มนต์เพลงแห่งรัตติกาลยามแสงสูรย์..ลับขอบฟ้าทั่วนภา..ครึ้มสลัวทุกแห่งหน..ดับมืดมัวทุกทิศทั่ว..เข้าสู่รัตติกาล..เชิญทางนี้..ยลราตรี แห่งความฝันนั่งเคียงกัน..หยอกเย้า..พร่ำขับขานสายลมพลิ้วเย็นระรื่นชื่นสราญฟ้าคลี่ม่าน ทุกสิ่งพร้อม ชมการแสดง..ดูนั้นซิ..บุหลัน ระเริงร่าดวงดารา กระพริบพราย ละเรืองแสง หิ่งห้อยน้อย บินว่อน ร่ายสำแดงมวลแมลง แกล้งโฉบ ล้อเล่นไฟ..เสียงโมบาย สั่นไหว ดังกุ๊งกิ๊งฟังเพราะพริ้ง หริ่งเ....
|
วันอังคาร ที่ 4 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 3079
, 11:04:58 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรักเนิ่นนานแล้ว...สายลมแห่งชีวิตได้พัดผ่านมาทางนี้ สายลมได้เพาะเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต วาดสีสันแต่งแต้มให้สรรพสิ่งให้มีชีวิตอย่างสวยงาม ก่อนที่สายลมแห่งชีวิตจะพลิ้วจากไป ได้กระซิบแผ่วแผ่วโปรยหว่านทั่วหุบเขาว่าสูเจ้าเอย...เจ้าหว่านเมล็ดพืชอะไรไปเจ้าย่อมได้พืชพันธุ์ชนิดนั้นจงหมั่นเฝ้าดูแลรักษาด้วยความรัก และแบ่งปันเมล็ดพันธุ์แก่กันเจ้าจะได้ เมล็ดผลที่อุดมสมบูรณ์ ไว้กินไว้ใช....
|
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 2906
, 09:44:28 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรักเนิ่นนานแล้ว...สายลมแห่งชีวิตได้พัดผ่านมาทางนี้ สายลมได้เพาะเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต วาดสีสันแต่งแต้มให้สรรพสิ่งให้มีชีวิตอย่างสวยงาม ก่อนที่สายลมแห่งชีวิตจะพลิ้วจากไป ได้กระซิบแผ่วแผ่วโปรยหว่านทั่วหุบเขาว่าสูเจ้าเอย...เจ้าหว่านเมล็ดพืชอะไรไปเจ้าย่อมได้พืชพันธุ์ชนิดนั้นจงหมั่นเฝ้าดูแลรักษาด้วยความรัก และแบ่งปันเมล็ดพันธุ์แก่กันเจ้าจะได้ เมล็ดผลที่อุดมสมบูรณ์ ไว้กินไว้ใช....
|
วันจันทร์ ที่ 3 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1295
, 09:26:05 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 ยามเช้า..ม่านรัตติกาล..รางเลือนหายดาวดวงพราย หรี่แสง มิแลเห็นตะวันฉาย ทออร่าม..จรดเย็น เงาซ่อนเร้น ปรากฏเด่น ขึ้นฉับพลัน..สรรพสิ่ง ตื่นฟื้น ขึ้นอีกหนทั่วสกล ร่ำร่าย แต่งสีสันไก่นกกา พาขับขาน ร้องจำนรรจ์เริงร่ากัน ประโลมขวัญ วันสุขใจบุปผชาติ ผลิแย้ม ตระการสวยหอมระรวย โชยชื่น ตามลมไหว เพลินต้นหญ้า ลู่เอน สะท้านไกวเสียงก่อไผ่ พัดพลิ้ว หวิวหวิวดัง..แสงแดดส่อง ผ่านทิวไม้ กรายผิวน้ำวับวาวล้ำ ระยิบพราว ม....
|
วันเสาร์ ที่ 1 พฤศจิกายน 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1484
, 10:03:30 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 เสียงเพรียกจากขุนเขานานแล้วที่ไม่ได้กลับบ้านเหมือนมีเสียงเพรียก...เพรียกให้ฉันกลับไปเยือนขุนเขาอีกครั้งทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป... ทุ่งนาที่เขียวขจีเป็นแนวยาวจรดเขา เหลือเพียงเป็นหย่อมๆเท่านั้น มีหมู่บ้านจัดสรรขึ้นมาแทนธารน้ำหายไป..ฝูงผีเสื้อไม่มีให้เห็น ดงไม้ที่หนาทึบ...เหลือเพียงแต่ต้นไม้เล็กๆ.ที่บางตา. บางพื้นที่มีเจ้าของจับจองกั้นรั้วมีป้ายติดไว้ ข้ามเข้า บางพื้นที่เป็นรีสอร์ท บางพื้....
|
วันพฤหัสบดี ที่ 30 ตุลาคม 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 2033
, 16:28:30 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 กล่อมฝันแสงสูรย์คล้อยเคลื่อนเลื่อนลับฟ้าขอบนภา ทอริ้วระเรื่อแสงสายลมพัด ปลิวระลิ่ว พลิ้วอ่อนแรง เงากำแพง แห่งความมืด เข้ามาเยือน..เสียงกระซิบแว่วแว่วในคืนเหงามองจันทร์เจ้า..เว้าวอน..ดั่งเสมือนอย่าไกลห่างจางไปอย่าลืมเลือนสาดแสงเตือนอย่าแชเชือนเอื้อนฝากใจระรัวแผ่ว..แว่วเพลงหวาน..บรรเลงฝากร่ายมาจาก..ดวงหทัย ..ที่สดใส ดวงดารา จันทรา หริ่งเรไร ประสานไพร ขับขาน เปล่งสำเนียงเสียงสายน้ำ กิ่งไม้ ที่สั่นไหวล....
|
วันพุธ ที่ 29 ตุลาคม 2551
Posted by
แม่เอื้อง
,
ผู้อ่าน : 1460
, 10:07:14 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต
0 คน
 น้ำปูเพื่อนเพื่อนจ๋า ฉันจะพา ไปเที่ยวทุ่งใส่ผ้านุ่ง ให้รัดกุม เดี๋ยวผิวคล้ำสวมหมวกปีก ปิดไว้ กลัวหน้าดำเธอต้องจำ ทำตามฉัน คอยแนะเตือนเอาละนะ เตรียมพร้อม ไปจับปูในฤดู ทำนาข้าว ทุกที่เหมือนเป็นชาวนา ปลูกข้าว ทุกครัวเรือนดุจเสมือน อาชีพหลัก ของชาวไทยเราจัดเตรียมถังน้ำคนละถังเดินตามผัง คันนา เกาะกันไว้ตอนเที่ยงเที่ยงแดดร้อน นะเพื่อนใจปูตัวร้าย หนีร้อน ซ่อนพรางตัวเดินดีดี อย่าเหยียบ คันนาลุ่ยเดินดุ่ยดุ่ย....
|