เสาร์นี้ยังคงเหมือนเดิมค่ะ   ภารกิจประจำวันเสาร์คือการดูภาพยนตร์  แต่เสาร์นี้ไม่มีเรื่องที่อยากดู  และแม่หมีก็ชอบหนังสงครามโลกเรื่อง 1917 ฝีมือกำกับโดย Sam Mendes มากๆ   เลยบอกลูกว่าเสาร์นี้แม่จะขอดูเรื่อง 1917 อีกครั้ง   จะขอเก็บรายละเอียดและขอประทับใจกับเรื่องราวและการนำเสนอ   ค่ะคราวนี้เราดูแบบละเอียดยิบ "เบลค"ที่เป็นทหารชื่อ ทอม เบลค  ส่วนพี่ชายชื่อ โจเซฟ เบลค  และวิลเลียม  สคอฟิลด์ คือชื่อที่ผู้กำกับตั้งให้แทนชื่อคุณปู่ของเขาคืออัลเฟรด เอช. เมนเดส (Alfred H.Mendes)  ผู้ที่เล่าเรื่องราวสมัยคุณปู่เป็นทหาร  ตอนนั้นคุณปู่อายุเพียง 18 ปี และได้รับภารกิจสุดหินคือให้ไปส่งข่าวให้กองพันที่นำโดยผู้กองแมคเคนซีย์เพื่อยุติการบุกเยอรมัน   มันคือความห้าวหาญ  ความมุ่งมั่น  ความรับผิดชอบกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย   ซึ่งถ้าแม่หมีเป็นผู้กำกับ Sam Mendes ได้ฟังเรื่องราวนี้คงต้องภาคภูมิใจแน่ๆ   เขาจึงได้สร้างหนังเรื่องนี้ขึ้นมา  จากคำบอกเล่าของคุณปู่   วันที่ได้รับคำสั่งให้ปฎิบัติภารกิจคือวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1917 เบลคและ สคอฟิลด์ออกเดินทางในเช้าวันที่ 7 และทำภารกิจลุล่วงในเช้าวันที่ 8  ส่วนผู้กองแมคเคนซีย์ที่พระเอกวิลเลียม สคอฟิลด์  ไปพบก็คือตัวละครที่แสดงเป็นผู้กองแมคเคนซีย์คือ  Benedict Cumberbatch  ที่แสดงเป็น ดร.Strange ตัวละครจาก มาร์เวล คอมมิคนี่เอง  ยังคงประทับใจกับภาพ   แสงเงาและฉาก    รวมทั้งการถ่ายทำแบบLong Shot  ดูจบก็ทำธุระในห้างสรรพสินค้าจนเกือบห้าโมงเย็น   แล้วกลับมาบ้านด้วยความอิ่มเอิบใจ    อย่างที่บอกบางทีหนังไม่สำคัญแต่สำคัญคือเราดูหนังกับใคร    แล้วหนังเรื่องนี้เราก็ชอบและได้นั่งดูกับลูกๆอันเป็นที่รัก  สุขใดไหนจะปาน 5555 แต่พอตกค่ำ   ลูกบอกแม่ในโซเชียลเขาลงเรื่อง  ทหารกราดยิงที่โคราช   ความรู้สึกตกใจ  หดหู่ เป็นห่วง แล้วเลยตามข่าวตลอด   เช้าวันอาทิตย์ตื่นขึ้นมาก็ยังติดตามข่าวจนจบ   เรื่องจบแต่แม่หมีไม่จบค่ะ  แม่หมีคิดถึงหนังเรื่อง Joker ตัวร้ายในหนังเรื่อง Bat Man  ใครที่ดูหนังเรื่องJoker จะเข้าใจดี   คนรอบข้างและสังคมหล่อหลอมกดดันผลักให้เขากลายไปอยู่ในด้านมืด  กลายเป็นตัวร้ายของเมืองก็อธแธม

          ที่บ้านของเราเวลาดูข่าว เราไม่ได้ดูและตัดสินว่าคนไหนดี เลว  แต่เรามองไปถึงต้นตอของสาเหตุ  ของปัญหาที่เกิดขึ้น แล้วเราก็วิเคราะห์วิจารณ์  ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้  เหตุคืออะไร   และทำให้เกิดผลอะไรบ้าง   เราใช้สมอง  ใช้สติในการวิเคราะห์  ดีหรือไม่ดีอยู่ที่การพูดคุยกันแล้วมาสรุปว่า   ถ้าเป็นเราเราจะแก้ไขปัญหานั้นอย่างไร

          แม่หมีมักบอกพ่อหมีและลูกเสมอว่า   เรามีคนที่ไม่ควรค่ากับการอยู่ร่วมในสังคมมากแล้ว  แม่หมีจึงเลี้ยงลูกโดยมีแนวคิดว่า  เราจะไม่สร้างปิศาจให้เกิดในตัวของลูกเรา  ซึ่งเมื่อเขาโตขึ้นแล้วออกไปอยู่ในสังคม   เราจะส่งคนดีเข้าสู่สังคมด้วยการเลี้ยงลูกให้เป็นเด็กดี   เป็นคนดีที่มีคุณภาพ    เพราะฉะนั้นแนวคิดในการเลี้ยงลูกของแม่หมี  จึงต้องใส่ใจในทุกรายละเอียด   เราจะไม่ดุลูกหรือตีลูกโดยไม่มีเหตุผล   เราสอนลูกให้พูดจาไพเราะ   สอนให้เขามีความอ่อนโยน  สอนให้เขานึกถึงจิตใจของผู้อื่น  สอนทั้งด้วยการกระทำของเรา  สอนด้วยคำพูด   เราไม่ใช้ความรุนแรงในครอบครัว  พ่อแม่ไม่ทะเลาะกัน   มีอะไรเราก็คุยกันด้วยเหตุผล   ไม่ว่าเราจะทำอะไร  เราอยู่ในสายตาของลูกเสมอ   เพราะฉะนั้นถ้าเราเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี  ลูกก็จะรับรู้และจดจำและในที่สุดมันจะกลายเป็นตัวตนของลูก    เราไม่ต้องการให้ลูกของเราเป็นเด็กเก็บกด   สร้างภาพว่าเป็นคนดีแต่ส่วนลึกนั้นมีแต่ความโกรธ  ความแค้น  ความทุกข์   ตั้งแต่ลูกเล็กๆถ้าลูกเขาเดินมาบอกอะไรแม่หมี   แม่หมีจะวางมือจากกิจกรรมที่ทำแล้วจะรับฟังเสียงเล็กๆนั้นเสมอ    เพราะเสียงเล็กๆนั้นอาจต้องการความช่วยเหลือ   อาจต้องการบอกสิ่งที่เขาคับข้องใจ    แต่ถ้าแม่หมีมีงานที่กำลังทำอยู่  แม่หมีจะถาม  "สำคัญมากมั๊ยครับ"  ถ้าเขาบอกว่า "สำคัญแม่ต้องรับฟังเขาเดี๋ยวนี้ "   แม่หมีก็จะดูว่าสำคัญจริงมั๊ย  ถ้าจริงก็จะจูงกันไปนั่งคุยกัน   แต่ถ้ารอได้ก็จะบอกเขาว่า  "รอแป๊บนึงนะครับ   ไปนั่งรอเดี๋ยวแม่ตามไปคุย"  แล้วแม่หมีจะรีบทำงานตรงหน้าแล้วไปรับฟังเขา    เสียงเล็กๆของลูกกำลังต้องการความช่วยเหลือจากเรา    พอเรารับฟังแล้วแก้ไขหรือให้ในสิ่งที่เขาต้องการเขาก็มีความสุข   แต่ถ้าเราไม่รับฟังไม่เห็นความสำคัญ  เวลาเกิดเหตุการณ์อะไรเขาจะไม่เดินมาบอกเรา

           เมื่อลูกเข้าโรงเรียนปัญหาที่ลูกเจอครูดุ  ครูไม่เข้าใจ  ครูไม่รับฟัง  หรือแก้ไขไม่ตรงจุด  แม่หมีก็มีวิธีการที่จะพูดคุยกับครู  เราไม่ได้สปอยล์ลูก  ถ้าผิดแม่หมีจะอธิบายให้เขาฟังว่าครูทำถูกต้องแล้ว   และแม่หมีก็จะใช้เหตุผล  หรือลูกโดนรังแกโดนล้อเลียน สมัยนี้เขาเรียกบูลลี่เนอะ  โดนทั้งหมีน้อยและหมีใหญ่ค่ะ   แม่หมีก็ไม่ปล่อยผ่านให้ลูกมีความทุกข์หรือไม่อยากไปโรงเรียน   หรือมีความเก็บกด  เพราะแม่หมีกับลูกจะคุยกันเสมอถ้าเราสามารถปรับความคิดลูกได้   แล้วลูกรับมือกับปัญหาได้โดยแม่หมีรับรู้ทุกเรื่อง  พยายามสังเกตเขาตลอด  แต่ถ้ามองดูว่าปัญหานี้ต้องคุยกับคุณครูแล้ว    เราไม่สามารถไปเรียกคู่กรณีมาจัดการเองเหมือนผู้ปกครองบางคนทำ   เพราะมันเป็นการข้ามหน้าคุณครู   แม่หมีก็ไปเรียนปรึกษาคุณครู    คุณครูก็รับฟังแล้วช่วยกันแก้ปัญหา  เรื่องบูลลี่ก็จบลงไม่มีอีก   อย่างหมีน้อยเจอหนักๆหลายเรื่องทั้งโดนชก(ตอนเรียนมัธยม)   ทั้งจะกระโดดตึกฆ่าตัวตายในตอนเรียนชั้นประถม    ซี่งแม่หมีต้องรีบจัดการแก้ไขปัญหาและเยียวยาจิตใจอย่างรีบด่วน  

         ปัญหาทุกปัญหาควรได้รับการแก้ไข    หรือถ้าปัญหาเกิดจากครูแม่หมีก็เดินเข้าห้องผู้อำนวยการเลยค่ะ  เป็นแม่ที่ใช้ทั้งไม้อ่อน  ไม้แข็ง  และขาลุย   เรื่องเล็กๆที่ผู้ใหญ่มองว่า เออน่ะ !  ไม่เป็นไร  แต่ปัญหาเล็กๆนี่ล่ะค่ะมันจะบานปลายจนแก้ได้ยาก   อย่ามองผ่านแล้วให้ลูกจัดการเอง   เพราะเราก็เห็นข่าวที่เด็กโดนเพื่อนล้อเลียนแล้วเอาอาวุธมาทำร้ายเพื่อน  นี่คือสิ่งที่แม่หมีอยากฝากผู้ปกครอง  ผู้ใหญ่ คุณครู  อย่ามองแค่เป็นเรื่องเล็กๆถ้าวันใดที่เขาไม่ไหวเขาจะทำอะไรที่เราคาดไม่ถึงขึ้นมา   มันจะเสียใจกันทุกฝ่าย  ป้องกันดูแลหัวใจลูกแต่ไม่สปอยล์ลูกนะคะ  อย่าทำในสิ่งที่ปลูกฝังความรุนแรงให้ตกตะกอนในใจลูก   ลูกจะได้อยู่อย่างมีความสุขและจะทำในสิ่งดีๆ   แม่หมีไม่สบายใจที่เห็นเด็กๆพูดจาก้าวร้าว  พูดจาไม่สุภาพ  เราต้องชี้แนะลูกว่าสิ่งใดดีหรือไม่ดี  ผู้ใหญ่บางคนหัวเราะชอบใจค่ะ " อุ๊ย !!  ดูสิช่างจำ  ช่างพูด  "   แต่ลืมนึกไปว่า ประโยคหรือคำที่พูดมันก้าวร้าวหรือหยาบคาย   ขนาดลูกโตๆถ้าพูดไม่ดีแม่หมีก็จะบอกเลย " พูดแบบนี้แม่เสียใจ  แม่ไม่ชอบฟัง "   ลูกเขาก็จะขอโทษ  และเราก็จะมาคุยกันว่าเขารู้สึกแบบใด  เราจะทำความเข้าใจกัน  สอนให้ลูกรู้เท่าทันอารมณ์ของตัวเอง  และอย่าให้มันเตลิดเปิดเปิงในทางเลวร้าย  ต้องสามารถควบคุมอารมณ์ให้ได้  ลูกเราลูกคนนะคะ มีสติปัญญามีความคิด  ถ้าเราใช้ถ้อยคำรุนแรงเขาก็จะจดจำ  แล้วสิ่งที่ตามมาคือลูกเราไม่น่ารักเลย    เพราะฉะนั้น อย่าปล่อยผ่านในเรื่องเล็กๆจนมันกลายเป็นเรื่องใหญ่โต

         ช่วยกันเถอะค่ะ   ส่วนเหตุการณ์ที่โคราชยุติได้แล้วค่ะ  ผู้สื่อข่าวหรือผู้อ่านข่าวอย่านำเสนออีกเลย  คนที่สูญเสีย  คนที่อยู่ในเหตุการณ์  คนที่บาดเจ็บเขายังจดจำเรื่องนั้นได้อย่าตอกย้ำอีกเลย  ขณะที่กำลังเขียนเรื่องก็ดูข่าวภาคเย็นไปด้วย  มีบางคนเริ่มใช้เฟซบุ๊คแบบคึกคะนอง   มันจะเป็นลัทธิเอาอย่าง  และคนที่คิดจะเอาอย่างขอให้ฉุกคิดคุณกำลังซ้ำเติมสังคมให้แย่ลง    ฝากไว้ให้คิดนะคะ

                     บันทึกโดย
                           แม่หมี  (แม่ที่เพื่อนๆบอกทำไมแกเยอะ  แต่เป็นเรื่องดีนะ)

หมายเหตุ    วันนี้เวลาประเทศไทยตอนเช้า  ( แม่หมีเขียนเอ็นทรี่เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์  เมื่อวานนี้เองค่ะ  แต่มาโพสท์เอาวันที่ 11) มีการถ่ายทอดสดการประกาศรางวัลออสการ์ ทางช่องทรู  ขอแสดงความยินดีกับทุกคนที่ได้รับรางวัล
            - ภาพยนตร์เรื่อง  1917 คว้ารางวัลออสการ์ไป 3 รางวัล คือ เทคนิคพิเศษยอดเยี่ยม, ผสมเสียงยอดเยี่ยม และ ถ่ายภาพยอดเยี่ยม ซึ่ง โรเจอร์ ดีกินส์ (Roger Deakins ) ผู้กำกับภาพ ได้ไปตามความคาดหมาย  อันนี้ดีใจเพราะเราเข้าไปดูในโรงหนังสองรอบแบบชอบมาก
            - แบรด พิทท์ จาก Once Upon a Time in... Hollywood  คว้ารางวัลสมทบชาย  ต้องขอบคุณเคเบิ้ลทีวีที่บ้านที่นำเรื่องนี้มาฉาย  แม้จะยังเป็นหนังใหม่  หลุดจากโรงหนังก็เข้าฉายในทีวีไม่ต้องรอนาน  
             - ส่วนนักแสดงนำชายตกเป็นของ ฮวาคิน ฟีนิกซ์ จาก Joker  ซึ่งเรื่องนี้ก็อยากดูมากๆ  เพราะเดินผ่านโรงหนังเวลาไปดูหนัง  แต่พี่หมีใหญ่เขาไปดูมาก่อน  เขาบอกว่า " แม่...พิชญ์ขอร้อง  แม่อย่าดูเลยนะเรื่องนี้  พิชญ์ไปดูมาแล้ว   เสียงหัวเราะของJoker โดย ฮวาคิน ฟีนิกซ์ มันจิตมากๆ   แล้วแม่ก็ป่วยเป็นโรคร้ายแรง  พิชญ์ไม่อยากเสี่ยงให้แม่จิตตก "  ลูกขอร้องเราก็ต้องเชื่อค่ะ  เขาห่วงไม่อยากเสี่ยงให้เราจิตตก (แต่แม่หมีน่ะอยากดูมากๆ)  แต่ไม่นานเราก็ได้ดูในเคเบิ้ลทีวีที่บ้าน   ดูอยู่คนเดียวด้วย  ไม่เห็นอะไรเลย  ลูกกังวลไปเอง  แถมยังไปดูในยูทูปอีก   ที่เขาจัดอันดับว่าเสียงหัวเราะของดาราที่แสดงเป็นJokerคนใหนหลอนที่สุด   แม่หมีว่า ของฮวาคิน ฟีนิกซ์  นี่ก็หลอนและน่าสงสาร  ของฮีท  เลเจอร์ก็ทำได้ดี  และของแจ๊ค นิโคลสัน  ก็เป็นเสียงหัวเราะได้หลอนๆ    ลูกกลับมาแม่หมีบอก   " แม่ดูหนังในทีวี และไปดูเสียงหัวเราะของทุกคนที่แสดงเป็นJoker แล้ว  ก็หลอนนะ  แต่แม่ไม่เห็นกลัวเลย "  แล้วคืนนั้นก็นอนหลับฝันดี   สงสัยแม่หมีจะจิตกว่า 555
            - ขอแสดงความยินดีกับชาวเอเชีย ที่เกาหลีใต้  นำเรื่อง Parasite คว้ารางวัลมากที่สุดถึง 4 สาขา ในสาขา ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม, บทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม, ภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม, ผู้กำกับยอดเยี่ยม (บองจุนโฮ) อีกทั้งยังสร้างประวัติศาสตร์มากมายบนเวทีออสการ์ครั้งนี้ (เรื่องนี้ไม่ได้ดูในโรงภาพยนตร์  เพราะไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่   แต่เดี๋ยวคงต้องหาดู  แก้สงสัยแล้วล่ะค่ะ
            -  และที่น่าปลื้มที่สุดคือขอแสดงความยินดีกับ น้องแก้ม เดอะ สตาร์ หรือวิชญาณี  เปียกลิ่น   ที่ได้ไปร่วมงานประกาศรางวัลออสการ์  ได้เดินบนพรมแดง  ได้เจอดาราดังๆที่เธอชื่นชอบ   แก้มจะได้ร้องเพลง Into The Unknown ซึ่งเป็นเพลงประกอบ Frozen 2 ร่วมกับ IDINA MENZELและผู้ให้เสียงพากย์เอลซ่าจากประเทศอื่นๆ  ความจริงแก้มได้พากย์เสียงเป็นเอลซ่าในFrozen ภาคแรกและร้องเพลงด้วย   น้องมีความสามารถจริงๆขอชื่นชมจากใจจริง  และดูข่าวเมื่อวานดาราดังๆน้องได้ถ่ายรูปกับ Gerard  Butler (ที่แสดงเป็น King Leonidas ในภาพยนตร์เรื่อง 300)  ดีใจกับคนไทยหนึ่งเดียว ที่ไปยืนบนเวทีออสการ์ 2020 งดงามอลังการและเสียงทรงพลังจริงๆ
         
            ขอบคุณYou Tube  คลิปเพลงจากเวทีออสการ์และเพลงInto The Unknown "ดินแดนที่ไม่รู้" ภาคภาษาไทยของน้องแก้มค่ะ