เสาร์ที่ 29 กุมภาพันธ์ แม่หมีกับหมีน้อยไปทำภารกิจดูหนัง "ลูแปงที่ 3 ฉกมหาสมบัติไดอารี่" Lupine III: The First ก่อนไปเราก็คิดแล้วคิดอีกว่าจะไปดูดีมั๊ย ท่ามกลางกระแสของไวรัสโควิด - 19 เราโดนเพื่อนๆเตือนจนเรากลัว เราเสพข่าวจนเราเครียดแทบเรียกได้ว่าจะเป็นโรคจิต แต่คนที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายอย่างแม่หมีกับการเสพข่าวสารและการต้องกักตัวอยู่บ้านมาเป็นเวลานานๆ ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ แม่หมีเดินวนเวียนอยู่แต่ในรั้วบ้าน บางวันไม่ได้เดินลงจากบ้านเลยด้วยซ้ำ ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือต่างประเทศเลยเป็นเวลาหลายๆปี พ่อหมีทำงาน 6 วันต่อสัปดาห์ วันอาทิตย์เขาก็ควรจะได้พัก แต่สำหรับแม่หมีตั้งแต่เช้าจรดเย็น 6โมงเช้าจนถึงประมาณ 18.40 น. ต้องอยู่คนเดียวตามลำพัง แม่บ้านก็ลาออกไปเลี้ยงหลาน ประมาณ 18.40 น. หมีน้อยจึงจะถึงบ้านเป็นคนแรก ชีวิตของแม่หมีจึงเงียบเหงามาก.... มากจนแทบจะพูดคนเดียวได้แล้วมั๊ง ลูกๆหรือพ่อหมียังได้ไปเที่ยว ไปทำงานต่างจังหวัด ไปต่างประเทศเพราะแม่หมีป่วย ชีวิตแม่หมีของตั้งแต่เรียนจบ ทำงานเป็นครูบริหารโรงเรียนเล็กๆ พร้อมกับการดูแลคุณพ่อที่ป่วยเป็นอัมพาต ดูแลคุณแม่ ดูแลหลานๆเพราะเราไม่ไว้ใจใคร อาจมีพยาบาลมาช่วยแต่เราก็ไม่ปล่อย คุณพ่อที่เป็นอัมพาตยังใช้ภาษากายที่ขยับได้แต่ไม่พูด ท่านโดนพยาบาลที่เราจ้างมาจากศูนย์หยิก ปฏิบัติกับท่านแรงๆ เราจึงต้องเปลี่ยนคนเพื่อให้ได้คนที่เราไว้ใจเพราะพ่อแม่คือคนที่แม่หมีรักมากที่สุด ตอนนั้นยังทำงานเพราะเรามีโรงเรียนของเราเอง ซึ่งอยู่ในรั้วเดียวกับบ้าน เราจึงต้องวิ่งไปวิ่งมา พอมีหลานก็ไม่กล้าจ้างใครอีก พี่ไปสอนหนังสือที่สาธิตเกษตรฯแถมเรียนปริญญาโทไปด้วย ดังนั้นหลานเล็กที่ยังแบเบาะก็จึงอยู่ในการดูแลของคุณแม่และแม่หมี พอเราแต่งงานมีลูกเราก็ทุ่มเทเพื่อลูก เช้าก็ต้องจัดการทุกอย่าง พาไปโรงเรียน กลับมาดูโรงเรียน เย็นไปรับลูกทำอาหารเอง เสาร์อาทิตย์เราจะพาลูกไปในสิ่งที่เด็กๆควรจะเรียนรู้ ไปต่างจังหวัดบ้างสถานที่ที่ทำให้ลูกได้เรียนรู้สิ่งต่างๆบ้าง ปิดเทอมคือการปิดการเรียนของลูก แต่แม่หมีจะพาลูกไปตามสถานที่ต่างๆ เช่นสวนสัตว์ ท้องฟ้าจำลอง สถานเสาวภา พิพิธภัณฑ์ ฯลฯ ตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่เสียชีวิตแล้วเราจึงทุ่มเทกับการดูแลครอบครัว แต่พอเราเริ่มเหนื่อยกับการสอนและบริหารโรงเรียน เราเลยปิดกิจการ เพื่อจะดูแลทุกคน โดยเฉพาะหมีน้อย แม่หมีจะไม่ทิ้งใครสักคนไว้ข้างหลัง ทำเพื่อคนอื่นมามากแล้ว ตอนนี้การไปดูหนังจึงเป็นทางเลือกเดียวที่จะเยียวยาจิตใจของคนเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายและลูกๆก็ชอบดูหนัง เพราะเราปลูกฝังการชอบดูหนังให้ลูกๆ เพื่อนหลายคนกลัวโควิด-19 จึงพยายามห้ามแม่หมี แม่หมีก็กลัวแต่เราก็ดูแลตัวเองและครอบครัวให้ดีที่สุด แต่ทุกคนนึกถึงจิตใจแม่หมีมั๊ยว่า ทุกวันเราต้องผ่านไปให้ได้กับมะเร็งที่มันจะเอาชีวิตแม่หมีไปทุกเมื่อ มันเครียดนะคะ อยากลองให้มาเป็นแม่หมีบ้าง เข้าใจว่าทุกคนห่วงหวังดี แต่ทุกคนรู้ซึ้งถึงจิตใจแม่หมีบ้างมั๊ย มันจะบ้าค่ะ ขอเถอะ ....ทุกวันนี้ก็เดินหาซื้อแอลกอฮอลที่หายากเพราะต้องใช้ฉีดอินซูลินสำหรับการเป็นเบาหวานเช้า - เย็น หายากมากแต่ทุกคนในบ้านก็ช่วยกันไปเสาะหามา ยังมีน้ำยาฆ่าเชื้อโรคที่บล็อกเกอร์ใจดีส่งมาให้ และได้สั่งซื้อเจลล้างมือมาใช้สำหรับทุกคนในบ้านพกติดตัว ตัวแม่หมีเองก็อยู่บ้านคนเดียวก็เช็ดไปสิคะ น้ำยาฆ่าเชื้อมี ก็เช็ดมันไปลูกบิดประตู ราวบันได ห้องน้ำ คอมพ์ โน๊ตบุ๊ค โต๊ะ เก้าอี้ พื้นบ้านฯลฯ อะไรก็ตามที่คิดว่าคนในบ้านจะสัมผัส อยู่คนเดียวก็ฟุ้งคนเดียว แม่หมีก็ยังเห็นทุกคนในประเทศไทยยังคงออกไปทำงานนอกบ้านได้ แล้วทำไมแม่หมีจะคลายเครียดบ้างไม่ได้ ทีวีก็ดูแต่มันได้ความรู้สึกดีๆมั๊ย แม่หมีไม่ใช่ผีน้อยที่ต้องกักตัว บางทีก็คิดชั้นจะตายเพราะมะเร็ง หรือโควิด หรือจะตายเพราะประสาทแ-ก บางทีเข้าใจเลยค่ะว่า ทำไมคนป่วยถึงฆ่าตัวตาย นี่แม่หมีเป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายแล้วนะคะ (ไม่ใช่ขอความเห็นใจแต่อยากให้เข้าใจ) เพราะมันเครียดไง พวกคุณยังออกไปทำงานได้ ยังไปเที่ยวได้ แต่พอแม่หมีจะไปดูหนังมีปัญหา คือ ป้องกันตัวสุดชีวิต ดูหนังก็เลือกดูหนังรอบที่คนดูน้อยมาก บางทีในโรงมีไม่ถึง 10 คน แล้วเราก็เลือกที่นั่งไกลผู้ไกลคน เจลล้างมือก็อยู่ในกระเป๋า ของหมีน้อยก็มีขวดหนึ่ง แม่หมีก็มีขวดหนึ่ง หน้ากากอนามัยก็ใส่ แล้วเป็นคนเข้าห้องน้ำบ่อยมาก ก็ล้างมือ อยู่บ้านนี่ก็ล้างมือทั้งวัน ล้างจนผิวแห้ง แล้วพอดูหนังเสร็จก็ไปเดินซื้อของแล้วรีบกลับบ้านถึงบ้านก็อาบน้ำสระผม ในห้างเขาก็ดูแลอย่างดี จะไม่ดีก็คนที่ไม่รับผิดชอบตัวเองไม่รับผิดชอบผู้อื่นนี่แหล่ะ แม่หมีว่าแม่หมีดูแลตัวเอง ดูแลคนในครอบครัวอย่างที่กระทรวงสาธารณสุขแนะนำ เวลาซักผ้าก็ยังหยดเดทตอลลงไปในถังซัก (เอาวะ เพื่อความสบายใจ) คราวนี้ออกแนวบ่น โน่นไปจัดการพวกผีน้อย ที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อตัวเองและสังคมเถอะ พวกเราทุกคนรวมทั้งคุณผู้อ่าน ก็คงรู้ดีว่าจะดูแลตัวเองอย่างไร ชีวิตแม่หมีตอนนี้ก็มีแค่โรงหนังกับโรงพยาบาล ได้เห็นที่สถาบันมะเร็งเขาทำความสะอาดแล้วคุณจะมั่นใจ คุณก้าวเข้าไปถ้าไม่ผ่านการคัดกรอง ก็จะไม่ได้ติดสติกเกอร์ เจอพยาบาลถ้าเขาเห็นคุณจะโดนเรียกไปทันที คนไข้น่ะเจออยู่แล้ว แต่ญาติก็ต้องเจอด้วย ห้องน้ำทำความสะอาดตลอดเพราะมีเจ้าหน้าที่นั่งประจำ ส่วนบางโรงพยาบาลยังค่อนข้างไม่เข้มงวด แม่หมีก็มีเสปรย์พ่นฆ่าเชื้อ ก่อนจะนั่งโถส้วมถึงจะดูสะอาดแต่เพื่อความมั่นใจ ก็จะฉีดพ่นเสปรย์และเช็ดจนมั่นใจว่าสะอาดจึงใช้เรียกว่า เข้าขั้นโรคจิตแล้วค่ะ มีนัดไปโรงพยาบาลก็ต้องระวังไม่ไปก้ไม่ได้ต้องไปรับยา หมอยังมารอคนไข้เลย ไปดูหนังก็ระวัง บอกลูกเราไม่รู้ว่าใครมีไข้ เราเดินตรงคนน้อยๆ ส่วนตรงร้านที่มีคนเยอะๆเราไม่เข้า เวลามีใครไอมากๆนี่เราหนีเลยนะ เฮ้อ!!! แม่หมียังไม่อยากเครียดจนฆ่าตัวตายค่ะ ขอไปดูหนังแล้วทำให้จิตใจของแม่หมีได้คลายเครียดบ้างเถอะค่ะ ก็เข้าใจถึงความห่วงใย แต่แม่หมีก็ดูแลตัวเองอย่างที่พวกคุณดูแลกัน ถ้าจะบอกว่ากักตัว 14 วัน แม่หมีกักตัวมา หลายปีแล้วค่ะ จันทร์ถึงศุกร์ เสาร์อาทิตย์ถึงค่อยได้ไปไหนเพราะที่บ้านจะเป็นห่วง มาลองเป็นแม่หมีบ้างสิคะ รับผิดชอบตัวเองก็เท่ากับรับผิดชอบต่อสังคม แม่หมีไม่ใช่คนไม่มีความรับผิดชอบนะคะ ถ้าไม่รับผิดชอบเอาแต่ความสนุกของตัวเองคงไม่ดูแลพ่อแม่(ทั้งที่พ่อแม่ก็มีลูกหลายคน) ส่วนใหญ่ก็มาคุยมาให้พ่อแม่ชื่นใจแล้วก็ไป แต่อินี่บ้านอยู่ติดกันจะห่างก็ตอนทำงานบ้าน ดูแลหลานๆอีก ก็ยังมองๆดูว่าถ้าพ่อลูกหรือแม่หมีไปติดไวรัสมา เราจะกักตัวกันอย่างไรในบ้านของเราคิดนะคะ แต่มันอาจดูฟุ้งๆ ถ้าเป็นจริงก็ทำได้ค่ะ เลิกบ่นแล้วล่ะค่ะ แต่อยากให้ทุกคนเข้าใจแม่หมีบ้าง มาคุยเรื่องหนังดีกว่า ลูแปงนี่แม่หมีอ่านหนังสือการ์ตูนมังงะมานานแล้วค่ะ ได้ดูตอนเป็นการ์ตูนที่ฉายในทีวี เขาจะทำเป็นตอนๆ เคยทำเป็นหนังที่มีคนแสดงและเคยมีคนไทยร่วมแสดงด้วย ลูแปงเป็นเรื่องที่เกิดในประเทศฝรั่งเศส เป็นจอมโจรที่เก่งมาก จะมีตัวละครสำคัญๆคืออาร์แซง ลูแปงได้เจริญรอยตามของลูแปงผู้ปู่ด้วยการเป็นจอมโจร โดยได้รับการช่วยเหลือจากไดสุเกะ จิเก็น โรมาจินักแม่นปืน และอิชิกะวะ โกเอมอนที่ 13 นักดาบที่ตัดได้ทุกสิ่ง รวมไปถึงมิเนะ ฟุจิโกะ หญิงสวยที่เก่ง ซึ่งเธอมักใช้ประโยชน์จากความลุ่มหลงของลูแปง สำหรับการโจรกรรมของเธอ ลูแปงและพรรคพวกจะถูกสารวัตรโคอิจิ เซนิงาตะตามจับ สำหรับหนังอนิเมะ Lupin III The First เล่าเรื่องราวของจอมโจร อาร์แซน ลูแปงที่ 3 พร้อมด้วยผองเพื่อนที่ต้องร่วมมือกับหญิงสาวนามว่า เลติเชีย ในการผจญภัยข้ามทวีปเพื่อไขปริศนาไดอารี่ของเบรสซองที่อาจมีความเกี่ยวข้องกับตัวตนที่แท้จริงของ ลูแปง เป็นเรื่องราวสนุกมากค่ะ แล้วในเรื่องจะมีฮิตเลอร์ด้วย ( อันนี้ต้องไปดูเอง ไม่เล่าค่ะว่า ฮิตเลอร์จะมีชีวิตในยุคนี้ได้อย่างไร) หนังเรื่องนี้เป็นการ์ตูนคอมพิวเตอร์แบบ 3DCG จัดในจำพวกการ์ตูน แอนิเมชั่น/แอ็คชั่น สำหรับคนที่เคยรู้จักลูแปงมาตั้งแต่เด็กๆต้องชอบแน่ๆค่ะ ทั้งแม่หมีและลูกๆชอบมาก ให้ 10 เต็มค่ะ ขอบคุณที่โลกนี้มีคนทำภาพยนตร์ทั้งคนแสดงและอนิเมชั่นที่ชูใจเยียวยาจิตใจแม่หมีให้มีกำลังใจสู้กับโรคค่ะ ตอนนี้ยังหายใจอาการทรุดเมื่อเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหล่ะ ชีวิตตอนนี้คือการขอใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางคนที่เรารักอย่างมีความสุข เมื่อวันนั้นแม่หมีก็จะอดทนกับการป่วยหนัก เห็นพี่สาวพูดไว้ก่อนตายว่า " ความตายนี่มันทรมานขนาดนี้เลยหรือ" แม่หมีตอบไปว่า "ไม่รู้สิ เพราะพ่อกับแม่ก็จากไปอย่างเงียบๆ ทุกคนต้องผ่านช่วงเวลาแบบนี้ทั้งนั้นแหล่ะ" แต่แม่หมีก็อยู่ข้างพี่จนลมหายใจสุดท้าย ก็เห็นพี่จากไปอย่างเงียบๆ แต่ก็ไม่รู้สินะ มันคงจะทรมานแหล่ะ แต่ทุกคนก็ก้าวผ่านห้วงเวลาที่วิญญาณจะหลุดจากร่าง ลูกๆเข้าใจความรู้สึกของแม่หมีดีค่ะ เราจึงร่ำลากันทุกวัน เพราะเขาไม่แน่ใจว่าจะกลับมาพบแม่ยังมีลมหายใจหรือเปล่า ทุกเช้าเราหอมแก้มกอดกัน บอกรักกันก่อนลูกไปทำงาน เมื่อเขากลับบ้านเขาจะล้างมือล้างหน้าแล้วมาหอมแม่หมี แต่ตอนนี้ตั้งแต่มีโควิด หมีน้อยจะโผล่หน้ามาทักทาย แล้วไปอาบน้ำสระผม เมื่อร่างกายเขาสะอาดแล้วเขาก็ไปแต่งตัวแล้วมากินอาหารเย็นกัน และเหมือนเคยก่อนแม่หมีจะนอน หมีน้อยจะมาส่งขึ้นเตียงยื่นหมอนกอด ห่มผ้าให้ กอดและหอมแก้ม แล้วก็กล่าวลาไปนอนและให้ฝันดี เพราะพรุ่งนี้ของแม่หมีอาจมาไม่ถึง บันทึกโดย
ขอบคุณภาพจาก
ข้อมูลบางเรื่องจากhttps://th.wikipedia.org/wiki/จอมโจรลูแปง เพลงจาก https://www.youtube.com/watch?v=S4kzGhDEURA
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
หมีน้อยกับผองเพื่อน | ||
![]() |
||
ภาพของหมีน้อยกับเพื่อนไปทัศนศึกษาสมัยเรียนประถมค่ะ |
||
View All ![]() |
กลิ่นจัน | ||
![]() |
||
เพลงกลิ่นจัน ของมหาวิทยาลัยศิลปากร |
||
View All ![]() |
<< | มีนาคม 2020 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |