เกริ่นนำโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ arthur de SKY สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม

            ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ปัจจัยสำคัญในการดำเนินชีวิตคงหนีไม่พ้น "เงิน" ที่จำเป็นต้องมีไว้จับจ่ายใช้สอย ซื้ออาหาร จ่ายค่าบ้าน ผ่อนรถ หรือแม้กระทั่งจ่ายค่ารักษาพยาบาลในยามเจ็บไข้ ทว่าเงินจำนวนเท่ากัน แต่ละคนอาจประเมินค่าเอาไว้ไม่เท่ากันก็ได้ เหมือนกับเรื่องราวที่ถูกบอกเล่าโดย คุณ arthur de SKY สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ซึ่งเขาได้เรียนรู้ว่าค่าของเงิน 100 บาท ที่เขามี สามารถสร้างความสุขใจให้กับผู้อื่นได้มากเพียงใด และความสุขใจของใครคนนั้นก็ทำให้เขามองเห็นคุณค่าของเงินได้มากขึ้นด้วยเช่นกัน ..


เงิน ๑๐๐ บาทของคุณ มีค่าแค่ไหนครับ by คุณ arthur de SKY 

           เมื่อเช้าระหว่างขับรถมาทำงาน
           อยู่บนถนนกำแพงเพชร ๗  กำลังจะเลี้ยวเข้าอโศก
           ผมสังเกตเห็นคุณลุงแก่ ๆ คนหนึ่ง เดินถือถาดใส่ขนมเร่ขายให้รถที่ติดไฟแดงอยู่
           ครั้งแรกที่ลุงเดินผ่านรถผมไป ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ
           รถเคลื่อนไปได้หนึ่งครั้ง ผมยังเลี้ยวไม่ได้ แต่คราวนี้ใกล้แยกกว่าเดิม
           ทำให้ผมเห็นสีหน้าและท่าทางของลุงเขาได้ชัดขึ้น
           ออกตัวไว้ก่อนว่า ผมอาจจะคิดมากไปเอง
           แต่สีหน้าของลุง ท่าทางของลุงที่ผมเห็นเมื่อเช้า ทำให้ผมนึกถึงชีวิตช่วงหนึ่งของตัวเอง
           ช่วงที่ท้อแท้กับชีวิตมาก ๆ รู้สึกชีวิตหมดหวังทุกอย่าง เหนื่อยกาย ล้าหัวใจ
           แต่ชีวิตก็ต้องดิ้นรนต่อไป

           ชีวิตช่วงนั้น อย่าว่าแต่มาม่าเลยครับ  เงินยี่สิบบาทคือค่าอาหารทั้งสัปดาห์
           บางครั้ง ข้าวบูดก็ยังต้องกิน สิ่งที่ช่วยเราผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ คือ
           ความรู้สึกว่า ยังมีเรื่องดี ๆ ในชีวิตอยู่นะ

           ผมเปิดกระจกเรียกลุง สีหน้าลุงดีใจมาก
           ปกติผมไม่ค่อยพกเงินสดติดตัว ทั้งตัวผมมีร้อยยี่สิบ ผมยื่นแบงก์ร้อยให้ลุง ผมบอกว่าไม่ต้องทอน
           คุณลุงขอบคุณน้ำตาคลอ

           ผมอยากให้คุณได้เห็นสีหน้าของลุงคนนี้เมื่อเช้าเป็นที่สุด
           ผมไม่รู้ว่า ลุงเขาเจอเรื่องอะไรอยู่ แต่ผมเชื่อว่าเงินหนึ่งร้อยที่ผมจ่ายไปเมื่อเช้านั้น คุ้มค่ามาก ๆ

           ผมมานั่งนึกถึงครั้งหนึ่ง มีเพื่อนมาขอยืมเงินหนึ่งร้อยบาท บอกว่าจะเอาไปซื้อนมให้ลูกกิน

           ถ้าเย็นนี้จะไปดูหนัง ร้อยนึงคงเอาไม่อยู่
           กินชาบูก็เกินหนึ่งร้อย
           ขณะที่เราจ่ายมากกว่าหนึ่งร้อยไปกับเรื่องที่เราคิดว่าสำคัญ
           อาจมีบางคนที่ไม่มีแม้แต่สิบบาทเพื่อจ่ายให้กับเรื่องที่จำเป็นจริง ๆ

           ผมไม่ได้ร่ำรวยอะไรนะครับ เป็นพนักงานทำงานบริษัทธรรมดา มีหนี้อยู่หลายแสน ขับฮอนด้าอเมซ อยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ 

           แค่อยากมาเล่า อยากให้เราได้ลองใส่ใจชีวิตคนจริง ๆ รอบ ๆ ตัวเรา ไม่ใช่แค่ชีวิตคนใน Social Network

           ชีวิตผู้คนที่เดินผ่านเราไปมา คนที่เราเข้าไปเกี่ยวข้องกับเขาได้
           การหยิบยื่นน้ำใจของเราด้วยการทำเรื่องเล็ก ๆ ให้คนอื่น อาจกลายเป็นการรดน้ำให้หัวใจที่แห้งผากของเขาก็ได้

           และเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่เราทำได้นี่แหล่ะครับ ที่ผมเชื่อว่ามันทำให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้น
           มันทำให้หัวใจของเราพองโต
           มันทำให้เราใช้ชีวิตอย่างคนที่มีชีวิตจริง ๆ

           ไม่มีใครจนเกินกว่าจะให้คนอื่นได้...พ่อผมเคยสอนไว้

           แล้ววันนี้ เงิน ๑๐๐ บาทของคุณมีค่าแค่ไหนครับ
           สำหรับผม มันมากกว่า ขนมถุงนี้แน่ ๆ

 

ขอบคุณที่มาของบทความ http://hilight.kapook.com/view/87721