ฉันมีความรักมาให้ ฉันมีดอกไม้มาฝาก...

ธรรมชาติบ้านๆ ช่วยแต่งแต้มความสุขเล็กๆของผม มันเริ่มเก็บเกี่ยวได้
จากสวนครัวหลังบ้านของคุณยาย หลังจากถูกน้ำท่วมขังแค่ตาตุ่ม
แต่มันก็นานพอ ที่จะทำให้แปลงผักที่ปลูกไว้บนดิน เน่าเปื่อยตายเหม็ด...

ถึงแม้ผักสวนครัวจะไม่มีให้เด็ดกิน แต่ก็ยังพอมีดอกไม้ให้เด็ดดม
ดอกไม้ที่คุณยายปลูกไว้ในปี๊บ ยกวางบนตีนเสา ตุ่มไหเก่าๆ ดูแล้วก็เก๋ไก๋
กลีบดอกไม้พร่างพราวไปด้วยหยดน้ำค้าง เหล่าเจ้าใบไม้ก็เริ่งร่า
ที่มีสายฝนมาคอยอาบน้ำให้เช้าเย็น...

ลานอาบน้ำในสวน ที่โอบล้อมไปด้วยต้นไม้ดอกไม้ เป็นมุมแห่งความสุข
ที่คุณยายรังสรรค์ไว้ อย่างมีชีวิตชีวาแบบบ้านๆ อาบน้ำล่อนจ้อนได้ โดยไม่ต้องอายใคร

รีสอร์ทที่ไหนๆ งานมหกรรมไม้ดอกจะบานฉ่ำ ณ ที่ใดๆ ก็คงไม่สุขใจเท่า
เมื่อได้หลบมาเชยชมสวนดอกไม้ ที่บ้านคุณยายนักปลูก...

ดอกไม้แปลกตาเลี้อยพันอยู่ริมรั้ว มันอาจจะเป็นดอกไม้ต่างถิ่น ที่เดินทางมาช่วยแต่งเติม
วิถีบ้านๆให้มีสีสัน ดอกไม้ชายเขา แอบอิงอยู่ริมทาง ดอกไม้ชายเล อิงแอบอยู่ริมคันนา
ดอกไม้ประจำถิ่น ซุกซ่อนอยู่ในดงป่า มันไม่มีสีสันที่สะดุดตา แต่ทว่าเมื่อพิศดูใกล้ๆ
มันกลับสะดุดใจ...

บางดอกไม้ที่เราจำได้ว่าเคยเก็บมาเล่นเมื่อวัยเด็ก แต่เราก็จำไม่ได้แล้วว่า มันมีชื่อว่าดอกอะไร?

เกาะหมาก ฝากรัก ณ แหลมกรวด สองข้างทางบ้านเกาะ ถึงแม้จะเต็มไปด้วยสวนยางพารา
แต่ก็ยังคงมีดอกไม้ป่าให้ได้ชื่นชม กับความทรงจำเมื่อวันวาน ฉันปั่นจักรยานบันทึกภาพบ้านๆ
เจ้าดอกไม้ริมทางกวักกลีบเรียก มาถ่ายฉันบ้างสิ จำได้หรือเปล่าว่าฉันชื่อดอกอะไร?

"ดอกชุมเห็ดเทศ" ชูช่อเหลืองอร่าม บนเส้นทางสายลาดยางเลียบไหล่เขา
ลมป่ายางพัดผ่านกิ่งไกว ยังจำกันได้ไหม สมุนไพรแห่งชีวิต ที่ปู่ย่า ตายาย
เคยเก็บมาบด มาต้ม ให้เด็กๆซดกันเป็นพรกๆ อาการป่วยไข้ ก็มลายหายพลัน!

ดอกไม้ป่านานาพันธุ์ มันเคยเป็นยาสามัญประจำบ้าน เป็นอาหารเสริมของชุมชน...

ดอกหญ้าริมทางเดิน ชูช่อดอกจิ๋วปะปนอยู่บนผืนพรมตะไคร่น้ำในป่ายาง ทำให้รู้สึกตื่นตา
เหมือนว่าได้ไปสูดลมหายใจเย็นๆ อยู่ในป่าดิบชื้น...

หลังสายฝนพรำมาเป็นเวลานาน แสงแดดก็สาดส่อง มาช่วยสังเคราะห์เชื้อราในกิ่งตอไม้แห้ง
ให้โผล่มาเป็นดอกเห็ด ที่ดูแปลกตาในองค์ประกอบแห่งธรรมชาติติดดิน...

ดอกไม้เดินทาง ทำให้เรารู้สึกมีชีวิตชีวา เหมือนกำลังตกอยู่ในความรัก
ใช่แล้ว มันเป็นความรักที่คุ้นชิน ในธรรมชาติท้องถิ่นบ้านเกิด...

เป็นช่วงเวลาที่ดีๆ ของการเดินทางอย่างช้าๆ ปั่นจักรยานแวะเวียนไปเยี่ยมญาติๆ
แวะเชยชมดอกไม้ริมทาง มาบันทึกไว้อีกครั้งด้วยความคิดถึง
ก่อนที่เดือนกุมภาพันธ์แห่งความรัก จะร่วงโรยรา...

แต่ภาพรักแบบบ้านๆ ณ แหลมกรวด ของผมไม่มีวันร่วงโรย...ฯ

. . . ะ๑ . . .

ด้วยความคิดถึง จึงมาหานำรักมาให้ มีดอกไม้มาฝาก

ผูกโบว์รักร้อยเอาไว้ มอบให้ด้วยใจ ใจแห่งรักที่แสนละมุน...

มีดอกไม้มาฝาก (นัดดา วิยะกาญจน์) ขอบคุณคลิป : Thanunchakorn Hirunchai
มีดอกไม้มาฝาก (เท่ห์ อุเทน พรหมมินทร์) ขอบคุณคลิป : jblyl's channel

ปล. เมื่อบางสิ่งหลายอย่างมะรุมมะตุ้มใจ
จะเขียนบล็อกให้จบสักเรื่องมันก็แสนยากเย็น
แต่ก็ยังติดขอบจอโอเคฯ ตามอ่านเรื่องของเพื่อนๆอยู่นะครับ
ภาพหลงตอนกลับบ้านปีใหม่ ถ่ายภาพดอกไม้บ้านๆมาเยอะจัด
ขอนำมาเพาะชำรวมกันไว้สักเอนทรี่ แทนความคิดถึง ณ โอเคฯ

รวมลิ้งค์ ไว้สืบค้น : ดอกไม้บ้านๆที่ผมเคยนำมาปลูกไว้ในสวนโอเคฯ

ภาพฉ่ำฝน พืชมงคล คิดถึงแม่ชาวนา ณ บ้านนอก

ดอกเทียนบ้านๆ ในสวนคุณยาย ดอกไม้ของแม่ ที่งดงามส่องสว่าง กลางใจลูก