ผมปั่นจักรยานอย่างช้าๆ เที่ยวไปรอบครึ่งเกาะ ก็พอทำเอาได้เหงื่อ แถมยังหอบแฮกๆ
ตามประสาคนไม่ได้ออกกำลังกายบ่อยนัก...

กำลังจะเข็นรถเข้าประตูรั้วบ้านคุณยาย เจ้าผีเสื้อก็โผบินมาทักทาย แถมยังเกาะใบไม้นิ่งๆ
ให้ผมได้จ่อถ่ายภาพระยะใกล้ ตามประสากล้องตัวจิ๋ว ที่ด้อยสามารถในการซูมโฟกัส
สัตว์บินได้ทุกชนิด...

...ภาพนำเรื่อง เมื่อตอนกลับบ้านปีใหม่...

ผีเสื้อแสนสวย ด้วยลวดลายปีก หลากสีสัน ใครเห็นก็ต้องชอบ ผมก็ชอบเจ้าผีเสื้อนะ...
นอกจากจะเป็นนางฟ้าแห่งธรรมชาติแล้ว มันยังเป็นแม่สื่อช่วยผสมเกสรดอกไม้
ขยายพันธุ์เป็นผลให้คนได้เก็บกิน เป็นวัฏจักรแห่งธรรมชาติ...

ผีเสื้อตัวน้อยๆ คอยแต่งแต้มความงามในสวนคุณยายแล้ว เจ้ายังมีประโยชน์ แถมไม่มีพิษภัย...

แต่...ผมคิดผิดไปแล้ว !?

ดอกพุดใต้ (มะลิฝรั่ง) สีขาวของดอกพุด งามพิสุทธิ์ผุดผ่องใจ

ผมขี้โม้เอาไว้ว่า เวลากลับบ้านก็เหมือนได้มาพักใจ ในรีสอร์ทที่รักษ์ในธรรมชาติ
ด้วยสารพัด สารพันธุ์ไม้ ที่คุณยายรังสรรค์ไว้ ให้เก็บเกี่ยวความสุขได้
บ้านคุณยายมีรั้วรอบขอบชิด ด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ ที่คุณยายนำมาปักๆไว้
กลายเป็นแนวรั้วธรรมชาติ ที่เรียกว่า "รั้วกินได้"

ต้นไม้เข้าแถวแย่งกันเติบโต หากสูงมากไปก็โดนหั่นยอด เพื่อความปลอดภัยจากลมทะเล

ต้นดอกพุด ดูจะโชคดีที่ผลิดอกขาวนวลตลอดปี ให้คุณยายได้เก็บไปบูชาพระ ส่งกลิ่นหอม
สมฉายาพรรณไม้มงคล คุณยายจึงไม่อยากตัด ปล่อยให้แตกกิ่งใบเป็นไม้พุ่มใหญ่อยู่มุมรั้วบ้าน
และยังเป็นที่หลบพักพิงของนกอีกด้วย...

ภาพฉ่ำฝน ผมถ่ายไว้เมื่อตอนกลับบ้านปีใหม่ ดอกพุดร่วงหล่น พราวน้ำค้าง กิ่งยอดอ่อนๆ
กำลังเติบโต คงจะผลิดอกอีกครั้งในเดือนเมษา ผมหมายว่าจะกลับมาเก็บดอกพุด ร้อยเป็นมาลัย
ให้คุณยายนำไปบูชาพระในวันสงกรานต์

แต่...ผมฝันไปแล้ว !?

แอบส่อง นกเขาชวา หรือ นกเขาเล็ก (หรือเปล่าครับคุณ BlueHill)
มาแอบในสวนคุณยายนะปลอดภัย อย่าบินไปให้เด็กๆเห็นนะเจ้านกน้อย ไม่รอดแน่ๆ

รังแมงมุมเล่นลม น่ากินจัง เหมือนขนมเอแคลร์

มะเขือยักษ์ จากนางรอง ต้นสุดท้าย (กลายพันธุ์เป็นลูกเล็กเท่ามะเขือเปราะแล้ว)

แปลกจัง ผีเสื้อเป็นฝูง มารุมตอมต้นมะเขือ
เวลาหุบปีกก็เป็นสีเขียวอ่อนเหมือนใบ เวลากางปีกก็เป็นสีขาวเหมือนดอก หลอกตาคน
มะเขือต้นนี้ คงไม่รอดหนอนผีเสื้อแน่ๆ

ผมกลับบ้านอีกครั้ง เมื่อต้นเดือนมีนา ระหว่างซุ่มส่องนกริมรั้ว ชมดอกไม้หน้าร้อน
จ่อถ่ายฝูงผีเสื้อที่มารุมตอมต้นมะเขือ อย่างน่าประหลาดใจ ในสวนครัวหลังบ้านอยู่นั้น...
พี่สาว ตะโกนเรียกเสียงดัง มาจากต้นพุดริมรั้วบ้าน...

มาเร็วๆ มาแลอ้ายไหรโฉ้ เร็วๆ (อ้ายไหรโฉ้ แปลว่า อะไรก็ไม่รู้:-)

โอ้ววว...หนอนในกะลา

เห็นพี่สาว กำลังถือไม้ฉอย สอยดอกพุด กิ่งแล้วกิ่งเล่า แต่ดูในกะลานี่มันไม่ใช่...!?
โอ้ววว...บรืวส์...อะจึ๋ย...เจ้าหนอนเขียวตัวบักเห้ กำลังคลานต้วมๆเตี้ยมๆ หนีออกจากกะลา

แลดูบนต้นดอกพุด ก็เหลือแต่กิ่งก้าน แทบไร้ใบ...

อะจึ๋ย...

บรืวส์...

ผมลองปีนต้นขึ้นไปดู แต่ละยอดก็มีเจ้าหนอนตัวเขียวหลบซ่อนอยู่ บ้างก็กำลังหลับปุ๋ย
บ้างก็กำลังกัดกินยอดใบอย่างเมามัน ดูแล้วแสนเพลิน ปนสยึมกึ๋ย! เชียวล่ะ

พี่สาวบอกว่าก่อนพา ตากะยาย ขึ้นไปบ้านคูขุด ต้นดอกพุดมันก็ยังมีใบเขียวเต็มต้นอยู่เลย
เพียง ๓ วัน กลับลงมาบ้าน ต้นดอกพุดก็เหลือแต่กิ่งก้านอย่างที่เห็น
เจ้าหนอน ชิเม โจได๋ นี่มันตะกละตะกลามจริงๆ...

เห็นทีต้องช่วยกำจัด ศัตรูใจ ในสวนคุณยาย

เรียกคุณยายให้มาถือหนอนถ่ายรูปโชว์ คุณยายเดินหนีเฉยเลย ฮาๆๆ คุณยายกลัวหนอน
ที่จริงคุณยายเค้าไม่ได้กลัวหนอนหรอกครับ แต่ไม่อยากร่วมสมคบคิดในการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

ให้พี่สาว ถือโชว์ละกัน

จะหนี ปายย หนายยย มาม๊ะ มาให้จับซะดีๆ

ผู้ช่วยกำจัดแอบซุ่มดู

เหมียวๆหง่าว นี่มันจิ้งจกตัวเขียวหรือเปล่า

อิโธ่ เจ้าแมวก็ไม่กล้าจับกินหนอน

ก๊าบ ก๊าบๆ ผู้ช่วยกำจัดหลงมาอีกตัวแล้วก๊าบ

พักยกจับหนอน มาต้อนเป็ดหลง ออกจากสวนคุณยายก่อนละครับ

เจ้าเป็ด มันก็ไม่กล้ากินหนอน

ผมเพิ่งได้เห็นตัวเป็นๆ ของเจ้าหนอน ชิ เม โจ ได๋
ภาพความน่ารักน่าชัง ของโฆษณาหนอนชาเขียว ก็ไม่ช่วยลบภาพความน่าหยะแหยง
เมื่อได้เห็นหนอนเขียว นับร้อยๆตัว กำลังบุกโจมตีสวนคุณยาย...

นึกถึง บล็อกเกอร์ลุงชาติ ที่ชอบนำเสนอภาพวงจรชีวิตของหนอนผีเสื้อ ทำให้ผมได้รู้ว่ามันเป็น
หนอนผีเสื้อชนิดหนึ่ง แต่จะเป็น ผีเสื้อกลางวัน หรือ ผีเสื้อกลางคืน ก็ไม่รู้ได้...

เสียดายที่รุ่งเช้าผมต้องกลับกรุงเทพฯแล้ว ถ้าอยู่ต่อจะจับเจ้าหนอนตัวเขียว มาขังไว้ในมุ้งดู
จะได้เห็นวงจรชีวิต จนเป็นดักแด้ ก่อนจะเป็นผีเสื้อออกมาโผบิน ลวดลายปีกจะสวยเช่นไร

แอบคิดถึง บล็อกเกอร์เจ้าหมีน้อย อยากจะจับไปฝากเลี้ยงสักตัวสองตัว...(ยิ้ม:-)

หนอนผีเสื้อสีเหลืองคนละพันธุ์ หรือว่าก่อนที่มันจะเป็นหนอนตัวเขียว

ต้วมๆเตี้ยมๆ ออกมาจากไข่ เจ้าหนอนตัวใหญ่ ลูกใครกันหนอ...

กระดึ๊บ กระดึ๊บไป กระดึ๊บ กระดึ๊บไป...

นี่แนะ! ทำตาโต หลอกให้ดูน่ากลัวดีนัก แกล้งมันซะเลย

ชิมเม โจได๋ ชิมเม โจได...เอาใบพุดของฉันคืนมา...

เป็นแค่หนอนไร้ค่า ที่หลงลืมตาเกิดมาท่ามกลางดอกไม้...

พี่สาวบอกว่า มันรุมกินใบพุดจนหมดต้น ก็คงยังไม่ถึงช่วงเวลาแปลงร่างเป็นดักแด้
เดี๋ยวมันก็ไต่ต้วมเตี้ยมๆ กินใบไม้ริมรั้วเข้าไปถึงในสวน...

โอ้! ต้นกระท้อน ต้นมะม่วง กำลังผลิดอกออกผลอ่อนๆ ขืนปล่อยให้เจ้าหนอนซุกซน
จอมตะกละคลานไปถึง คงอดได้มากินมะม่วงน้ำปลาหวาน ในวันสงกรานต์
ผมเลยกลั้นสยิวส์ เด็ดหนอนอย่างเมามัน ไอ้เจ้าหนอนมันก็เกาะยอดแน่นแบบไม่ยอมปล่อย
เขย่าลำต้น เผื่อให้เป็ดมาช่วยจับกิน มันก็ไม่ยอมหล่น เลยหักทั้งยอดทั้งหนอน
มาได้เกือบครึ่งถัง จัดการนำไปย่างไฟ...

แต่...ผมไม่โหดร้ายขนาดนั้นหรอกครับ !?

หนอนเล่นกายกรรม

อยากจะเผาไฟ แต่คุณยายสั่งมา...

เอามันไปปล่อย ในที่ไกลๆก็พอ

เจ้าหนอนเอ๋ย คืนนี้ก็เชิญกินใบพุดที่ติดมาให้อิ่มนะ หากยังไม่อิ่มก็เชิญกินหญ้าในทุ่งนาต่อ
หากเจ้าโชคร้ายไม่โดนแดดเผา ก็คงได้เป็นอาหารของนกกระยาง แทนหอยเชอร์รี่

 ...

กว่าที่พี่สาว จะมาสังเกตเห็นเข้าก็เย็นย่ำแล้ว ผมช่วยกำจัดหนอนผีเสื้อจนมืดค่ำก็ยังไม่หมดต้น
คืนนี้เจ้าหนอนตัวเขียวที่เหลือ คงจะรุมกินต้นพุด กันจนหมดเกลี้ยง...

ผมยังสงสัยว่าเหตุอันใด เจ้าผีเสื้อจึงได้มาวางไข่ไว้เป็นจำนวนมาก บนต้นพุดนี้
ใบมันคงมีรสอร่อย ถูกใจเจ้าหนอนเขียวเน๊อะ !?

จากกิ่งพุดเล็กๆ ที่คุณยายขอมาปลูกไว้ริมรั้วบ้าน จนกลายเป็นต้นใหญ่ แตกกิ่งใบพุ่มหนา
ผมยังเคยเห็น นกกระปูด ส่งเสียงร้องปุ๊ด ปุ๊ด บ้างก็มี นกคุ่ม เข้ามาหลบซุ่มอยู่บนต้นพุดนี้
แต่มันก็ไม่รอดพ้นสายตาเด็กๆซุกซน ที่มาแอบยิงหนังสติ๊ก (ปางนู) ยามค่ำๆ
เมื่อเจ้านกถูกจ้องทำร้ายบ่อยๆก็หายไป ไม่มีผู้ช่วยมาคอยกำจัดเจ้าหนอนผีเสื้อ...

มันเป็นวัฏจักรแห่งธรรมชาติ...เช่น นั้น แล.

ดูภาพหนอนๆ อาจมีอะจึ๋ย!...ขอยืมเพลงมาประกอบ ให้น่ารักขึ้นครับ^^

หนอนผีเสื้อ - หนู มิเตอร์ : อาร์ สยาม (ขอบคุณคลิป by Sangkasee Siraphob)
คาถาขอใจ - หลิว อาจารียา : ยู ทู เรคคอร์ด (ขอบคุณคลิป by สมบูรณ์ ลิ้มรชตพรรณ)

กลับบ้านครั้งนี้ เหมือนได้ค้นพบประสบการณ์ริมรั้วบ้าน
บ้านที่อบอุ่นด้วยธรรมชาติของคุณยาย มีเรื่องบ้านๆให้ผมบอกเล่าไม่รู้จบจริงๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป...ผมไม่ได้โม้!

ปิดเรื่องแถมท้าย :

Butterfly (ผีเสื้อ)...คือ ผีเสื้อกลางวัน เวลาเกาะจะหุบปีก
Moth (มอธ)...คือ ผีเสื้อกลางคืน เวลาเกาะจะกางปีก

ผมสงสัยว่าเจ้าหนอนชนิดนี้ จะกลายเป็นผีเสื้อเช่นไร
สืบจากเน็ทพอได้ความรู้ว่า หนอนผีเสื้อ หรือเรียกว่า หนอนแก้ว
หนอนผีเสื้อตัวสีเขียว มีตา(หลอก)กลมโต จะมีลักษณะคล้ายๆกัน
แต่สืบๆภาพดู พอได้ความนัย หนอนที่บุกโจมตีสวนคุณยายนี้
น่าจะเป็น หนอนผีเสื้อกลางคืน ที่ชอบกินใบต้นพุด และต้นชวนชมฯ
คือชนิด ผีเสื้อจรวดปีกลายพราง หรือ ผีเสื้อเหยี่ยว
(ขอยืมภาพ จากบล็อกลุงชาติ สวยแปลกตามากๆเลยล่ะครับ)

อ้างอิง : คลิก!ชมภาพเพิ่มเติม --> วงจรชีวิตหนอนผีเสื้อกลางคืน MOTH

... ะ๑ ...