...อนุสาวรีย์ พระสุนทรโวหาร (ภู่) ในวัยเยาว์...
วัดปะขาวคราวรุ่นรู้ สุนทรภู่เรียนเขียน ณ วัดศรีสุดาราม ริมคลองบางกอกน้อย

( เอ็นทรี่ตามรอย สถานที่เกี่ยวเนื่องกับสุนทรภู่ )

เมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา มิตรภาพ โปสการ์ดเดินทาง กลุ่มเล็กๆ
ชักชวนกันเดินทางไปตะลุยชิมสวนผลไม้ ณ บ้านสวนวังจันทร์ เมืองระยอง

ด้วยมีมิตรภาพเป็นเจ้าของสวนผลไม้ ๒-๓ ปีที่ผ่านมา ผมจึงไม่ได้ซื้อทุเรียนกินเอง
และในปีนี้ก็ไม่ต้องลุ้นไปกับทุเรียนอ่อน ซื้อหมอนทอง ราคาแพงมาลิ้มรสหวานมัน
เพราะเจ้าของสวนเก็บไว้ให้ชิมทุกสายพันธุ์ ซึ่งพันธุ์ไหนๆก็ไม่หอมอร่อยเท่า
ทุเรียนพันธุ์มิตรภาพ จากน้ำใจคุณแม่เจ้าของสวน...

...

ชิมผลไม้นานาพันธุ์กันจนอิ่มหนำแล้ว ก็ออกตระเวนเที่ยวเมืองระยอง มีน้องๆชวนไปเที่ยวชม
"อนุสาวรีย์สุนทรภู่" ซึ่งบิดามีภูมิลำเนาอยู่ที่ ตำบลกร่ำ อำเภอแกลง จังหวัดระยอง
และใกล้ถึง "วันสุนทรภู่" วันที่ ๒๖ มิถุนายนของทุกปี ซึ่งตรงกับวันเกิดของท่าน...

นับว่าเป็นความโชคดีในการเดินทาง ได้มีโอกาสมาตามรอย นิราศเมืองแกลง
รำลึก สักการะบรมครูกวี พระสุนทรโวหาร (ภู่) มหากวีแห่งรัตนโกสินทร์
ที่ได้ประพันธ์ วรรณกรรม คำกลอนศรี กวีศิลป์ จินตนิราศ ไว้เป็นบทเรียน เป็นบทสอนใจ
เป็นบทนิทาน และเป็นบทบันทึกการเดินทาง ไว้มากมายจนได้ชื่อว่า "เชกสเปียร์แห่งประเทศไทย"
และ UNESCO ก็ได้ประกาศยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของโลก ในสาขาวรรณกรรม

"สุนทรภู่" กวีเอกของไทย จึงเป็นกวีเอกของโลก

โปสการ์ดเดินทาง จากบางกอกน้อย สู่เมืองแกลง ตามรอยสุนทรภู่
เก็บภาพมาชวนเพื่อนๆคุณผู้อ่าน ร่วมรำลึกถึงท่านสุนทรภู่ ครูแห่งครู กันนะครับ

...

๒๖ มิถุนายน วันนี้เด็กๆในโรงเรียน คงได้จัดงานรำลึก "วันสุนทรภู่"
ส่วนผู้ใหญ่ๆก็มีลืมเลือนไปบ้าง ผมเองก็เช่นกันครับจำคำกลอนของสุนทรภู่ ไม่ค่อยได้แล้ว
แต่วันสุนทรภู่ ยังคงจำได้ดี เพราะครั้งหนึ่งในวัยเรียนมัธยม ได้มีโอกาสรับบทเป็นท่านสุนทรภู่

ก็ไม่รู้ครูเลือกไปด้วยเหตุใด จบการแสดงจึงถูกเพื่อนๆล้อเป็น สุนทรดำ (ฮา)

 ...

ความอายครั้งนั้น จึงช่วยให้ไม่ลืมวันสุนทรภู่ และได้เขียนรำลึกไว้บ้างแล้วเมื่อได้ไปเยือนสถานที่
ที่เกี่ยวเนื่องกับสุนทรภู่ ครั้งนี้ก็เช่นกัน ได้สืบอ่านประวัติและผลงานอีกครั้ง ตามหาวรรคทอง
หลายๆบท ที่ยังคงประทับสอนใจ...

เพื่อนๆคุณผู้อ่านล่ะครับ ยังจำ "วรรคทอง" ของสุนทรภู่ บทไหนได้บ้าง ลองนึกๆคำสืบค้นจากเน็ท
มาคอมเม้นท์กันดีกว่า เพื่อแสดงให้เห็นว่าเรายังไม่ลืม...สุนทรภู่ ครูกวีไทย

ฯ...แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน...ฯ

(พระอภัยมณี - พระฤาษีสอนสุดสาคร)
อะหนึ่ง ชอบบทสอนใจนี้เป็นพิเศษ! ครับ

สำหรับมิตรภาพ โปสการ์ดเดินทาง ระหว่างบรรทัดของตัวอักษร
ไม่ลึกล้ำ ไม่คดงอ มีแต่เฮฮา! จนลืมวัย เมื่อได้เจอกัน
ขอยืมภาพมาแฉ! ความอบอุ่นที่ได้เดินทางร่วมกันอีกครั้ง
ขอบคุณภาพจากเพื่อนๆ และเจ้าของสวนทุเรียน พันธุ์มิตรภาพ ครับ