• สุภา
  • ranking : สมาชิกทั่วไป
  • วันที่สร้าง : 2007-07-01
  • จำนวนเรื่อง : 38
  • จำนวนผู้ชม : 91411
  • ส่ง msg :
  • โหวต 137 คน
กฎแห่งกรรม
ความเชื่อในภพชาติของชาวพุทธศาสนิกชน เป็นเรื่องที่ปัจเจกชนสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเอง ว่ากฎแห่งกรรมนำพาสัตว์โลกเวียนว่ายตายเกิดมาเพื่อชดใช้ทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว
Permalink : http://www.oknation.net/blog/msupa
วันศุกร์ ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2561
Posted by สุภา , ผู้อ่าน : 885 , 16:27:51 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

กฎเกณฑ์-ธรรมะ-ชาติ    ธรรมชาติ จัดสรร ครรลองโลก มนุษย์โลภ บริโภค โศกเสื่อมถอย กิจการ กิจกรรม ทำเลื่อนลอย ล้วนด่างพร้อย ร้อยเรื่อง เปลื้องปลิดปลง   เยาวชน คนดี จะหนีหาย หากกฎหมาย วายสิ้น สิ่งประสงค์ บริบท กฎเกณฑ์ เช่นธำรง การอยู่คง ตรงตาม นามเจตนา   ดุลพินิจ คิดเอง บรรเลงล่า กฎนำพา ว่าสนอง ต้องเสาะหา หากละเว้น ไม่เล่นเรื่อง เชื่องชินชา อาจถูกหา ว่าไม่ตรง คงความดี   เว้นห้ามทำ ระยำยิ่ง....

อ่านต่อ

เรื่องวันนี้ปิดแสดงความคิดเห็น

วันศุกร์ ที่ 27 ตุลาคม 2560
Posted by สุภา , ผู้อ่าน : 985 , 13:02:25 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

สุดอาลัย น้อมถวายความอาลัยไทยทุกถิ่น พระภูมินทร์ปิ่นเกล้าชาวสยาม ผู้ประกอบชอบผลทุกโมงยาม เสด็จสู่สวรรค์วิมานอันอำไพ ใจลูกเศร้าเขลาขลาดเมื่อขาดพ่อ ผู้เป็นหลักช่วยก่อชาติไทยไว้ สิ้นท่านแล้วดั่งดวงแก้วมลายไป ดั่งดวงใจไทยดับลาลับพลัน ขอเป็นเศษส่วนหนึ่งที่พึงสร้าง เสริมพลังความดีพลีสืบสาน ก่อเกิดผลคนทำดีได้ชื่นบาน แม้ผลตามทำมาค่าอย่างไร จะนำแนวพ่อสอนไว้ก่อนเก่า ช่วยบรรเทาปัญหาปัญญาใส เสริมสติคิดทำการงานใ....

อ่านต่อ

วันอาทิตย์ ที่ 1 ตุลาคม 2560
Posted by สุภา , ผู้อ่าน : 874 , 11:34:08 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 1 คน

รำลึก..เมฆฝนคนดี   เมื่อเด็กน้อย คอยฝน ทนแห้งแล้ง เห็นผืนดิน แตกระแหง ทุกแห่งหน ถิ่นกันดาร ผ่านเมือง เนื่องความจน อีกทั้งฝน มาทิ้งช่วง ดังบ่วงกรรม   เมตตาธรรม ผ่านฟ้า คราฝนแล้ง มาแสดง แกล้งเมฆ ให้ฝนฉ่ำ ชื้นทั่วผืน แผ่นดิน ถิ่นระกำ ได้ฝนพรำ น้ำนอง เต็มคลองนา   เพลานี้ ที่สุด จะเอื้อนกล่าว ตุลาเศร้า เคล้าขื่น ฝืนหนักหนา กลั้นหยดน้ำ รินไหล จากนัยย์ตา โอ้เมฆฟ้า ขออย่าแกล้ง แสดงใด   พิธีก....

อ่านต่อ

วันเสาร์ ที่ 30 กันยายน 2560
Posted by สุภา , ผู้อ่าน : 971 , 21:27:49 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

 ลำนำรำลึก    ปวงข้าฯสิ้นสูญเพียงไหน สูญสิ้นศักดิ์ใดไหนเท่า ลำบากยากเข็ญทนเอา เป็นคนหนักเอาเบาเย็น   ท่านสอนก่อนทำนำให้ ลูกหลานบ้านไร่ได้เห็น เลี้ยงปลานาข้าวทำเป็น พอเพียงเลี้ยงเช่นชาวนา   การออมน้อมนำทำด้วย อีกช่วยลูกหลานหาญกล้า ทำดีแม้ยากมากครา จำต้องรักษาคนดี   รู้รักจักเกื้อเอื้อสุข ผ่อนทุกข์สุขเย็นเป็นศรี สุขสันต์กันทุกชีวี มีดีเพราะรักภักดิ์ใจ   ท่านอยู่เบื้องบนคนเห็น ท่า....

อ่านต่อ

วันเสาร์ ที่ 16 กันยายน 2560
Posted by สุภา , ผู้อ่าน : 996 , 19:34:09 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

คิดถึง   ถึงเงียบหาย ใจยังซึ้ง ถึงเสมอ ไม่ได้เจอ แต่ก็เพ้อ เธออยู่ไหน มุดในป่า หรือว่าจม นาวาใด จึงส่งใจ ไปถึง ซึ่งคนนั้น   ไม่ได้คิด ผิดใจ ใครไหนหรอก ฝึกจิตบอก ว่าอย่าได้  ไปปรุงฝัน เหตุเช่นนี้ ยังจะมี อีกอนันต์ ปล่อยเขานั้น มั่นใจ ในห้วงเดิน   ชีวิตเรา ยาวนาน ที่ผ่านพบ ทั้งประสบ พบพราก จากห่างเหิน ใครดีชั่ว ทั่วชีพนี้ ที่ล่วงเกิน ไม่เผชิญ กรรมซ้ำ ย้ำวิญญา   จงมั่นใจ ในก้าว เท้าที่ย....

อ่านต่อ


/7