อาทิตย์นี้เราไปเที่ยวอิตาลี่กันบ้างนะคะ ทริปนี้เมื่อหน้าร้อนปี ๒๐๐๙ ค่ะ เราเริ่มที่ฟลอเรนซ์ จากนั้นก็ไปพักที่ Uligano เมือง San Gimignano เข้าพักที่โรงแรมที่ได้รับการโหวตให้เป็นเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในปีนั้น ชื่อ Hotel Vecchio Asilo ล่าสุดเมื่อปีที่แล้วก็ได้รางวัลชนะเลิศจากการโหวตของนักท่องเที่ยวจากเวปแนะนำโรงแรมชื่อดัง trip advisor ด้วย แฟนเจอเข้าโดยบังเอิญเพราะได้รับมอบหมายให้หาโรงแรมเนื่องจากอิตาลี่เป็นถิ่นของเธอ ราคาที่พักไม่แพงเลยหากเทียบกับความสงบ สะอาด สวยงามของที่พัก แถมการดูแลลูกค้าอย่างมีมิตรกะจิตมิตรกะใจของพวกเขา โรงแรมขนาดเล็กไม่เกิน ๑๐ ห้อง ต้องจองล่วงหน้า บริหารโดยสองหนุ่มพี่น้องครอบครัว Capezzouli ที่นี่ไม่มีพนักงานอำนวยความสะดวกตลอด ๒๔ ชั่วโมง ไม่มีร้านอาหาร แต่สุดยอดของที่นี่ที่ทุกคนที่เคยพักพูดถึงก็คือ อาหารเช้าค่ะ มีเค้กโฮมเมด ขนมปังอบใหม่ๆ กาแฟอร่อยๆ และพิเศษสุดมีผลไม้ฝานบางๆเสิร์ฟเรียก fruit carpaccio สองพี่น้องนี่ทำเองค่ะ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ มาค่ะเอาของเก็บเข้าห้องพัก สำรวจโรงแรมสักหน่อย แล้วเดี๋ยวเราไปเที่ยวกัน

สวนข้างโรงแรม

ห้องพักเรียบๆไม่หรูหรา แต่สะอาด สะดวก และสงบ

วิวจากหน้าต่าง เห็นไร่องุ่นอยู่ลิบๆ

อีกมุมหนึ่ง

ชอบมุมนี้มากค่ะ ไม่อยากบอกว่าถ่ายจากห้องนำ้ในห้องพัก

เมืองซานจิมิยาโนเป็นเมืองขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของฟลอเรนซ์ เมืองหลวงของแคว้น เป็นเมืองที่อยู่ระหว่างกลาง ระหว่างอัญมณีงามของแคว้นคือฟลอเรนซ์และเซียนน่า เป็นเมืองเล็กแต่มีชื่อเสียงมากในอดีตเนื่องจากเป็นเมืองที่สามารถทานการบุกรุกชาวบาบาเรี่ยนได้ ในอดีตเป็นเมืองที่รำ่รวยจากการธนาคารและการค้าขาย และเป็นสถานที่ที่ดึงดูดนักแสวงบุญ ส่วนปัจจุบันก็ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก จุดเด่นที่น่าสนใจของเมืองนี้ก็คือภูมิทรรศน์ที่อยู่บนเนินและมีหอคอยสูงจำนวนสิบกว่าแห่งตั้งตระหง่านรายเรียงรอบเมือง จุดหมายก็คงเพื่อการป้องกันการบุกรุกของศัตรู ปัจจุบันมีเพียงหอคอยเดียวที่เปิดให้ขึ้นชมได้ 

เมืองซานจิมิยาโนพร้อมหอคอยสูงตระหง่าน

ทางเดินขึ้นใจกลางเมือง

มุมเล็กๆในเมืองไกล้กับโบสถ์

คราครำ่ไปด้วยนักท่องเที่ยว

หอสูงกับฟ้าใส

ลานหน้าโบสถ์

เราเริ่มไต่ขึ้นหอคอยเพื่อชมวิว

ภาพเมืองโดยรวมที่แวดล้อมด้วยพื้นที่เกษตรกรรม ปลูกพวกองุ่นทำไวน์ โอลีฟ และพืชผัก

มุมนี้เขียวดีค่ะ

มองลงไปที่ด้านล่าง

คาเฟ่ง่ายๆให้นั่งพัก คลายเหนื่อยคลายร้อน หน้าร้อนที่นี่ก็ใช่เล่นค่ะ

ร้านรวงเล็กๆน่ารักๆแทรกอยู่ทั่วทุกมุม แต่กรุณาอย่าถามราคา ซื้อไม่ลงจริงๆค่ะ

ภาพวาดเพดานโบสถ์ที่ดิฉันว่าสวย มีชีวิตชีวาที่สุดเท่าที่เคยเห็น

ห้องแสดงภาพเก่าเริ่มตั้งแต่ตั้งเมืองเมื่อยุคคริสศตวรรษที่ ๑๐ สวยมากค่ะ มีทุกสมัย หากมีเวลาก็อยากเดินดูนานๆ จะสังเกตเห็นวิวัฒนาการของรูปภาพแต่ละสมัย บางช่วงเศร้า จากนั้นเข้าสู่ช่วงก่อนเรอเนซองส์ก็จะเริ่มมีสี เริ่มมีทองปน ซึ่งดิฉันว่ายุคนี้สวยสุด แล้วก็เข้าสู่เรอเนซองส์ซึ่งจะหรูแฟ่มากๆ อลังการทุกอย่าง ภาพพวกนี้จะเห็นอยู่ทั่วไปในฟลอเรนซ์ค่ะ

ซุ้มประตูโค้งพร้อมธงสัญลักษณ์

เดินเหนื่อยชักหิว แวะเข้าไปที่ร้านอาหารเล็กๆที่ได้รับการแนะนำจาก Guido เจ้าของโรงแรมที่พวกเราพัก ไม่ผิดหวังค่ะ จากนั้นทุกวันเราแพลนทริปก็จะไปขอคำแนะนำจากเขาทุกวันว่าเมืองนี้ ทานที่ไหน ดูอะไร 

เชิญเลือกตามสบายเถิด ไม่ว่าจะเป็นมะเขือเทศสดๆ ชีส มะกอก แฮม ซาละมี่ ไส้กรอกรมควันต่างๆ เสิร์ฟพร้อมไวน์ทอสกัน 

ค่ะได้ทานบรูสเค็ตต้า (Bruschetta) ครั้งแรกก็ที่นี่ ติดใจเลย ทำง่ายมากๆโดยการหั่นมะเขือเทศเป็นชิ้นๆ ใส่นำ้มันมะกอก เกลือนิดหน่อย แล้วก็ใส่ใบเบซิลแห้ง จากนั้นก็ปิ้งขนมปัง ขูดกระเทียมปอกเปลือกบนผิวหน้า แล้วโปะด้วยมะเขือเทศที่เตรียมไว้ อร่อยง่ายๆ

ทางขึ้นบ้านใครก็ไม่รู้ สวยเชียว

วิวระหว่างทางกลับตอนเย็น

ขอแวะถ่ายโอลีฟหน่อย ไม่เคยเห็นติดลูกเลย โอลีฟที่นี่ใช้ดองค่ะ อร่อยเพราะไม่เค็มมาก ลูกไม่ใหญ่ แต่หาซื้อไม่ค่อยได้เลย 

ดูเพลินๆ ขับรถไม่ถึง ๑๐ นาทีก็ถึงหมู่บ้านที่เราพักค่ะ

ทริปนี้อิ่มท้อง อิ่มตาและอิ่มใจ เป็นการพักผ่อนอย่างแท้จริง