เป็นเวลาเกือบปีแล้วค่ะที่ดิฉันได้ติดตามพฤติกรรมของคนกลุ่มหนึ่งผ่านสังคมออนไลน์เมืองไทย คนพวกนี้เขาสังสรรค์ พบปะแลกเปลี่ยนประสบการณ์และความรู้กันผ่านต้นไม้และการเกษตรกรรม พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่น่าสนใจ เราลองมาดูกันค่ะว่าเรื่องราวพวกเขาเป็นอย่างไร

๑ พวกเขาเป็นใคร?

ตอบ เป็นคนธรรมดาที่ใช้ชีวิตในสังคมทั่วๆไป มีไม่น้อยที่ใช้ชีวิตกันในเมือง บ้างก็ทำงานบริษัท โรงงานบ้าง บ้างก็ทำงานส่วนตัว เจ้าของกิจการก็มี ข้าราชการ ทหาร ตำรวจ แม่บ้าน เกษตรกรตัวจริงก็เยอะ โดยส่วนใหญ่อยู่ในวัยทำงาน มีมากหลายทั้งชายหญิง

๒ พวกเขาปลูกต้นไม้หรือทำเกษตรที่ไหนกัน

ตอบ ก็แล้วแต่ บางคนอยู่คอนโดฯ ไม่มีที่ เขาก็ปลูกที่ระเบียง บนดาดฟ้าบ้างก็มี ส่วนที่มีที่รอบบ้านก็ปลูกกันข้างบ้าน บางคนไม่มีที่ก็ดิ้นรนเก็บเงินซื้อหาที่แปลงเล็กๆ นอกเมืองหรือต่างจังหวัดออกไป

๓ พวกเขาใช้เวลาตอนไหนทำเกษตร

ตอบ ส่วนใหญ่ใช้เวลาหลังเลิกงานหรือวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ใครที่มีสวนต่างจังหวัดก็หอบหิ้วครอบครัวลูกเต้ากันออกไปทำสวน ทำนา ปลูกพืชผักกัน บางคนคับอกคับใจทำงานในเมืองทำให้ไม่มีเวลาพอที่จะทำเกษตรให้จุใจ ก็ตัดสินใจลาออกจากงาน กลับบ้าน มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทำไร่ ทำนา ทำสวน และดูแลพ่อแม่ที่แก่เฒ่าที่บ้านนอก คนที่ทำแบบนี้ไม่ได้อายุมากมายเป็นคนรุ่นใหม่จริงๆ เมื่อวานก็มีอีกหนึ่งครอบครัวที่ลาออกจากงาน ลาออกจากเมือง จะไปต่อสานงานเกษตรแบบที่ชอบ งานที่ทำให้มีเวลาแก่ตัวเองและครอบครัว มีอาหารดีๆและมีอากาศดีๆให้ชีวิต มีบ้างที่เป็นเกษตรกรรายปี หรือเกษตรกรออนไลน์ ตัวเองอยู่ต่างประเทศก็ไหว้วานญาติพี่น้องช่วยดูแล เวลากลับมาพักร้อนที่บ้านก็ทำสวน ปลูกต้นไม้

๔ พวกเขาปลูกอะไรกัน

ตอบ ก็แล้วแต่ว่าเขามีที่กี่มากน้อย คนที่อยู่คอนโดฯ ก็จะเป็นพวกพืชผักสมุนไพรในครัว พริก กระเพรา โหระพา สาระแหน่ 

แต่คนที่มีที่พอทำสวนเขาก็ปลูกได้มากหน่อย นอกจากผักสวนครัวเขาก็อาจจะมีพวกมะม่วง มะพร้าว และโดยเฉพาะกล้วย ไม้สาระพัดประโยชน์ มีกันทุกสวนจริงๆ บ้างก็ว่าปลูกที่อยากกินและกินที่ปลูก

มีไม่น้อยที่หันมาฝึกฝนการทำนา ปลูกข้าวที่กินมาตั้งแต่เด็กแต่ไม่เคยรู้ว่าปลูกกันอย่างไร หลายคนที่ไม่เคยปลูกข้าว พอได้กินข้าวฝืมือตัวเองก็มีความสุข เกือบทุกคนบอกว่ามันเป็นความรู้สึกมั่นคงในชีวิตอย่างแท้จริง หากมีข้าวกิน อย่างอื่นก็หาได้ไม่ยากเย็น

พวกนักปลูกมืออาชีพหลายคนให้ความสนใจในการปลูกพืชเศรษฐกิจตัวใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นไม้ตระกูลไผ่ ผักหวานป่า ผักหวานบ้าน เห็ด หรือแม้กระทั่งไม้นำเข้าที่น่าสนใจเช่นอินทผาลัม ที่เริ่มปลูกกันมากและให้ราคาผลผลิตดีจริงๆ 

ที่แปลกกว่านั้นก็มีบางคนที่ชอบปลูกป่า เขาว่าเขาเป็นคนหลง(รัก)ป่า เขามีที่มาที่ไปน่าสนใจมาก เขาเป็นคนรุ่นใหม่ ทำงานในเมือง ไม่มีที่ดินแต่อยากลองปลูกป่าดูก็เอาเงินเก็บไปซื้อที่ไม่มีฉโนดมา แล้วก็จัดการเปลี่ยนที่นาให้เป็นป่า ซึ่งเขาทำได้สำเร็จในเวลาไม่ถึงห้าปี การปลูกป่าของเขามีหลักการว่าจะไม่ปลูกให้เหมือนป่าปลูก แต่จะทำให้เหมือนป่าธรรมชาติมากที่สุด เขาหลงไหลต้นไม้มาก เข้าไปศึกษาหาความรู้ ทำให้รู้ว่าไม้ไหนมีประโยชน์มีคุณค่า ไม้ไหนกำลังจะหมดไปจากแผ่นดินเขาก็เอามารวบรวมไว้ พอออกผลก็แจกจ่ายเมล็ดพันธุ์แก่สมาชิกที่สนใจ คนๆนี้ไม่ได้ปลูกป่าคนเดียว เขาชักชวนคนรอบข้าง ทั้งแฟน ครอบครัว เพื่อนฝูง มาให้ความสนใจในการปลูกป่า ที่สำคัญกว่านั้นการที่เขาแบ่งปันเรื่องราวตำนานการปลูกป่าของเขาผ่านทางอินเตอร์เนตนั้น มันเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายๆคนอยากปลูกป่าบ้าง หลายคนในกลุ่มนี้จึงได้แทรกต้นไม้ ป่าไม้ไว้ในแปลงเกษตรของพวกเขา ด้วยเห็นคุณค่าทั้งที่เป็นปัจจุบัน ที่ต้นไม้ให้ร่มเงา ให้กาซออกซิเจน ดูดซับนำ้ จนถึงในอนาคตที่จะให้วัสดุที่คงทนปลูกสร้างบ้านเรือน หรือขายเป็นเงินทอง มีหลายคนไม่ได้ปลูกหวังใช้เอง แต่เขาคิดถึงลูกหลานข้างหน้า 

ตอนเริ่มปลูก

ผ่านไป ๒ ปี

ลองคิดดูว่าอีก ๒๐ ปีจะขนาดไหน

๕ อะไรคือจุดมุ่งหมายของเขา

ตอบ หลายคนต้องการข้าว ผักผลไม้ที่สะอาดปลอดภัยและสดให้แก่ครอบครัว หลายคนอยากหารายได้เพิ่ม บางคนได้เป็นกอบเป็นกำจากพืชเศรษฐกิจ บางคนก็ได้จากการขายผักที่เหลือทานในบ้าน บางคนก็แค่ต้องการจะให้มีกิจกรรมร่วมกันแก่คนในครอบครัว มีไม่น้อยที่ทำเป็นอาชีพสำรองไว้ในยามคับขัน ในโลกที่ความบีบคั้นทางเศรษฐกิจรุนแรงขึ้นทุกวัน ไม่มีอะไรแน่นอน หลายคนก็รอเวลาที่จะเป็นอิสระจากภาระหนี้ก่อนแล้วจะเดินเข้าสู่การเป็นเกษตรกรเต็มตัว

๖ พวกเขามีลักษณะพิเศษอะไรไหม

ตอบ มี หลายข้อด้วย

- เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ ชอบแบ่งปัน ทั้งความรู้ พืชพรรณ ให้ความช่วยเหลือกัน รวมถึงเผื่อแผ่สังคมไทยในยามที่มีภัยพิบัติก็มีเสมอ

- รักครอบครัว ส่วนใหญ่เลย หากเป็นคนมีครอบครัวก็จะเห็นว่าพวกเขาผูกพันกันเข้าด้วยกิจกรรมการเกษตรจริงๆ เด็กๆ ไม่ได้ไปเดินตากแอร์ตามห้างสรรพสินค้า เขาพาลูกเต้า ไปสวน ไปนา ปลูกต้นไม้กันจริงๆจัง เด็กๆก็ได้ความรู้ที่หาไม่ได้จากในโรงเรียน นอกจากนี้พ่อแม่แก่เฒ่าที่ได้ลูกหลานกลับคืนมาอยู่ที่บ้าน ก็ได้รับความอบอุ่นใจเช่นกัน

- พวกเขาส่วนใหญ่ใจเย็นลง หลายคนบอกว่า ปลูกต้นไม้ทำให้เขารู้จักคำว่ารอ แม้บางคนจะค้านว่าไม่ต้องร้อ ยิ่งคนหลงป่าที่ชอบปลูกป่า เขาบอกว่าให้ปลูกแล้วลืม หาอะไรปลูกใหม่ไปเรื่อยๆ เพราะต้นไม้ของเขา เผลอเป็นโต ๆ 

- สุขภาพแข็งแรงกันถ้วนหน้า เพราะได้ออกกำลังกายค่อนข้างมาก จากการจับจอบเสียม ขุด ปลูก ได้อากาศดีๆ อาหารดีๆเข้า ร่างกายก็ดีตาม 

- หลายคนเข้าใจธรรมะ และธรรมชาติมากขึ้น เห็นอกเห็นใจคนอื่นมากขึ้น ลดความอยาก ความเห็นแก่ตัวลง

เห็นไหมคะ ข้อดีของการปลูกต้นไม้มีมากมาย ดิฉันเห็นว่างานการเกษตรเป็นงานที่ซื่อตรงที่สุด คุณทำอะไรคุณก็จะได้ผลตอบแทนอย่างนั้น ลงทุน ลงแรง ลงเวลาเท่าไร ก็ได้ผลกลับมาเท่านั้น หากตัดเรื่องเงินออกไปเพราะปลูกข้าวก็ได้ข้าว เราไม่ขายเอาเงินแต่เราก็ไม่ต้องไปซื้อหา นอกจากนี้ยังได้ร่างกายที่แข็งแรง จิตใจที่สงบเย็นลง เข้าถึงธรรมะ(ชาติ)มีความยืดหยุ่น เข้าใจความเปลี่ยนแปลงของโลก ที่จะพลอยทำให้เข้าใจคนอื่นในสังคมด้วย

 วันนี้หากใครอยากมีความสุขก็ให้ลองหาต้นไม้มาปลูกดูนะคะ 

ว่าที่จริงก็แอบเห็นชาวโอเคฯหลายท่านที่ทำสวนผักกัน ไม่ว่าจะเป็นน้าแอ๊ดแห่งบ้านกลางทุ่ง พี่ชบาฯ คุณหวานหวาน คุณทุนดี คุณคนปทุมฯ คุณพาจรและคงมีอีกหลายท่าน ที่ไม่ได้แสดงตัว ไม่เห็นว่าจะต้องมารณรงค์อะไรเลยใช่ไหมคะ ^_^

ขอบคุณทุกภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ