ภาวะโลกร้อนไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลยค่ะ ผู้เชี่ยวชาญยังออกมายอมรับ ว่า ลำพังปัจเจกชนอาจไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ และเห็นว่าคงต้องแก้ที่ตัณหาของมนุษย์ คือให้มนุษย์ลดความอยาก เมื่อมีความพอเพียง ก็ลดการใช้ทรัพยากรที่ฟุ่มเฟือยลง และความต้องการด้านหากำไรจากทรัพยากรธรรมชาติก็น้อยลงด้วย

แต่สิ่งที่เราพอจะทำกันได้ คือ ความพยายามตามมรรคมีองค์ 8 ตามที่ได้เล่าไว้ในเอนทรี่ภาวะโลกร้อน( http://www.oknation.net/blog/nadrda/2009/08/19/entry-1) และช่วยกันปลูกต้นไม้

จึงอยากชวนคุณปลูกต้นไม้ในบ้านค่ะ แล้วลองวาดระยะการเติบโตของพืชกัน การวาดระยะการเติบโตของพืช ช่วยให้เราผูกพันกับพืชที่วาด แล้วขยายผลไปถึงพืชพรรณตามธรรมชาติได้ การเฝ้าสังเกตุฝึกให้เราเป็นคนใส่ใจรายละเอียด และช่วยชลอโรคสมองเสื่อมได้ด้วย คงเคยได้ยินคำว่า นักดนตรีกับศิลปินไม่มีวันสมองเสื่อมมังคะ เป็นเพราะพวกเค้าต้องขยับนิ้วอยู่เสมอ และใช้การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งที่มองเห็น กับนิ้วมือ ก็ต้องใช้สมองด้วย (ที่จริงน่าจะรวมผู้ที่ชอบถักโครเชต์ด้วยนะคะ)

โลกเพิ่มต้นไม้ขึ้นหนึ่งต้น คาร์บอนไดออกไซด์ก็ถูกเก็บในต้นไม้เพิ่มขึ้นอีกจำนวนหนึ่ง (ถ้าคนสมัยก่อนทราบว่า โลกอุตส่าห์นำคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศไปเก็บไว้ใต้พื้นในรูปของถ่านหินแล้ว ไม่ทราบจะมีคนขุดขึ้นมาใช้ เพื่อปล่อยก๊าซนี้กลับคืนสู่บรรยากาศมั๊ยนะคะ) 

หากคุณอยากวาด แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ลองส่งภาพต้นไม้ที่อยากวาดไปทางอีเมล์นะคะ จะลองวาดขั้นตอนโพสต์ให้

ลองเริ่มโครงการ “ปลูกต้นไม้ในบ้านเพื่อวาดภาพ” ด้วยตัวคุณเองมั๊ยคะ แม้จะไม่มีรางวัลจากใคร แต่อย่างน้อยก็ชื่นตาชื่นใจ กับทั้งพรรณไม้และผลงานภาพวาดของตนเองค่ะ

ดิฉันยกมือแล้วคนหนึ่งละ หวายแคระที่วาด วาดได้แล้วสองระยะ ระยะที่โตกว่านี้ยังต้องรอค่ะ รอจนกว่าเค้าจะบาน เหตุที่วาดได้แต่ไม้เล็ก เพราะที่บ้านเป็นอาคารพานิชย์ ไม่มีบริเวณปลูกไม้ใหญ่

ช่วยกันนะคะ ปลูกไปวาดไป

เดี๋ยวก็ได้ภาพเต็มบ้าน

อากาศบริสุทธิ์เต็มปอดเอง