มีโอกาสได้ผ่านหน้ากระทรวงกลาโหมอีกครั้ง เที่ยวนี้เลยเก็บภาพปืนใหญ่โบราณเพื่อเอามาแปะดูเล่นในบล็อกและอื่นๆอีก คงเคยได้ยินชื่อของปืนใหญ่ "พญาตานี" ที่ตั้งเด่นตระหง่านหน้ากระทรวงมาหลายสิบปี ผู้เขียนก็ไม่แน่ใจนักว่า ภาพที่ชักมานั้น จะใช่ตัวปืนนามนี้หรือไม่

    เหตุเพราะมีการโยกย้ายทิศทางของกระบอกปืนใหญ่หันไปทางด้านข้างซ้ายขวา ซึ่งเมื่อแต่ก่อนนั้น กระบอกปืนจะหันออกมาทางด้านหน้าของกระทรวงฯ แต่ทิศทางเดิมนั้นเป็นที่ตั้งของพระบรมมหาราชวัง ไม่เหมาะสม เลยมีการโยกย้ายตำแหน่งทิศทางกระบอกปืนใหญ่กันใหม่นั่นเอง

   หลังจากนั้นก็แวะพักกินไก่ทอดของตาแก่ผมขาวถือไม้เท้า ยืนรอเรียกลูกค้าอยู่หน้าร้าน คนรักสุขภาพจะเรียกร้านประเภทนี้ว่า "อาหารขยะ" แต่ผู้เขียนก็เห็นคนเยอะแยะเลยต้องต่อคิวเรียงแถว สั่งและจ่ายค่าอาหารขยะ และหนึ่งในนั้นก็คือผู้เขียนนั่นเอง

   นานๆจะกินขยะสักที ไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากนั่งห้องแอร์ปรับอากาศ พักให้หายร้อนซักนิดนึง ก็เลยต้องแลกกับอาหารขยะที่เข้าไปอยู่ในท้อง

   ปกติจะสั่งเบอร์เกอร์ไก่ พักหลังมีเมนูปลาก็กินเบอร์เกอร์ปลา มาวันนี้อยากกินไก่ทอดเพราะนานเลยนะที่ไม่ได้แตะ เลยสั่งแบบเป็นชุด เรียกว่ามัดมือชกก็ได้ ตานี้ว่า พอได้อาหารขยะเอามานั่งกินที่โต๊ะ สังเกตสังกาได้เต็มตา โห.. นี่มันลูกไก่ทอดนี่หว่า

   ตามที่พอจะรู้มาว่า เมื่อก่อนเขาจะขุนไก่ให้มีอายุ 55 วัน แล้วชำแหละ แต่พักหลังๆอาหารสัตว์มันแพงหูฉี่ เลยต้องลดค่าใช้จ่ายด้วยการลดวันเลี้ยงลงบ้าง ก็เหลือซัก 50 วัน ซึ่งต่อๆมา เส้นกราฟมันพุ่งลงเหวตลอด จนมาเป็น 45 วัน แล้วก็อาจจะ 40 วัน (อันนี้เป็นการคาดเดาส่วนตัว)

   แต่มาวันนี้ก็เริ่มแน่ใจว่า จำนวนวันของลูกไก่เนื้อที่เขาขุนๆนั้น อาจจะเป็นตามที่คิดไว้ เพราะขนาดของน่องไก่ที่เห็นและแหวะกินในวันนี้นั้น มันละอ่อนจังๆ

   ก็เห็นใจคนขายนะ ที่ต้องการกำไรมากๆ ซึ่งกำไรมันมีได้หลายทางคือ ขายมากๆ ลดต้นทุน แต่ถ้าเลือกเอาแต่ลดต้นทุน คุณภาพมันก็ลดไปด้วย

   ถ้ามีคนอย่างผู้เขียนสักครึ่งนึงของคนที่เข้าไปอุดหนุน เขาคงอยู่ไม่ได้ เพราะจะไม่แวะร้านนี้อีกถ้าไม่จำเป็น เหตุเพราะต้องเสียเงินจ่ายค่าอาหารขยะราคาแพง แล้วคุณภาพยังด้อยลงจากเดิมเอามากๆ (ไม่รู้ผ่านมาได้ไงในเรื่องนี้)

   เอาล่ะมา บ่น เสียงเบาๆ เพราะคงไม่ค่อยมีคนมาอ่านมากนัก แล้วยังได้มีเรื่องราวมาเขียนลงบล็อกอีก