ภาณุมาศ ทักษณา

ตั้งแต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีควบตำแหน่งหัวหน้า คสช.มาเป็นร่วม 3 ปีแล้วนั้น

จำได้ว่า ผมตะบี้ตะบันเขียนบทความแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการแก้ปัญหาของประเทศชาติไปหลายข้อ แต่ไม่รู้หรอกว่า ผ่านหูผ่านตาท่านบ้างหรือเปล่า เพราะสำนักข่าวเจ้าพระยา เป็นสื่อเล็กๆ รู้จักกันในวงแคบๆ แม้จะเปิดมาเกือบ 10 ปีเต็มแล้วก็ตาม..

วันนี้ ผมขอ “กัดฟัน” เขียน บทความถึงท่านอีก และขออ้อนวอนเทวดาฟ้าดินได้โปรดดลบันดาลให้นายกฯลุงตู่ได้อ่านบทความผมสัก ครั้ง แล้วท่านจะติดใจ เอ๊ย จะอ่านอีกหรือไม่ก็สุดแท้ครับ…

เรื่องนี้สืบเนื่องมาจากนายกฯลุงตู่ และรัฐมนตรีมหาดไทย พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา “หงุดหงิดสื่อมวลชน” ที่นำภาพผู้หญิงนุ่งกระโจมออก ลงไปนั่งอาบน้ำบนถนนลูกรังในพื้นที่ต่างๆ มาตีพิมพ์ครับ

ผมไม่อยากให้นายกฯลุงตู่ ออกอาการหงุดหงิด เพราะจะ “เข้าทาง” ของอีกฝ่ายหนึ่ง ที่ต้องการยั่วยุให้ท่านควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แล้วหลุดกิริยาที่ไม่น่าดูออกมาให้พวกมันหัวเราะเยาะนะสิครับ

ผมอยากให้นายกฯลุงตู่ “มองลบให้เป็นบวก” นั่นคือ มองว่าการนำเสนอ ภาพดังกล่าวนั้น ได้ทำให้ท่านได้ทราบว่า มีสื่อค่ายไหนที่จริงใจกับรัฐบาลของท่าน เพื่อที่ท่านจะได้ “จัดระยะห่างได้ถูก”

ที่สำคัญอย่างยิ่งก็คือ การ ที่มีภาพเหล่านั้นปรากฏออกมาตามสื่อ จะทำให้ท่านทราบว่า ยังมีใคร ? ผู้บริหารระดับไหน ในพื้นที่หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ และจังหวัดไหน “ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามและพร้อมชนกับท่าน”

ผม ทราบดีว่า ท่านรู้ว่ายังมีคนของอีกฝ่ายจ้องเล่นงานท่าน แต่บางเรื่องผมเข้าใจว่า คงไม่มีข้าราชการในพื้นที่กล้ารายงานความจริงให้ท่านทราบ เพราะหวาดกลัว “อิทธิพลมืด” ที่จะแผ่ปกคลุมแถวนั้นอยู่

และ ท่านก็ให้ความเมตตาข้าราชการเหล่านั้นด้วยการให้โอกาส ให้กลับเนื้อกลับตัวกลับใจ และให้คิดใหม่ว่าควรจะปรับตัวอย่างไร ให้สมกับที่เกิดมาบนแผ่นดินผืนนี้ โดยยึดหลักการปรองดองไม่ลงโทษใคร

มีเรื่องหนึ่ง ซึ่งผมไม่แน่ใจว่า “มีใครกล้ารายงานท่านตรงๆ” หรือไม่ นั่นคือโครงการให้ความช่วยเหลือเกษตรกรที่ประสบภัยแล้งและน้ำท่วมของรัฐบาลท่านที่จัดหาเงินช่วยเหลือชาวไร่ชาวนานั่นแหละ

ท่าน นายกฯ ทราบหรือว่า เงินที่รัฐบาลสั่งจ่ายในชื่อต่างๆ ไปช่วยชาวไร่ชาวนา ไร่ละพัน ครอบครัวละไม่เกิน 10 ไร่ หรือไร่ละ 2 พันครอบครัวละไม่เกิน 5 ไร่นั้น “ไม่ถึงมือชาวนาชาวไร่ทุกคน” หรอกครับ

ขอกราบ เรียนว่า หากยังใช้ระบบโอนเงินไปให้กำนันผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่หรือเจ้าหน้าที่ของ ธนาคารเป็นผู้แจกละก้อ ในครั้งแรกๆ ชาวบ้านอาจได้รับแจกเนื่องจากทุกคนกระตือรือร้นที่จะรับ

แต่การแจกแบบซ้ำซาก แจกแล้วแจกอีก แจกเดือนเว้นเดือน เช่นเดือนที่แล้วช่วยภัยแล้ง และเดือนนี้แจกช่วยน้ำท่วมนั้น ทำให้ชาวบ้านเกิดความสับสนว่า แจกจริงหรือ หรือออกข่าวให้ดีใจ

แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่า “เงินที่แจกนั้น” ต้องผ่านมือคนมีอำนาจในพื้นที่นี่สิครับ ทำให้ชาวนาชาวไร่บางคนไม่ได้รับหรอกครับ …นี่เรื่องจริงผมได้ยินมาด้วยตัวผมเอง

ท่านนายกฯคงทราบดีว่า คนในหมู่บ้านหรือในบางตำบลเป็น “คนละสีเสื้อ” กัน และคนที่สามารถ “กำเงิน” ได้ ส่วนใหญ่ใส่เสื้อสีแดง ซึ่งคนอีกสีเสื้อหนึ่ง “ไม่ถูกกัน” จะหน้าด้านไปรับแจกหรือ

ผม ยังดีใจนะครับที่ช่วงหลังๆ รัฐบาลประกาศจะให้ชาวบ้านไปเปิดบัญชีธนาคารแบบพร้อมเพย์ แล้วจ่ายเงินเข้าบัญชีชาวบ้านโดยตรง ซึ่งนับว่าเป็นการแก้ปัญหาที่ถูกต้องแล้ว แม้จะช้าไปนิด

ส่วนเรื่องหลุมบ่อตามถนน ที่ถูก “คนมีอำนาจในพื้นที่” บางคน ที่สวมเสื้อคนละสีกับท่าน “วางยา” ไม่ยอมซ่อมแซมทั้งที่มีเงินงบประมาณ แล้วยังทะลึ่งจัดภาพให้สื่อถ่ายมาประจานจนท่านหงุดหงิดนั่น

ผม ขอเสนอวิธีแก้ที่ท่านสามารถทำได้ทันที นั่นคือ มอบหมายให้ กรมยุทธโยธา ทหารบก หรือ กรมการทหารช่าง หรือมอบหมายผู้บัญชาการมณฑลทหารบกทุกจังหวัด ของแต่ละกองทัพภาค

จัดส่ง “ชุดลาดตระเวน”ออก ไปสำรวจตรวจสอบสภาพความเป็นจริงในทุกพื้นที่ โดยเจาะไปที่พื้นที่ที่พวกมันจงใจที่จะประจานมาตุภูมิของตัวเองเป็นอันดับ แรก ว่าแต่ละพื้นที่มีความเสียหายระดับไหน

หลังจากนั้น ขอให้ “จัดชุดช่างเฉพาะกิจ”ขน อุปกรณ์และกำลังพลเข้าไปในพื้นที่ที่ชำรุดและรอการซ่อม แล้วสร้างถนนเส้นนั้นให้กลับคืนดังเดิม โดยมีฝ่ายข่าว ททบ.เข้าไปถ่ายภาพมาเผยแพร่ให้คนทั้งประเทศเห็น

หรือจะให้ กรมประชาสัมพันธ์ ซึ่งท่าน ส่ง พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด โฆษกรัฐบาลเข้าไปบริหารจัดการ ส่งนักข่าวและช่างภาพของประชาสัมพันธ์แต่ละจังหวัดไปทำข่าวด้วย ก็จะยิ่งดีครับ

และเพื่อดัดสันดาน “คนมีอำนาจในพื้นที่” แล้วไม่ยอมทำงาน ผมขอเสนอให้ท่าน “ริบ” เงินงบประมาณเพื่อใช้ในการสร้าง หรือซ่อมถนนจากส่วนราชการนั้น ๆ ไม่ว่าจะเป็น อบต.หรือ เทศบาลมาให้ทหารช่างครับ

หรือ ถ้าพื้นที่ใดอยู่ในความดูแลของ กรมทางหลวงชนบท ท่านก็สั่งริบเงินงบซ่อมบำรุงประจำปีของ กรมทางหลวงชนบท มาให้ทหารช่าง หรือทหารจากมณฑลทหารบกที่เข้าไปซ่อมถนนเหล่านั้นด้วยนะครับ

ท่านต้องทำให้ “พวกมัน” เห็นว่า แม้ไม่มีพวกมัน รัฐบาลนี้ก็ไม่ “ง้อ”(พวกมึง) และรัฐบาลก็สามารถช่วยเหลือชาวบ้านได้ดีกว่าและ ทำได้ “เร็วกว่า” พวกมันอีกด้วย

บทความที่ผมเขียน ผม เขียนด้วยความปรารถนาที่จะสนับสนุนการแก้ปัญหา ทั้งเฉพาะหน้าบางเรื่อง และปัญหาระยะยาวอีกหลายเรื่องของรัฐบาลดำเนินไปตามแผนและนโยบายของรัฐบาล ครับ

ห่วง ก็แต่ว่า บทความที่ผมเขียนเหล่านั้น จะมีวาสนาเข้าไปอยู่ใน “แฟ้มเพื่อกรุณาทราบ” ของ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี บนตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล หรือเปล่าเท่านั้นแหละครับ ท่านนายกฯ ที่เคารพยิ่ง !