ชีวิตโอเค..Meeting Oknation 2012

สนามหลวงเช้าวันนี้ โล่ง สะอาด ดูสบายตา

ขอขอบคุณ "พี่มะอึก" เป็นอย่างสูง

ที่ช่วยอำนวยความสะดวก จัดลานจอดรถอย่างกว้างขวาง ไว้คอยต้อนรับพวกเรา "ชาวโอเค"

มิเช่นนั้น คนตื่นสายเช่นนรอง อาจจะพลาดโอกาสดีๆ ในช่วงเช้าได้

ก็รู้สึกตื่นเต้นนะคะที่จะได้พบปะกับพี่น้องชาวโอเคในครั้งนี้

อุตสาห์รีบนอนแต่หัวค่ำ ปลุกนาฬิกาไว้ตีห้าครึ่ง 

มารู้สึกตัวตื่นตอนเจ็ดโมง ("พี่ Supawan" ถึงจุดนัดหมายแล้ว มาเช้ามากๆ)

  ยังจะนอนนึกอีกหน่อย เอ..วันนี้ต้องไปทำงานหรือป่าวนะ

พอได้สติ "Meeting OK" วันนี้นี่นา ดีดตัวโดยพลัน ผ้าห่มก็ไม่ได้พับ ขอไปเที่ยวก่อน

ต่อมา..จะวิ่งก็กลัวพลาด(กว่าโดนต่อต่อย)ไปชนกับลูกสาว ก็เลยพากันเดินเร็วค่ะ

 ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สองแม่ลูกพร้อมแบบให้ผมไปแห้งบนรถ

(แต่ถ้าได้นั่งรถเมล์คันเดียวกับ "พี่รินรู้ดี" คงจะแห้งตั้งแต่ป้ายแรก)

ขอพรพระก่อนออกจากบ้าน

"ขอให้การเดินทางไร้อุปสรรคปัญหาใดๆ และขอให้ปลอดภัยด้วยเถิด...สาธุ" 

ประจำที่นั่งหลังพวงมาลัยพารถออกไปด้วยสติตั้งมั่น

เจ็ดโมงสี่สิบนาทีจากสะพานสูง มาถึงสนามหลวงแปดโมงสิบนาที

จอดรถเรียบร้อย แต่ก่อนจะเรียบร้อย ถอยอยู่หลายครั้ง ก็พี่มะอึกเตรียมที่ไว้ให้เลือกเยอะนี่คะ

หันไปเห็นเชฟสีขาว คุ้นๆ เคยเห็นตอนงานช้าง จอดอยู่ด้านหลัง

(พี่เค้าคงจะนั่งมองว่าเมื่อไรเจ้าคันเล็กนั่นจะจอดเสร็จสักที)

ได้พบ "พี่เต็งพ้ง" กับ "พี่หน่อย" ผบ.สูงลิ่ว ดีใจค่ะ(ที่ยังไม่สาย)ที่ได้พบกับพี่ๆ เดินตามไปทันที

กำลังมีนิทรรศการด้วย

ถึงแล้ว...จุดนัดพบค่ะ

คุณลุง รปภ. ที่นี่ปฏิบัติหน้าที่ได้ดีมากๆ  ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สถานที่สำคัญ ต้องเข้มงวดคนเข้า-ออก โดยเฉพาะก่อน-หลังเวลาทำการ ๙.๐๐ - ๑๖.๐๐ น.

ณ จุดรวมพล มีขนมไทยหลายชนิด ได้ชิมข้าวต้มมัดค่ะ ถุงนึงมีสองมัด  "พี่พิทักษ์" เตรียมมาพร้อม

นรองแค่ครึ่งมัด (กลัวจุก) แต่ "คุณสิงห์มือซ้าย" จัดการไปหนึ่งหมัดเต็มๆ ค่ะ

อร่อยมากๆ ขอขอบคุณ "พี่พิทักษ์" เจ้าภาพด้วยนะคะ

กราบสวัสดี "พี่ครูแดง" ค่ะ

เพิ่งได้พบเป็นครั้งแรก นรองยังไม่กล้าคุยค่ะ แต่เพียงได้สวัสดีพี่ครู แอบดูอยู่ห่างๆ ก็รู้สึกอบอุ่นใจค่ะ

ขอขอบคุณในความเมตตาที่พี่ครูมีให้น้องๆ

สวัสดีค่ะ "พี่บุปผา" ดีใจที่ได้พบกันครั้งแรก

พบกันครั้งหน้านรองจะขอเก็บภาพด้านหน้าด้วยนะคะ

พี่น้องครับ...พี่น้องพร้อมเดินหน้าไปกับผมหรือยังครับ

วันนี้...เราจะไม่ยอมแพ้ใช่มั๊ยครับพี่น้องครับ  เราจะไม่ยอมแพ้ แม้แดดจะร้อนไปบ้าง

แต่ใจพวกเรา "ชาวโอเค" พร้อมแล้วใช่มั๊ยครับพี่น้อง

พี่เต็งพ้งค่ะ..จำขึ้นใจเพราะนรองเรียกชื่อพี่ผิดมาตลอด จนกระทั่งได้พบตัวจริงในงาน Blog Award

นรองออกเสียงทักทายชื่อพี่เค้าดังๆ ด้วยความมั่นใจ...แต่..ไม่ใช่ค่ะ...ว้า..ผิดอีกแล้วเรา

"เต็งพ้งครับ" พี่เขาทวนให้ฟังชัดๆ

มาถึงวันนี้รู้สึกได้ถึงความน่ารักของพี่ชายคนนี้ค่ะ (ขอนุญาตพี่หน่อยนะคะ)

ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจาก "พี่เต็งพ้ง" กับ "พี่หน่อย" ด้วยนะคะ

เมื่อทุกคนพร้อม "คุณป้ารุ" ช่วยอำนวยความสะดวกในการซื้อตั๋วเข้ารับชม

ขอขอบคุณ "คุณป้ารุ" เป็นอย่างสูงค่ะที่เตรียมพร้อม จัดกระบวนทัพรับชาวโอเค

ขอบคุณสำหรับความรู้ที่ "คุณป้ารุและคณะอาสาสมัครพิพิธภัณฑ์ฯ" ได้นำมามอบให้แก่ชาวโอเคในวันนี้

 
ลูกสาวนรองเองค่ะ เธอกำลังยืนเป็นแบบ

 ให้ช่างภาพมือโปร "คุณลุงชาติ" ได้บันทึกภาพค่ะ

นรองกับลูกสาวได้พบคุณลุงชาติเป็นครั้งที่สองค่ะ จึงรู้สึกคุ้นเคยกว่าครั้งแรก

ทำให้สาวๆ มั่นใจที่จะโพสต์ท่าให้คุณลุงได้บันทึกภาพได้อย่างสนุกสนาน

ขอบคุณ "คุณลุงชาติ" มากๆ ค่ะ

เมื่อ "ชาวโอเค" พร้อม

การเดินทางเข้าสู่ห้องจัดแสดง ภายในพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน ก็ได้เริ่มขึ้น

ขณะกำลังชมภาพ นรองรู้สึกว่ามีอ้อมแขนอุ่นๆ และนุ่มนวล โอบกอดมาจากทางด้านหลัง

จึงค่อยๆ หันไปอย่างช้าๆ ให้คนกอดได้รู้สึกนุ่มนวลพอๆ อ้อมกอดที่มอบให้มา

ดีใจมากๆ ค่ะ เป็นอ้อมกอดจาก "พี่เจ้าหญิง" คนงามแห่งบางโอเคนี่เอง

พี่สาวคนนี่สนิทใจตั้งแต่ยังไม่เคยพบกัน ด้วยลีลาการนำเสนอ "ฉันคั่วกลิ้งซิ่งลอยฟ้ามาหานะเธอ"

พบกันเป็นครั้งที่สองเช่นกันค่ะ เริ่มหนุกหนานกว่าครั้งแรกแล้วล่ะ

ขอบคุณ "พี่เจ้าหญิง" ขอบคุณที่รักกัน

วันนี้น้องจัดภาพงามๆ มาให้พี่หญิงหลายภาพเลยเจ้าค่ะ

(นรองเพิ่งเห็น "คนตัวใหญ่" อยู่มุมขวาของภาพนี้ มีเรื่องจะสุราให้ฟังด้วยค่ะ รอภาพชัดๆ จากบล็อกพี่ๆ สักภาพก่อน) 

อาจารย์ "ศุภศรุต" นรองจำท่านได้ตอนท่านไปชมหินกับ "พี่มะอึก"

หันมาเห็นสาวๆ กำลังเก็บภาพกัน  "มาครับ..ผมถ่ายให้" สามสาวก็เลยได้ภาพสวยๆ ภาพนี้มา

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ "ศุภศรุต"

ก่อนไปต่อ...ที่ภาพด้านล่างจาก "พี่คนสยาม" นรองขอยืมมาอธิบายความหน่อยนะคะ

จะขอฝากความถึงคุณ "คนตัวใหญ่" (ใช่มั๊ย)  นิดนึงว่า

"นายสารถียืนยันว่าในรถนรองไม่มีสายพ่วงค่ะ"

.....

ว่าแล้ว..เราต้องพลาดอีกล่ะ แต่เขียนไปแล้วก็ไม่อยากลบ

( "พี่แม่หมี" ติดภาระกิจไม่ได้มาตอนเช้า นรองขอยืมมุขมาใช้นะคะ)

นรองเขียนไปด้วย ย้อนกลับไปดู รายชื่อจาก "พี่ชาลี" ด้วย แต่ไม่เห็นมีชื่อ "คนตัวใหญ่" เลย

เห็นแต่ชื่อ  บล็อกเกอร์ Tuatai ใช่คนเดียวกันหรือป่าวคะเนี่ย

แต่นรองขอเรียก "คนตัวใหญ่" ไปก่อนนะคะแแต่

ถ้าใช่...นรองควรจะแสดงอารมณ์ไหนดี..ที่ยังพอมีส่วนที่ตึงเหลืออยู่บ้าง

ก็คือว่า...ตอนขากลับนรองนั่งตุ๊กตุ๊กจากวัดโพธิ์มายังที่จอดรถ

พอลงรถ ก็มีชายหนุ่มตัวใหญ่ เดินตรงเข้ามาหา นรองเกือบหงายหลังเพราะเตรียมตัวจะวิ่ง

"พี่ๆ ในรถพี่มีสายพ่วงมั๊ยครับ" คนตัวใหญ่คงจะเห็นใบหน้านรองเอ๋อไปพักนึงนะ

เพราะกำลังว่าคิดใครค่ะ มาทักทายตรงสนามหลวง ไว้ใจได้ป่ะนี่

(ต๊าย..ดูหล่อนคิดสิ..เดินด้วยกันทั้งวัน..ดันจำกันไม่ได้)

คนตัวใหญ่ ไม่ต้องน้อยใจนะคะ นรองชักเริ่มมีปัญหาด้านความจำ(น่าจะนานแล้ว)ค่ะ

แต่พอ คนตัวใหญ่ ชี้ไปที่รถซึ่งเปิดกระโปรงรถเอาไว้

นรองรีบตั้งสติ..อ๋อ..พวกเดียวกันนี่เอง..เริ่มคุ้นแฮะ

"บล็อกเกอร์อะไรคะ" นรองยิงคำถามเลย  "คนตัวใหญ่ครับ" นรองได้ยินคำตอบแบบนี้จริงๆ ค่ะ

"อืมห์..ต้องขอโทษที เรื่องรถนรองถนัดแต่ขับไปและขับกลับเท่านั้นเองค่ะ"

"ว่าแต่ไอ้สายที่ว่ามันควรจะอยู่ตรงไหนนะคะ คนตัวใหญ่ ไปดูที่ท้ายรถนรองก็แล้วกัน"

ว่าแล้วนรองก็เปิดท้ายรถให้ คนตัวใหญ่ ช่วยสืบค้นดูว่ามีมั๊ย

"อืมห์...ถ้าแบบนี้ผมว่าไม่น่าจะมีนะครับ" (มีแต่หนังสือสวดมนต์หนึ่งลัง)

"ว้า..เสียดายจัง ก็เลยไม่ได้ช่วยนะสิ นรองอยากจะช่วยนะคะทำไงดี"

"เดี๋ยวผมรอต่อไป ไม่เป็นไร ขอบคุณมากครับ"

คนตัวใหญ่บอกแล้วยิ้มให้อย่างน่ารักและเดินหันหลังจากไป

นรองยังไม่ไป...คิดก่อน

เราช่วยเค้าไม่ได้ แต่เราก็อยากจะให้อะไรเค้าสักอย่าง

เอาไงดีหนอ..ตอนนี้ในรถมีอยู่สามอย่าง..แตงโม..มะม่วง..หนังสือสวดมนต์

แตงโม...ให้ไม่ได้ลูกสาวกำลังกินอยู่

มะม่วง...แหมนรองกำลังเปรี้ยวปากพอดี..อย่าเลยเนาะ

หนังสือสวดมนต์..ดีที่สุด เผื่อช่วยคนตัวใหญ่ได้ด้วย

เมื่อเช้านรองก็สวดมนต์ก่อนออกจากบ้าน แล้วทุกอย่างก็ราบรื่นไร้อุปสรรค

พอคว้าหนังสือได้...วิ่งค่ะวิ่ง

คนตัวใหญ่คะ...นรองขอโทษด้วยช่วยคนตัวใหญ่ไม่ได้  แต่นรองมีหนังสือสวดมนต์มาให้ค่ะ

(คนตัวใหญ่คงจะงง  ต้องการสายสายพ่วง ได้หนังสือสวดมนต์มา แล้วจะได้กลับบ้านกี่โมงกันนี่)

ก่อนนรองออกมาเห็นคนตัวใหญ่เปิดกระโปรงรถตากแดดเอาไว้

นรองก็เลยขอให้พลังแสงอาทิตย์ช่วยให้คนตัวใหญ่สตาร์ทรถติดด้วยเถิด

สุดท้าย..คนตัวใหญ่..กลับยังไงก็ไม่รู้ค่ะ

แต่ที่อยากรู้ "คุณพี่เสื้อสีเทา" ในภาพนี้ที่แท้คือชื่อบล็อกเกอร์อะไรกันคะ

อ้าว..กลับบ้านกันแล้ว ก็จบแล้วนะสิ

ย้างค่ะยังไม่จบ..เพิ่งเริ่มเอง...ผู้บรรยายเพิ่งจะเริ่มเล่าให้ฟังค่ะ

 เป็นนักเรียนที่ดีมากๆ นรองไม่ได้จดค่ะ จะรออ่านจากพี่หญิงนะคะ

พระพุทธรูปคันธารราฐ แวะไปดูชัดที่เอ็นทรี่พี่ๆ ท่านอื่นนะคะ

"ฝรั่งวังหน้า" ที่พี่ชาลีกำลังถ่ายอยู่ใน บล็อกพี่ captain.Jack

 ไม่บรรยายล่ะ...สงสารคนอ่าน...ให้ดูแต่ภาพบ้างนะ

"พี่แดง" (ขออภัยหากนรองจำผิด) อาสาสมัครพิพิธภัณฑ

แนะนำให้ดูภาพจิตรกรรมฝาผนังตั้งแต่ภาพแรกถึงภาพสุดท้ายและมีบางภาพให้ค้นหา

และยังฝากถึงผู้เข้าชมทุกท่าน ให้ช่วยกันดูแลรักษาศิลปะอันทรงคุณค่าของชาติ

เนื่องจากมีหลายภาพที่กำลังจากเราไปแล้ว

จึงขอความร่วมมือจากผู้เข้าชมทุกท่านทั้งคณะเราและคณะต่อๆ ไปที่จะเข้ามาชม

ให้ช่วยกันระมัดระวัง ไม่โดน ไม่แตะ ไม่พิง ไม่ใช้แฟลช

เพื่อรักษาภาพเหล่านี้ไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลานได้ชมกัน

นิทรรศการเทิดพระเกียรติ สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ

(มาถึงตรงนี้พลัดหลงกับคณะเราค่ะ)

เค้ากำลังถ่ายทำนิทรรศการเทิดพระเกียรติ

แล้วขอให้คณะย่อยที่พากันหลง (โดยอาจารย์ศุภศรุตค่ะ) ช่วยเป็นนางแบบนายแบบประกอบในฉาก

เป็นการหลงทริปที่สนุกสนานมากทีเดียวค่ะ

ตั้งใจยืนเป็นแบบ ให้เค้าถ่ายทำรายการค่ะ 

พระอาจารย์ "ศุภศรุต" ค่ะ

ก็เลยได้ความรู้ ข้อคิด คำคม กลับมาด้วยค่ะ

ที่พระตำหนักแดง

บล็อกเกอร์ "สิงห์มือซ้าย" ตัวจริงคุยเก่งน่ารักค่ะ ช้อบชอบตอนนั่งกินข้าวต้มมัดด้วยกัน

แถมยังทำงานที่เดียวกับสถานที่เกิดลูกทั้งสองของนรองด้วย ดีใจก็เลยขอกอดหน่อย

"พี่วันศุกร์" ทางด้านซ้าย ส่วน "คุณสิงห์มือซ้าย" ทางด้านขวา

นอกจากชอบท่องป่าแล้วยัง รำไทยเก่งอีกด้วย มากมายความสามารถจริงๆ ค่ะพี่วันศุกร์

 ไม่ได้ไปงานค่ำ..เสียดายอดรำตัวพระคู่กับพี่วันศุกร์เลย

จัดเต็มให้ "พี่เจ้าหญิง" แสนงามแห่งบางโอเค

ตามถ่ายทุกช๊อต ชอบพี่เจ้าหญิงใส่ผ้าไทย

ได้เห็นภาพชัดๆ งามๆ เต็มๆ ตาจากหลายเอ็นทรี่กันมาแล้ว

กว่าจะได้ภาพเหล่านั้น ช่างภาพมือโปรแต่ล่ะท่านเค้ามีลีลาอย่างไร นรองพาไปชมค่ะ

การเป็นช่างภาพมืออาชีพได้นั้นจะต้อง "ใจเย็นและอดทน" มากทีเดียวค่ะ

 
ไปชมภาพเหมือนกันค่ะ..เหมือนจริงๆ เหมือน "เจ้าหญิง" ค่ะ

บรรยายให้น้อยลงหน่อย

ให้ทุกท่านตามชมบรรยากาศไปเรื่อยๆ ดีกว่านะคะ

 "พี่เฟิ่งสุ่ย"  และ "คุณพรายพิลาศ"

การได้ถ่ายภาพคือสิ่งที่รักและชอบใครล่ะจะไม่สุข

จึงมองเห็นความสุขเปี่ยมล้นบนใบหน้าทั้งสองท่านอยู่เสมอ 

ถ่ายแต่ภาพสวยๆ ให้คนอื่น มาค่ะ..นรองถ่ายให้บ้าง

ดูสิ..น่ารักกันมั๊ยล่ะค่ะท่าน

 
ชอบสองภาพนี้จัง สดใส น่ารักทุกคนเลยค่ะ

พี่นาถ "คนดีมีวินัย" ได้พบกันเป็นครั้งที่สองแล้ว

วันนี้ก็เลยได้คุยกันมากกว่าเดิมอีก ว่าแต่..คราวหน้าคงมากกว่าเป็นสามเท่าแน่ๆ

ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่นาถ

ขอบคุณ "นางฟ้าชาลี" ด้วยนะคะที่ถ่ายภาพนี้ให้

ขอขอบคุณ "พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร"

ที่เก็บรักษาเรื่องราวอันทรงคุณค่าในอดีตไว้ให้คนปัจจุบันได้เรียนรู้

เพื่อเราคนไทยจะได้ "ไม่ลืมตนและไม่ลืมที่มา"

ประทับใจมากๆ ขอบคุณค่ะ

 
"คุณ Icy" ถ่ายด้านหน้านางฟ้าชาลีไปแล้ว

มาดูด้านหลังแบบเต็มๆ กันทั้งครอบครัวค่ะ เห็นมั๊ยค่ะว่าครอบครัวนี้พร้อมเพรียงกันดีจัง

กำลังยืนรอ "นางฟ้า" เพื่อจะได้พาข้ามถนน

"นางฟ้า" มาพร้อมแล้วค่ะ...งั้นไปกัน

อธิษฐานขอสิ่งใดกันคะ..น้าน..นาน

 หลานก็เลยขอมั่ง

ยักษ์ทวารบาล คือหนึ่งในคำถาม แต่ไม่รู้ว่าถามอะไร นรองอยากรู้เหมือนกันค่ะ

ศาลาราย พื้นที่ตั้งกว้างขวาง แต่ไหง๋ลูกสาวนรองแอบมานั่งเบียดพี่รินคะนี่

สองนางแบบประจำกล้องนี้ค่ะ

นานทีได้เจอกัน เก็บกันทุกท่า

 
สาวน้อยนักท่องเที่ยวชาวจีน

กำลังถ่ายภาพให้ตัวเอง นรองก็เลยช่วยถ่ายให้ไปหลายภาพเลย

เธอก็เลยขอเก็บภาพไว้เป็นที่ระทึกสักหน่อย

 
นางแบบเรากลับมาโพสต์ท่ากันต่อ

 เห็น "คุณชายสามหยด" เดินมาไกลๆ

นรองตั้งใจจะเก็บภาพคุณชายฯ ไปฝากคุณแมวสักหน่อย

คุณชายฯ ถ่ายกลับมา...แชะ...ได้ภาพนี้เลยค่ะ นรองขอเลยแล้วกันค่ะ

นรองมองเห็นคุณชายฯ กำลังตั้งท่าเท่ห์ แต่สาวชุดดำเดินมาตอนนรองกำลังกดชัตเตอร์พอดี

ถ่ายใหม่ก็ไม่ได้แล้ว เพราะคุณชายเปลี่ยนท่าไป ยืนไม่นิ่งเลยค่ะ

ก็เลยได้ภาพนี้มาฝาก คุณแมวอย่าข่วนนะคะ คุณชายไม่เกี่ยวค่ะ 

 
"พี่คนสยาม" ถ่ายภาพ "ครุฑยุดนาค" อยู่ใกล้ๆ

เมื่อคุณชายเดินมาถึง กล้องพร้อม นางแบบ นายแบบ พร้อม...แชะ...ลูกสาวถ่ายให้

สองนางแบบเดินแอนด์วิ่งตามนายแบบก็เลยได้มาอีก..แชะ

เก็บรายละเอียดพอๆ กับนักเรียนมาทัศนศึกษาเลย

กล้องหันมาเมื่อใดเป็นไม่พลาด

งามทุกภาพนิพี่สาวเรา

คุยเรื่องการบ้านกันค่ะ "พี่ captan.Jack" บอกว่าให้ดูลิงกับยักษ์ให้ดีๆ คืนนี้มีเฉลย

ออ..อย่าลืมดูพระแก้วนะครับ  มีคำถามด้วย อ้าว..เลยมาแล้วนิ จะกลับไปเดี๋ยวไม่ทันหลาว

ไม่พรือค่ะรอฟังเฉลยก็ได้

ดูอะไรกันคะ

แหงนคอตั้งบ่าเลยเชียว

 มองความงดงามของ "ปราสาทพระเทพบิดร" ค่ะ

"วัดพระแก้ว" มากี่ครั้งก็งามทุกครั้งพี่เจ้าหญิงว่า อย่ากระนั้นเลย เจ้าหญิงขออีกสักภาพก่อนลา

"พี่คนสยาม" ยืนเท่ห์ได้ที่พอดีเป๊ะ จะตัดเอียงกล้องไปทางซ้ายก็มีแต่คนหันหลังมากมาย

ก็เลยเลือกเอียงมาทางขวา ภาพนี้ตั้งใจค่ะ นรองขออนุญาตคุณพี่ผู้หญิงด้วยนะคะ

  ท่านคงกำลังเปิดดูข้อมูลวัดพระแก้วอยู่กระมัง

มาเที่ยวที่เดียวกัน บันทึกภาพด้วยกัน ไว้เป็นที่ระลึก ไม่เป็นไรเนาะ

จากวัดพระแก้วกำลังจะเดินทางไปวัดโพธิ์...ไปกันค่ะ

โอเค..นะคะ..นะคะ

เดินไปคุยไปตามอัธยาศัย ก็เลยไม่รู้สึกร้อน

"สามหนุ่มสามมุม" เดินตามมาติดๆ

นรองยืนรออีกนิดเดียวค่ะ...ก็เลยได้สี่หนุ่มมาฝากกันค่ะ

ถึงแล้วค่ะ "วัดโพธิ์"

"พี่ทางแก้ว" แนะนำให้ดูเรื่องราวตามขอบล่างของบานหน้าต่าง

มีเรื่องราวน่าสนใจซ่อนอยู่..ลองไปหาดูกัน
 

นรองก็เลยตั้งหน้าตั้งตาดูแต่บานหน้าต่างค่ะ

เห็นบานนี้ปิดไว้ ลองเปิดดูหน่อย

ที่แน่ๆ "คุณอะหนึ่ง" เห็นแล้ว(เก็บภาพนานด้วย) แต่หลายท่านคงไม่ได้เปิด นรองเก็บมาฝากกันค่ะ

  "นายช่าง" สมัยก่อนนั้นจินตนาการของท่านช่างงดงามจริงเชียว

พอออกมาจากพระอุโบสถ ก็ได้กับ "พี่เฟื่อง" กำลังทักทายกับ "พี่วันศุกร์"

ขอแอบถ่ายด้านข้างเก็บไว้เป็นที่ระลึกนะคะ

ขอด้านหลังอีกสักภาพค่ะ

"คุณอะหนึ่ง" กับ "พี่วันศุกร์"

อีกสักภาพ

จุดรวมพลย่อย

นั่งรอคอยให้พร้อมกัน จะไปฟังข้อมูลจาก "พี่ทางแก้ว" ค่ะ 

นรองพยายามจะถ่ายภาพ "พี่มะอึก" ชัดๆ นะคะ

แต่กล้องนรองเล็กติ๊ดเดียว ต้องนั่งนิ่งๆ จึงจะเอาอยู่  พี่ๆ ก็นั่งคุยกันมันส์มาก

ก็เลยได้มาแค่นี้เองค่ะ

ขอบคุณรอยยิ้มและความปรารถนาดีที่ "พี่มะอึก" มีให้

 พี่มะอึกให้เกียรติน้องๆ และผู้อื่นอยู่เสมอ เป็นพี่ชายน่ารักมากๆ

นรองขอน้อมรับด้วยความเคารพค่ะ

และ

ขอขอบ "คุณพี่มะยง" ค่ะ

แม้ได้พบกันไม่นานมากนัก แต่ความรู้สึกยังประทับอยู่ในใจค่ะ

ขณะพี่ๆ กำลังศึกษาข้อมูลอีกส่วน นรองต้องขอตัวกลับก่อน ขออภัยที่ไม่ได้ลาพี่ๆ บางท่านในวันนี้

ขอเก็บภาพ "พี่ชาลี" ที่ "วัดโพธิ์" อีกสักภาพค่ะ

ขอขอบคุณ "พี่ชาลี" ที่สุด

ขอบคุณที่คอยดูแลพื้นที่แห่งความสุขแห่งนี้

ขอบคุณที่คอยดูแลเมล็ดพันธุ์แห่งความรักและปรารถนาดี

ที่พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ได้นำพามาบ่มเพาะที่นี่

ในวันนี้ "ความรักและปรารถนาดี" ได้เบ่งบานและสดใสในหัวใจของชาวโอเคทุกคน

แม้ว่าอีกหลายท่านที่ห่างไกลไม่ได้มาในวันนี้  แต่นรองเชื่อว่าท่านก็คงจะรู้สึกเช่นเดียวกัน

ขอบคุณมากค่ะ

 "ประทับใจ" ในมิตรภาพของชาวโอเค

ขอขอบคุณ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ชาวโอเคทุกท่านมากๆ ค่ะ

ดีใจที่ได้พบปะกัน...พบกันใหม่ครั้งหน้านะคะ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขทุกๆ วัน ตลอดปีและตลอดไป

_/\_ สวัสดีปีใหม่ค่ะ _/\_

^___^

ขอขอบคุณ
เพลงลาวกระทบไม้ บทเพลงจากรายการคุณพระช่วย
ชุดคุณพระบรรเลง